Το κράτος διεκδικεί το μονοπώλειο στη διαχείριση της πανδημικής κρίσης ως εγγυητής της ομαλότητας περιορίζοντας, απομονώνοντας και καταστέλλοντας κάθε μορφής αντίλογο. 10 μήνες τώρα τα μέτρα που αφορούν την κοινωνική βάση περιορίζονται στον εγκλεισμό, τις στερήσεις, την απομόνωση και τις απαγορεύσεις. Και η αμφισβήτηση των κρατικών οδηγιών οδηγεί στην παραδειγματική τιμωρία. Αυτό που καλέστηκαν να αντιμετωπίσουν μέχρι τώρα μεμονωμένοι σύντροφοι απο εμάς με βάση τις πολιτικές επιλογές αγώνα (όπως για παράδειγμα η ολική άρνηση στράτευσης) γενικεύεται στο σύνολο της κοινωνίας. Η εξατομίκευση της καταστολής και η οικονομική εξάντληση μέσω της επιβολής διοικητικών προστίμων σε ότι αφορά την άρνηση υποταγής στο μονοπώλειο του κρατισμού δίνει πλέον το βροντερό παρόν σε όλες και όλους.

Μέχρι στιγμής έχουν επιδοθεί χιλιάδες διοικητικά πρόστιμα για παραβίαση των απαγορεύσεων, με την ενδεχόμενη αποπλήρωση αυτών να σημαίνει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στα κρατικά ταμεία. Αυτά τα λεφτά δοθούν μαζί με όλα τα υπόλοιπα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού σε δαπάνες για το στρατό, την αστυνομία, τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές, τους πολιτικούς, τους καναλάρχες, τους κλινικάρχες και την εκκλησία, για να ενισχύσουν την κρατική και καπιταλιστική υπεροπλία και ευμάρεια.

Την κρίση του συστήματος δε θα την πληρώσουμε εμείς

Πιστεύουμε πως είναι η στιγμή να συλλογικοποιήσουμε τις επιλογές μεμονωμένων συντρόφων/ισσών που όλο αυτό το διάστημα, είτε από αδυναμία είτε συνειδητά, ακολούθησαν τη στάση πληρωμών με αφορμή διοικητικά πρόστιμα λόγω της ολικής άρνησης στράτευσης, δεκάδες δικαστικά πρόστιμα, κλήσεις και χρέη στο δημόσιο ή σε υπηρεσίες κοινής οφέλειας. Γι΄ αυτό και ως συλλογικότητα καταθέτουμε δημόσια την συλλογική άρνηση πληρωμών στα διοικητικά πρόστιμα που επιβλήθηκαν με τιμωρητικό χαρακτήρα λόγω της παραβίασης κυκλοφορίας, των παρεμβάσεων και των συλλήψεων που έχουμε δεχθεί όλο αυτό το διάστημα με σκοπό τον αγώνα για μαζικοποίηση των αρνήσεων και συλλογική διαγραφή τους.

Είμαστε εμείς που καθημερινά δίνουμε και τη ζωή μας για τα κέρδη των αφεντικών. Είμαστε εμείς που βρισκόμαστε διαρκώς στο στόχαστρο της καταστολής. Είμαστε εμείς που πεθαίνουμε στις φυλακές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, στα νοσοκομεία και τα ψυχιατρεία. Είμαστε εμείς που χάνουμε τα σπίτια μας, που καταδιωκόμαστε ακόμα και ως άστεγοι στις πλατείες γιατί ο καπιταλισμός χτίζεται πρώτα στην εικόνα και έπειτα στην ουσία. Δε θα πληρώσουμε εμείς τα κενά του συστήματος και τα χρέη των καπιταλιστών απο τη διαχείριση της πανδημίας. Ο covid-19 μπορεί να είναι ο ιός, ο καπιταλισμός όμως είναι η πανδημία.

Μαζικές αρνήσεις πληρωμών στα διοικητικά πρόστιμα

Άμεση διαγραφή των χρεών

που βεβαιώθηκαν από τις τιμωρητικές διατάξεις και απαγορεύσεις λόγω covid-19

Συγκέντρωση ενάντια στην κρατική καταστολή

Σάββατο 6 Φλεβάρη, 12:00 Πλατεία Αριστοτέλους

Η αντίσταση και η αδιαλλαξία δεν είναι νεκρές λέξεις, είναι αγώνας για ζωή και ελευθερία

Για ακόμη μια φορά ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο στόχαστρο της εκδικητικής μανίας της Δεξιάς. Δεν αρκούν πάνω απο 18 χρόνια κράτησης, δεν αρκεί η στέρηση των προβλεπόμενων αδειών και κάθε ευεργετικής διάταξης που δικαιούται. Η Νέα Δημοκρατία βάζει ιώδιο στις ιστορικές πληγές της αυτή τη φορά, προχωρώντας στην έκτακτη απαγωγή του από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας και τη μεταγωγή του σε κλειστό κατάστημα κράτησης. Όμως ούτε οι νόμοι δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν τη δίψα της Δεξιάς για εκδίκηση και τιμωρία. Ο Κουφοντίνας αντί να μεταχθεί στον Κορυδαλλό, όπου και είναι χρεωμένος, μετάγεται έκτακτα στο κολαστήριο του Δομοκού. Απέναντι σε ακόμη ένα χτύπημα η συνέπεια του Δημήτρη στον αγώνα και τις αντιστάσεις δείχνει ένα και μόνο δρόμο: ακόμα μια απεργία πείνας (από τις 8 Γενάρη) ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης και απομόνωσης. Ο ίδιος αιτείται την άμεση επιστροφή του στην υπόγεια πτέρυγα κράτησης του Κορυδαλλού. Στο πλάι του απεργού στάθηκαν έμπρακτα αλληλέγγυoι και οι πολιτικοί κρατούμενοι  Β. Σταθόπουλος, Π. Γεωργιάδης, Ν. Μαζιώτης και Γ. Δημητράκης που πραγματοποίησαν απεργία πείνας.

«Πρόκειται για την προσπάθεια να συντρίψουν ένα πρόσωπο, όχι γι αυτό που είναι, αλλά για αυτό που σηματοδοτεί, με την άρνηση του να υποκύψει στις αφόρητες πιέσεις που το σύστημα του ασκεί, όπως ζητούσαν επίμονα και πρόσφατα στη Βουλή οι εκπρόσωποι της οικογένειας και ο εκλεκτός της Πρεσβείας. Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας.»

Πάνω στον Δημήτρη Κουφοντίνα έχουν εφαρμοστεί όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες φωτογραφικές διατάξεις, νομοσχέδια, ειδικές συνθήκες κράτησης και τιμωρίας. Τα λευκά κελιά που πρωτοχτίστηκαν για τους κρατούμενους της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, τα έκτακτα τρομοδικεία και τα δικαστήρια μέσα στις φυλακές, τα δεκάδες ισόβια σε ποινές, η στέρηση κάθε ευεργετικού δικαιώματος, οι εκδικητικές μεταγωγές, η στέρηση των αδειών και τώρα η ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για στέρηση της παραμονής σε αγροτικές φυλακές. Ακόμα και μέσα από τα κάγκελα η Δεξιά κατέθεσε τα διαπιστευτήρια στις υπηρεσίες των ξένων διπλωματών, φιμώνοντας το λόγο του Κουφοντίνα όταν κύρυξε  το περίφημο lock out της Νομικής για την απαγόρευση της εκδήλωσης με θέμα τη χορήγηση άδειας, καθώς και τις προειδοποιητικές κυρώσεις στη φυλακή σε περίπτωση που του επιτρεπόταν να μιλήσει.

Στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα, η εξουσία βλέπει τους αγώνες που δόθηκαν δεκαετίες τώρα απέναντι στην καταπίεση και εκμετάλλευση. Βλέπει την πίστη στο δίκαιο της κοινωνικής απελευθέρωσης. Βλέπει όλα όσα περήφανα έπραξε και υπερασπίστηκε απέναντι στην καταστολή, τον εγκλεισμό, τα εκατοντάδες χρόνια φυλάκισης στις ποινές των τρομοδικείων. Όλα όσα υπερασπίζεται ακόμα και σήμερα, δίχως ίχνος μεταμέλειας. Το επίδικο είναι ένα και μοναδικό για την εξουσία: να αποσπάσει δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της ένοπλης πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση.

Το απόγευμα της 4ης Φλεβάρη (28η μέρα απεργίας) πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με μπογιές και τρικάκια στην τοπική οργάνωση Καλαμαριάς της Νέας Δημοκρατίας. Επαναστάτες σαν το Δημήτρη Κουφοντίνα ποτέ τους δε ζητήσαν τίποτα. Το κέρδισαν με αγώνες, πολλές φορές αιματηρούς. Γι αυτό και είναι χρέος μας πλάι του να υπερασπιστούμε όλοι/ες μαζί, μαχητικά και αδιάλλακτα, ότι έχει κερδηθεί τόσα χρόνια. Απέναντι στην εξουσία τίποτα δεν είναι αυτονόητο και τίποτα δεδομένο.

Αλληλεγγύη και σεβασμό στον επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα

Νίκη στην απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική του μεταγωγή στο κολαστήριο του Δομοκού

Η παγκόσμια έκρηξη της πανδημικής κρίσης με αφορμή την διακρατική διαχείριση της νόσου covid-19, είναι η απαρχή μιας πρωτοφανούς επίθεσης των απανταχού εκμεταλλευτών στους από τα κάτω. Στον ελλαδικό χώροα ποκρυσταλλώνεται η συντεταγμένη ανασυγκρότηση του νεοφιλελευθερισμού με τη μορφή  ληστρικής επιδρομής ακόμα και στα στοιχειώδη κοινωνικά και ταξικά δικαιώματα και ελευθερίες (βλ τα τελευταία νομοσχέδια που αφορούν τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, τη λεηλασία της φύσης, το εκπαιδευτικό, τον πτωχευτικό κώδικα, την ένταση του εγκλεισμού στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και επιμέρους διατάξεις σε άλλους τομείς).

Στην όψη μιας διαφαινόμενης κοινωνικής αποσταθεροποίησης μέσω των ολοένα και αυξανόμενων αντιδράσεων, το κράτος θεσμοθετεί την παρανομοποίηση των αντιστάσεων και της αλληλεγγύης: άρει τα απεργιακά δικαιώματα και τις χρόνια συνταγματικά κατοχυρωμένες συνδικαλιστικές ελευθερίες, καταστέλλει τις διαδηλώσεις και επιτίθεται ολομέτωπα στον κόσμο και τις δομές του αγώνα με συλλήψεις, βασανισμούς και φυλακίσεις αγωνιστ(ρι)ών καθώς και εκκενώσεις καταλήψεων και αυτοδιαχειριζόμενων δομών αντίστασης.

Το κράτος διεκδικεί το μονοπώλειο στη διαχείριση της πανδημικής κρίσης ως εγγυητής της ομαλότητας περιορίζοντας, απομονώνοντας και καταστέλλοντας κάθε μορφής αντίλογο. 10 μήνες τώρα τα μέτρα που αφορούν την κοινωνική βάση περιορίζονται στον εγκλεισμό, τις στερήσεις, την απομόνωση και τις απαγορεύσεις. Και η αμφισβήτηση των κρατικών οδηγιών οδηγεί στην παραδειγματική τιμωρία. Αυτό που καλέστηκαν να αντιμετωπίσουν μέχρι τώρα μεμονωμένοι σύντροφοι απο εμάς με βάση τις πολιτικές επιλογές αγώνα (όπως για παράδειγμα η ολική άρνηση στράτευσης) γενικεύεται στο σύνολο της κοινωνίας. Η εξατομίκευση της καταστολής και η οικονομική εξάντληση μέσω της επιβολής  διοικητικών προστίμων σε ότι αφορά την άρνηση υποταγής στο μονοπώλειο του κρατισμού δίνει πλέον το βροντερό παρόν σε όλες και όλους.

Όλο αυτό το διάστημα ο αναρχικός-αντιεξουσιαστικός χώρος όπως και ευρύτερα κομμάτια του ανταγωνιστικού κινήματος, με τις μικρές και μεγάλες τους δυνάμεις απέναντι στις απαγορεύσεις, επέλεξαν να σταθούν στο πλάϊ όσων πλήττονται άμεσα από την κρατική διαχείριση, όσων εξαιρούνται από τα μέτρα πρόνοιας, όσων εξοντώνονται καθημερινά στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με το ίδιο σθένος και αποφασιστικότητα οφείλουμε να σταθούμε συλλογικά ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική μεθόδευση της οικονομικής εξόντωσης της κοινωνίας, μέσω των διοικητικών προστίμων που επιβλήθηκαν για παραβίαση των απαγορεύσεων κυκλοφορίας και τις παραβιάσεις που αφορούν τα μέτρα με πρόσχημα την προστασία της δημόσιας υγείας. Και αυτό γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως ο ιός covid-19 για το κράτος και τα αφεντικά αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί το μέσο και όχι την αιτία για την εντατικοποίηση της επίθεσης σε βάρος μας.

Μέχρι στιγμής έχουν επιδοθεί χιλιάδες διοικητικά πρόστιμα για παραβίαση των απαγορεύσεων, με την ενδεχόμενη αποπλήρωση αυτών να σημαίνει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στα κρατικά ταμεία. Αυτά τα λεφτά δοθούν μαζί με όλα τα υπόλοιπα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού σε δαπάνες για το στρατό, την αστυνομία, τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές, τους πολιτικούς, τους καναλάρχες, τους κλινικάρχες και την εκκλησία, για να ενισχύσουν την κρατική και καπιταλιστική υπεροπλία και ευμάρεια.

Την κρίση του συστήματος δε θα την πληρώσουμε εμείς

Πιστεύουμε πως είναι η στιγμή να συλλογικοποιήσουμε τις επιλογές μεμονωμένων συντρόφων/ισσών που όλο αυτό το διάστημα, είτε από αδυναμία είτε συνειδητά, ακολούθησαν τη στάση πληρωμών με αφορμή διοικητικά πρόστιμα λόγω της ολικής άρνησης στράτευσης, δεκάδες δικαστικά πρόστιμα, κλήσεις και χρέη στο δημόσιο ή σε υπηρεσίες κοινής οφέλειας. Γι΄ αυτό και ως συλλογικότητα καταθέτουμε δημόσια την συλλογική άρνηση πληρωμών στα διοικητικά πρόστιμα που επιβλήθηκαν με τιμωρητικό χαρακτήρα λόγω της παραβίασης κυκλοφορίας, των παρεμβάσεων και των συλλήψεων που έχουμε δεχθεί όλο αυτό το διάστημα με σκοπό τον αγώνα για μαζικοποίηση των αρνήσεων και συλλογική διαγραφή τους.

Είμαστε εμείς που καθημερινά δίνουμε και τη ζωή μας για τα κέρδη των αφεντικών. Είμαστε εμείς που βρισκόμαστε διαρκώς στο στόχαστρο της καταστολής. Είμαστε εμείς που πεθαίνουμε στις φυλακές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, στα νοσοκομεία και τα ψυχιατρεία. Είμαστε εμείς που χάνουμε τα σπίτια μας, που καταδιωκόμαστε ακόμα και ως άστεγοι στις πλατείες γιατί ο καπιταλισμός χτίζεται  πρώτα στην εικόνα και έπειτα στην ουσία. Δε θα πληρώσουμε εμείς τα κενά του συστήματος και τα χρέη των καπιταλιστών απο τη διαχείριση της πανδημίας. Ο covid-19 μπορεί να είναι ο ιός, ο καπιταλισμός όμως είναι η πανδημία.

Μαζικές αρνήσεις πληρωμών στα διοικητικά πρόστιμα

Άμεση διαγραφή των χρεών

που βεβαιώθηκαν από τις τιμωρητικές διατάξεις και απαγορεύσεις λόγω covid-19

Στις 2/2 πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση με πανό και συνθήματα έξω από την Ερτ3 στην Αγγελάκη, στο κέντρο της Θεσ/νίκης, ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης και ανάδειξης της απεργίας πείνας που διεξάγει ο επαναστάτης Δ. Κουφοντίνας από τις 8-1. Βρισκόμαστε στην 26η μέρα και τα ΜΜΕ θάβουν σκόπιμα την φωνή και τον αγώνα τόσο του συντρόφου όσο και του κινήματος αλληλεγγύης που στέκεται έμπρακτα δίπλα του. Η τρομοκρατία του κράτους, που μέσα από τα μίντια θέλει να επιβάλλει ως νόμο τη σιωπή, δε θα περάσει.

Κατά την αποχώρησή μας από την παρέμβαση, πλήθος μπάτσων περικύκλωσε την περιοχή διεξάγοντας ελέγχους κα έρευνες σε διαφορετικά σημεία με 7 συντρόφισσες και συντρόφους να προσαγάγονται σε διαφορετικά τμήματα, παρότι φέραν ακόμα και χαρτιά κυκλοφορίας. Μετά από κάποια ώρα αφέθηκαν όλες/οι ελεύθεροι.

Video από την παρέμβαση εδώ

Ρουφιάνοι δημοσιογράφοι, το δίκιο του αγώνα βρίσκεται στους δρόμους

Νίκη στην απεργία πείνας του επαναστάτη Δ. Κουφοντίνα

Δύναμη στους αλληλέγγυους απεργούς πείνας Γ.Δημητράκη και Ν.Μαζιώτη

Συντονισμός συλλογικοτήτων για την αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα

Η αντίσταση και η αδιαλλαξία δεν είναι νεκρές λέξεις, είναι αγώνας για ζωή και ελευθερία

Για ακόμη μια φορά ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο στόχαστρο της εκδικητικής μανίας της Δεξιάς. Δεν αρκούν πάνω απο 18 χρόνια κράτησης, δεν αρκεί η στέρηση των προβλεπόμενων αδειών και κάθε ευεργετικής διάταξης που δικαιούται. Η Νέα Δημοκρατία βάζει ιώδιο στις ιστορικές πληγές της αυτή τη φορά, προχωρώντας στην έκτακτη απαγωγή του από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας και τη μεταγωγή του σε κλειστό κατάστημα κράτησης. Όμως ούτε οι νόμοι δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν τη δίψα της Δεξιάς για εκδίκηση και τιμωρία. Ο Κουφοντίνας αντί να μεταχθεί στον Κορυδαλλό, όπου και είναι χρεωμένος, μετάγεται έκτακτα στο κολαστήριο του Δομοκού. Απέναντι σε ακόμη ένα χτύπημα η συνέπεια του Δημήτρη στον αγώνα και τις αντιστάσεις δείχνει ένα και μόνο δρόμο: ακόμα μια απεργία πείνας (από τις 8 Γενάρη) ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης και απομόνωσης. Ο ίδιος αιτείται την άμεση επιστροφή του στην υπόγεια πτέρυγα κράτησης του Κορυδαλλού. Στο πλάι του απεργού στέκονται έμπρακτα αλληλέγγυoι και οι πολιτικοί κρατούμενοι  Β. Σταθόπουλος, Π. Γεωργιάδης, Ν. Μαζιώτης και Γ. Δημητράκης που πραγματοποιούν απεργία πείνας.

«Πρόκειται για την προσπάθεια να συντρίψουν ένα πρόσωπο, όχι γι αυτό που είναι, αλλά για αυτό που σηματοδοτεί, με την άρνηση του να υποκύψει στις αφόρητες πιέσεις που το σύστημα του ασκεί, όπως ζητούσαν επίμονα και πρόσφατα στη Βουλή οι εκπρόσωποι της οικογένειας και ο εκλεκτός της Πρεσβείας. Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας.»

Πάνω στον Δημήτρη Κουφοντίνα έχουν εφαρμοστεί όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες φωτογραφικές διατάξεις, νομοσχέδια, ειδικές συνθήκες κράτησης και τιμωρίας. Τα λευκά κελιά που πρωτοχτίστηκαν για τους κρατούμενους της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, τα έκτακτα τρομοδικεία και τα δικαστήρια μέσα στις φυλακές, τα δεκάδες ισόβια σε ποινές, η στέρηση κάθε ευεργετικού δικαιώματος, οι εκδικητικές μεταγωγές, η στέρηση των αδειών και τώρα η ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για στέρηση της παραμονής σε αγροτικές φυλακές. Ακόμα και μέσα από τα κάγκελα η Δεξιά κατέθεσε τα διαπιστευτήρια στις υπηρεσίες των ξένων διπλωματών, φιμώνοντας το λόγο του Κουφοντίνα όταν κύρυξε  το περίφημο lock out της Νομικής για την απαγόρευση της εκδήλωσης με θέμα τη χορήγηση άδειας, καθώς και τις προειδοποιητικές κυρώσεις στη φυλακή σε περίπτωση που του επιτρεπόταν να μιλήσει.

Στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα, η εξουσία βλέπει τους αγώνες που δόθηκαν δεκαετίες τώρα απέναντι στην καταπίεση και εκμετάλλευση. Βλέπει την πίστη στο δίκαιο της κοινωνικής απελευθέρωσης. Βλέπει όλα όσα περήφανα έπραξε και υπερασπίστηκε απέναντι στην καταστολή, τον εγκλεισμό, τα εκατοντάδες χρόνια φυλάκισης στις ποινές των τρομοδικείων. Όλα όσα υπερασπίζεται ακόμα και σήμερα, δίχως ίχνος μεταμέλειας. Το επίδικο είναι ένα και μοναδικό για την εξουσία: να αποσπάσει δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της ένοπλης πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση.

Καμία στήριξη στις αμερικάνικες επενδύσεις

Το μεσημέρι της Δευτέρας 1 Φλεβάρη (25η μέρα απεργίας) πραγματοποιήσαμε παρέμβαση αντιπληροφόρησης με πανό και τρικάκια έξω από την Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή στη Θεσσαλονίκη. Το αμερικάνικο κράτος υπογράφει το θάνατο του απεργού πείνας διατάσσοντας συνεχώς την εκδικητική μεταχείριση και την εξαίρεση του συντρόφου.  Επαναστάτες σαν το Δημήτρη Κουφοντίνα ποτέ τους δε ζητήσαν τίποτα. Το κέρδισαν με αγώνες, πολλές φορές αιματηρούς. Γι αυτό και είναι χρέος μας πλάι του να υπερασπιστούμε όλοι/ες μαζί, μαχητικά και αδιάλλακτα, ότι έχει κερδηθεί τόσα χρόνια. Απέναντι στην εξουσία τίποτα δεν είναι αυτονόητο και τίποτα δεδομένο.

Αλληλεγγύη και σεβασμό στον επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα

Νίκη στην απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική του μεταγωγή στο κολαστήριο του Δομοκού

Δύναμη στους συντρόφους  Ν. Μαζιώτη και Γ. Δημητράκη που πραγματοποιούν απεργία πείνας ως ένδειξη αλληλεγγύης

Το Σάββατο 30 Γενάρη πραγματοποιήθηκε πορεία ενάντια στις επαναπροωθήσεις, καλεσμένη από Stop war on migrants και πλαισιωμένη από συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης.

Η δράση αυτή εντάχθηκε στα πλαίσια της πανελλαδικής μέρας δράσεων αλληλεγγύης για τους μετανάστες και τις μετανάστριες, με αντίστοιχες συγκεντρώσεις στην Αθήνα, τη Λέσβο και τα Χανιά. Για τον κόσμο που αγωνίζεται και αντιστέκεται. Για τους μετανάστες και τις μετανάστριες που αναζητούν μια καλύτερη ζωή διασχίζοντας σύνορα και φράχτες. Για την καθεμία που βλέπει την εαυτή της ενάντια σε ένα κράτος που θέλει να μας εξοντώσει.

Ιδανική η συγκυρία για την κυβέρνηση να θεσπίζει νόμους και να δρα ανεξέλεγκτα, με σκοπό τον εκτοπισμό όσων περισσεύουν.Από τις παράνομες επαναπροωθήσεις μέχρι τις δολοφονικές επιχειρήσει στον Έβρο και τα νησιά του Αιγαίου βλέπουμε ένα κράτος αδίστακτο να επιβάλλεται σε ταλαιπωρημένους ανθρώπους, καταπατώντας κάθε τους δικαίωμα. Καθημερινά δεχόμαστε μαρτυρίες ανθρώπων που βρέθηκαν σε μια νύχτα στην Τουρκία, πριν καν προλάβουν να αιτηθούν άσυλο ή ακόμα και όταν κατέχουν τα απαραίτητα χαρτιά για την παραμονή τους στην Ελλάδα. Εκμεταλλευόμενο την καραντίνα και με χουντικό έλεγχο στα αστικά κέντρα, χρησιμοποιώντας ως βάση το καμπ των Διαβατών, το ελληνικό κράτος απαγάγει μετανάστες και τους στέλνει στα κέντρα κράτησης ή και απευθείας στην Τουρκία.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ

Με τη συμμετοχή άνω των 100 συντροφισσών και συντρόφων πραγματοποιήθηκε η σημερινή συγκέντρωση αλληλεγγύης στον επαναστάτη Δ. Κουφοντίνα εν όψει της 2ης πανελλαδικής ημέρας δράσης. Ο Δ. Κουφοντίνας βρίσκεται στην 22η μέρα απεργίας πείνας καταφανώς καταβεβλημένος, με το αρμόδιο υπουργείο να έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά δείχνοντας παγερή αδιαφορία. Ο αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια συνεχίζεται.

Το κράτος ζητάει δήλωση μετάνοιας-Οι επαναστάτες δε λυγίζουν

Νίκη στην απεργία πείνας του συντρόφου Δ. Κουφοντίνα

Η αντίσταση και η αδιαλλαξία δεν είναι νεκρές λέξεις, είναι αγώνας για ζωή και ελευθερία

Για ακόμη μια φορά ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο στόχαστρο της εκδικητικής μανίας της Δεξιάς. Δεν αρκούν πάνω απο 18 χρόνια κράτησης, δεν αρκεί η στέρηση των προβλεπόμενων αδειών και κάθε ευεργετικής διάταξης που δικαιούται. Η Νέα Δημοκρατία βάζει ιώδιο στις ιστορικές πληγές της αυτή τη φορά, προχωρώντας στην έκτακτη απαγωγή του από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας και τη μεταγωγή του σε κλειστό κατάστημα κράτησης. Όμως ούτε οι νόμοι δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν τη δίψα της Δεξιάς για εκδίκηση και τιμωρία. Ο Κουφοντίνας αντί να μεταχθεί στον Κορυδαλλό, όπου και είναι χρεωμένος, μετάγεται έκτακτα στο κολαστήριο του Δομοκού. Απέναντι σε ακόμη ένα χτύπημα η συνέπεια του Δημήτρη στον αγώνα και τις αντιστάσεις δείχνει ένα και μόνο δρόμο: ακόμα μια απεργία πείνας (από τις 8 Γενάρη) ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης και απομόνωσης. Ο ίδιος αιτείται την άμεση επιστροφή του στην υπόγεια πτέρυγα κράτησης του Κορυδαλλού. Στο πλάι του απεργού στέκονται έμπρακτα αλληλέγγυoι και οι πολιτικοί κρατούμενοι  Β. Σταθόπουλος, Π. Γεωργιάδης, Ν. Μαζιώτης και Γ. Δημητράκης που πραγματοποιούν απεργία πείνας.

«Πρόκειται για την προσπάθεια να συντρίψουν ένα πρόσωπο, όχι γι αυτό που είναι, αλλά για αυτό που σηματοδοτεί, με την άρνηση του να υποκύψει στις αφόρητες πιέσεις που το σύστημα του ασκεί, όπως ζητούσαν επίμονα και πρόσφατα στη Βουλή οι εκπρόσωποι της οικογένειας και ο εκλεκτός της Πρεσβείας. Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας.»

Πάνω στον Δημήτρη Κουφοντίνα έχουν εφαρμοστεί όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες φωτογραφικές διατάξεις, νομοσχέδια, ειδικές συνθήκες κράτησης και τιμωρίας. Τα λευκά κελιά που πρωτοχτίστηκαν για τους κρατούμενους της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, τα έκτακτα τρομοδικεία και τα δικαστήρια μέσα στις φυλακές, τα δεκάδες ισόβια σε ποινές, η στέρηση κάθε ευεργετικού δικαιώματος, οι εκδικητικές μεταγωγές, η στέρηση των αδειών και τώρα η ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για στέρηση της παραμονής σε αγροτικές φυλακές. Ακόμα και μέσα από τα κάγκελα η Δεξιά κατέθεσε τα διαπιστευτήρια στις υπηρεσίες των ξένων διπλωματών, φιμώνοντας το λόγο του Κουφοντίνα όταν κύρυξε  το περίφημο lock out της Νομικής για την απαγόρευση της εκδήλωσης με θέμα τη χορήγηση άδειας, καθώς και τις προειδοποιητικές κυρώσεις στη φυλακή σε περίπτωση που του επιτρεπόταν να μιλήσει.

Στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα, η εξουσία βλέπει τους αγώνες που δόθηκαν δεκαετίες τώρα απέναντι στην καταπίεση και εκμετάλλευση. Βλέπει την πίστη στο δίκαιο της κοινωνικής απελευθέρωσης. Βλέπει όλα όσα περήφανα έπραξε και υπερασπίστηκε απέναντι στην καταστολή, τον εγκλεισμό, τα εκατοντάδες χρόνια φυλάκισης στις ποινές των τρομοδικείων. Όλα όσα υπερασπίζεται ακόμα και σήμερα, δίχως ίχνος μεταμέλειας. Το επίδικο είναι ένα και μοναδικό για την εξουσία: να αποσπάσει δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της ένοπλης πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση.

Επαναστάτες σαν το Δημήτρη Κουφοντίνα ποτέ τους δε ζητήσαν τίποτα. Το κέρδισαν με αγώνες, πολλές φορές αιματηρούς. Γι αυτό και είναι χρέος μας πλάι του να υπερασπιστούμε όλοι/ες μαζί, μαχητικά και αδιάλλακτα, ότι έχει κερδηθεί τόσα χρόνια. Απέναντι στην εξουσία τίποτα δεν είναι αυτονόητο και τίποτα δεδομένο.

Αλληλεγγύη και σεβασμό στον επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα

Νίκη στην απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική του μεταγωγή στο κολαστήριο του Δομοκού

Δύναμη στους συντρόφους  Ν. Μαζιώτη και Γ. Δημητράκη που πραγματοποιούν απεργία πείνας ως ένδειξη αλληλεγγύης

*

Συγκέντρωση αλληλεγγύης εν όψει της πανελλαδικής μέρας δράσης

Παρασκευή 29 Γενάρη, 13:00 Άγαλμα Βενιζέλου

Η αντίσταση και η αδιαλλαξία δεν είναι νεκρές λέξεις, είναι αγώνας για ζωή και ελευθερία

Για ακόμη μια φορά ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο στόχαστρο της εκδικητικής μανίας της Δεξιάς. Δεν αρκούν πάνω απο 18 χρόνια κράτησης, δεν αρκεί η στέρηση των προβλεπόμενων αδειών και κάθε ευεργετικής διάταξης που δικαιούται. Η Νέα Δημοκρατία βάζει ιώδιο στις ιστορικές πληγές της αυτή τη φορά, προχωρώντας στην έκτακτη απαγωγή του από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας και τη μεταγωγή του σε κλειστό κατάστημα κράτησης. Όμως ούτε οι νόμοι δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν τη δίψα της Δεξιάς για εκδίκηση και τιμωρία. Ο Κουφοντίνας αντί να μεταχθεί στον Κορυδαλλό, όπου και είναι χρεωμένος, μετάγεται έκτακτα στο κολαστήριο του Δομοκού. Απέναντι σε ακόμη ένα χτύπημα η συνέπεια του Δημήτρη στον αγώνα και τις αντιστάσεις δείχνει ένα και μόνο δρόμο: ακόμα μια απεργία πείνας (από τις 8 Γενάρη) ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης και απομόνωσης. Ο ίδιος αιτείται την άμεση επιστροφή του στην υπόγεια πτέρυγα κράτησης του Κορυδαλλού. Στο πλάι του απεργού στέκονται έμπρακτα αλληλέγγυoι και οι πολιτικοί κρατούμενοι  Β. Σταθόπουλος, Π. Γεωργιάδης, Ν. Μαζιώτης και Γ. Δημητράκης που πραγματοποιούν απεργία πείνας.

«Πρόκειται για την προσπάθεια να συντρίψουν ένα πρόσωπο, όχι γι αυτό που είναι, αλλά για αυτό που σηματοδοτεί, με την άρνηση του να υποκύψει στις αφόρητες πιέσεις που το σύστημα του ασκεί, όπως ζητούσαν επίμονα και πρόσφατα στη Βουλή οι εκπρόσωποι της οικογένειας και ο εκλεκτός της Πρεσβείας. Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας.»

Πάνω στον Δημήτρη Κουφοντίνα έχουν εφαρμοστεί όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες φωτογραφικές διατάξεις, νομοσχέδια, ειδικές συνθήκες κράτησης και τιμωρίας. Τα λευκά κελιά που πρωτοχτίστηκαν για τους κρατούμενους της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, τα έκτακτα τρομοδικεία και τα δικαστήρια μέσα στις φυλακές, τα δεκάδες ισόβια σε ποινές, η στέρηση κάθε ευεργετικού δικαιώματος, οι εκδικητικές μεταγωγές, η στέρηση των αδειών και τώρα η ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για στέρηση της παραμονής σε αγροτικές φυλακές. Ακόμα και μέσα από τα κάγκελα η Δεξιά κατέθεσε τα διαπιστευτήρια στις υπηρεσίες των ξένων διπλωματών, φιμώνοντας το λόγο του Κουφοντίνα όταν κύρυξε  το περίφημο lock out της Νομικής για την απαγόρευση της εκδήλωσης με θέμα τη χορήγηση άδειας, καθώς και τις προειδοποιητικές κυρώσεις στη φυλακή σε περίπτωση που του επιτρεπόταν να μιλήσει.

Στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα, η εξουσία βλέπει τους αγώνες που δόθηκαν δεκαετίες τώρα απέναντι στην καταπίεση και εκμετάλλευση. Βλέπει την πίστη στο δίκαιο της κοινωνικής απελευθέρωσης. Βλέπει όλα όσα περήφανα έπραξε και υπερασπίστηκε απέναντι στην καταστολή, τον εγκλεισμό, τα εκατοντάδες χρόνια φυλάκισης στις ποινές των τρομοδικείων. Όλα όσα υπερασπίζεται ακόμα και σήμερα, δίχως ίχνος μεταμέλειας. Το επίδικο είναι ένα και μοναδικό για την εξουσία: να αποσπάσει δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της ένοπλης πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση.

Καμία στήριξη στις αμερικάνικες επενδύσεις

Το μεσημέρι της Τετάρτης 27 Γενάρη (20η μέρα απεργίας) πραγματοποιήσαμε παρέμβαση αντιπληροφόρησης με πανό και τρικάκια έξω από τους αμερικάνικους κολοσσούς Mc Donald’s & UPS που αποτελούν 2 από τις μεγάλες επενδύσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Το αμερικάνικο κράτος υπογράφει το θάνατο του απεργού πείνας διατάσσοντας συνεχώς την εκδικητική μεταχείριση και την εξαίρεση του συντρόφου.  Επαναστάτες σαν το Δημήτρη Κουφοντίνα ποτέ τους δε ζητήσαν τίποτα. Το κέρδισαν με αγώνες, πολλές φορές αιματηρούς. Γι αυτό και είναι χρέος μας πλάι του να υπερασπιστούμε όλοι/ες μαζί, μαχητικά και αδιάλλακτα, ότι έχει κερδηθεί τόσα χρόνια. Απέναντι στην εξουσία τίποτα δεν είναι αυτονόητο και τίποτα δεδομένο.

Αλληλεγγύη και σεβασμό στον επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα

Νίκη στην απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική του μεταγωγή στο κολαστήριο του Δομοκού

Δύναμη στους συντρόφους  Ν. Μαζιώτη και Γ. Δημητράκη που πραγματοποιούν απεργία πείνας ως ένδειξη αλληλεγγύης

*

Πορεία αλληλεγγύης εν όψει της πανελλαδικής μέρας δράσης

Παρασκευή 29 Γενάρη, 13:00 Άγαλμα Βενιζέλου

Η αντίσταση και η αδιαλλαξία δεν είναι νεκρές λέξεις, είναι αγώνας για ζωή και ελευθερία

Για ακόμη μια φορά ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται στο στόχαστρο της εκδικητικής μανίας της Δεξιάς. Δεν αρκούν πάνω απο 18 χρόνια κράτησης, δεν αρκεί η στέρηση των προβλεπόμενων αδειών και κάθε ευεργετικής διάταξης που δικαιούται. Η Νέα Δημοκρατία βάζει ιώδιο στις ιστορικές πληγές της αυτή τη φορά, προχωρώντας στην έκτακτη απαγωγή του από τις αγροτικές φυλακές Κασσαβέτειας και τη μεταγωγή του σε κλειστό κατάστημα κράτησης. Όμως ούτε οι νόμοι δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν τη δίψα της Δεξιάς για εκδίκηση και τιμωρία. Ο Κουφοντίνας αντί να μεταχθεί στον Κορυδαλλό, όπου και είναι χρεωμένος, μετάγεται έκτακτα στο κολαστήριο του Δομοκού. Απέναντι σε ακόμη ένα χτύπημα η συνέπεια του Δημήτρη στον αγώνα και τις αντιστάσεις δείχνει ένα και μόνο δρόμο: ακόμα μια απεργία πείνας (από τις 8 Γενάρη) ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης και απομόνωσης. Ο ίδιος αιτείται την άμεση επιστροφή του στην υπόγεια πτέρυγα κράτησης του Κορυδαλλού. Στο πλάι του απεργού στέκονται έμπρακτα αλληλέγγυoι και οι πολιτικοί κρατούμενοι  Β. Σταθόπουλος, Π. Γεωργιάδης, Ν. Μαζιώτης και Γ. Δημητράκης που πραγματοποιούν απεργία πείνας.

«Πρόκειται για την προσπάθεια να συντρίψουν ένα πρόσωπο, όχι γι αυτό που είναι, αλλά για αυτό που σηματοδοτεί, με την άρνηση του να υποκύψει στις αφόρητες πιέσεις που το σύστημα του ασκεί, όπως ζητούσαν επίμονα και πρόσφατα στη Βουλή οι εκπρόσωποι της οικογένειας και ο εκλεκτός της Πρεσβείας. Μετά τα όσα απροκάλυπτα γίνονται και όσα κυνικά αποκαλύπτονται στον πόλεμο εναντίον μου, η απεργία πείνας αποτελεί πια ζήτημα προσωπικής συνέπειας και ατομικής αξιοπρέπειας.»

Πάνω στον Δημήτρη Κουφοντίνα έχουν εφαρμοστεί όλα αυτά τα χρόνια δεκάδες φωτογραφικές διατάξεις, νομοσχέδια, ειδικές συνθήκες κράτησης και τιμωρίας. Τα λευκά κελιά που πρωτοχτίστηκαν για τους κρατούμενους της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, τα έκτακτα τρομοδικεία και τα δικαστήρια μέσα στις φυλακές, τα δεκάδες ισόβια σε ποινές, η στέρηση κάθε ευεργετικού δικαιώματος, οι εκδικητικές μεταγωγές, η στέρηση των αδειών και τώρα η ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για στέρηση της παραμονής σε αγροτικές φυλακές. Ακόμα και μέσα από τα κάγκελα η Δεξιά κατέθεσε τα διαπιστευτήρια στις υπηρεσίες των ξένων διπλωματών, φιμώνοντας το λόγο του Κουφοντίνα όταν κύρυξε  το περίφημο lock out της Νομικής για την απαγόρευση της εκδήλωσης με θέμα τη χορήγηση άδειας, καθώς και τις προειδοποιητικές κυρώσεις στη φυλακή σε περίπτωση που του επιτρεπόταν να μιλήσει.

Στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα, η εξουσία βλέπει τους αγώνες που δόθηκαν δεκαετίες τώρα απέναντι στην καταπίεση και εκμετάλλευση. Βλέπει την πίστη στο δίκαιο της κοινωνικής απελευθέρωσης. Βλέπει όλα όσα περήφανα έπραξε και υπερασπίστηκε απέναντι στην καταστολή, τον εγκλεισμό, τα εκατοντάδες χρόνια φυλάκισης στις ποινές των τρομοδικείων. Όλα όσα υπερασπίζεται ακόμα και σήμερα, δίχως ίχνος μεταμέλειας. Το επίδικο είναι ένα και μοναδικό για την εξουσία: να αποσπάσει δηλώσεις μετάνοιας και αποκήρυξης της ένοπλης πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση.

Το πρωί της Δευτέρας 25 Γενάρη (18η μέρα απεργίας) πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με μπογιές και τρικάκια στο δικηγορικό γραφείο του μέλους της διοικούσας επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, Βάλλιας Καραμπατάκη στην οδό Αριστοτέλους 11, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Επαναστάτες σαν το Δημήτρη Κουφοντίνα ποτέ τους δε ζητήσαν τίποτα. Το κέρδισαν με αγώνες, πολλές φορές αιματηρούς. Γι αυτό και είναι χρέος μας πλάι του να υπερασπιστούμε όλοι/ες μαζί, μαχητικά και αδιάλλακτα, ότι έχει κερδηθεί τόσα χρόνια. Απέναντι στην εξουσία τίποτα δεν είναι αυτονόητο και τίποτα δεδομένο.

Αλληλεγγύη και σεβασμό στον επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα

Νίκη στην απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική του μεταγωγή στο κολαστήριο του Δομοκού

Δύναμη στους συντρόφους Β. Σταθόπουλο, Π. Γεωργιάδη, Ν. Μαζιώτη και Γ. Δημητράκη που πραγματοποιούν απεργία πείνας ως ένδειξη αλληλεγγύης