Τι πιο συνηθισμένο πόσο μάλλον προβλέψιμο πλέον, από τις πυρκαγιές τα καλοκαίρια; Τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες άνθρωποι και ζώα, έχουν χάσει τις ζωές τους από τους πύρινους εφιάλτες, χωρίς κανένας να λογοδοτήσει, χωρίς κανένας να αναλάβει την ευθύνη. Δε ζητάμε δικαιοσύνη! Δεν υπάρχει δικαιοσύνη, όταν η ευθύνη κρύβεται ολοκληρωτικά στον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό. Υπάρχει μόνο συνειδητοποίηση της θέσης μας και πίστη στον αγώνα.
Από τις 23 Ιούλη με αρχή την Κορινθία και την Αττική, εκατοντάδες εκτάσεις έχουν καταστραφεί ολοσχερώς, παίρνοντας μαζί τους ανθρώπινες και μη ζωές. Οι επίσημες αρχές μιλούν για πάνω από 90 νεκρούς μέχρι στιγμής (προφανώς και στην πολιτισμική πληροφόρηση δεν αναφέρεται καν ο ανυπολόγιστος αριθμός νεκρών ζώων) και για απρόβλεπτη περιβαλοντολλογική καταστροφή. Είναι όμως έτσι τα πράματα;
Δε θα μιλήσουμε ούτε για τις ελλείψεις σε υποδομές πυρόσβεσης ούτε για την ολιγωρία των κρατικών μηχανισμών που σε πολλές περιπτώσεις άφησαν ουσιαστικά αβοήθητους τους κατοίκους, να καούν ζωντανοί. Θα μιλήσουμε για τα κίνητρα των εμπρησμών, γιατί αυτό μας αναλογεί, γιατί αυτό πρέπει να αναδειχθεί, γιατί ουσιαστικά αυτό αιτιολογεί όλα τα παραπάνω. Πίσω από το θάνατο, που έχουμε συνηθίσει όλοι μας πλέον (ως δομικό χαρακτηριστικό του καπιταλισμού), κρύβονται τα αιμοσταγή και εγκληματικά σχέδια του κεφαλαίου και του κράτους.
Η πρώτη φωτιά καταστρέφει ολοσχερώς μέρος από τα Γεράνια όροι (περιοχή Αέρας). Η περιοχή το τελευταίο διάστημα αποτέλεσε πεδίο ερευνών για την εξόρυξη βωξίτη. Όμως η μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων που κατατέθηκε από τη “ΔΕΛΦΟΙ-ΔΙΣΤΟΜΟΝ ΑΜΕ” του ομίλου Μυτιληναίος, απορρίφθηκε καθώς τα Γεράνια όροι αποτελούν προστατευόμενη περιοχή Natura. Συνεπώς η οποιαδήποτε αναπτυξιακή αξιοποίηση (δλδ εκμετάλλευση και λεηλασία) προϋποθέτει τον ολοκληρωτικό αποχαρακτηρισμό της περιοχής, πράγμα που θα επιτευχθεί πλέον έπειτα από την ολική περιβαλλοντική καταστροφή που υπέστη.
Σε καταστάσεις γενικευμένης οδύνης θα κυριαρχήσει ο πολιτικαντισμός ή η κοινωνική και ταξική συνειδητοποίηση;
Το πιο εύκολο σε αυτές τις καταστάσεις είναι η κριτική, το εξοργιστικό όμως είναι ο πολιτικαντισμός. Πρωθυπουργικά δακρύβρεχτα διαγγέλματα και μεμψιμοιρίες από τις τοπικές αυτοδιοικήσεις και από την άλλη κομματικός ανταγωνισμός και άσκηση πολιτικής, πάνω στα πτώματα των θυμάτων. «Ο Σύριζα καίει την Ελλάδα» βροντοφωνάζει ο Μητσοτάκης, λες και η Πάρνηθα 10 χρόνια πριν κάηκε από άλλη κυβέρνηση. Και μετά ξαφνηκά αναβαθμίστηκαν οι εγκαταστάσεις του καζίνο, ενώ εγκαταστάθηκαν νέες ανεμογεννήτριες. Το ίδιο ισχύει και με τον εμπρησμό μέρους δασικής έκτασης στην περιοχή Ρίο-Αντίριο, όπου ένα χρόνο μετά εγκαταστάθηκαν 16 ανεμογεννήτριες από την εταιρία VATORRA. Οι κυβερνήσεις έρχονται και φεύγουν, οι μόνες που παραμένουν ίδιες και απαράλλαχτες είναι οι στρατηγικές κοινωνικής γενοκτονίας που εφαρμόζονται.
Τη στιγμή που οι κοινωνικές αντιστάσεις σε διάφορα μέρη του ελλαδικού χώρου παγώνουν τα σχέδια των καπιταλιστών, η εξουσία επιστρατεύει τα πιο βρώμικα και ποταπά εργαλεία της, μή δισταζοντας να θυσιάσει εκατοντάδες ζωές, στο βωμότου κέρδους. Η στρατηγική της εξουσίας ακούει στο δίπτυχο: καίγοντας και λεηλατώντας. Αυτός είναι ο κρατισμός, αυτή και η Δημοκρατία του καπιταλισμού. Θάνατος για το κέρδος, αίμα για την ανάπτυξη.
Στέλνουμε την αλληλεγγύη και την στήριξή μας στους κατοίκους που βρίσκονται αντιμέτωποι με τον πύρινο εφιάλτη. Κανένας να μη μείνει μόνος του, αντιμέτωπος με την εξουσιαστική μανία του κράτους, των εργολάβων και των αφεντικών. Να μετατρέψουμε τη θλίψη και την οδύνη σε οργή απέναντι στους υπεύθυνους.
Τρομοκράτες και εμπρηστές είναι τα κράτη και οι καπιταλιστές.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
