Δημόσια δήλωση ενοχής για το έγκλημα του Αγώνα

Το πρωί του Σαββάτου 27 Μάρτη στο ρουφιανοσάϊτ in.gr (που εκτελεί υπηρεσιακά χρέη για τον αρχιμαφιόζο Μαρινάκη), ο γνωστός συνεργάτης της αστυνομίας Βασίλης Λαμπρόπουλος δημοσιεύει μια λίστα 21 οχημάτων με τις πινακίδες, την περιγραφή των μοντέλων και τα επώνυμα των κατόχων. Η απόρρητη, κατά τα άλλα, έκθεση του γενικού επιτελείου της Λεωφ. Αλεξάνδρας, αφορά 21 αγωνιστές και αγωνίστριες, που επικηρύσσονται από τους μπάτσους προς το επίσημο παρα-κράτος, ως υπεύθυνοι για επιθέσεις σε αστυνομικές υπηρεσίες, σπίτια και οχήματα αστυνομικών. Και ενώ στο σύνολο του άρθρου η έρευνα των μπάτσων βασίζεται στις παρακολουθήσεις των οχημάτων που έχουν θεαθεί σε κατοπτεύσεις αστυνομικών στόχων και εμπλέκονται σε περιστατικά επιθέσεων στην Αθήνα το προηγούμενο διάστημα, η συντριπτική πλειοψηφία των αγωνιστών που στοχοποιούνται κατοικούν και αγωνίζονται χρόνια τώρα στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Η λίστα, στην οποία εμπεριέχονται και σύντροφοι της συλλογικότητάς μας, ήρθε στο φως λίγες ώρες αφού στο όχημα ενός από εμάς παρατηρήθηκε απόπειρα παραβίασης της μπαγαζιέρας.

Ένα χρόνο τώρα η δεξιά τρομοκρατία αποζητά την αιματηρή ρεβάνς για όσο χρόνο έχασε στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Σπέρνει τον φόβο και τον τρόμο, τσακίζει τις αντιστάσεις στους δρόμους, φυλακίζει χωρίς στοιχεία, βασανίζει και σκοτώνει στα τμήματα, τις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την ίδια στιγμή που τα μέτρα για τη διαχείριση της πανδημίας εξοντώνουν τα χαμηλά κοινωνικοταξικά στρώματα, με στόχο τη μεγάλη ανασυγκρότηση του καπιταλισμού. Και όταν η θεσμική τρομοκρατία στέκεται ανίκανη να παρέμβει, επιστρατεύει το νόμιμο παρακράτος. Ας θυμηθούμε τις παγιδεύσεις με συσκευές γεωεντοπισμού και μικρόφωνα στον πολιτικό χώρο και τα οχήματα συντρόφων της Ταξικής Αντεπίθεσης όλο το προηγούμενο διάστημα ή τις απαγωγές αγωνιστών από την Αντιτρομοκρατική όπως η πρόσφατη περίπτωση συντρόφου από την αναρχική συλλογικότητα ΜΑΣΟΒΚΑ. Η αρχιμαφία της καταστολής όμως κάνει ένα βήμα παραπάνω: ξεθάβει από τα πιο σκοτεινά κιτάπια της, μεθόδους του μαύρου παρελθόντος για να λυγίσει όσους και όσες αντιστέκονται στα σχέδια εξόντωσης της κοινωνικής βάσης. Όμως το νόμιμο παρακράτος ξεχνάει κάτι πολύ βασικό:

Δε λυγίσαμε ούτε στιγμή

…όταν χρόνια πριν κουκουλοφόροι της κρατικής ασφάλειας, μας απειλούσαν με επιθέσεις στα σπίτια και τους χώρους εργασίας μας αν συμμετέχουμε σε συγκρούσεις κατά τη διάρκεια των εγκαινίων της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης το 2007.

…όταν αιχμαλώτισαν συντρόφους μας και οδηγούσαν άλλους προς την παράνομη ελευθερία.

…όταν ένστολοι κουκουλοφόροι οργάνωσαν καρτέρια και επιθέσεις στα σπίτια μας το Μάη του 2011.

…όταν επιστράτευσαν ακόμα και τους πιο ανήθικους συνεργάτες τους για να μας τελειώσουν.

…όταν στη θέληση νέων διώξεων και φυλακίσεων, απήγαγαν συντρόφους και συντρόφισσες μας για να τους πάρουν βίαια αποτυπώματα και DNA, στις κλοπές και δολιοφθορές των οχημάτων μας από ένστολους μισθοφόρους όλα αυτά τα χρόνια, στις φιλικές επισκέψεις στα σπίτια μας, στις ανακρίσεις γειτόνων μας, στις διακριτικές και αδιάκριτες παρακολουθήσεις, στις υποκλοπές των ζωών μας, στις κλήσεις για δικαστήρια-φαντάσματα.

…στα δεκάδες δικαστήρια, στις διώξεις, τις καταδίκες, την οικονομική καταστολή και την εξόντωση.

…ακόμα και μετά την εκκένωση της κατάληψης μας, που βρίσκεται υπο διαρκή ομηρία στα χέρια των πιο ποταπών εχθρών της ελευθερίας.

Δε θα λυγίσουμε τώρα επειδή μια οικογένεια δε μπορεί να νικήσει τον εγωϊσμό της και να αποδεχτεί πως θρυμματίζεται η αλώβητη εικόνα και το απυρόβλητο της εξουσίας της. Γιατί ο αγώνας του συντρόφου Δημήτρη Κουφοντίνα, δεν ήταν τελικά ένας αιτηματικός αγώνας που ηττήθηκε. Αλλά η αναμέτρηση της ζωής με το θάνατο. Η αναμέτρηση του δίκαιου της αντίστασης με την κατάφορη αδικία της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Για 2 μήνες ο κόσμος του αγώνα, πλάι στον επαναστάτη σύντροφο, αναμετρήθηκε με το θάνατο των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Και βγήκε νικητής, γιατί η μαχητική και αδιάλλακτη αντίσταση έγινε πνοή ζωής και ελπίδα για ελευθερία. Αυτές τις ανάσες θέλουν να μας κλέψουν. Αυτές τις ανάσες οφείλουμε να υπερασπιστούμε βηματίζοντας στον δρόμο για την Επανάσταση και την Αναρχία.

Το σύνολο των ατόμων που βρισκόμαστε στη λίστα των 21 έχουμε ένα και μόνο κοινό στοιχείο: είμαστε όλοι σύντροφοι και συντρόφισσες, αγωνιστές και αγωνίστριες που βρίσκουν τον εαυτό τους από την ίδια μεριά του οδοφράγματος στον αγώνα. Περήφανοι για τη καταχώρηση μας στις μαύρες λίστες του κράτους και του καπιταλισμού. Ορκισμένοι εχθροί της εξουσίας. Και δε μας εκπλήσσει η ανικανότητα να μας τυλίξετε σε μια κόλλα χαρτί και να μας στείλετε για χρόνια στο πιο βαθύ σκοτάδι. Γιατί μάθαμε μια ζωή να πολεμάμε εκτεθειμένοι στον τρόμο και τον φόβο. Να μαχόμαστε τη λάσπη και τη βρωμιά σας. Και αυτό δε θα το νικήσετε ποτέ σας.

Δηλώνουμε δημόσια πως αν έστω και ένας σύντροφος ή συντρόφισσά μας χτυπηθεί το επόμενο διάστημα, η πλήρη ευθύνη βαραίνει τα στελέχη της Αστυνομίας και της δημοσιογραφικής αλητείας. Ο Λαμπρόπουλος και τα ένστολα αφεντικά που υπηρετεί, θα αναμετρηθούν με την οργή και το μίσος μας. Δεν έχουμε να κρύψουμε κάτι, γιατί πολύ απλά στοχοποιούμαστε για αυτό που είμαστε. Αμετανόητοι εχθροί σας. Και το δηλώνουμε απερίφραστα διαρκώς. Σε κάθε μας βήμα, σε κάθε μας πράξη, σε κάθε μας βλέμμα. Σήμερα αποτελούμε εμείς οι 21 το πείραμα για ένα νέο κατασταλτικό δόγμα. Όμως αυτό που υπερασπιζόμαστε είναι πολύ πιο πάνω από τις δυνάμεις σας. Σχέσεις και αντιλήψεις, επιλογές αγώνα, έναν καινούριο κόσμο χτισμένο στα συντρίμμια της ύπαρξης σας. Ότι μισήσαμε σε αυτόν το κόσμο ήταν πάντα εναντίον του. Και θα είμαστε μια ζωή εδώ, αλύγιστοι και αδιάλλακτοι για να σας το θυμίζουμε. Γιατί εσείς έρχεστε και παρέρχεστε. Εμείς μετά από τόσα και τόσα χρόνια είμαστε ακόμα εδώ.

Ρουφιάνοι μην καρτεράτε να λυγίσουμε

Το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι-Ζήτω η Αναρχία ξεφτιλισμένοι κρατιστές

Leave a Reply

Your email address will not be published.