Το 2008 αρχίζει να διαφαίνεται η αδυναμία του ελληνικού κράτους να διαχειριστεί την οικονομία της χώρας και να ανταπεξέλθει σε αυτά που είχε υποσχεθεί. Το ελληνικό δημόσιο αδυνατεί να δανειστεί με χαμηλά επιτόκια από τις διεθνείς αγορές, με συνέπεια να μην μπορεί να σταθεί αντάξιο στις δεσμεύσεις του απέναντι στο τραπεζικό σύστημα και τον καπιταλισμό εν γένει. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας αρχίζει να καταρρέει και ξεσπάει η οικονομική κρίση, με αρχή τη ψήφιση του πρώτου μνημονίου το 2010. Ακολουθούν άλλα δύο μνημόνια, το 2012 και το 2015 αντίστοιχα, τα οποία επέφεραν αύξηση της ανεργίας, μειώσεις των βασικών μισθών, περικοπές, ιδιωτικοποιήσεις, μεταρρυθμίσεις που οδήγησαν στην περαιτέρω όξυνση των κοινωνικών και ταξικών ανισοτήτων στη χώρα με αποτέλεσμα να προκληθεί ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης και πολλές κοινωνικές αναταραχές.
Το βιοτικό επίπεδο των κατώτερων στρωμάτων υποβαθμίστηκε ακόμη περισσότερο καθώς το κόστος ζωής ανέβηκε κατακόρυφα με αυξήσεις σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης, με την επιβίωση πλέον να μετατρέπεται σε έναν καθημερινό αγώνα, ακόμη και με το βασικό μισθό. Καλείται λοιπόν, το σύνολο των εκμεταλλευόμενων να επωμιστεί την υποτίμηση των ζωών τους δουλεύοντας ακόμη περισσότερο απλά για να ξεπληρώνει χρέη, αδυνατώντας να πληρώσουν το νοίκι και να καταλήγουν άστεγοι, πεθαίνοντας από το κρύο, βάζοντας τέλος στις ζωές τους έχοντας φτάσει σε αδιέξοδο. Καλούνται δηλαδή οι από τα κάτω να “σώσουν” τα αφεντικά, τις τράπεζες και την αγορά για να συνεχίσει να ρέει το χρήμα μέσα στον καπιταλισμό, προς όφελος πάντα των “ισχυρών”.
Η κατάσταση χειροτερεύει όταν αρχίζουν να καταπατούνται και τα στοιχειώδη κοινωνικά και ταξικά δικαιώματα και ελευθερίες. Ψηφίζεται το αντεργατικό νομοσχέδιο όπου άρονται τα απεργιακά δικαιώματα και οι χρόνια συνταγματικά κατοχυρωμένες συνδικαλιστικές ελευθερίες. Αντίστοιχα ψηφίζεται το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο με τις/τους φοιτητ(ρι)ές να δίνουν αγώνες για να μην διαγραφούν, ενάντια στην κατάργηση του ασύλου, για δωρεάν στέγαση, σίτιση κλπ. Ακολουθεί η ψήφιση κι άλλων νομοσχεδίων που καταπατούν και λεηλατούν το φυσικό κόσμο, που βγάζουν σε πλειστηριασμό πρώτες κατοικίες ευάλωτων προφανώς νοικοκυριών και παράλληλα καταστέλλονται βίαια διαδηλώσεις, εκκενώνονται καταλήψεις ενώ την ίδια στιγμή οι συνθήκες εγκλεισμού στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης υποτιμάνε πλήρως την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη.
Μέσα σε όλη αυτή τη δυστοπική συνθήκη στην Ελλάδα ανατιμήθηκαν προς τα κάτω οι αξίες των ακινήτων και καθώς αποτελεί τουριστικό θέρετρο, ντόπιοι και ξένοι επενδυτές άρπαξαν την ευκαιρία αγοράζοντας ακίνητα και ολόκληρες περιοχές για τις ανάγκες της τουριστικής βιομηχανίας. Ο εξευγενισμός ήρθε και ισοπέδωσε ολόκληρες γειτονιές και περιοχές με κοινωνικά χαρακτηριστικά και ένα πολιτισμικό παρελθόν, απ’ όπου εκδιώχθηκαν τα πιο χαμηλά οικονομικά στρώματα παίρνοντας τη θέση τους νεόπλουτοι για να εκμεταλλευτούν την περιοχή φτιάχνοντας hostel, ξενοδοχεία, εμπορικά καταστήματα, βγάζοντας περισσότερο χρήμα από τη μαύρη εργασία κάποιων άλλων. Από την άλλη διάφοροι ιδιοκτήτες εκμεταλλευόμενοι αυτή τη συνθήκη, ανέβασαν τα ενοίκια και μετέτρεψαν τα σπίτια σε airbnb, με αποτέλεσμα να ξεσπιτωθούν κάτοικοι χαμηλών κυρίως στρωμάτων. Ο νεοφιλελευθερισμός σε όλο του το μεγαλείο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια συγκροτείται και λειτουργεί με τη χειρότερη μορφή της ληστρικής επιδρομής απέναντι στο μεγαλύτερο κοινωνικό σύνολο.
Τα τελευταία 2 χρόνια μέσα σε όλα αυτά το κράτος με την δικαιολογία της πανδημίας αποφασίζει να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία για να χρεώσει επιπλέον το κοινωνικό σύνολο σε όλα τα επίπεδα. Με υπερωρίες, πρόστιμα και ποινικοποίηση οποιασδήποτε πολιτικής δράσης. Οι υπάλληλοι σούπερ μάρκετ και μεταφορικών βρίσκονται σε καθεστώς σκλαβιάς ενώ ο υπόλοιπος κόσμος ζει με την ελπίδα του επιδόματος. Τη στιγμή, δηλαδή, που καταπατώνται όλα τα δικαιώματα της ανθρώπινης ύπαρξης επιλέγει να επιβάλλει πρόστιμα ύψους 150 και 300 ευρώ σε κόσμο που αψηφά τα δικτατορικά μέτρα και επιλέγει να βγει από το σπίτι. Στη συνέχεια, αφού ξεκινά η τουριστική περίοδος αποφασίζει πως δεν υπάρχει πλέον πανδημία, επιβάλλει τον εμβολιασμό όλων και επιβάλλει σε όσα δεν θέλουν να εμβολιαστούν υποχρεωτικά rapid test, με δικά τους έξοδα και στην συνέχεια πρόστιμα στους άνω των 60 αν δεν εμβολιαστούν. Αυτό, προφανώς, οδηγεί τον κόσμο που δεν θέλει να δίνει το ¼ του μισθού του σε φαρμακεία και κλινικές να εμβολιαστεί έτσι ώστε να μπορέσει να συνεχίσει να ζει έστω και με τα βασικά. Παράλληλα στον τομέα της υγείας παρατηρείται η εντατικοποίηση του ταξικού διαχωρισμού μεταξύ αυτών που μπορούν να πληρώσουν για ένα κρεβάτι σε ΜΕΘ των ιδιωτικών κλινικών και σε αυτούς που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν, καθώς η κυβέρνηση νομοθετεί με βάση το κρατικό και καπιταλιστικό συμφέρον, αντιμετωπίζοντάς τους ως απλή στατιστική. Όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πρέπει να γίνει διαλογή ανάμεσα στους ασθενείς, μία συνθήκη που καθρεφτίζει τη σαπίλα του συστήματος και καταδεικνύει την κρατική αδιαφορία για την προστασία της κοινωνικής βάσης. Τα δημόσια νοσοκομεία επιφορτίστηκαν τραγικά ενώ οι ιδιωτικές κλινικές συνέχιζαν να κερδοσκοπούν και με το παραπάνω. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση έθεσε σε αναστολή ανεμβολίαστους γιατρούς, δεν προχώρησε στις απαραίτητες προσλήψεις ιατρικού προσωπικού και άφηνε τον κόσμο να περιμένει σε κέντρα για rapid test με τις ώρες, ενώ φρόντισε να βγάλει λίγο ακόμα χρήμα κλείνοντας τις δημόσιες δομές.
Το παιχνίδι του χρήματος δεν σταματά πουθενά για το ελληνικό κράτος. Ήδη μέσα στην πανδημία επέλεξε να επανδρώσει τον μπατσικό στόλο με καινούρια περιπολικά, μηχανές και προσλήψεις σε σώματα ασφαλείας ενώ το ιατρικό προσωπικό υποστελεχώνεται και οι υπεύθυνοι κραυγάζουν για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας. Παράλληλα ενδυνάμωσε τους στρατιωτικούς του δεσμούς με την Γαλλία αγοράζοντας Rafale παίρνοντας ξεκάθαρη θέση στη μιλιταριστική ευρωπαϊκή σκακιέρα. Από τις πρώτες μέρες της ρωσικής εισβολής στα ουκρανικά εδάφη οι ανατιμήσεις και οι υπερχρεώσεις αγαθών θεωρούνται δεδομένες λόγω της θέσης της Ελλάδας στην ΕΕ. Τη στιγμή που ο πόλεμος μαίνεται στην Ουκρανία, το ελληνικό κράτος αποφασίζει τον Μάρτιο του 2022 τη συνεργασία του με την Τουρκία επισυνάπτοντας μία καινούρια συμφωνία για την ΑΟΖ έτσι ώστε να διανέμεται το φυσικό αέριο από την Ελλάδα στην υπόλοιπη Ευρώπη, ως αντικαταστάτης του ρωσικού φυσικού αερίου. Ο πόλεμός τους επιφέρει ανατιμήσεις και στα καύσιμα στο συν 11,5 % μέχρι και 27,4 %, στο ηλεκτρικό ρεύμα και τα τρόφιμα ενώ ο πληθωρισμός τον Φεβρουάριο αυξήθηκε ήδη στο 7.2 %. Η λύση του κράτους σε όλα αυτά ονομάζεται για άλλη μια φορά επιδότηση και κουπόνια.
Η αντιμετώπιση της ακρίβεια λέγεται συλλογικοποίηση των αρνήσεών μας. Στους καιρούς που ήρθαν, έρχονται και θα έρθουν ως αναρχικά υποκείμενα δεν μπορούμε να μιλάμε με ποσοστά ούτε να παρακαλάμε για τα αυτονόητα. Δεν θα αφήσουμε κανέναν και καμία αβοήθητη και εκτεθειμένη απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική θανατοπολιτική. Σε όλα αυτά τα πρόστιμα να μην πληρώσουμε ούτε ένα ευρώ. Να συλλογικοποιήσουμε τις απαλλοτριώσεις μας σε μεγάλα σούπερ μάρκετ για να μπορέσουμε να υπάρξουμε μαζί μακριά από προσαυξήσεις, άγχη, τιμές σε καρτέλες. Ακόμα και κατά τη διάρκεια της πανδημίας προτάσσαμε τις δομές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας γιατί δεν περιμένουμε από κανένα κράτος να μας βοηθήσει. Είμαστε εδώ η μία για την άλλη και μέσα από αυτές τις σχέσεις βρίσκουμε τρόπους να συνεχίζουμε να επιβιώνουμε σε έναν κόσμο γεμάτο εκμετάλλευση, ψέμα και προδοσία. Να ανοίξουμε καταλήψεις παντού. Να γίνουμε το άγχος των πλουσίων. Όλα μας ανήκουν στο εδώ και στο τώρα.
Ούτε ένα ευρώ δεν πρέπει να πληρώσεις, συγκρούσεις, απεργίες και απαλλοτριώσεις
Η ταξική βία είναι το καταφύγιο των εκμεταλλευομένων
Στηρίζουμε το κάλεσμα για πορεία της ανοιχτής συνέλευσης ενάντια στην ακρίβεια
Παρασκευή 6 Μαίου, 18:00 Καμάρα