Εβομαδιαίες δράσεις αλληλεγγύης στις καταλήψεις

afisa poreia katalhpseis

Μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις

Φωτογραφίες απο τη σημερινή μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις στην πλατεία αγίων αναργύρων και την παρέμβαση στο Γεντί Κουλέ.

foto1bfsi7w

foto2y9tnsi

foto4hdjref

foto5

Συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις

…για τον σιωπηλό πόλεμο της Δημοκρατίας.

deth_1

Στις 7 Σεπτέμβρη η Θεσσαλονίκη αστυνομοκρατείται εν όψει των διαδηλώσεων της Δ.Ε.Θ. Έχει προηγηθεί η επίδειξη της Αστυνομίας με την εισβολή στη κατάληψη Ορφανοτροφείου. Μετά το πέρας των διαδηλώσεων κατα την αποχώρηση μου, συλλαμβάνομαι και ξυλοκοπούμαι απο μπάτσους της ομάδας ΔΕΛΤΑ. Αποφάσισα να τοποθετηθώ δημόσια, όχι για να καταδείξω τις συνθήκες κάτω απο τις οποίες πραγματοποιήθηκε η σύλληψη μου, αλλά για να περιγράψω τι ακολούθησε.

Στην Γ.Α.Δ.Θ. και μέσα σε 120 προσαγωγές, η υπόθεση μου επισπέυδεται.Έπειτα απο τις “τυπικές” διαδικασίες σύλληψης με μεταφέρουν στο γραφείο του “υπέυθυνου για το οικονομικό έγκλημα” όπου και διεξάγεται μια “φιλική” κουβεντούλα, που κρατά περισσότερες απο 2 ώρες πάνω στο ζήτημα της άρνησης μου σε δακτυλοσκοπικό έλεγχο. Απο τις ερωτήσεις ιδεολογικού προσανατολισμού μέχρι τα αυθαίρετα υπονοούμενα οτι, “εδώ ασχολούμαστε με ληστείες και εγκλήματα”. Η κουβέντα τελείωσε με τα λόγια “…θα δώσεις αποτυπώματα,είναι εντολή απο πάνω.”.

Ακολούθησε η βίαιη προσαγωγή και υποβολή μου σε δακτυλοσκοπικό και φωτογραφικό έλεγχο από 6 μαυροφορεμένους της Ο.Π.Κ.Ε. μαζί με τους μπάτσους που με φρουρούσαν. Όλα αυτα κάτω απο τις λέξεις “…συνάδελφοι όλα καλά…τα δίνει δημοκρατικά και με τη συγκατάθεσή του”.

Η συνθήκη αυτή έρχεται να προστεθεί στις συνεχείς παρακολουθήσεις, στις προσωπικές αντεγκλήσεις απο αστυνομικούς στο δρόμο, στις “ενοχλήσεις” στο σπίτι μου και στον χώρο εργασίας μου, στις κλήσεις που λαμβάνω για να παρουσιαστώ σε αστυνομικά τμήματα για υποθέσεις-φαντάσματα, στις “φιλικές” προσεγγίσεις σε γείτονές μου, σε παλαιότερες περίεργες κλοπές και ζημιές του οχήματός μου. Γνωρίζω οτι δεν είμαι ο μόνος. Δεκάδες σύντροφοι στη Θεσσαλονίκη, απο το κοντινό μου περιβάλλον και όχι μόνο, έχουν παρόμοιες ” ενοχλήσεις”.

Μπροστά στο δόγμα της μηδενικής ανοχής που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται σε όλο και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας(πρόσφατο παράδειγμα αποτελούν οι απαγωγές αγωνιστών στην Ιερισσό και η δημιουργία τράπεζας DNA με τη βίαιη λήψη δείγματος), πειραματικό πεδίο αποτέλεσε ο αναρχικός χώρος, κομμάτι του οποίου δεν έκρυψα ποτε πως είμαι. Γιατί η ταξική συνείδηση δε προτρέπει, επιτάσσει να είσαι εκεί.

Η πρώτη γραμμή στον αγώνα, δίπλα στους συντρόφους εντός και εκτός των τοιχών μπορεί να έχει πολιτικό και προσωπικό κόστος, σου προσφέρει όμως τη γλυκιά ευχαρίστηση της αξιοπρέπειας.

Τοποθετούμαι δημόσια απέναντι στους διώκτες μου, για να προλάβω τα μελλοντικά σενάρια στο όνομά μου. Οι απαντήσεις σε όλες τις προσεγγίσεις της αστυνομίας και κάθε παρακρατικής φράξιας μέσα σε αυτή υπάρχουν, είναι πολιτικές και θα δωθούν.

Πάντα στην πρώτη γραμμή,
πάντα με ψηλά το κεφάλι.
Ούτε βήμα πίσω…

Θάνος Χατζηαγγέλου
Θεσσαλονίκη
16-9-2013

Aλληλεγγύη στις καταλήψεις κ στους αυτοοργανωμένους χώρους

Στις 5 Αυγούστου το κράτος εκκένωσε 3 καταλήψεις στην πάτρα, συγκεκριμένα το Στέκι ΤΕΙ – Ν.Γύζη, το Μαραγκοπουλείο και το Παράστημα. Στις 21 Αυγούστου, διμοιρίες των ΜΑΤ εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο στην Αθήνα και στους χώρους της Cathago και του Αυτοδιαχειριζόμενο Στεκιού Αρχιτεκτονικής που βρίσκονται εντός του κτιριακού συγκροτήματος. Στις 29 Αυγούστου εκκενώνεται η κατάληψη Αντιβίωση στα Γιάννενα.Στις 2 Σεπτεμβρίου εκκενώνεται η κατάληψη Ορφανοτροφείου στη Θεσσαλονίκη, πραγματοποιούνται 7 προσαγωγές μέσα από το κατειλημμένο κτίριο, που αμέσως μετατρέπονται σε συλλήψεις.

Οι τελευταίες αστυνομικές έφοδοι δεν μπορούν παρά να ειδωθούν ως συνέχεια μιας εντατικής επιχείρησης που ξεδιπλώνεται εδώ και περίπου έναν χρόνο και που όμως έχει προαναγγελθεί πολύ νωρίτερα, είτε μπαίνοντας στην προεκλογική ατζέντα, είτε ως πολιτική στόχευση ενάντια στις «εστίες ανομίας» και πάταξη του εσωτερικού εχθρού. Το πρόσχημα είναι πάντα το ίδιο: η απρόσκοπτη λειτουργία του νόμου και η εφαρμογή της τάξης.
Το κράτος εκμεταλλευόμενο την «καλοκαιρινή ραστώνη» δείχνει ότι όχι μόνο προχωρά στην επίθεση αλλά και ότι θέλει να τελειώνει μια και έξω με τις καταλήψεις. Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε εκτενώς στις λειτουργίες της κατάληψης ως πρακτική και υποδομής αγώνα, στο ζήτημα της αυτοστέγασης και αυτοοργάνωσης και στα εγχειρήματα που αυτές κατά καιρούς φιλοξενούν (αυτομόρφωσης, προαγωγής αντιεμπορευματικού πολιτισμού, κοινωνικής δικτύωσης) αλλά αυτή τη χρονική συγκυρία θα πρέπει να εστιάσουμε στο λόγο που τις τοποθετεί ευθέως στο στόχαστρο.

Βεβαίως ο λόγος δεν είναι να αποδοθούν τα κτίρια σε άλλες λειτουργίες και να παραδοθούν στον ιδιοκτήτη τους που θα τα «αξιοποιήσει» αφού τα περισσότερα κατελήφθησαν όντας εγκαταλελειμμένα για χρόνια (βλ. για παράδειγμα το κτίριο της κατάληψης Δέλτα που παραμένει εγκαταλελειμμένο από τον ιδιοκτήτη του και μετά την εκκένωση). Ο στόχος είναι η κάμψη του ίδιου του αγώνα.

Η κυριαρχία δείχνοντας απροκάλυπτα το πρόσωπό της δεν επιδιώκει συναίνεση πλέον. Επιβάλλει αφ’ ενός τη διασπορά του φόβου και της υποταγής στο κοινωνικό σώμα που βίαια φτωχοποιείται και αφετέρου μέσω του κατασταλτικού σχεδίου της επιτίθεται σε κοινωνικά κομμάτια που επιμένουν να αντιστέκονται. Επιχείρηση ξένιος δίας, στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, επιστρατεύσεις απεργών, τρομοκρατία και προφυλακίσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής, εισβολή στις καταλήψεις δεν μπορούν παρά μα μην ειδωθούν κάτω από το ίδιο πρίσμα.

Ξέρουμε ότι οι επιθέσεις στις καταλήψεις θα συνεχιστούν και δεν θα σταματήσουν εδώ. Κι εμείς σαν αναρχικοί καταληψίες είμαστε έτοιμοι γι αυτό. Συνδεόμαστε με τους αγώνες που πραγματοποιούνται σε κάθε γωνιά της επικράτειας, εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στις καταλήψεις που δέχθηκαν επίθεση, και στους συλληφθέντες και δίνουμε την υπόσχεση να παραμείνουμε ακλόνητοι στη θέση μας, στον αγώνα για αξιοπρέπεια και ελευθερία!

Όλοι στους δρόμους!

18 χρονών νεκρός για ένα εισιτήριο!

Την Τρίτη 13 Αυγούστου ένας νέος άνθρωπος, ο 18χρονος Θανάσης Καναούτης, αφήνει στο δρόμο την τελευταία του πνοή, μετά από τραμπούκικη επίθεση ελεγκτή. Σ’ ένα σύστημα που αξιολογεί τα πάντα με όρους κόστους και κέρδους, η ζωή του Θανάση ουσιαστικά άξιζε όσο κι ένα εισιτήριο.

Ο Θανάσης δεν ξεψύχησε λόγω ατυχήματος, ωθήθηκε στο θάνατο από τους κεφαλοκυνηγούς. Οι διώκτες του θα μπορούσαν να είναι πολλοί: μπάτσοι, τραπεζίτες, σεκιουριτάδες, αφεντικά, εφοριακοί. Όταν κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα απαιτεί την καταβολή ενός μισθώματος τότε το κυνήγι δεν σταματά ούτε στα αυτονόητα κοινωνικά δικαιώματα, ούτε στη μετακίνηση, ούτε στη στέγαση, τη σίτιση, την υγεία και την παιδεία. Όλα τα κοινωνικά αγαθά από το νερό μέχρι τα ΜΜΜ εντάσσονται στη σφαίρα της αγοράς, για να είναι προσβάσιμα μόνο απ’ όσους μπορούν να πληρώσουν το ακριβό αντίτιμο, εξαιρώντας φυσικά τους φτωχούς, την ίδια δηλαδή την κοινωνική πλειοψηφία, ένα μεγάλο κομμάτι της οποίας παραμένει άνεργο, διαμορφώνοντας το 30% των 1.500.000 ανέργων, ενώ στους νέους ανθρώπους όπως ο Θανάσης η ανεργία φτάνει στο 65%. Είναι εμφανές ότι κάποιοι «περισσεύουν» και πρέπει να πεταχτούν στην άκρη.

Η δολοφονία του Θανάση, δεν ήταν η πρώτη, και δεν θα είναι σίγουρα και η τελευταία, από αυτές που διαπράττει το κράτος και τα αφεντικά, εάν η αντίδραση της κοινωνίας είναι η μοιρολατρία, η αδράνεια, και η παθητική αποδοχή μιας θλιβερής και μίζερης πραγματικότητας που στο όνομα της «νομιμότητας» δημιουργεί μια διαρκή κατάσταση εξαίρεσης για όλους τους αποκλεισμένους, σε μια συνθήκη που ενώνει τα βασανιστήρια στο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας, τις επιθέσεις των μπάτσων στις καταλήψεις, τα εισιτήρια στα νοσοκομεία, την ποινικοποίηση τέλος κάθε μορφής αντίδρασης. Οι συλλήψεις συντρόφων στη Θεσσαλονίκη για «διακεκριμένες φθορές» με αφορμή την αναγραφή συνθημάτων, επιφέρει τον διήμερο εγκλεισμό τους σε μια σειρά από κρατητήρια τη στιγμή που οι εμπλεκόμενοι σε μια ανθρωποκτονία, ο ελεγκτής και ο οδηγός, αφήνονται ελεύθεροι χωρίς κανέναν όρο. Αυτή είναι η υποκρισία της αστικής δικαιοσύνης.

Με το κεφάλαιο σε κρίση, το αυταρχικό και ολοκληρωτικό κράτος και το πολιτικό του προσωπικό διαμορφώνει τους όρους της «ζωής που είναι άξια να βιωθεί», προσπαθώντας να εξοντώσει το περισσευούμενο ανθρώπινο εργατικό δυναμικό. Αυτή την συνθήκη πρέπει να την ανατρέψουμε με την αδιαμεσολάβητη κοινωνική μας δράση, η οποία πρέπει να βάλει στο στόχαστρο τους λογαριασμούς, τα εισιτήρια, τους ελέγχους και τους ελεγκτές πάσης φύσεως, εν τέλει όλους όσους δημιουργούν αγορές εκεί που πρέπει να υπάρχουν ανθρώπινες ανάγκες, για να ξαναπάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.

Να αναμετρηθούμε με την εξουσία στα πεδία άμεσης αντιπαράθεσης, εκεί που διαπράττονται οι δολοφονίες «λαθρεπιβατών», οι ξυλοδαρμοί «λαθρομεταναστών», οι βασανισμοί αντιφασιστών, κόβοντας τα χέρια της, να προτάξουμε την αλληλεγγύη και τον κοινό μαζικό αγώνα ενάντια στον έμμεσο εκβιασμό των φτωχών με τα χαράτσια, τα χρέη, τις μειώσεις μισθών, τους πλειστηριασμούς σπιτιών.

Η τρομοκρατία του κράτους και του κεφαλαίου που συστήνεται ξανά με την επίφαση της «νομιμότητας» της προστασίας δηλαδή της άρχουσας τάξης, ευτελίζει την ίδια την ζωή. Η ταξική εκμετάλλευση μας ωθεί στον σύγχρονο Καιάδα, ο οποίος μπορεί να είναι ακόμη και μια γραμμή λεωφορείου στο κέντρο της μητρόπολης.

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ, ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΖΩΗ.

Επόμενη συνέλευση Τρίτη 20.00 στη λέσχη εργαζομένων & ανέργων (Φιλίππου 56)

Συγκέντρωση – Πορεία για τη δολοφονία του Θανάση Καναούτη, την Πέμπτη 22 Αυγούστου 18.00 στην Καμάρα.

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους διωκόμενους τη Τρίτη 27 Αυγούστου 11.30 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

Συνέλευση ενάντια στις δολοφονίες κράτους και αφεντικών

(20-07-13) Λίγα λόγια για την αντιφασιστική πορεία στην Καλαμάτα

Η προσυγκέντρωση ξεκίνησε λίγο πρίν της 7 στην κεντρική πλατεία της πόλης. Οι φασίστες καλούσαν ήδη απο τις 5 στα γραφεία τούς για περιφρούρηση, που βρίσκονται σε απόσταση 500 μέτρων περίπου απο την πλατεία. Το μέγιστο που μαζεύτηκαν ήταν 50 κακόμοιροι. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις τούς φύλαγαν (6 διμοιρίες και ΟΠΚΕ).
Απο νωρίς φάνηκε ότι η αντιφασιστική συγκέντρωση θα είναι μαζική και οργανωμένη (σύντροφοι έκαναν περιφρούρηση στα στενά πέριξ της πλατείας). Η πορεία κατέβηκε στο δρόμο στις 8 και ακολούθησε το δρομολόγιο αριστομένους – β. Κωνσταντινου – φαρων – κρήτης – γ.παπανικολάου- ηρώων – ναυαρίνου – λιμάνι, καλύπτοντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος της πόλης καθώς διήρκεσε 2 ώρες. Οι μπάτσοι ακολουθούσαν απο πίσω σε κοντινή σχετικά απόσταση (κάποιοι κρατούσαν και χάρτες στο χέρι) και προσπάθησαν να πλησιάσουν καθώς μπαίναμε στήν οδό κρήτης. Σε εκείνο το σημείο η τελευταία αλυσίδα τούς απέτρεψε και συνεχίσαμε αφήνοντάς τούς πάλι πίσω.
Η πορεία αριθμούσε γύρω στα 2000 άτομα, μέγεθος τεράστιο για επαρχιακή πόλη των 70000 κατοίκων. Στηρίχθηκε και απο κόσμο που κατέβηκε απο την Αθήνα (5 πούλμαν) αλλά ήταν κυρίως η παρουσία των ντόπιων που έδωσαν το αντιφασιστικό στίγμα. Οι αναρχικοί αντιφασίστες βρισκόμασταν στο τελευταίο μπλοκ και η πορεία συντονιζόταν ως επι το πλείστον στα αντιεξουσιαστικά συνθήματα. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ θετική.
Βέβαια, τις προηγούμενες μέρες επιχειρήθηκε να καλλιεργηθεί κλίμα φόβου στην πόλη, που έπεσε τελικά στο κενό. Ο τοπικός τύπος επίσης σχολίασε με επιτιμητικό τρόπο την πορεία αυτή. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει άλλωστε…;
Τελευταίο και κωμικό, το ΚΚΕ καλούσε συγκέντρωση την επομένη μέρα στο μνημείο του λιμενεργάτη!

Είμαστε εμείς κομμουνιστών εγγόνια τα κονσερβοκούτια δεν σκούριασαν ακόμα!

100_3386100_3400

Πέμπτη 25/07 coctail bar στην terratsa στις 22:00

coctail bar οικονομικής ενίσχυσης στον Κ. Σακκά

COCKTAIL SAKKA-01-01

Πέμπτη 11 Ιουλίου 19:00 καφενείο στην κατάληψη Terra Incognita

kafeterra-01-01

Ας μιλήσουμε για καθεστώτα ομηρίας.

Στις 19 Ιούνη ο σύντροφος Χρήστος Μηλίδης καθώς βγαίνει από το σπίτι του και μπαίνει στο λεωφορείο, περικυκλώνεται από ασφαλίτες που του ζητάνε να τους ακολουθήσει στη Γ.Α.Δ.Θ. Στην ασφάλεια, του γνωστοποιούν ότι είναι ύποπτος, μαζί με ακόμη 15 άτομα (τα οποία οι αρχές επέλεξαν να ειδοποιήσουν με κλήση και όχι μέσω προσαγωγής) για τα γεγονότα που συνέβησαν στις 12 Μάη στο όρος Κάκαβος στις Σκουριές. Μετά από μία “φιλική κουβεντούλα” και την άρνησή του για δειγματολογικό έλεγχο D.N.A., οι ασφαλίτες βγάλαν τη δικηγόρο του έξω, Στο γραφείο μπήκαν 3 κουκουλοφόροι, οι οποίοι με τη βία του απέσπασαν δείγμα.

Ο σύντροφός μας αυτή τη στιγμή κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπος με μία σειρά κατηγοριών, ανάμεσα σε αυτές και αυτή της απόπειρας ανθρωποκτονίας ενός αστυνομικού, κατοχής εκρηκτικών υλών και άλλα πολλά. Όλα αυτά για τη συνέχεια και συνέπειά του στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού.

Ο σύντροφός μας δεν είναι μόνος. Σε ιδιότυπα καθεστώτα ομηρίας έχουν βρεθεί και βρίσκονται δεκάδες σύντροφοι. Οι περιπτώσεις των συντρόφων Μ. Σεισίδη και Γ. Τσιρώνη, που έχουν διαλέξει το δρόμο της φυγής μπροστά σε ένα κατασκευασμένο κατηγορητήριο για την “συμμορία των ληστών με τα μαύρα”. Για την ίδια υπόθεση και ο Σ. Σεισίδης που είχε συλληφθεί τον Μάιο του 2010, έπειτα από συμπλοκή με μπάτσους και τον σοβαρό τραυματισμό του, με αποτέλεσμα να χάσει το πόδι του, κρίθηκε προφυλακιστέος και αθωώθηκε τον Μάιο του 2011 για τα 13 από τα 14 κακουργήματα! Ο σύντροφος Ά. Σειρηνίδης που προφυλακίστηκε με μοναδικό πειστήριο το dna για να αθωωθεί στο δικαστήριο. Ο σύντροφος Κ. Κάτσενος, που ήταν κατηγορούμενος για συμμετοχή στην ε.ο. Επαναστατικός Αγώνας και αθωώθηκε στη δίκη, αφού πρώτα προφυλακίστηκε. Οι περιπτώσεις των συντρόφων Χ.Πολίτη και Δ.Μιχαήλ, που αφού προφυλακίστηκαν, αργότερα απαλλάχθηκαν από την υπόθεσή τους. Οι υποθέσεις των συντρόφων Δ. Χατζηβασιλειάδη και Σ. Αντωνίου, Α. Μητρούσια, Γ. Καραγιαννίδη και του απεργού πείνας Κ. Σακκά όπου η απλή οπλοκατοχή αναβαθμίστηκε σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση. Ακόμα και η πρόσφατη υπόθεση του Π. Ασπιώτη, που διάλεξε τον δρόμο της φυγής για να μην παραδόδει την ελευθερία του στα σενάρια της αντιτρομοκρατικής.

Είναι λίγα παραδείγματα που δείχνουν το εκδικητικό πρόσωπο της Δημοκρατίας του εγκλεισμού, που άλλωτε κατασκευάζει ενόχους άλλωτε αναβαθμίζει κατηγορητήρια προς συμμόρφωση κάθε ανατρεπτικής πρόθεσης. Οι σύντροφοί μας δεν είναι όμως μόνοι τους. Γιατί ο αντικαθεστωτικός αγώνας μέσα από διαφορετικές επιλογές και κοινές συμφωνίες προυποθέτει την αλληλεγγύη στις τάξεις των καταπιεσμένων. Πάνω σε αυτές τις βάσεις ο αγώνας του καθενός είναι αγώνας ολόκληρου του κινήματος. Έτσι και οι απαντήσεις μας μπροστά στη καταστολή πρέπει να είναι συνολικές.

Επιστρέφοντας στην υπόθεση του Χρήστου Μηλίδη θα επαναλάβουμε για ακόμη μία φορά πως δε θα αφήσουμε κανέναν μόνο του στα χέρια του κράτους.

Το χτύπημα σε έναν από εμάς είναι χτύπημα σε όλους μας και ως τέτοιο θα απαντηθεί.

Κάτω τα χέρια απ’ τους αγωνιστές.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων ενάντια στα μεταλλεία χρυσού

στις Σκουριές Χαλκιδικής.