Οι διαδηλώσεις της πρωτομαγιάς αποτελούν ορόσημα για την ιστορία των ριζοσπαστικών κινημάτων. Από την εργατική απεργία του Σικάγο το 1886 για την διεκδίκηση του 8 ώρου, στην απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη το 1936 και από τις μαχητικές διαδηλώσεις της πρωτομαγιάς σε Γερμανία και Ιταλία, στις πορείες της εργατικής πρωτομαγιάς στην Ελλάδα το αναρχικό κίνημα αποτέλεσε ενεργό και αδιάσπαστο κομμάτι των στιγμών αγώνα όλα τα χρόνια. Άλλοτε σε στήριξη των αγώνων που έτρεχαν και άλλοτε ως κορύφωση των ίδιων του των αγώνων με βάση τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις που επικρατούσαν κάθε φορά.
Σήμερα η νοηματοδότηση αυτή είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Την στιγμή που μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει τεθεί με κυβερνητικές εντολές σε κατοίκον εγκλεισμό/καραντίνα με πρόσχημα την προστασία της υγείας, τόσο του ίδιου όσο και των γύρων του, μια άλλη μερίδα του πληθυσμού αφήνεται στη μοίρα της. Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι στη δημόσια υγεία, στην κθαριότητα, στον επισιτισμό, στις βιομηχανίες και τα εργοστάσια, στα σούπερ μάρκετ και τα φαρμακεία βιώνουν ένα ιδιαίτερο καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Έχουν κριθεί με συνοπτικές διαδικασίες ναι μεν αναγκαίοι αλλά και αναλώσιμοι. Αναγκαίοι για να μπορέσει ο καπιταλισμός να συνεχίσει να καρπώνεται την υπεραξία της παραγωγής τους, να επιβιώσει και να βγει πιο δυνατός, αλλά και αναλώσιμοι αφού είναι υποχρεωμένοι να φροντίσουν μόνοι τους για τα απαραίτητα Μέσα Ατομικής Προστασίας, κανόνες που δεν ισχύουν όμως για αόρατους πληθυσμούς όπως οι κρατούμενοι, οι μετανάστ(ρι)ες, οι άστεγοι κτλ.
Οι νόμοι καταργούνται στα οδοφράγματα.
Απέναντι στο καθεστώς εκτάκτου ανάγκης που τείνει να εδραιωθεί για το προσεχές διάστημα και την νέα κανονικότητα που έρχεται, οφείλουμε να βγούμε στο δρόμο. Να δείξουμε δυναμικά ότι η αλληλεγγύη δεν είναι μια λέξη αόριστη και ότι δε καθορίζεται από κυβερνητικές οδηγίες. Από την πρώτη στιγμή σε όλη την Ελλάδα συντρόφισσες και σύντροφοι στην πράξη έσπασαν τα μέτρα στήνοντας δομές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας σε ευπαθείς και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, αντέδρασαν με όλα τα μέσα σε περιστατικά εργοδοτικής ασυδοσίας, στήριξαν και στηρίζουν ακόμα τους ταξικούς αγώνες που τρέχουν αυτή την περίοδο.
Με γνώμονα την ασφάλεια όλων και τηρώντας τα μέτρα και μέσα ατομικής και συλλογικής προστασίας κατεβαίνουμε στο δρόμο. Δεν περιμένουμε κανένα κρατικό εκπρόσωπο να μας δώσει την άδεια για να συγκεντρωθούμε, τη στιγμή που τα μέτρα αυτά, ενώ δεν ισχύουν για όλες και όλους μας, δείχνουν να αποτελούν εργαλεία πειθάρχησης και ελέγχου και να είναι κομμάτι ενός νέου δόγματος καταστολής που τίθεται σε εφαρμογή σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Η φετινή πρωτομαγιά οφείλει να αποτελέσει το διεθνές κινηματικό ορόσημο για το πέρασμα από την άμπωτη στην παλίρροια των κοινωνικών κα ταξικών αντιστάσεων.
Πρωτομαγιά 2020 11:00 Καμάρα
Σπάμε τις απαγορεύσεις κα τα μέτρα και κατεβαίνουμε στους δρόμους ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση και τη γενικευμένη καταστολή