Αναστολή λειτουργίας της Δομής Αλληλεγγύης και Αλληλοβοήθειας-Απολογισμός 1ης περιόδου

Από τις αρχές του Μάρτη, όλες και όλοι μας καλεστήκαμε να ανταπεξέλθουμε στην κοινωνική και συστημική κρίση που δημιούργησε η διασπορά του ιού covid-19. Η συνθήκη ήταν για όλες και όλους μας πρωτόγνωρη, καθώς ο έκτακτος και επιτακτικός χαρακτήρας της άφηνε πίσω του ασταμάτητα κενά. Από την πρώτη στιγμή γίναμε μάρτυρες ενός πρωτόγνωρου καθεστώτος εξαίρεσης σε ότι αφορά την κρατική διαχείριση. Η διάσωση του κρατικού μονοπωλίου τέθηκε σε άμεση και απόλυτη προτεραιότητα, με αποτέλεσμα στο σύνολο της κοινωνικής βάσης να υπάρξει πλεονάζον πληθυσμός β’ διαλογής, με αποτέλεσμα στο κοινωνικό σώμα να υπάρξουν ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, οι οποίες εξαλείφθηκαν εντελώς από τη μέριμνα. Μετανάστριες, άστεγοι, τοξικοεξαρτημένοι, φυλακισμένες αποτέλεσαν αόρατο πληθυσμό.

Από την πρώτη στιγμή ως συνέλευση αποφασίσαμε να δράσουμε συλλογικά για να ξεπεράσουμε κάποιες από τις συνέπειες της συνθήκης. Απέναντι σε αυτή τη συνθήκη και τους περιορισμούς που επέβαλε στις ζωές μας, αντιλαμβανόμενες/οι πως το στοίχημα της άμεσης αυτοοργάνωσης των αναγκών της κοινωνικής βάσης αποτελούσε επιτακτικό ζητούμενο. Η στρατηγική μας αφορούσε δύο κατευθύνσεις:

  1. τη δημιουργία συνθηκών για διαρκή παρεμβατική δραστηριότητα, έτσι ώστε αφενός μεν να στοχοποιηθούν όλοι οι υπαίτιοι για τη δημιουργία του καθεστώτος εξαίρεσης και αφετέρου, να σταθούμε δίπλα σε όσους βρισκόταν έκθετοι στον άμεσο κίνδυνο της κρατικής απομόνωσης και αδιαφορίας.
  2. τη δημιουργία υποδομών κοινωνικής αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, για να σταθούμε έμπρακτα αλληλέγγυες/οι στον αόρατο πληθυσμό που αφέθηκε να πεθάνει.

Από τις πρώτες ημέρες της καραντίνας, η κατάληψη αποτέλεσε σημείο τριβής και συνεύρεσης μέσα στην κρατική απόπειρα γενικευμένης απομόνωσης. Εκεί όπου συλλογικά προσπαθήσαμε να ξεπεράσουμε τον φόβο, την αποξένωση αλλά και την κατασταλτική τρομοκρατία, μέσα από τα μέτρα απαγόρευσης και την κυβερνητική προπαγάνδα περί ατομικής ευθύνης. Η δημιουργία της Δομής, αποτέλεσε για μας την αδιαμεσολάβητη συνεισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης σε όλες και όλους, όσες και όσους αποτέλεσαν πληθυσμό που οδηγούνταν στην κάθαρση από την κρατική αδιαφορία.

Για πάνω από δύο μήνες, η Δομή στήριξε στην πράξη οικονομικά αδύνατους/ες, άστεγους/ες και τοξικοεξαρτημένους/ες, οργανώνοντας εβδομαδιαία μοιράσματα πακέτων διατροφής και προϊόντων ατομικής φροντίδας. Σταθήκαμε δίπλα σε μετανάστριες και μετανάστες στα camps του Κλειδιού και του Βαγιοχωρίου, μέσα από αποστολές ρούχων και φαρμάκων, κρατούμενες στο κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη αλλά και όλες/ους τις/ους έγκλειστες/ους αγωνίστριες/ες μέσα από την οικονομική στήριξη του Ταμείου Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστ(ρι)ών. Τέλος προσπαθούμε να στηρίξουμε τους αδέσποτους συντρόφους μας που αποτελούν ίσως τον διαρκή αόρατο πληθυσμό.

Μέσα από τη λειτουργία της Δομής και την εξωστρεφή παρουσία της στη Λαϊκή Αγορά του Προφήτη Ηλία, καταφέραμε να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε από δεκάδες ανθρώπους που είχαν τις ίδιες ανάγκες και ανησυχίες με εμάς. Η σύντομη εμπειρία μας, απολογίζεται στο γεγονός πως οι μικρές μας δυνάμεις έχουν τη δική τους ξεχωριστή σημασία στην αλληλέγγυα κοινωνική συνεισφορά. Από τον Ιούνιο, μπαίνοντας σε μια νέα συνθήκη, όπου οι ρυθμοί της κανονικότητας επανέρχονται ελαφρά αποφασίσαμε την προσωρινή αναστολή λειτουργίας της Δομής. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δε σημαίνει, ούτε πως δεν υπάρχουν οι ανάγκες, ούτε πως εφησυχαζόμαστε στην κρατική διαχείριση.

Καμία/κανένας μας, δεν πιστεύει πως το προηγούμενο διάστημα αποτελεί μια κακή περίοδο που ανήκει πλέον στο παρελθόν. Γι’ αυτό και είμαστε έτοιμες/οι να αναλάβουμε εκ νέου τις ευθύνες μας, σε μια νέα συνθήκη έκτακτης ανάγκης, πιο προετοιμασμένες/οι αυτή τη φορά. Η εμπειρία που αποκομίσαμε αποτελεί πολύτιμο εργαλείο ανάλυσης και αντιμετώπισης όσων καταστάσεων θα καλεστούμε να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον. Οφείλουμε να μην ξεχάσουμε όλα τα εγκλήματα για τα οποία υπεύθυνοι είναι το κράτος και τα αφεντικά. Η πρώτη φάση της πανδημίας μπορεί να τελείωσε, ο πόλεμος όμως συνεχίζεται.

Καμιά/κανένας μας μόνη/ος απέναντι στην πολεμική του Κράτους και του Κεφαλαίου

Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στην ιστορία

Leave a Reply

Your email address will not be published.