Τα τελευταία χρόνια η διαχείριση των σκουπιδιών έχει καταγραφεί ως η μεγαλύτερη μπίζνα του μέλλοντος. Είτε μιλάμε για απλή ταφή σε ΧΥΤΑ είτε για μεταποίηση με σκοπό την παραγωγή ενέργειας μέσω της μετέπειτα καύσης τους ως RDF, καπιταλιστικές μελέτες αποτυπώνουν πως τα σκουπίδια θα αποτελέσουν το κεντρικό διακύβευμα στις μαύρες αγορές. Γι αυτό το λόγο όλα τα τεχνικά έργα που αφορούν τη διαχείριση απορριμάτων τίθενται στην ατζέντα ως στόχοι άμεσης προτεραιότητας.
Ας μη ξεχνάμε ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα αυτής της συνθήκης: εδώ και 12 σχεδόν χρόνια η Λευκίμμη Κέρκυρας έχει μετατραπεί σε πεδίο μαχών καθώς η κατασκευή ΧΥΤΑ δεν έχει βρεί απλά ενστάσεις, αλλά την τοπική κοινωνία και το κίνημα αλληλεγγύης μαχητικά απέναντι στα καπιταλιστικά σχέδια. Μιλάμε για ένα νησί που καθημερινά μετατρέπεται σε μια δυστοπική χωματερή (ειδικά σε αιχμιακές περιόδους τουρισμού όπου οι ξενοδοχειακές και βιομηχανικές μονάδες, τα κρουαζιερόπλοια κ.α. αφήνουν πίσω τους τόνους σκουπιδιών).
Στο Βόλο, τα τελευταία χρόνια η τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ Ηρακλής-La Farge έχει επιλέξει μια ακόμη πιο καινοτόμο λύση για να παράξει ενέργεια-την καύση RDF δηλαδή του καυσίμου που παράγεται από αστικά στερεά, βιομηχανικά ή εμπορικά απόβλητα και υποπροϊόντα που έχουν τη δυνατότητα να ανακτήσουν τη θερμογόνο δύναμή τους κατά την καύση σε κλίβανους τσιμέντου, αντικαθιστώντας ένα μέρος των συμβατικών ορυκτών καυσίμων, όπως πχ ο άνθρακας. Όμως η καινοτομία της ΑΓΕΤ δεν σταματά εδώ καθώς όλα αυτά τα χρόνια, εισάγει RDF από βιομηχανικές μονάδες της Ιταλίας. Το τελευταίο διάστημα τα αφεντικά της ΑΓΕΤ μαζί με τον μαφιόζο δήμαρχο Μπέο έχουν βάλει στο τραπέζι την πρόταση κατασκευής βιομηχανικής μονάδας παραγωγής RDF μέσα στην ΑΓΕΤ-σχέδιο που με αφορμή το μεγάλο συλλαλητήριο στο Βόλο επικοινωνιακά ανεστάλλει προς το παρόν.
Πόσο χειρότερα όμως μπορούν να γίνουν τα πράγματα;
Η πόλη του Βόλου βρίσκεται στο κέντρο της βιομηχανικής δυστοπίας(από τη μία η βιομηχανική μονάδα της ΑΓΕΤ που αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες μονάδες στα Βαλκάνια και από την άλλη η Χαλυβουργία), με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να έχουν ξεχάσει πως είναι να αναπνέεις. Αυτή τη στιγμή όλος ο αέρας μυρίζει καμμένο πλαστικό, ενώ το νέφος που καλύπτει την πόλη είναι διαρκές. Η κατασκευή ακόμη μιας βιομηχανικής μονάδας είναι ένα βήμα πιο κοντά στο θάνατο, καθώς ήδη η ύπαρξη και μόνο τόσο της ΑΓΕΤ όσο και της Χαλυβουργίας από την άλλη μεριά έχουν υποβαθμίσει πλήρως την ποιότητα ζωής των κατοίκων ενώ το περιβαλλοντικό κόστος είναι ανυπολόγιστο και η ζημιά στον φυσικό κόσμο ανεπανόρθωτη.
Λίγα χιλιόμετρα μακριά αναπνέουμε τον ίδιο θάνατο…
200 χλμ μακριά, στην πόλη της Θεσσαλονίκης, το μόνο που αλλάζει είναι τα ονόματα. Ποιός δεν ξέρει τις βιομηχανικές μονάδες των Ελληνικών Πετρελαίων-ΕΛΠΕ και τη ρυπογόνο δραστηριότητα τους για την παράγωγή ενέργειας. Ας ρωτήσουμε όμως τους ίδιους του κατοίκους των δυτικών συνοικιών για τη δραστηριότητα των ΕΛΠΕ. Το τελευταίο διάστημα έχουν καταγγελθεί δεκάδες περιστατικά λιποθυμιών, πονοκεφάλων και τάσεων προς εμετό από κατοίκους που εισπνέουν το δηλητήριο που παράγεται κατά την καύση. Ειδικά τις ώρες που γίνεται η καύση, πολίτες καταγγέλουν πως κλείνονται στα σπίτια τους μήπως και δεν αναπνεύσουν. Τρανταχτό παράδειγμα αυτής της συνθήκης είναι το περιστατικό κατά το οποίο σε κάτοικο των δυτικών συνοικιών απετράπει η αιμοδοσία τη στιγμή που οι γιατροί είδαν πως κατάγεται από εκεί, λέγοντάς του πως δεν πληρεί της υγειονομικές προϋποθέσεις!!!
Ξεχάσαμε πως είναι να αναπνέεις καθαρά, δεν ξεχάσαμε όμως πως είναι να αγωνίζεσαι…
Το τελευταίο διάστημα κάτοικοι από διάφορες περιοχές του ελλαδικού χώρου αγωνίζονται ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών τους και την καταστροφή του φυσικού κόσμου από την ενεργειακή ανάπτυξη. Μέσα από αυτούς τους αγώνες μπαίνουν στο στόχαστρο τα συμφέροντα των μεγάλων αφεντικών που επενδύουν και κερδίζουν πάνω στις πλάτες όλων μας. Από το Βόλο μέχρι τη Θεσσαλονίκη, οι κάτοικοι αγωνίζονται για να σφραγίσουν μια και καλή τα εργοστάσια του θανάτου, όπως και σε άλλα μέρη όπου πραγματοποιούνται αναπτυξιακά έργα.
Το Σάββατο 16 Μαρτίου, συμμετείχαμε στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο ενάντια στην ΑΓΕΤ Ηρακλής-La Farge με σκοπό να συνδέσουμε και να συνδεθούμε με τους κοινούς μας αγώνες στον Βόλο και τη Θεσσα λονίκη ενάντια στη ρύπανση και τη δυσοσμία, τη λεηλασία και την καταστροφή της φύσης, την υποβάθμιση των ζωών όλων μας. Ο πολιτισμός της λεηλασίας και της εκμετάλλευσης, της μόλυνσης, της ρύπανσης και της δυσοσμίας, δεν εξανθρωπίζεται ούτε καθαρίζεται…καταστρέφεται ολοκληρωτικά.
Από τον αγώνα των κατοίκων ενάντια στα ΕΛΠΕ στις δυτικές συνοικίες Θεσσαλονίκης μέχρι τον αγώνα τον κατοίκων ενάντια στην ΑΓΕΤ Ηρακλής-La Farge: Νίκη στις τοπικές κοινωνικές αντιστάσεις ενάντια στην ενεργειακή ανάπτυξη
Να κλείσουν άμεσα οι βιομηχανικές μονάδες θανάτου των ΕΛΠΕ και της ΑΓΕΤ Ηρακλής