Σχετικά με την υπόθεση του Ν. Ρωμανού

Στις 10/11/2014 ο αναρχικός Ν.Ρωμανός, μετά από αλλεπάλληλες αιτήσεις για τις εκπαιδευτικές άδειες, που βάσει των νόμων τους, δικαιούται και οι οποίες απαντώνται αρνητικά, ξεκινάει απεργία πείνας μέχρι την ικανοποίηση του αιτήματός του.

Με την πίεση τόσο της ίδιας της απεργίας όσο και των δυναμικών και μαζικών κινήσεων αλληλεγγύης, ο τότε υπουργός δικαιοσύνης με μία τροπολογία ,ικανοποιεί, υπό προϋποθέσεις, το αίτημα. Όμως το κράτος ποτέ δε χαρίζει κάτι, πόσο μάλλον στους ορκισμένους εχθρούς του, χωρίς να έχει κάποιο πολιτικό όφελος.

Πάντα απώτερος σκοπός της κάθε κυβέρνησης είναι η δημιουργία ενός κράτους πλήρους ελέγχου με την εγκαθίδρυση μέτρων για περισσότερη επιτήρηση , εξέλιξη των ήδη υπάρχοντων, και ανεύρεση νέων μεθόδων εγκλεισμού και περιορισμού. Έτσι και η ελλάδα συμβαδίζοντας με τη διεθνή αντιτρομοκρατική πολιτική, με αφορμή την απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού, εγκαθιδρύει το ηλεκτρονικό σύστημα επιτήρησης.

Κάνοντας μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, η δεξιά κυβέρνηση εν μέσω της απεργίας πείνας αρνιόταν και καθυστερούσε να ικανοποιήσει το αίτημα, με αποτέλεσμα η υγεία του απεργού να φτάνει σε οριακό σημείο. Τότε ο συριζα ως αντιπολίτευση, έπαιζε το ψηφοθηρικό της παιχνίδι προβάλλοντας ένα ανθρωπιστικό προσωπείο και πίεζε για την ικανοποίηση του αιτήματος. Όμως δεν έχουμε αυταπάτες, όπως τότε έτσι και τώρα η πολιτική του σύριζα είναι η ίδια: αφομοίωση των αγώνων. Με τη διαφορά του ότι τώρα που βρίσκεται σε θέση εξουσίας, ό,τι δε μπορεί να αφομοιώσει μπορεί να το καταστείλει.

Στο τώρα, παρά το γεγονός ότι όλα όσα προέβλεπε η τροπολογία (επιτυχή παρακολούθηση του 1/3 των μαθημάτων) έχουν γίνει, το δικαστικό συμβούλιο των φυλακών Κορυδαλλού που το απαρτίζουν ο αντιεισαγγελέας εφετών Πειραιά Νικόλαος Ποιμενίδης , η διευθύντρια των φυλακών Κορυδαλλού Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη και η κοινωνική λειτουργός της φυλακής Βασιλική Φραγκαθούλα, συντάχθηκε, για ακόμα μία φορά, ομόφωνα με την απορριπτική απόφαση του ειδικού εφέτη ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλου.

Είναι ξεκάθαρο ότι τόσο το δικαστικό συμβούλιο της φυλακής και ο ειδικός εφέτης ανακριτής, όσο και το υπουργείο δικαιοσύνης και η κυβέρνηση κάνουν και θα συνεχίσουν να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να μη δοθούν οι άδειες. Εμείς ως αναρχικοί, προφανώς και δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό ούτε από το κράτος ούτε και από τη δικαστική εξουσία, στα οποία έχουμε προ πολλού κηρύξει τον πόλεμο με όλα τα μέσα. Αυτό που έχουμε να πούμε είναι, ότι ως αναρχικό κίνημα είναι χρέος μας να μην αφήσουμε κανέναν σύντροφο μόνο στα χέρια του κράτους. Γιατί,

ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Κατάληψη Terra Incognita

Καμία συμμετοχή στους κυβερνητικούς εκβιασμούς

αφίσα δημοψήφισμα

Ή το Κράτος, ή Εμείς…|Αναρχική συγκέντρωση: Παρασκευή 3 Ιούλη, 18:00 Πάρκο Ντορέ (Παύλου Μελά με Εθνικής Αμύνης)

Πέντε μήνες μετά τις εκλογές τις 25ης Γενάρη και η ελπίδα του Σύριζα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο συνεχής εφιάλτης μιας πολιτικής που έχει ακολουθηθεί τα τελευταία 4 χρόνια με την είσοδο της χώρας στους μηχανισμούς στήριξης (Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., Ε.Ε.) και έχει οδηγήσει την κοινωνία πέρα από τα όρια της εξαθλίωσης. Πέντε μήνες από τις βαρύγδουπες δηλώσεις για αυξήσεις μισθών, επαναπροσλήψεις εργαζομένων, φοροελαφρύνσεις και οι κόκκινες γραμμές του Σύριζα αποδείχθηκαν ως ένα φτηνό προεκλογικό κόλπο.

Το σκίσιμο των μνημονίων έγινε διαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους εταίρους και αυτή με τη σειρά της, τυφλή υποταγή στο όνομα της αναπαραγωγής του κεφαλαίου με την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη. Ο δρόμος για την επιβολή του τρίτου μνημονίου είχε ήδη στρωθεί με ροδοπέταλα. Οι τελευταίες εξελίξεις βρίσκουν την οικονομία της Ελλάδας ανίκανη να συγχρονιστεί με τις απαιτήσεις του υπερεθνικού κεφαλαίου. Έτσι και δρομολογείται η υπογραφή του τρίτου μνημονίου.

Η νέα πυρηνική βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας θα περιέχει ακόμα πιο δυσβάστακτα μέτρα (κατά αναλογία χειρότερα και από τα μέτρα που είχε προτείνει η Ν.Δ. επί Χαρδούβελη). Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβέρνησης και εταίρων προς στιγμήν δεν αποδίδουν και η χώρα μπαίνει σε τροχιά χρεοκοπίας μπροστά στο ενδεχόμενο μη καταβολής της δόσης της 30ης Ιούνη.

Έτσι η κυβέρνηση αποφασίζει, εν μέσω ενός επικοινωνιακού τρικ, να αποδώσει μερίδιο των ευθυνών στην κοινωνία για τις επερχόμενες αποφάσεις. Ο πρωθυπουργός, εν μέσω εκτάκτου διαγγέλματος, ανακοινώνει δημοψήφισμα ζητώντας τη “λαϊκή εντολή” για αποδοχή ή όχι της πρότασης των δανειστών, με απειλές για παραμονή ή έξοδο από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην πραγματικότητα ο Σύριζα ζητά λευκή επιταγή για την επιβολή του νέου μνημονίου όπως και γίνεται με την επερχόμενη απόπειρα συμφωνίας ενόψει του eurogroup της 1ης Ιούλη. Διότι οποιαδήποτε εξέλιξη στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος επιστρέφει την υπόθεση της διαχείρισης της κοινωνίας σε κυβερνητικά χέρια. Το δημοψήφισμα, ως μια διαδικασία δομημένη από τα πάνω, δεν συνιστά τίποτε άλλο παρά την ελεγχόμενη προσπάθεια της κυβέρνησης να εκτονώσει κάθε ενδεχόμενο κοινωνικής έκρηξης, στις κάλπες και στη λογική της ανάθεσης. Είναι ακόμη η κυβερνητική επίκληση για συμπόρευση κάτω από την εθνική συνοχή και ενότητα (τα τελευταία διαγγέλματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ενέσεις πατριωτισμού για να τονωθεί το εθνικό φρόνημα και η ομοψυχία).

Οι πολιτικές εξελίξεις όμως των τελευταίων ημερών σχετικά με την κίνηση του καπιταλισμού και τις προσχεδιασμένες κρίσεις του, πυροδοτούν και την ένταση της κοινωνικής κρίσης. Δεδομένου ότι η Ε.Κ.Τ. άφησε αμετάβλητο το ανώτατο όριο δανεισμού, οι τράπεζες μπήκαν σε καθεστώς αργίας, με την ταυτόχρονη κήρυξη και του καθεστώτος ελέγχου κεφαλαίου (capital controls).

Η εικόνα των ατελείωτων ουρών στα ATM και τα super markets που επικρατεί αυτή τη στιγμή συντίθεται από το φόβο για το τι μέλη γενέσθαι. Σε μια πολεμική συνθήκη, με όλο το μιντιακό συρφετό συστρατευόμενο υπέρ του κεφαλαίου να σπέρνει καθημερινά τον τρόμο μέσα από τα δελτία των 8, η κοινωνία προετοιμάζεται για τα χειρότερα. Αυτή είναι και η συνθήκη που οφείλουμε να αντιστρέψουμε.

Αυτή τη στιγμή διεξάγεται ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες της κοινωνίας. Η κυβέρνηση ψάχνει συνυπεύθυνους για την έκβαση της πολιτικής που ακολουθεί, προσπαθώντας μέσω τόσο της βραδυκίνητης διαπραγμάτευσης όσο και του δημοψηφίσματος να δημιουργήσει την απαραίτητη κοινωνική συνθήκη για την επιβολή νέων πολιτικών μαζικής γενοκτονίας. Την ίδια στιγμή η αντιπολίτευση ασκεί κριτική πολιτική στα νέα μέτρα απενοχοποιημένη από τις ευθύνες για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Δημιουργεί “κινήματα πλατειών”, επιστρατεύοντας όλο το αστικό μπλόκ κάτω από την ομπρέλα του φιλοευρωπαϊσμού-φιλελευθερισμού, για να προασπίσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου (χαρακτηριστικό είναι ότι δεκάδες επιχειρήσεις απείλησαν τους εργαζόμενους με περικοπές μισθών σε ενδεχόμενο μη συμμετοχής στη συγκέντρωση της 30ης Ιούνη στο Σύνταγμα |“Θα πληρωθούν μόνο όσοι έρθουν στη συγκέντρωση”, Γρηγόρης Φαρμάκης, υποψήφιος της ΝΔ, 30/06/2015).

Τα επίδικα αυτή τη στιγμή είναι δύο. Να εκμεταλλευτούμε το πεδίο που ανοίγεται σε αυτή τη συγκυρία και να αποτρέψουμε τον, προωθούμενο από το σύστημα, κανιβαλισμό εν μέσω της κοινωνικής κρίσης.

Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για την αριστερή διαχείριση του καπιταλισμού. Κανένα κόμμα-κανένας θεσμικός φορέας δεν μάχεται για τα συμφέροντα της κοινωνίας, παρά για την αναπαραγωγή και την αυξανόμενη συσσώρευση του κεφαλαίου. Το αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής αυτή τη στιγμή εκφράζεται επικοινωνιακά με το δημοψήφισμα ως ζήτηση “λαϊκής εντολής” για έξοδο ή όχι από το ευρώ. Το δίλημμα όμως σε αυτή τη συγκυρία δεν είναι δραχμή ή ευρώ, παραμονή ή έξοδος από την Ε.Ε., λίγο ή πολύ σκυμμένο κεφάλι αλλά καπιταλισμός ή επανάσταση.

Ενάντια στη λογική της εξατομίκευσης που σκορπάει ο καπιταλισμός προτάσσουμε την συλλογικοποίηση των αναγκών μας. Μέσα από αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης, αυτοάμυνας και επίθεσης, συλλογικές δομές σίτισης και στέγασης, μαζικές αρνήσεις πληρωμών, καταλήψεις κτιρίων να ξεπεράσουμε τα αδιέξοδα του καπιταλισμού.

Ενάντια στη λογική της ανάθεσης της διαχείρισης των ζωών μας σε επαγγελματίες πολιτικούς προττάσουμε την αυτοδιάθεση της κοινωνίας. Με όπλο τις συλλογικότητες και τις λαϊκές συνελεύσεις οργανώνουμε την κοινωνία της ισότητας και της αλληλεγγύης που θα καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες και όχι τα επίπλαστα καπιταλιστικά “θέλω”.

Ενάντια στη λογική του “μεριδίου ευθύνης στο κάθε χρέος” οργανώνουμε την συλλογική κοινωνική και ταξική αντεπίθεση ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Οργανώνουμε και συμμετέχουμε στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, στις πορείες, στις απεργίες, στις συγκρούσεις αναγνωρίζοντας πως ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται αλλά καταστρέφεται.

Το κάθε χρέος είναι υπόθεση της εξουσίας. Υπόθεση της αγωνιζόμενης κοινωνίας είναι η επανάσταση. Άμεση ρήξη με το κράτος και τους θεσμούς του. Επίθεση σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους. Απαλλοτρίωση της κρατικής, εκκλησιαστικής και καπιταλιστικής περιουσίας.

Καμία συμμετοχή στους κυβερνητικούς εκβιασμούς.

Οργάνωση και Αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση και την Αναρχία.

Κατάληψη Terra Incognita

Αντιφασιστική συγκέντρωση Σάββατο 27 Ιούνη, 18:00 Άγαλμα Βενιζέλου

Όποιος κοιμάται πατριώτης, ξυπνάει φασίστας.

Και όποιος κοιμάται φασίστας, ξυπνάει κρεμασμένος.

Πλατεία συντάγματος 2011

Η βουλή πολιορκείται συνεχώς από χιλιάδες διαδηλωτές τις στιγμές που οι ιθύνοντες για τις πολιτικές κοινωνικής γενοκτονίας υπογράφουν την υποτέλεια στους μηχανισμούς στήριξης. Αμέτρητες διαδηλώσεις καταλήγουν σε συγκρούσεις με την αστυνομία, δεκάδες κρατικοί και καπιταλιστικοί στόχοι δέχονται επιθέσεις, στέλνοντας ένα και μόνο μήνυμα: καμία συνθηκολόγηση-ρήξη και σύγκρουση με το κράτος και το κεφάλαιο.

Πλατεία συντάγματος 2015

Τη θέση των αγανακτισμένων, του κινήματος των πλατειών και των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων θα πάρει ένα ανομοιογενές μίγμα με κοινό παρονομαστή τη φιλοευρωπαϊκή πολιτική. Ένα μείγμα λατρευτών της κοινωνικής ομαλότητας και σταθερότητας που είτε πλήττεται άμεσα από την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε., είτε στήνει σενάρια πρακτορολογίας στην ιδέα και μόνο της εξόδου. Ο στόχος όμως είναι ένας. Να δημιουργηθεί το απαραίτητο κοινωνικό background για την ομαλή επιμήκυνση της πολιτικής της αφαίμαξης.

Τα σκισμένα μνημόνια γίναν αστραπιαία διαπραγματεύσεις, οι κόκκινες γραμμές μείναν μόνο στο σήμα του Σύριζα και τώρα η διαπραγμάτευση μετατρέπεται σε απλή αποδοχή των νέων μέτρων. Με λίγα λόγια η ελπίδα δεν ήρθε ποτέ.

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, όπου η “Αριστερή” κυβέρνηση των προεκλογικών ψεμάτων σιγά σιγά καταρρέει στα μάτια της κοινωνίας, το μόνο εύλογο είναι να ανθίσουν ξανά συντηρητικές τάσεις. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη κάνει ξανά αισθητή την παρουσία της και η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Ως εγγυητής της ομαλότητας και της σταθερότητας, με ξεκάθαρο φιλοκαπιταλιστικό προφίλ (ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος δήλωσε πως δεν υπάρχει άλλη οδός πέραν της παραμονής στην Ε.Ε.) έρχεται να συνεχίσει το έργο της από εκεί που το άφησε. Τα τελευταία περιστατικά μιλούν από μόνα τους(επίθεση στο αναρχικό στέκι Αντίπνοια, πυροβολισμοί κατά τη διάρκεια συγκρούσεων στα Πατήσια).

Εμείς ως εγγυητές της κοινωνικής αποσταθεροποίησης και αναταραχής δεν έχουμε παρά να σταθούμε για μια ακόμη φορά συνεπείς στο ραντεβού με την ιστορία. Γι’ αυτό και το Σάββατο 27 Ιούνη που τα καθάρματα της Χρυσής Αυγής προσπαθούν για μια ακόμη φορά να κερδίσουν χώρο και χρόνο στον κοινωνικό ιστό, καλούμε όλο τον κόσμο του αγώνα στους δρόμους. Γιατί ο αντιφασιστικός αγώνας, είναι αντιθεσμικός-αντικρατικός αγώνας.

 

Όλοι στους δρόμους

Να συντρίψουμε το φασισμό, πολεμώντας τη δημοκρατία.

Αντιφασιστική συγκέντρωση Σάββατο 27 Ιούνη, 18:00

Άγαλμα Βενιζέλου

 

Κατάληψη Terra Incognita

23-6-15: Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις

afsaa

Ενημέρωση από το στρατοδικείο του αναρχικού ολικού αρνητή στράτευσης Θάνου Χατζηαγγέλου

hatziaggelou_terra

Στις 17 Ιούνη εκδικάστηκε στο στρατοδικείο του Ρουφ η υπόθεση του αναρχικού ολικού αρνητή στράτευσης Θάνου Χατζηαγγέλου.

Η διαδικασία ξεκίνησε με την κατάθεση των ενστάσεων απο τη μεριά της υπεράσπισης. Στο σημείο αυτό ο συνήγορος υπεράσπισης δήλωσε πως ο εντολέας του δεν επιθυμεί να κατατεθεί η ένσταση περί αναρμοδιότητας του δικαστηρίου. Ο σύντροφος επέλεξε να τοποθετηθεί ο ίδιος επι του ζητήματος με την παρακάτω δήλωση.

Πολιτική ένσταση περί αναρμοδιότητας του δικαστηρίου.

Προβλέπεται μια ένσταση απο το θεσμό της αστικής δικαιοσύνης με τον εξής νομικό ισχυρισμό: Ως δικαστικός μηχανισμός του στρατού δεν δύναστε να δικάσετε κάποιον που όχι μόνο δεν έχει υπηρετήσει τον θεσμό αυτό αλλά δεν έχει συνδιαλλαγεί ποτέ του με αυτόν. Ανήκω στον αναρχικό χώρο εδω και χρόνια και διακατέχομαι από ένα διαφορετικό σύστημα αξιών και πεποιθήσεων, μέρος του οποίου είναι και η κάθετη εναντίωση στους νόμους και τους κανόνες που εχθρέυονται την κοινωνία και περιφρουρούν το κράτος και το κεφάλαιο.

Ορμώμενος απο αυτή την πεποίθηση σας δηλώνω, μετατρέποντας αυτόν τον νομικό ισχυρισμό σε πολιτικό κατηγορώ, πως δεν έχετε τη δύναμη και τη δυνατότητα να με δικάσετε, όχι μόνο επειδή δεν έχω υπηρετήσει τον θεσμό σας, αλλα διότι ειστε και εσείς κομμάτι του θεσμού που λέγεται αστική δικαιοσύνη. Ειστε υπηρέτες του κράτους, προασπίζεστε τα συμφέροντα του ντόπιου και υπερεθνικού κεφαλαίου, εχθρεύεστε την κοινωνία και έχετε την υπόνοια πως θα δικάσετε σήμερα εμένα και τις επιλογές μου. Ποιων η δικαιοσύνη το δίκαιο θα δικάσει;

Σήμερα λοιπόν θα δοθούν οι απαραίτητες απαντήσεις, όχι όμως αυτές που προσδοκάτε. Σήμερα θα διεξαχθεί δίκη, εσείς όμως δεν θα είστε στη θέση του κατήγορου αλλά του κατηγορούμενου. Γιατί τα εγκλήματα που μας αποδίδετε στήνοντας τηλεδίκες, έκτακτα και μη στρατοδικεία, εμείς τα υπερασπιζόμαστε μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός μας που λέτε στον όρκο σας. Στα λαϊκά δικαστήρια που στήνονται και θα στηθούν και στο μέλλον, σε αυτές τις λαμπρές στιγμές της ιστορίας που καταδικάζεστε με την εσχάτη των ποινών, να δούμε ποιός από εσάς θα σταθεί να υπερασπιστεί τα δικά του εγκλήματα μπροστά στην ιστορία, με ψηλά το κεφάλι.

hatziaggelou

Ακολούθησε η κατάθεση των αναγνωστέων εγγράφων, μεταξύ των οποίων και η πρώτη δήλωση πολιτικής υπεράσπισης του συντρόφου, από τον αναρχικό ολικό αρνητή στράτευσης και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα Νίκο Μαζιώτη(https://terraincognita.squat.gr/2015/06/19/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1/) που κατέδειξε τον ιστορικό ρόλο του στρατού σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο.

Η δεύτερη δήλωση πολιτικής υπεράσπισης του συντρόφου κατατέθηκε απο συντρόφισσα-μέλος της αναρχικής ομάδας Dinamitera(Πάτρα), όπου και αναπτύχθηκε η σχέση του καπιταλισμού με την πατριαρχία, η σύνδεση της πατριαρχίας με το στρατό και η θέση της γυναίκας στις επαναστατικές διαδικασίες και τα απελευθερωτικά κινήματα(θα ακολουθήσει σύντομα η απομαγνητοφωνημένη δήλωση).

Η διαδικασία ακρόασης έκλεισε με την πολιτική δήλωση του συντρόφου Θάνου Χατζηαγγέλου (https://terraincognita.squat.gr/2015/06/19/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D/). Στην απόπειρα του εισαγγελέα να κάνει ερωτήσεις, ο σύντροφος απάντησε πως “…δε θα απαντήσω σε καμία ερώτηση, εδώ δεν κάνουμε διάλογο”.

Παρότι η πρόταση του εισαγγελέα ήταν (για πρώτη φορά)απαλλακτική για τον σύντροφο(λόγω αμφιβολιών ως προς τον δόλο του σε σχέση με τις ισχυρές ιδεολογικές του πεποιθήσεις) η έδρα, με μια προαποφασισμένη καταδίκη, έκρινε ομόφωνα ένοχο τον σύντροφο επιβάλλοντας την ποινή των 10 μηνών με 3ετή αναστολή.

hatziaggelou_protovoulia hatziaggelou_protovoulia2 hatziaggelou_trikakia

Κατάληψη Terra Incognita

Πολιτική δήλωση του αναρχικού ολικού αρνητή στράτευσης Θάνου Χατζηαγγέλου στο στρατοδικείο του Ρουφ

Όπως είπα και στην αρχική μου τοποθέτηση σήμερα δεν νιώθω πως δικάζομαι. Ήδη, πολλοί σύντροφοι πριν απο μένα και άλλοι πόσοι στο μέλλον, έχουμε δηλώσει οτι η συνειδητή πολιτική επιλογή ολικής άρνησης στράτευσης, είναι μια επιλογή κοινωνικά δικαιωμένη. Όπως κοινωνικά δικαιωμένη είναι και η επιλογή του αδιάλλακτου αγώνα για την κοινωνική επανάσταση ενάντια στην κυριαρχία των κρατών και του κεφαλαίου.

Έχω μεγαλώσει μέσα σε μια γενιά που μπορεί να μην έζησε την άμεση εμπλοκή στις πολεμικές αντιπαραθέσεις όπως εσείς (απο συγκεκριμένη θέση βέβαια), αλλά έζησε και ζει ακόμα την άμεση εμπλοκή στον υπόγειο πόλεμο της Δημοκρατίας.

Μπορεί να μην έζησα τις δικτατορίες του Μεταξά και της 7ετίας των συνταγματαρχών όμως έζησα και ζώ ακόμη τη δικτατορία των αγορών και την τυφλή υποταγή στους δανειστές. Μπορεί να μην έζησα κάποια πολεμική γενοκτονία, έζησα και ζώ ακόμη όμως την στρατηγική της κοινωνικής γενοκτονίας των κυβερνήσεων απο το 2011 και την είσοδο της χώρας στον μηχανισμό στήριξης των Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ. και Ε.Ε. μέχρι και σήμερα. Μια στρατηγική που αφήνει πίσω της καμμένη γη, για να συνεχίσει την αναπαραγωγή και υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου.

Μπορεί λοιπόν να μην έζησα τον πόλεμο όπως τον ορίζετε εσείς και η ιστορία που γράφετε μονοπωλιακά στα σχολικά βιβλία σας, έζησα όμως και ζω ακόμα τον πραγματικό πόλεμο. Τον καθημερινό πόλεμο για τον οποίο ποτέ δε θα μιλήσουν οι στρατευμένοι ιστορικοί σας. Τον πόλεμο που εσείς τον ονομάσατε ειρήνη.

Για ποια ειρήνη μιλάτε λοιπόν κύριοι; Για την ειρήνη της φτώχειας και της ανέχειας; Για την ειρήνη της βίαιης ταξικής αναδιάρθρωσης όλο και περισσότερων κομματιών της κοινωνίας; Για την ειρήνη του οικονομικού εκβιασμού και της αφαίμαξης;

Να πάτε να μιλήσετε για ειρήνη στις οικογένειες των 4 νεκρών εργατών στα κάτεργα του δολοφόνου Λάτση στον Απρόπυργο. Να πάτε να μιλήσετε για ειρήνη στην οικογένεια του Πάυλου Φύσσα που έπεσε νεκρός απο το οπλισμένο χέρι του παρα-κράτους. Να πάτε να μιλήσετε για ειρήνη στην οικογένεια του Γρηγορόπουλου που εκτελέσθηκε απο τους έμμισθους δολοφόνους του κράτους. Στις οικογένειες των μεταναστών που δολοφονήθηκαν στο Αιγαίο, στον Έβρο, στη Λαμπεντούζα. Γιατί αυτοί είστε και αυτή είναι η ειρήνη σας. Η ειρήνη των φυλακών και των στρατοπέδων συγκέντρωσεις, του φράχτη στον Έβρο και των ναρκοθετημένων συνόρων. Μια ειρήνη που στάζει αίμα απο τις επιθέσεις σε μετανάστες, ομοφυλόφυλους, τρανσέξουαλ κτλ, απο τις εκατονταδες αυτοκτονίες λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, απο τις δολοφονίες στα κάτεργα της μισθωτης σκλαβιάς, στις φυλακές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα ψυχιατρεία.

Και σε αυτήν την ειρήνη εσείς θα με καταδικάσετε ως ανυπότακτο. Το έχω δηλώσει δημόσια στην πολιτική δήλωση ολικής άρνησης στάτευσης που κατέθεσα πριν 3 χρόνια πως είναι «…μέγιστη αρετή για έναν άνθρωπο να αναγνωρίζεται ακόμα και από τον εχθρό του, ως ανυπότακτος. Ανυπότακτος σε ένα σύστημα που κατασπαράζει κάθε ίχνος ανθρωπιάς. Που οδηγεί έναν ολόκληρο λαό στην κοινωνική χρεοκοπία. Που στο πέρασμά του ρημάζει τα πάντα αφήνοντας πίσω του, τα συντρίμμια της αξιοπρέπειας. Μιας αξιοπρέπειας που κάποιοι παρέδωσαν δίχως μάχη στο βωμό της πλασματικής ευδαιμονίας.»

Δε θα μπορούσα να επιλέξω τίποτε άλλο πέραν της ολικής άρνησης στράτευσης που συνεπάγεται και την αρχή της ευθείας αντιπαράθεσης με τον μηχανισμό του στρατού και κατ’ επέκταση με το ίδιο το κράτους και το κεφάλαιο. Είμαι αναρχικός με συνέπεια λόγου και πράξης σε αυτά που επιττάσει η πολιτική μου ταυτότητα. Με την ιστορική μνήμη και τη συνείδηση που φέρει ένας άνθρωπος που έχει βάλει την πίστη στον αγώνα πάνω απο το προσωπικό κόστος. Γιατί εσείς νομίζετε πως εμείς ερχόμαστε εδώ για να κάνουμε την πλάκα μας.

Σας πληροφορώ πως το να τάσσεσαι ολόψυχα υπερ της εξουσίας, όπως κάνατε εσείς στη ζωή σας, όπως μας πιπιλίζαν το μυαλό οι γονείς μας ή οι δάσκαλοι μας για να βολευτούμε, να μη μπλέξουμε, να έχουμε μια ήσυχη ζωή είναι το πιο εύκολο. Το δύσκολο είναι να πάρεις αυτή την βαθιά ανάσα και την μεγάλη απόφαση να αγωνιστείς μέχρι τέλους όχι για ένα αυθαίρετο καλύτερο αύριο που λεν και οι αριστεροί, αλλά για να επιβιώνεις με αξιοπρέπεια και ψηλά το κεφάλι στο σήμερα, σε αυτό το όργιο που έχετε δημιουργήσει.

Θυμάμαι σαν σήμερα, και ίσως θυμάστε και εσείς γιατί είστε εκ θέσεως πολεμοχαρείς, το ξημέρωμα της 20ης Μάρτη του 2003 όπου στις 4:30 το πρωί ο αμερικανικός στρατός ξεκίνησε τον βομβαρδισμό της Βαγδάτης ως αρχή στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και  επίσημη απάντηση για την επίθεση της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 στους δίδυμους πύργους. Η αρχική επειχήρηση κράτησε 6 μέρες με συνεχείς βομβαρδισμούς στη Βαγδάτη, τη Μοσούλη, τη Βασόρα και άλλες περιοχές. Κανένας σας όμως δε θα θυμάται ή μάλλον δε θα σας ένοιαξε η εικόνα της επόμενης μέρας. Η κάθε επόμενη μέρα έφερνε στο φώς την κτηνωδία του πολέμου. Ολόκληρες πόλεις βομβαρδισμένες, ξενοδοχεία και νοσοκομεία ολοσχερώς κατεστραμμένα και αμέτρητα θύματα αμάχων.

Αυτό είναι και ένα παράδειγμα απο το ποιόν σας. Απο το παρελθόν που φέρετε στις πλάτες σας και τα εκατομμύρια εγκλήματα που σας βαραίνουν, μέχρι το λαμπρό μέλλον που τάζετε στην κοινωνία. Κατέχετε κύριοι έναν μηχανισμό που ιστορικά είναι υπεύθυνος για την αιματοβαμμένη καταστολή εργατικών εξεγέρσεων, απελευθερωτικών επαναστάσεων και αντιστασιακών κινημάτων και θέλετε να γίνουμε και εμείς κομμάτι αυτού.

Εμείς που έχουμε στρατευτεί συνειδητά ενάντια στους θεσμούς που υπηρετείτε. Εμείς που κρατάμε αναμμένη τη φλόγα του αγώνα ενάντια στην καταπίεση. Εμείς που κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή δεν ενδιαφερόμαστε για τίποτε άλλο παρά για την συλλογική οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης. Εμείς που η ζωή μας ολόκληρη είναι ο αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση και την Αναρχία. Εμείς είμαστε πεπεισμένοι οτι δεν θα οπλίσουμε τα χέρια μας για την εξουσία. Εσείς κύριοι της εξουσίας, είστε σίγουροι οτι θέλετε να οπλίσετε τα χέρια μας;

Σε εμάς λοιπόν αναθέτει ο στρατός την φύλαξη των συνόρων, του έθνους και της πατρίδας. «…Δική μας πατρίδα είναι η μνήμη, η Ιστορία, ο λαός και τα συμφέροντά του. Αυτή την πατρίδα υπηρετούμε, γι’ αυτή την πατρίδα στρατευθήκαμε, για την ύπαρξή της θα πολεμήσουμε και για την ελευθερία της παλεύουμε και θα παλέψουμε.» δήλωσε ο σύντροφος Δημήτρης Κουφοντίνας  στο στρατοδικείο του, τον Δεκέμβρη του 2004.  Τα έθνη και οι πατρίδες είναι το άλλοθι που προβάλλει η εξουσία για να καλύψει τα εγκλήματα των πολέμων της και τα σύνορα είναι μόνο χαρακιές στο σώμα του πλανήτη. Εσείς βλέπετε Τούρκους, Αλβανούς, Σκοπιανούς και Έλληνες, ντόπιους και ξένους ενώ εμείς βλέπουμε καταπιεστές και καταπιεσμένους, εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους. Καλλιεργείτε ένα ένδοξο παρελθόν χωρίς να έχετε καμία ανάμειξη, σπέρνοντας μίσος για το καθετί διαφορετικό. Προβάλλετε συνεχώς την εθνική ενότητα και ομοψυχία, για να αποπροσανατολίσετε την κοινωνία απο τις εγκληματικές στρατηγικές σας. Μέχρι και τα λόγια σας στάζουν αίμα.

Σήμερα κύριοι διεξάγετε τον πιο ύπουλο πόλεμο. Ένα πόλεμο που δεν θα έχει τόπους εξορίας σαν την Μακρόνησο και τον Αη Στράτη. Έναν πόλεμο που δε θα στήσει εκτελεστικά αποσπάσματα στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Χωρίζετε τη γή απλά σε οικόπεδα, αντιμετωπίζετε τους ανθρώπους ως αναλώσιμους, για σας οι θάνατοι και οι αυτοκτονίες είναι απλά νούμερα και στατιστικά. Διψάτε για ακόμη περισσότερη εξουσία. Για ακόμη περισσότερη επιβολή. Κάθε σας πράξη, κάθε σας σκέψη είναι και ενα  έγκλημα ενάντια στην κοινωνία.

Σε αυτή την κτηνωδία που έχετε επιβάλλει, το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να συνεχίζω με αμείωτη ένταση τον αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Έναν αγώνα που έχει μεγάλο προσωπικό κόστος. Δεν είναι η πρώτη φορά που σέρνομαι στις δικαστικές αίθουσες για τις πολιτικές μου επιλογές και σίγουρα δε θα είναι και η τελευταία όσο παραμένω συνεπείς στον προσωπικό και συλλογικό αγώνα.

Το ζήτημα της στράτευσης ήταν κάτι που με απασχολούσε πολλά χρόνια. Η άρνηση στράτευσης, μέσω ευθείας πολιτικής αντιπαράθεσης με το μηχανισμό, ήταν και είναι το ζητούμενο για μένα, γι’ αυτό και μόνος μου διέκοψα την προβλεπόμενη αναβολή, ακολουθώντας τότε μια στρατηγική έντασης με όλο και περισσότερες δηλώσεις ολικής άρνησης στράτευσης. Το τίμημα βέβαια δεν είναι αμελητέο. Με κυρήξατε ανυπότακτο, μου επιβάλλατε το πρόστιμο των 6000 ευρώ, τόσα όσα χρειάστηκε πριν ένα μήνα ο υπουργός εργασίας Σκουρλέτης για να ανακαινίσει το πολιτικό του γραφείο, εκδώσατε ένταλμα σύλληψης. Στήσατε ολόκληρη επιχείρηση έξω απο το σπίτι της συντρόφου μου, με 20 κουκουλοφόρους της αντιτρομοκρατικής, για να μας συλλάβετε μαζί με τη συντρόφισσα Στέλλα Αντωνίου που κατηγορήθηκε και αθωώθηκε για παραβίαση περιοριστικών όρων, μας απαγάγατε με συνοπτικές διαδικασίες και μας θέσατε σε καθεστός απομόνωσης τόσο στα υπόγεια όσο και στα κρατητήρια της ασφάλειας. Το ίδιο κάνατε με την ασφάλεια πολιτεύματος, επικαλούμενοι το ίδιο ένταλμα που είχε εκτελεσθεί, στο πατρικό μου στο Βόλο. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα. Εγώ είμαι εδώ, στέκομαι μπροστά σας, με ψηλά το κεφάλι, πιο δυνατός μέσα απο κάθε χτύπημα, πιο σίγουρος γι’ αυτα που πιστεύω και πράττω μετά από κάθε δίωξη. Και αυτό είναι που σας ενοχλεί.

Σας δηλώνω λοιπόν πως δεν κάνω ούτε βήμα πίσω σε ό,τι πιστεύω. Δεν κάνω καμία έκπτωση στο λόγο και τη δράση μου. Συμμετέχω στις επαναστατικές διαδικασίες γιατι δεν ονειρεύομαι απλά έναν άλλο κόσμο, αλλά πράττω και αγωνίζομαι για το καλύτερο. Γιατί αν είναι κάτι για το οποίο αξίζει να ζείς και να δίνεις τη ζωή σου γι’ αυτό όπως οι σύντροφοι Τσουτσουβής, Κασσίμης, Φούντας, είναι να αγωνίζεσαι αλλιώς είσαι ήδη νεκρός. Προσπαθώ να συμβάλλω τα μέγιστα σε μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης ενάντια στην εξατομίκευση και τον κανιβαλισμό που σπέρνετε.

Κύριοι έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετα προτάγματα:

Εσείς προττάσετε εθνικό στρατό για την προάσπιση των συμφερόντων του κράτους και του ντόπιου και υπερεθνικού κεφαλαίου. Εμείς προττάσουμε ένοπλες λαϊκές πολιτοφυλακές για την προάσπιση των συμφερόντων της επαναστατημένης κοινωνίας που θα δημιουργήσουμε.

Εσείς κατέχετε ένα σύστημα στρατευμένης δικαιοσύνης υπέρ της αστικής τάξης, ενώ εμείς στήνουμε λαϊκά δικαστήρια υπέρ του δίκαιο και αναγκαίου της αγωνιζόμενης κοινωνίας.

Παρότι κατέχετε το μονωπόλιο της νόμιμης βίας, είστε ιστορικά καταδικασμένοι να αποτύχετε. Γιατί όσο θα υπάρχουν κράτη, έθνοι και πατρίδες, όσο θα συνεχίζεται η υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου, θα υπάρχει και η αναγκαιότητα του αγώνα των καταπιεσμένων ενάντια στην κυριαρχία και την εκμετάλλευση. Θα υπάρχει η αναγκαιότητα για την επιστροφή της βίας που ασκείτε στους απο τα κάτω.

Εσείς μιλάτε για εθνικούς πολέμους και την άμυνα της χώρας απο την ξένη εισβολή. Εμείς μιλάμε για κοινωνικό-ταξικό πόλεμο, για συλλογική αντεπίθεση ενάντια στα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει ο καπιταλισμός, για επανάσταση.

Για εκείνη τη λαμπρή μέρα που θα σβήσει όλο το σκοτάδι που έχετε απλώσει με την πολιτική κοινωνικής γενοκτονίας που έχετε ακολουθήσει. Και όπως λέει και ο Μ. Λοίζος «εκείνη η μέρα δε θ’ αργήσει».

Ούτε ένα δάκρυ για την πατρίδα.

Ούτε μια στιγμή στο στρατό.

Μια ζωή αφιερωμένη στον αγώνα για την κοινωνική επανάσταση και την αναρχία.

 

Θάνος Χατζηαγγέλου

17 Ιούνη 2015

Πολιτική δήλωση υπεράσπισης στο στρατοδικείο του αναρχικού ολικού αρνητή στράτευσης Θάνου Χατζηαγγέλου

Η τοποθέτηση αυτή έχει τη μορφή πολίτικης κατάθεσης, υπεράσπισης και αλληλεγγύης, ενός αναρχικού που έχει αρνηθεί την στρατιωτική θητεία και ως μέλος της αναρχικής ένοπλης οργάνωσης Επαναστατικού Αγώνα.

Η άρνηση της στρατιωτικής θητείας είναι κομμάτι του αγώνα των αναρχικών ενάντια στο κράτος, ακριβώς γιατί ως αναρχικοί αγωνιζόμαστε για την καταστροφή του κρατικού μηχανισμού, που είναι ένας μηχανισμός καταπίεσης, ένας μηχανισμός όργανο της άρχουσας τάξης που το χρησιμοποιεί για να επιβάλλει την εξουσία της, γι’ αυτό αρνούμαστε να υπηρετήσουμε την στρατιωτική θητεία, γιατί η θητεία είναι υπηρεσία στο κράτος. Έτσι, επιλογή μας είναι να μην υπηρετούμε τον εχθρό και για τον ίδιο λόγο αρνούμαστε να υπηρετήσουμε και την εναλλακτική θητεία γιατί  και αυτή είναι μία υπηρεσία προς το καθεστώς.

Ως αναρχικοί αρνούμαστε ως ψευδή την θέση ότι ο στρατός υπηρετεί τον λαό . Αρνούμαστε ως ψευδή την θέση ότι ο στρατός υπάρχει για να υπερασπίζεται την ελευθερία του λάου. Για μας ο στρατός όπως και το κράτος,  του οποίου κομμάτι είναι ο στρατός, υπάρχουν για να υπερασπίσουν την εξουσία της άρχουσας τάξης, των πλουσίων, των καπιταλίστων. Ο στρατός ανέκαθεν μαζί με την αστυνομία, τα σώματα ασφαλείας και την δικαστική εξουσία αποτελεί τους κύριους κατασταλτικούς μηχανισμούς του καθεστώτος. Η ιστορία του ελληνικού στρατού αποδεικνύει τον κατασταλτικό του χαρακτήρα, αφού περισσότερο έστρεψε τα όπλα του προς το εσωτερικό. Η επέμβαση για την αποκατάσταση της τάξης  και την καταστολή της δυναμικής απεργίας των μεταλλωρύχων του Λαυρίου το 1896, όταν οι απεργοί πυρπόλησαν τα γραφεία της εταιρείας μετά την δολοφονία δυο εργατών από τους μπράβους  της εταιρείας. Δολοφονίες αγροτών στο σταθμό του Κιλελέρ και στη Λάρισα του 1910 στο συλλαλητήριο για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών, συμμετοχή στον 1ο παγκόσμιο πόλεμο στον πλευρό της Αντάντ.

Συμμετοχή στην εκστρατεία της  Ουκρανίας του 1918 για την καταστολή της ρωσικής επανάστασης. Μικρασιατική εκστρατεία για λογαριασμό των Άγγλο-Γάλλων  ιμπεριαλιστών,  οι όποιοι ήθελαν τον διαμελισμό της οθωμανικής αυτοκρατορίας και την υφαρπαγή των πετρελαίων  της Μοσούλης . Δολοφονίες εργατών στο πασαλιμάνι του Πειραιά το 1923 σε απεργία της ΓΣΕΕ. Πραξικόπημα Πάγκαλου το 1925, επέμβαση για την αποκατάσταση της τάξης, για την καταστολή της εξέγερσης των εργατών της Θεσσαλονίκης το 1936 μετά τη δολοφονία δεκάδων εργατών από την χωροφυλακή, κατά τη διάρκεια της απεργίας των καπνεργατών. Δικτατορία Μεταξά στις 4 Αυγούστου το 1936, εμφύλιος πόλεμος 1946-1949 όπου ο στρατός ως μηχανισμός του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος κατέστειλε το λαϊκό κίνημα και την αριστερά, που επιχείρησε να το ανατρέψει μετά την απηνή καταδίωξη που είχε υποστεί  από το 1944, καταδίωξη που στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες αγωνιστές, το έγκλημα των οποίων ήταν, ο αγώνας τους στο κίνημα της EAMικής εθνικής αντίστασης. Την ίδια περίοδο πραγματοποιήθηκε το αναμορφωτικό πείραμα του στρατοπέδου συγκέντρωσης της Μακρονήσου, όπου  χιλιάδες βασανίστηκαν για να υπογράψουν δήλωση μετανοίας για να αποκηρύξουν τον κομμουνισμό και πολλοί δολοφονηθήκαν. Σε ολόκληρη την μετεμφυλιακή περίοδο ο στρατός ήταν σε επαγρύπνηση για την υπεράσπιση του καθεστώτος, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα του 1967 που έγινε με εντολή των επικυρίαρχων  της χώρας των ΗΠΑ. Η στρατιωτική διακυβέρνηση κράτησε μέχρι το 1974 αφού προκάλεσε πραξικόπημα στην Κύπρο, το όποιο έδωσε την αφορμή για την τουρκική εισβολή. Το στρατιωτικό καθεστώς αποσυντέθηκε υπό το βάρος της τουρκικής εισβολής και της ανικανότητας και απροθυμίας να την αντιμετωπίσει.

Αυτά ήταν τα επιτεύγματα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων μέχρι το 1974, όταν ο στρατός τερμάτισε την ανάμειξη του στην διακυβέρνηση της χώρας και αποσύρθηκε στα στρατόπεδα. Να επισημάνω ότι κατά τη διάρκεια της κατοχής πολλοί πρώην αξιωματικοί του στρατού, βενιζελικοί και μοναρχικοί αξιωματικοί, οργάνωσαν τα τάγματα ασφαλείας, τα οποία συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, τους Γερμανούς, τη Wehrmacht και τα SS, για να πολεμήσουν το κίνημα αντίστασης και την αριστερά, προβαίνοντας σε χιλιάδες δολοφονίες αγωνιστών, βασανιστήρια, βιασμούς, εμπρησμούς χωριών και πλιάτσικο. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι η πρώτη κυβέρνηση δοσίλογων και συνεργατών της κατοχής συγκροτήθηκε από έναν πρώην αξιωματικό του στρατού, τον Τσολάκογλου.

Μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο η Ελλάδα ήταν ουσιαστικά το πρώτο πεδίο της σύγκρουσης  μεταξύ του δυτικού καπιταλιστικού στρατοπέδου, που είχε ως ηγέτιδα δύναμη την Αμερική, και του Ανατολικού μπλοκ της Σοβιετικής Ένωσης. Οι Η.Π.Α. είχαν αναλάβει την επικυριαρχία της χώρας το 1947 μετά την αποχώρηση των προηγούμενων  επικυρίαρχων, των Άγγλων. Χωρίς την βοήθεια των Η.Π.Α., το τότε μοναρχοφασιστικό καθεστώς δεν θα είχε νικήσει  τους αντάρτες  του Δημοκρατικού Στρατού το 1949, που επιχείρησαν να ανατρέψουν το καθεστώς. Η Ελλάδα ήταν το πρώτο θέατρο του ψυχρού πολέμου, είναι προσδεδεμένη στο στρατόπεδο των ΗΠΑ, γίνεται μέλος του ΝΑΤΟ και τη δεκαετία του 1950 δέχεται στο έδαφός της Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις. Ο ελληνικός στρατός είναι ένας στρατός που προασπίζει τα συμφέροντα των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ,  τα συμφέροντα του δυτικού καπιταλισμού γιατί η Ελλάδα είναι το σύνορο του δυτικού κόσμου με το Ανατολικό μπλοκ κα έχει μεγάλη γεωστρατηγική σημασία για τις Η.Π.Α. και τον δυτικό κόσμο, τη περίοδο του ψυχρού πολέμου.

Το 1974 μετά από δεκαετίες ενεργής ανάμειξης του στρατού στην διακυβέρνηση της χώρας, ο στρατός αποσύρθηκε στα στρατόπεδα. Από ‘δω και στο εξής ο ρόλος του είναι αποκλειστικά διαπαιδαγωγικός μέσω της στρατιωτικής θητείας , να διαμορφώσει τους νέους ως καλούς υπηκόους, ως πολίτες υπάκουους στο καθεστώς. Αυτό ακριβώς είναι που αρνούμαστε ως αναρχικοί την στρατιωτική θητεία, αρνούμαστε να διαπαιδαγωγηθούμε ως καλοί και υπάκουοι υπήκοοι. Στη σημερινή εποχή της νέας τάξης του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, ο ρόλος του ελληνικού στρατού έχει αλλάξει. Μετά την πτώση του Ανατολικού μπλοκ, την έλευση της νέας τάξης με την μονοκρατορία των Η.Π.Α., την έξαρση του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης, που είχε ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση του ρόλου του έθνους κράτους, ο ρόλος των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων αλλάζει ριζικά από την υποτιθέμενη υπεράσπιση του έθνους και της πατρίδας,  στην υπεράσπιση  της made in U.S.A.  παγκόσμιας νέας τάξης πραγμάτων με σκοπό την επιβολή της δικτατορίας των αγορών. Στα πλαίσια αυτής της νέας τάξης οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις αναλαμβάνουν υποστηρικτικό ρολό στους πολέμους που διεξάγονται από την αρχή της δεκαετίας του 1990 αλλά και αστυνομικά καθήκοντα, επιδείξεις και αποκατάσταση της τάξης σε εύφλεκτες περιοχές του πλανήτη για να υπερασπίσει τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Ο ρόλος της Ελλάδας και των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στις νεοταξικές πολεμικές επιχειρήσεις υπήρξε υψίστης σημασίας.  Κυρίως με την αξιοποίηση της αμερικανικής βάσης της Σούδας στη Κρήτη, που εντάχθηκε στην επιχείρηση  κατά τον πρώτο πόλεμο του Ιράκ το 1991. Αμέσως μετά η τότε κυβέρνηση έδωσε άδεια διέλευσης από τον ελληνικό εναέριο χώρο αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών, ενώ τα τάνκερ και η C135 πραγματοποιούσαν ανεφοδιασμούς σε αεροπλάνα από την βάση του ελληνικού όταν αυτή υπήρχε. Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκε η πολεμική βάση του Ηρακλείου , το αεροδρόμιο της Καλαμάτας , το αεροδρόμιο της Ρόδου και με μία φρεγάτα  που περιπολούσε στην Ερυθρά Θάλασσα το ελληνικό κράτος συμμετείχε στον ναυτικό αποκλεισμό του Ιράκ. Στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας το 1999 από τα Νατοϊκά αεροσκάφη, επιστρατεύτηκε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ως κόμβος  διέλευσης Νατοϊκών στρατευμάτων και το Ιόνιο αναγορεύτηκε σε  πολεμική ζώνη, στην όποια έπλεε το αντιτορπιλικό Θεμιστοκλής, ενώ χρησιμοποιήθηκε κι η βάση  του Ακτίου Awacks. Μετά την κήρυξη του πολέμου κατά της τρομοκρατίας  του 2001 , μετά τις επιθέσεις που δεχτήκαν οι Η.Π.Α., στην επίθεση εναντίον του Αφγανιστάν , η Ελλάδα συμμετείχε με την χρησιμοποίηση της βάσης της Σούδας, των αεροδρομίων του Ακτίου, της Αγχιάλου ,της Ανδραβίδας ,της Τανάγρας  με την παραχώρηση του .. στην Κρήτη και την παραχώρηση του αντιτορπιλικού Φορμίων για περιπολίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Στον πόλεμο κατά του Ιράκ το 2003 συμμετείχε με μία φρεγάτα, ένα ελικόπτερο, ομάδα υποβρύχιων καταστροφών και έξι αξιωματικούς ενώ ένας λόχος μηχανικού. Πολεμικά αεροσκάφη C130 και προσωπικό συμμετέχει στην κατοχική κυβέρνηση του Αφγανιστάν. Η Ελλάδα όπως και η Ευρώπη έδωσε σ’ αυτούς του πολέμους αυτό που λέμε γη και ύδωρ. Επίσης θα πρέπει να επισημανθεί η συμμετοχή  Ελληνικών στρατευμάτων σε ρολό αστυνόμευσης και αποκατάστασης της τάξης, έξω φυσικά από τα σύνορα της χώρας, ως τμήμα πολυεθνικών, ειρηνευτικών,  ενόπλων δυνάμεων  μετά από πολέμους . Όπως για παράδειγμα στην συμμετοχή στην SFOR, στην πολυεθνική δύναμη στην Βοσνία Ερζεγοβίνη μετά το τέλος του εμφύλιου πολέμου το 1995 και την ειρηνευτική συμφωνία του Dayton. Συμμετοχή στην πολυεθνική δύναμη αποκατάστασης της τάξης στην Αλβανία μετά την  εξέγερση του 1997. Συμμετοχή στην Kfor, δύναμη Κοσσυφοπεδίου, μετά τους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας  το 1999. Αυτός είναι ο ρόλος των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων  στην σύγχρονη εποχή και όχι η υπεράσπιση του έθνους και της πατρίδας.

Σήμερα ο ρόλος του στρατού, όχι μόνο στην Ελλάδα, έχει στα πλαίσια του παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος αστυνομικό χαρακτήρα,  ρολό αποκατάστασης της τάξης, είτε με την συμμετοχή σε πολυεθνικές επιχειρήσεις που αφορούν την καθυπόταξη  εχθρικών προς την δύση καθεστώτων, έχουν σκοπό να εξασφαλιστούν οι πρώτες ύλες και οι δρόμοι ροής ενεργειακών αποθεμάτων, όπως το πετρέλαιο το οποίο χρειάζεται η δύση, είτε στην αντιμετώπιση ενόπλων απειλών  για το καθεστώς στο εσωτερικό των χωρών,  είτε στρέφοντας το εσωτερικό των χωρών για καταστολή εξεγερμένων τμημάτων  του λαού και της νεολαίας. Για παράδειγμα, στην εξέγερση της νεολαίας στην Αθήνα  το Δεκέμβρη του 2008, που έγινε με αφορμή την δολοφονία του 15χρονου Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς, η τότε κυβέρνηση παραλίγο να κηρύξει στρατιωτικό  νόμο. Σε άλλες χώρες  όπως στις Η.Π.Α., στην Αγγλία, στη Γαλλία  έχει γίνει ήδη πράξη η ενεργός συμμετοχή του στρατού σε περίπτωση ταραχών ή ενόπλων επιθέσεων. Οι ένοπλες δυνάμεις συμμετέχουν σε επιχειρήσεις αποκατάστασης της τάξης για καταστολή, περιπολίες, φρούρηση στόχων του καθεστώτος.

Ως αναρχικοί, ως εχθροί του καπιταλισμού και του κράτους,  δεν υπηρετούμε την στρατιωτική θητεία όχι γιατί έχουμε πρόβλημα με την χρήση βίας ή της ένοπλης βίας ή του αντάρτικου όταν είναι να υπερασπίσουμε  την ανθρώπινη ελευθερία αλλά γιατί δεν θέλουμε να υπηρετήσουμε τον εχθρό. Αντίθετα πιστεύουμε  ότι η ανατροπή του καθεστώτος  του καπιταλισμού και του κράτους  που η εξουσία τους βασίζεται στη βία, στην τρομοκρατία, στον καταναγκασμό, στον πόλεμο, στον  ρατσισμό , στην εκμετάλλευση δεν μπορεί παρά να γίνει  με την χρήση βίας και την προσφυγή στα όπλα από την μεριά των καταπιεσμένων,  των φτωχών,  των προλετάριων, της νεολαίας.

Ως αναρχικοί,  που επιδιώκουμε την ανατροπή του καπιταλισμού και του κράτους,  ιδιαίτερα μέσα στις συνθήκες που το υπερεθνικό κεφάλαιο  με αφορμή  την παγκόσμια οικονομική κρίση  και με όπλο το χρέος, επιβάλλει στους λαούς και στον ελληνικό λαό ένα νέο φασισμό με την βία  και τον καταναγκασμό, με την μορφή των μνημονιακών συμβάσεων, εμείς πιστεύουμε ότι μόνο με την επανάσταση,  με τον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο  μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή τη συνθήκη. Και σε αυτόν τον πόλεμο, σε αυτόν  τον αγώνα με όλα τα μέσα, η προσφυγή στα όπλα είναι απαραίτητη. Ως αναρχικός που έχω αρνηθεί την στρατιωτική θητεία και ως μέλος μίας  ένοπλης αναρχικής οργάνωσης του Επαναστατικού Αγώνα, πιστεύω ότι όλες οι μορφές αγώνα συνδέονται και αλληλοσυμπληρώνονται με μοναδικό κεντρικό σκοπό την επανάσταση, την ανατροπή του κεφαλαίου και του κράτους.

Αυτό είναι το νόημα αυτής της πολιτικής κατάθεσης υπεράσπισης, ως πράξη αλληλεγγύης στο σύντροφο Θάνο Χατζηαγγέλου που αρνείται την στρατιωτική θητεία στον εχθρό.

 

Νίκος Μαζιώτης

μέλος του Επαναστατικού Αγώνα

17 Ιούνη 2015

Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού

Δράσεις αλληλεγγύης στον αναρχικό ολικό αρνητή στράτευσης Θάνο Χατζηαγγέλου

paremvasi

Την Δευτέρα 15 Ιούνη πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση-μικροφωνική αλληλεγγύης στον αναρχικό ολικό αρνητή στράτευσης Θάνο Χατζηαγγέλου, δίπλα απο τη λέσχη αξιωματικών. Αμέσως μετά οι σύντροφοι κατευθύνθηκαν προς το άγαλμα Βενιζέλου, όπου και υπήρξε παρέμβαση για την υπόθεση του συντρόφου με τρικάκια και συνθήματα σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ με ομιλητές τους Κώστα Ήσυχο (αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας), Πάνο Λάμπρου (μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ) και Γιώργο Θεοδωρόπουλο (μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ).

Αλληλεγγύη στον αναρχικό ολικό αρνητή στράτευσης Θάνο Χατζηαγγέλου

Συγκέντρωση στο στρατοδικείο του Ρουφ 17 ιούνη 2015, στις 9:00

κατάληψη Terra Incognita

 

 

Εισήγηση της εκδήλωσης: Από την άρνηση στράτευσης στην στράτευση των αρνήσεων μας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο.

εισήγηση της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη δίκη του συντρόφου Θάνου Χατζηαγγέλου

εκδήλωση άρνηση στρατευσης