“Οι δρόμοι εκκενώνονται από τα σώματα,όχι από τα όνειρα. Μπροστά σε έναν ανήθικο κόσμο που όλοι λιγοψυχούν, οι δικές μας ολόφωτες καρδιές προμηνύουν τους πιο εκκωφαντικούς κρότους” (Θ.Χατζηαγγέλου-Γ.Βούλγαρη).
Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε το μένος της δεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη προς τον κόσμο που συνεχίζει να αγωνίζεται. Κάτι τέτοιο δεν είναι πρωτόγνωρο, δεν περιμένουμε από καμία κυβέρνηση και καμία εξουσία να λειτουργήσει διαφορετικά. Το θεωρούμε δεδομένο πώς κάθε λογής εξουσιαστές είναι αδύνατο να αντιληφθούν τον κόσμο που κουβαλάμε στις καρδιές μας. Η πολιτική στρατηγική της παρούσας κυβέρνησης όμως έχει ακολουθήσει μία επιθετική γραμμή προς τον πολύμορφο αγώνα, από την αρχή της μέχρι και σήμερα. Εκκενώσεις καταλήψεων, ξύλο στις πορείες, προπαγάνδα με σκοπό την τρομοκρατία του κόσμου του αγώνα ενώ, παράλληλα, μετανάστριες και φυλακισμένες παραμένουν απομονωμένες από όλο αυτο που λέμε ζωή. Πρωτοφανής ήταν και η διαχείρηση της εκκένωσης της κατάληψης «Στέκι στο Βιολογικό», με ακραίες κατασταλτικές κινήσεις και την εκκένωση του δεύτερου στεκιού στο Χημικό, μόλις 2 μέρες μετά το άνοιγμα του. Οι συλλήψεις που ακολούθησαν και οι μπάτσοι στην πόλη είναι ένα απλό δείγμα της ουσίας αυτής της πολιτικής κυβέρνησης.
Ο κόσμος του αγώνα δέχτηκε αλλεπάλληλα χτυπήματα βασισμένα μόνο στην πολιτική του ταυτότητα. Η διαχείρηση της απεργίας πείνας του επαναστάτη αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα, με την συνεχόμενη κορύφωση από το κίνημα αλληλεγγύης και η εκδικητική στάση της κυβέρνησης απέναντί του, οι βαρύγδουπες δηλώσεις σχετικά με εκείνη την περίοδο και τα δημόσια σχόλια της κυβέρνησης σχετικά με την συγκυρία αντικατοπτρίζουν μονάχα ένα κομμάτι της σάπιας τους λογικής. Αγωνιστές και αγωνίστριες διώκονται με κούφια στοιχεία όπως έγινε στην περίπτωση του συντρόφου Κ. Καλαρέμα και την υπόθεση των 16 φοιτητών με βάση ορφανά DNA- ένα καινούριο παιχνίδι της κυβέρνησης ικανό να βοηθήσει στην στοχοποίηση και τον εγκλεισμό του ριζοσπαστικού κινήματος. Η παραβίαση της καθημερινότητας με τις παρακολουθήσεις συντροφισσών/ων της ΤΑ και όχι μόνο, με αποκορύφωμα την επίθεση στον σύντροφο μας Χ. Ματζουρίδη που δέχτηκε μία από τις μεγαλύτερες και μεθοδευμένες επιθέσεις, χτυπώντας την ψυχική και σωματική του υγεία, κλονίζοντας την πολιτική και όχι μόνο αξιοπρέπεια του.
Και ερχόμαστε στο τώρα. Στις συλλήψεις των 3 συντρόφων μας στις 8/2 έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής. Ο σύντροφος και μέλος της συλλογικότητάς μας, Θ. Χατζηαγγέλου και η συντρόφισσα Γ. Βούλγαρη συλλαμβάνονται έπειτα από εισβολή σε σπίτι στην οδό Αλκινόου 12 στην Άνω Πόλη, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο “Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού”, ενέργεια την ευθύνη της οποίας δεν αποποιήθηκαν από την πρώτη στιγμή στο μέτρο που αναλογεί στον καθένα τους. Το ίδιο απόγευμα συλλαμβάνεται ο σύντροφος Π. Καλαϊτζής, με μόνη σύνδεση του με την υπόθεση να είναι η σχέση του με το σπίτι και οι συντροφικές, φιλικές και συναδελφικές σχέσεις με τον έναν εκ των 2 συλληφθέντων, χωρίς να υπάρχει άλλο στοιχείο σε βάρος του. Στις 12/2 περάσαν από την διαδικασία ανακριτή και εισαγγελέα και κρίθηκαν προφυλακιστέοι με τις κατηγορίες της συμμετοχής τους στην Οργάνωση “Αναρχική Δράση”(187Α), τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού και των ευρημάτων του σπιτιού, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας και ο σύντροφος Πάνος Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες. Κάποιες μέρες μετά, έπειτα από τη λήψη DNA των 3 συλληφθέντων, εκ των οποίων στον Θ.Χ. και στην Γ.Β. πάρθηκε με βίαιο τρόπο, μετήχθησαν στις φυλακές Κορυδαλλού. Σε ενημερωτική εκδήλωση για την υπόθεση, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 10 Μάρτη στη Θεσ/νίκη, όπου οι 2 σύντροφοι και η συντρόφισσα παρενέβησαν τηλεφωνικά, ο σύντροφος Θ.Χατζηαγγέλου ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για την συμμετοχή του στην οργάνωση Αναρχική Δράση, ως έναν ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του συντρόφου και μέλους του Ε.Α. Λάμπρου Φούντα.
Για μία ακόμη φορά η κρατική εκδικητικότητα είναι φανερή. Η αντιτρομοκρατική για να “στήσει” ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ψάχνει μανιωδώς ένα τρίτο άτομο χωρίς κανένα βέβαια στοιχείο αλλά για να παρουσιάσει μία ακόμη επιτυχία. Η δίωξη και η προφυλάκιση του σύντροφου Π. Καλαϊτζή είναι ακόμη μία σκευωρία του κράτους ποινικοποιώντας ακόμη μία φορά τις προσωπικές σχέσεις. “Προσπαθώ να σηκώσω το ανάστημά μου απέναντι σε αυτήν την αυθαιρεσία που νομίζει ότι η ζωή μου είναι ένα πιόνι σε μια αόρατη σκακιέρα. Απέναντι σε αυτούς που παίρνουν τις ανθρώπινες σχέσεις και τις χρησιμοποιούν όπως θέλουν και όπως τους ταιριάζει για να συνθέσουν το παζλ που σχεδιάζουν” (Π. Καλαϊτζής).
Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της «νόμιμης» βίας, επεμβαίνει στις κοινωνικές σχέσεις, χρησιμοποιώντας την ωμή κρατική βία και τα μέσα αφομοίωσης, καταστέλλει κάθε εστία αντίστασης, ανατρεπτικού λόγου και πράξης. Υποδουλώνει συνειδήσεις, επιδιώκει να αποσπάσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση απέναντι σε όποιες “μεταρρυθμίσεις”, χειραγωγόντας έτσι την κοινωνία ώστε να λειτουργεί για χάρη αυτού. Προωθούνται έτσι νόμοι που βασίζονται πάνω σε μία ολόκληρη βιομηχανία επιτήρησης, ελέγχου, πειθαρχίας και εγκλεισμού που όχι μόνο χλευάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εκμεταλλεύονται και λεηλατούν όλο το φυσικό κόσμο. Η εξουσία μπορεί να αλλάζει όνομα, χρώμα, στρατηγική και ρητορεία όμως ποτέ δεν αλλάζει ρόλο. Επιδεικνύουν ακόμα μία επιτυχία για την πάταξη της εγχώριας τρομοκρατίας αλλά στην πραγματικότητα ποιος είναι ο πραγματικός τρομοκράτης; Η κρατική διαχείριση της πανδημίας είναι μία τρανή απόδειξη της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους, όπως επίσης, η μηδενική κρατική ευθύνη στην μεγάλη πυρκαγιά στην Εύβοια το καλοκαίρι του ’21 αλλά και σε άλλες περιοχές με ολοκληρωτικές καταστροφικές συνέπειες, η πλήρης αδιαφορία στην αντιμετώπιση των συνεπειών από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Απότοκο όλων αυτών είναι οι αυξήσεις που έρχονται σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης, στο ρεύμα και στα καύσιμα, οι χαμηλότεροι μισθοί, η αύξηση της ανεργίας, που φυσικά θα τα επωμιστούν τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Πρέπει να αναδείξουμε τις πραγματικές ευθύνες και τους πραγματικούς ενόχους. Δεν ξεχνάμε τους νεκρούς που αφήνει πίσω του η κρατική αδιαφορία και πολιτική.
Αυτή είναι άλλη μία κυβέρνηση βασισμένη στους κανίβαλους αυτού του κόσμου. Θεωρούμε πως η στάση μας απέναντι τους είναι ξεκάθαρη και η στήριξη μας προς τον πολύμορφο αγώνα αδιαμφισβήτητη. Άλλωστε όπως έχουμε δηλώσει μετά την εκκένωση και συνεχίζουμε να δηλώνουμε δημόσια «Η κατάληψη για 16 χρόνια αποτελεί σάρκα από την σάρκα του πολύμορφου αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία και καταπίεση χωρίς να ιεραρχεί και να διαχωρίζει τα μέσα που συμβάλλουν στη διασπορά των ελευθεριακών προταγμάτων και την οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης. Γιατί για μας αυτό είναι απελευθέρωση». Θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε σε έναν άλλο κόσμο μέχρι όλα να είμαστε ελεύθερα.
Λευτεριά στα συλληφθέντα συντρόφια της 08/02 Γ.Βούλγαρη και Θ.Χατζηαγγέλου
Άμεση απελευθέρωση του συντρόφου Π. Καλαϊτζή που βρίσκεται έγκλειστος χωρίς κανένα στοιχείο, λόγω των προσωπικών του σχέσεων
Πόλεμο στην κρατική τρομοκρατία
Θα μαχόμαστε στο πλευρό των κρατουμένων γιατί εκεί είναι η θέση μας
Άλλωστε ό,τι αγαπήσαμε σε αυτόν τον κόσμο ήταν πάντα εναντίον του
Μικροφωνική-συγκέντρωση αλληλεγγύης Πέμπτη 14/4 στις 19:00, Ναυαρίνου με Γούναρη