Η κατάληψη Liebig34 βρίσκεται υπό απειλή εκκένωσης, με το τελεσίγραφο του γερμανικού κράτους να λήγει στις 9 Οκτώβρη. Το καταληψιακό μπλόκ των συντρόφ(ισσ)ων της Liebig34 & της Rigaer94 αποτελεί μια από τις πιο ενεργές εστίες αγώνα και αντίστασης στη Γερμανία με αποτέλεσμα να αποτελεί νο1 «δημόσιο κίνδυνο» για τις γερμανικές αρχές. Απέναντι στη συντονισμένη επιχείρηση καταστολής ενάντια στις καταλήψεις και τον κόσμο του αγώνα, η διεθνιστική αλληλεγγύη θα καταλάβει κάθε ανεξερεύνητη γωνιά  του πλανήτη.

Τρίτη 6 Οκτώβρη – 18:00 Στέκι στο Βιολογικό

Ενημέρωση για την επικείμενη εκκένωση της Liebig34 και την καταστολή του κινήματος στη Γερμανία με τη συμμετοχή συντρόφισσας από το Βερολίνο

Παρασκευή 9 Οκτώβρη – 19:00 Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις συντρόφισσες καταληψίες

Defend Liebig34 – DayX 9.10

Επίθεση στις αμερικάνικες επενδύσεις

Ο εκ νέου ερχομός αντιπροσωπείας της αμερικάνικης διπλωματίας αποτελεί για μας αιτία πολέμου. Γι’ αυτό και τις επόμενες μέρες οφείλουμε να βρισκόμαστε στους δρόμους, εκεί οπου μπορούμε να αναμετρηθούμε με τους εχθρούς των καταπιεσμένων. Την ίδια στιγμή που η εξεγερμένη κοινωνική βάση στην άλλη μεριά της Γης συγκρούεται ενάντια στη λευκή βία της αμερικάνικης πολεμικής μηχανής και την ανισότητα, οι φονιάδες που οργανώνουν αιματοβαμμένες ειρηνευτικές αποστολές πάνω στο σώμα του πλανήτη δεν έχουν καμία θέση ανάμεσά μας. Το βράδυ της Κυριακής 27-9, λίγες ώρες από την άφιξη της αμερικάνικης αποστολής στην πόλη μας, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με μπογιές και τρικάκια στο κάτεργο της αλυσίδας αμερικάνικων συμφερόντων Starbucks στην Λεωφόρο Νίκης. Σέλνουμε την αλληλεγγύη μας στις εξεγερμένες δυνάμεις που σπάνε τη σιωπή και τη συναίνεση στις αμερικάνικες μητροπόλεις. Η ειρήνη των καταπιεσμένων χαράζεται μέσα από τον διεθνιστικό πόλεμο των τάξεων.

Τη Δευτέρα 28 Σεπτέμβρη ξεκινάει η τριμερής επίσκεψη της αμερικάνικης διπλωματίας σε Θεσσαλονίκη, Σούδα και Αθήνα, αποτελούμενη από τον υπουργό εξωτερικών Μάικ Πομπέο, τον υφυπουργό εξωτερικών, αρμόδιο για θέματα Ενέργειας, Φράνσις Φάνον και τον υφυπουργό Ευρωπαϊκών και Ευρασιατικών θεμάτων, Φίλιπ Ρίκερ, συνοδευόμενους από τον αμερικάνο πρέσβη Τζέφρι Πάϊατ. Η συνάντηση αφορά την αναβάθμιση της διμερούς συνεργασίας των δύο κρατών στην εξοπλιστική και αμυντική στελέχωση κα αναβάθμιση των νατοϊκών (αλλά και των αμιγώς αμερικάνικων) στρατιωτικών υποδομών, την απο κοινού επενδυτική δραστηριότητα στον τομέα της ενέργειας αλλά και τη ρύθμιση της έντασης στην ΝΑ Μεσόγειο.  

Τον τελευταίο χρόνο οι διακρατική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ βρίσκεται, όπως και οι ίδιοι οι διπλωμάτες ομολογούν, στην καλύτερη δυνατή στιγμή. Το ίδιο το αμερικάνικο κογκρέσο δια στόματος της Προέδρου της Επιτροπής Κατανομής Πόρων της Βουλής των Αντιπροσώπων των Η.Π.Α, κ. Nita Lowey καταθέτει τον σεβασμό και την εκτίμηση που χαίρει η Ελλάδα ως πυλώνας σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τις προοπτικές περαιτέρω εμβάθυνσης της συνεργασίας των δύο χωρών. Η σταθερή διεξαγωγή του Στρατηγικού Διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών αφορά την απο κοινού διαχείριση θεμάτων που αφορούν την ασφάλεια μέσω της διμερούς Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας (Mutual Defense Cooperation Agreement – MDCA), την ενιαία αντιτρομοκρατική στρατηγική, την ενέργεια και τις οικονομικές επενδύσεις.

Η σταθερή επενδυτική δραστηριότητα της κυβέρνησης στην ενεργειακή ανάπτυξη, με εμμονική έμφαση στην ενίσχυση του πράσινου καπιταλισμού, είναι το δυνατό χαρτί του Μητσοτάκη προς τους ευρωπαίους εταίρους, αν υπολογίσει κανείς τη γεωγραφική θέση της Ελλάδας (που σκοπεύει να αποτελέσει ενεργειακή πύλη της ΕΕ) σε συνάρτηση με τις γεωφυσικές της δυνατότητες. Αφενός η τροφοδοσία της ΕΕ με φυσικό αέριο από την Μέση Ανατολή μέσω της τριμερούς συμμαχίας με το Ισραήλ και την Κύπρο και αφετέρου η εκρηκτική άνοδος στην έρευνα κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου σε Ιόνιο, Κρήτη αλλά και ΝΑ του Αιγαίου, έχουν στόχο να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ενεργειακή γέφυρα, που να συνδέει την Ευρώπη με την Ασία αλλά και το νότιο άκρο της Μεσογείου μέσω αγωγών, όπως ο East Med και ο TAP. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια η επιτακτική στροφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την ενεργειακή ανάπτυξή της, ως αντίπαλο δέος στο μονοπώλειο της Ρωσίας, έχει θέσει σε επιδίωξη υψίστης εθνικής σημασίας την επενδυτική δραστηριότητα του ελληνικού κράτους στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Η ΗΠΑ επιδιώκουν, μέσα από τη δύναμη που κατέχουν στη ΝΑΤΟϊκή συμμαχία, να αναλάβουν τη διαχείριση του γεωστρατηγικού πυλώνα των Βαλκανίων στην ευρωπαική ενδοχώρα, καθώς η επίσκεψη της αμερικάνικης διπλωματίας πραγματοποιείται μετά από την υπογραφή της συμφωνίας ανάμεσα στη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο στον Λευκό Οίκο, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσει αντίστοιχη επίσκεψή  στην Ιταλία, το Βατικανό και την Κροατία. Στόχος είναι ο οριζόντιος άξονας Αλεξανδρούπολης-Καβάλας-Θεσσαλονίκης να θεμελιώνει τα «σκληρά σύνορα» της αμερικανικής επιρροής στην Ευρώπη πίσω από τα οποία θα στοιχίζονται οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Η επενδυτική πολιτική που αφορά την ενεργειακή ανάπτυξη έιναι ολοκληρωτικά υπεύθυνη για την αμείωτη ένταση που επικρατεί στην ανατολική μεσόγειο, με αφορμή την έρευνα και διαχείριση των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Παρότι το ΝΑΤΟ αποτελεί συντριπτικό ρυθμιστή των σχέσεων και των εντάσεων που προκύπτουν ανάμεσα στα μέλη της συμμαχίας που σχεδιάζουν την συνεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η κατάσταση μοιάζει να βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί, καθώς το φιλοπολεμικό κλίμα που προωθείται σταθερά στην ανατολική μεσόγειο, αυξάνει τη δραστηριότητα των άμεσα ενδιαφερόμενων κρατικών δυνάμεων και των συμμαχιών που προκύπτουν. Την ίδια στιγμή που η αμερικάνικη διπλωματία διαλαλεί πως φτάνει στην Ελλάδα για να κατευνάσει την ένταση που επκρατεί στην ΝΑ Μεσόγειο, τεράστια ποσά δαπανώνται σε αμυντικό εξοπλισμό και αναβάθμιση της στρατιωτικής ισχύς, μέσα από νέες νατοϊκές ή αμιγώς αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις και επιχειρησιακές υποδομές.

Το ελληνικό κράτος, στο πρόσωπο του οποίου η Δύση αναγνωρίζει μια υπερδύναμη που είναι ικανή να ελέγξει τα βαλκάνια και να παίξει καταλυτικό ρόλο στις γεωπολιτικές εξελίξεις στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, παρέχει όλο αυτό το διάστημα τα αντίστοιχα διαπιστευτήρια έτσι ώστε ο διπλωματικός διάλογος της ελληνοαμερικάνικης φιλίας να έχει γερές βάσεις. Η ταξική αναδιάρθρωση με έκτακτα εργασιακά νομοσχέδια της τελευταίας στιγμής που καταλύουν ακόμα και τα «μέχρι πρότινος αυτονόητα», το παλιό και δοκιμασμένο κατασταλτικό δόγμα μηδενικής ανοχής, η ένταση του πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία με τις διώξεις και τις φυλακίσεις δεκάδων αγωνιστών, η δαιμονοποίηση των μεταναστών που μπαίνουν στην αιχμή του δόρατος της κατασταλτικής βαρβαρότητας (εκκενώσεις αυτοδιαχειριζόμενων δομών στέγασης, νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης, συνεχείς καταδιώξεις και θάνατοι στους δρόμους και τη θάλασσα), η  κύρωση των συμβάσεων παραχώρησης των θαλάσσιων περιοχών στο Ιόνιο, τον Κυπαρισσιακό Κόλπο, δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης στις πετρελαϊκές EXXON MOBIL, TOTAL, REPSOL και ΕΛΠΕ είναι λίγα από τα διαπραγματευτικά χαρτιά που εμφανίζει το ελληνικός κράτος στους εταίρους του, ως εγγύηση για τη πολιτική σταθερότητα, την ασφάλεια και την ανάπτυξη των επενδύσεών τους.

Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να αντιστρέψουμε τον πόλεμο που διεξάγει μέσα από το ΝΑΤΟ το ελληνικό κράτος και να αγωνιστούμε ενάντια σε κάθε κράτος και υπερεθνική συμμαχία. Ενάντια στα ιδεολογήματα του πατριωτισμού και του εθνικισμού που προωθούν τις σφαγές μεταξύ των εκμεταλλευόμενων. Ενάντια στα ντόπια και ξένα αφεντικά που λεηλατούν την φύση και καταστρέφουν τις ζωές μας. Με όπλα μας του αντιιεραρχικούς αγώνες και την αλληλεγγύη, την άρνηση στράτευσης και την επίθεση στους κρατικούς μηχανισμούς, διεξάγουμε τον δικό μας πόλεμο. Τον μόνο πόλεμο για τον οποίο αξίζει να στρατευτούμε, δίνοντας και τη ζωή μας. Τον πόλεμο για την Επανάσταση και την Αναρχία.

Επίθεση στις διπλωματικές σχέσεις-Πόλεμο στα κράτη και το κεφάλαιο

Αντικρατική-Αντιπολεμική πορεία Δευτέρα 28/9 18:00 Αγ. Βενιζέλου

Νεκρός εργάτης στο ΜΕΤΡΟ Αγ. Σοφίας

Τα εργατικά ατυχήματα είναι δολοφονίες των αφεντικών

Το μεσημέρι της 9ης Σεπτεμβρίου ακόμα ένας εργάτης χάνει την ζωή του στα έργα του μετρό στην Θεσσαλονίκη. Συγκεκριμένα ένας 54χρονος που εργαζόταν στο σταθμό της Αγίας Σοφίας, έπεσε από ύψος 3 μέτρων, με αποτέλεσμα να πεθάνει ακαριαία. Οι ιμάντες με τους οποίους θα έπρεπε να είναι δεμένος δεν υπήρχαν, και αντί για ικρίωμα που θα έπρεπε να υπάρχει σε εργασίες εντός υπογείου, ήταν ανεβασμένος σε μια απλή σκάλα. Στα έργα του μετρό Θεσσαλονίκης έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν τόσο θάνατοι όσο και τραυματισμοί εργατών λόγω ελλείψεων στα μέτρα ασφάλειας.

Για τον όμιλο ΑΚΤΩΡ είναι ένα ακόμα ατύχημα στο βωμό του κέρδους και της ανάπτυξης της εταιρείας, όμως για όλες και όλους εμάς τους από τα κάτω είναι ακόμα μία κρατική και καπιταλιστική δολοφονία. Η έλλειψη μέτρων ασφαλείας προς οικονομικό όφελος της εταιρείας κοστίζει ζωές, ζωές οι οποίες για το κεφάλαιο είναι αναλώσιμες και αντικαταστάσιμες. Επιπλέον, εν μέσω πανδημίας και λόγω της ύπαρξής της, η κυβέρνηση στήριξε με 11 εκατομμύρια ευρώ τον όμιλο ΑΚΤΩΡ, χρήματα τα οποία προφανώς δεν δίνονται για ευνοϊκότερους όρους εργασίας των υπαλλήλων μέσω υλικών και μέτρων για την ασφάλειά τους αλλά για να γεμίσουν ακόμα περισσότερο οι τσέπες των αφεντικών.

Η κυβέρνηση οξύνει την ταξική βία ενάντια στους καταπιεσμένους. Νέα αντεργατικά νομοσχέδια οδηγούν σε ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης (ανασφάλιστη εργασία, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αναστολή των προνοιακών επιδομάτων) και όξυνση της επίθεσης ενάντια στα αγωνιστικά δικαιώματα, όπως οι διατάξεις περιστολής των απεργιακών δικαιωμάτων αλλά και το νομοσχέδιο περιορισμού των διαδηλώσεων. Είναι υποχρέωση μας να μην συνηθίσουμε στον θάνατο, να μην αφήσουμε την λήθη να συνεχίσει να αμβλύνει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις. Γι’ αυτό και το πρωί της Δευτέρας 21 Σεπτέμβρη, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με κείμενα, πανό και τρικάκια στα εργοτάξια του Μετρό στην Εγνατία στέλνοντας την αλληλεγγύη μας στους εργαζόμενους που βρίσκονται καθημερινά έκθετοι στο θάνατο.

Καμία δολοφονία εργάτη για τα κέρδη των αφεντικών δεν πρέπει να ξεχαστεί

Κανένα κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο

Στις 16 Σεπτεμβρίου, στα δικαστήρια Θεσ/νίκης ήταν προγραμματισμένη η δίκη καθηγητή γυναικολογίας του τμήματος Μαιευτικής της Θεσσαλονίκης, που κατηγορείται (μετά από καταγγελίες) για συστηματική σεξουαλική παρενόχληση φοιτητριών του τμήματος. Από νωρίς έξω από τα δικαστήρια δεκάδες γυναίκες έδωσαν το παρόν στηρίζοντας κάθε γυναίκα που βρίσκεται αντιμέτωπη με την πατριαρχική βία.

Ο ίδιος προφανώς και επέλεξε να μην έρθει στα δικαστήρια όποτε και η δίκη αναβλήθηκε. Εμείς από την πλευρά μας δε θα αφήσουμε καμία μόνη της απέναντι στο σεξισμό και τις παραβιαστικές συμπεριφορές. Θα το πούμε όσες φορές και αν χρειαστεί μέχρι και ο τελευταίος σεξιστής και μισογύνης να το καταλάβει: Χέρι που απλώνεται, θα κόβεται…

Το βράδυ της Τετάρτης 16/9, αντιφασίστες και αντιφασίστριες πραγματοποίησαν παρέμβαση στην παραλία Θεσ/νίκης, κατά την οποία σβήστηκαν φασιστικά συνθήματα και προπαγανδίστηκε η πορεία για τα 7 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Το σώμα των αντιφασιστών/ριών περικυκλώθηκε από μπάτσους όλων των ειδών, οι οποίοι επιδίωξαν να τους κάνουν έλεγχο με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένταση και να δεχτούν επίθεση. Δύο εξ αυτών κατέληξαν στο νοσοκομείο και οι υπόλοιποι/ες συνελήφθησαν.

Την επόμενη μέρα πέρασαν από αυτόφωρη διαδικασία, όπου τους απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες: διατάραξη κοινής ειρήνης, σωματική βλάβη σε βάρος αστυνομικού, απείθεια, φθορά ξένης ιδιοκτησίας, οπλοφορία, παράβαση της νομοθεσίας περί δημόσιων συναθροίσεων καθώς και φθορά αρχαιοτήτων η οποία μετατράπηκε σε κακούργημα. Από τη σύλληψή τους και μετά, οι μπάτσοι  εκδικούνται τους συλληφθέντες αφού δεν τους παρείχαν τροφή, νερό και μην επιτρέποντας στους συγγενείς τους να μπούνε στα δικαστήρια. Αφού πέρασαν από εισαγγελέα και ανακριτή δόθηκε εντολή να κρατηθούνε όλοι/ες και να παραπεμφθούν, οι 35 την Παρασκευή και οι υπόλοιποι 16 τη Κυριακή.

Για άλλη μια φορά φανερώνεται η αγαστή συνεργασία μπάτσων και φασιστών, καθώς κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης του Κασιδιάρη την ημέρα της ΔΕΘ, άφησαν ανενόχλητους τους φασίστες να “διακοσμούν” τους τοίχους με σβάστικες και διάλεξαν να επιτεθούν σε αντιφασίστες/ριες δύο ημέρες πριν την επέτειο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Την ώρα που το δικαστήριο των φασιστών φτάνει στο τέλος του η αστική δικαιοσύνη ξεπλένει τους δολοφόνους και ο κόσμος που αγωνίζεται ενάντια στον θάνατο φορτώνεται με κατηγορίες και περιοριστικά μέτρα. Για πολλοστή φορά φανερώνεται η εκδικητικότητα του κράτους απέναντι σε όσους και όσες αγωνίζονται ενάντια στον φασισμό και την εκμετάλλευση για έναν κόσμο ελεύθερο και ανεξούσιο.

Αλληλεγγύη στους 51 συλληφθέντες της αντιφασιστικής παρέμβασης

Συγκεντρώσεις στα Δικαστήρια Θεσ/νίκης

Παρασκευή 18/9 στις 10:00

Κυριακή 20/9 στις 09:00

Τετάρτη 23 Σεπτέμβρη 19:00 ΑΣΟΕΕ

Ανοιχτή ενημέρωση σχετικά με το νέο κύμα εκκενώσεων και την στρατηγική υπεράσπισης των δομών αντίστασης και αγώνα

*στην ενημέρωση θα συμμετέχουν και σύντροφοι-ισσες από την κατάληψη Rosa Nera

Ξημερώματα Σαββάτου 5/9 το κράτος συνεχίζει το κατασταλτικό του έργο απέναντι σε όσους/ες αγωνίζονται για την καταστροφή του. Μπάτσοι όλων των ειδών εισβάλλουν και εκκενώνουν την κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά. Μία κατάληψη που επι 16 χρόνια στέγαζε συντρόφους/ισσες που επέλεξαν να εναντιωθούν στον εκβιασμό του ενοικίου, υπήρξε κέντρο ποικίλων δραστηριοτήτων συμμετέχοντας σε πολλούς τοπικούς και μη αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική επέλαση, με έντονη παρουσία απέναντι στην τουριστική εκμετάλλευση, στην ιδιώτευση και την τοπική εκβιομηχάνιση, ενώ αποτέλεσε σταθερό σημείο αναφοράς των αγώνων που ανέδειξαν την αλληλεγγύη προς τους μετανάστες. Κατά την εκκένωση συλλαμβάνονται 16 άτομα, εκ των οποίων οι πέντε είναι μετανάστες. Μέσα σε λίγη ώρα αλληλέγγυος κόσμος συγκεντρώθηκε κοντά στην κατάληψη, κλείνοντας τον δρόμο για να μην περάσουν τα οχήματα της αστυνομίας που μετέφεραν τους συλληφθέντες αλλά και το συνεργείο που θα σφράγιζε την κατάληψη, όπου και δέχτηκε την επίθεση των μπάτσων με κρότου λάμψης και χημικά, με στόχο τη διάλυσή τους. Κατά τις 12 το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε η πρώτη αντανακλαστική πορεία απο 600-700 άτομα ενώ το βράδυ, μετά την πρώτη ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης, καλέστηκε κεντρική πορεία που απαριθμούσε πάνω απο 1500 άτομα. Η Rosa Nera, που ανήκει στο πολ/νείο Κρήτης, τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο στόχαστρο των τοπικών επενδυτικών σχεδίων, από τον πρώην πρύτανη ακόμη και νυν υφυπουργό παιδείας Διγαλάκη, καθώς το σημείο στο οποίο βρίσκεται, ο λόφος Καστέλλι, θεωρείται ένα από τα πιο τουριστικά εκμεταλλεύσιμα σημεία της πόλης. Πίσω από αυτή την στόχευση βρίσκεται η εταιρεία Belvedere η οποία θέλει να μετατρέψει το κτίριο σε ξενοδοχείο, πιέζοντας και αυτή με τη σειρά της αφού έχανε λεφτά.

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι/ες με μία ολομέτωπη κατασταλτική επίθεση του κράτους που προσπαθεί να πατάξει κάθε μορφή αντίστασης και να φιμώσει οποιαδήποτε κραυγή ελευθερίας ενάντια στο νέο ολοκληρωτισμό. Λίγο πριν τις προγραμματισμένες δηλώσεις του Μητσοτάκη στη φετινή ΔΕΘ εκκενώνουν την κατάληψή μας Terra Incognita. Λίγες μέρες μετά, κατά τη διάρκεια των καθιερωμένων εργασιών ανοικοδόμησης της κατάληψης Libertatia, μπάτσοι εισβάλλουν στο κτίριο και συλλαμβάνουν 12 συντρόφους και συντρόφισσες, ενώ για ακόμη μια φορά κατέσχεσαν τα εργαλεία που βρίσκονταν μέσα.  Την ίδια ώρα που το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει, που η ανεργία αυξάνεται με τον φόβο ενός επόμενου ενδεχόμενου lock down των επιχειρήσεων, το κράτος οδεύει προς μια νέα συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με την Γαλλία με την διάθεση κονδυλίων μέχρι και 10 δισ. από τον κρατικό προϋπολογισμό για αγορά όπλων, φρεγατών και μαχητικών αεροσκαφών Rafale. Την ίδια ώρα που η Ελλάδα με την Τουρκία στήνουν εντάσεις  πάνω στη διαχείριση των ενεργειακών πόρων, επιτίθεται στις συγκεντρώσεις στα τούρκικα προξενεία σε Αθήνα και Θεσ/νίκη, για την δολοφονία της Ebru Timtik συλλαμβάνοντας μέλη του Λαικού Μετώπου. Και όπως έχει αποδειχθεί πολλάκις, όπου το κράτος δεν προλαβαίνει να καταστείλει, τη σκυτάλη παίρνει το παρακράτος, με πρόσφατο παράδειγμα τους πυροβολισμούς που έριξε άγνωστος στο κοινωνικό κέντρο Κ*ΒΟΞ  στις 29/8 ενώ μέσα βρισκόταν αρκετός κόσμος. Απαγορεύει το δικαίωμα συνάθροισης σε δημόσιο χώρο καταστέλλοντας κάθε ελευθερία λόγου, όπως συνέβη στην προγραμματισμένη εκδήλωση του ΣΒΕΟΔ στη πλατεία πρωτομαγιάς στις 4/9, εν όψει της απεργίας στις 8 Οκτώβρη, με την παρουσία διμοιριών ΜΑΤ.

Πρέπει να αντιληφθούμε την κρισιμότητα της κατάστασης και της συγκυρίας που βρισκόμαστε και να περάσουμε σε μία ολομέτωπη επίθεση στο κράτος και στα τσιράκια τους. Δε πρέπει να αφήσουμε αμαχητί όλα αυτά που κερδήσαμε χρόνια τώρα με αγώνες και απώλειες. Γιατί για εμάς αυτό που έχει σημασία είναι η συνέχιση του αγώνα απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και κάθε εξουσία. Οι καταλήψεις και οι δομές μας είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στον αγώνα για την κοινωνική επανάσταση και την αναρχία. Το δικαίωμά μας να διαδηλώνουμε ενάντια σε οτιδήποτε μας καταπιέζει είναι κεκτημένο και καμιά εξουσία δε μπορεί να μας το αφαιρέσει με όσα νομοσχέδια και να ψηφίζει. Όπως ξαναείπαμε στον πόλεμο απαντάμε με πόλεμο. Στη βία του κρατικού και καπιταλιστικού αυταρχισμού απαντάμε με βία. Στη βαρβαρότητα της εξατομίκευσης απαντάμε συλλογικά οξύνοντας την μαχητική αντιπαράθεση.

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Rosa Nera και στους συλληφθέντες από την επιχείρηση εκκένωσης

Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις και τις δομές του αγώνα

Μικροφωνική αλληλεγγύης Πέμπτη 17 Σεπτέμβρη, 18:00 Καμάρα

Από το Κομπάνι προς όλο τον κόσμο: Ξεσηκωθείτε ενάντια στον Φασισμό

Συμμετέχετε στο κάλεσμα για μια παγκόσμια εβδομάδα διεθνιστικής αλληλεγγύης από 1-8 Νοεμβρίου 2020

Η Παγκόσμια ημέρα για το Κομπάνι και η επανάσταση στη Ροζάβα

Τη 1η Νοεμβρίου του 2014, εκατομμύρια άνθρωποι παγκόσμια κατέβηκαν στον δρόμο για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην ηρωική αντίσταση στο Κομπάνι. Εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες, νέοι/ες και ηλικιωμένοι/ες, προοδευτικοί άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις, ενωμένοι αλλά και διαφορετικοί, στάθηκαν αποφασιστικά στο πλευρό των ανθρώπων της Ροζάβα και έδειξαν την υποστήριξη τους στον αγώνα ενάντια στην βαρβαρότητα και τον θάνατο που έσπερναν οι συμμορίες του Ισλαμικού κράτους. Όλος ο κόσμος με κομμένη την ανάσα παρακολούθησε τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές των Μονάδων Προστασίας των Γυναικών και των Ανθρώπων, YPJ και YPG, να παίρνουν θέση απέναντι στο σκοτάδι και να υπερασπίζονται την ανθρώπινη ύπαρξη σε κάθε σπίτι και σε κάθε δρόμο του Κομπάνι.

Με την επανάσταση στο Κομπάνι, που έμελλε να αποτελέσει την αρχή του τέλους του αυτοανακηρυχθέντος χαλιφάτου, άρχισε να γεννιέται ένα παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης αντίστασης και κοινών αγώνων, το οποίο πλέον οργανώνετε και υπάρχει σε κάθε γωνιά της γης χωρίς να γνωρίζει σύνορα και που υπερασπίζεται την ελπίδα. Η επανάσταση στην Ροζάβα αποτέλεσε ελπίδα και έμπνευση για ανθρώπους και αγώνες σε παγκόσμιο επίπεδο, γιατί τότε όπως και τώρα, στην Ροζάβα δεν υπερασπίζονται απλά την γη, τις πόλεις και τα χωριά. Με την Αυτόνομη Αυτοδιοίκηση, οι κοινωνίες τις βόρειας Συρίας δημιούργησαν ένα απτό παράδειγμα ενός ελεύθερου και δημοκρατικού μέλλοντος για την Μέση Ανατολή, πέρα από τον τοπικό δεσποτισμό και την ξένη κυριαρχία. Βασισμένοι στην ισότητα της συνύπαρξης όλων των πληθυσμών, την απελευθέρωση των γυναικών, έναν τρόπο ζωής που σέβεται το περιβάλλον και τις καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων και μια πρωτόγνωρη μορφή ριζοσπαστικής δημοκρατίας, ανθίζει ένα διαφορετικό σύστημα για να δώσει λύσεις στα προβλήματα της βόρειας Συρίας έχοντας απέναντι του το χάος, την καταστροφή και τον πόνο του πολέμου.

Μέσα από αυτές τις ριζοσπαστικές προσεγγίσεις και λύσεις στα υπάρχοντα κοινωνικά ζητήματα, η επανάσταση στη Ροζάβα ήδη ακτινοβολεί πέρα από τα σύνορα της Μέσης Ανατολής. Σε μια εποχή που οι άνθρωπο σε όλο τον κόσμο αναζητούν νέες λύσεις και έναν τρόπο να ξεφύγουν από την άβυσσο στην οποία το καπιταλιστικό σύστημα έχει ρίξει την ανθρωπότητα, οι άνθρωποι της βορειοανατολικής Συρίας προσφέρουν πρακτικές απαντήσεις στα μεγαλύτερα ερωτήματα αυτής της εποχής.

Είτε ενάντια στις γυναικοκτονίες και την βία κατά των γυναικών, είτε για να σταματήσει η συνεχής καταστροφή και η απεριόριστη λεηλασία του φυσικού κόσμου, ενάντια στις κρατικές δολοφονίες και την ρατσιστική αστυνομική βαρβαρότητα και για να δοθεί ένα τέλος στην άρση φασιστικών πεποιθήσεων – σε όλο τον κόσμο εκατοντάδες χιλιάδες, εκατομμύρια άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους για να εκφράσουν την οργή τους. Από άκρη σε άκρη, η αντίσταση δρα ενάντια σε ένα σύστημα που πρέπει να σταματήσει να κρατά την ανθρωπότητα και την φύση υπό τον ζυγό του. Η επανάσταση στην Ροζάβα/Βόρεια Συρία αποκτά την πραγματική της σημασία μέσα από αυτό ακριβώς το περιεχόμενο. Παρ’ όλες τις δυσκολίες και τις τα εμπόδια, κατά την διάρκεια του πολέμου και την πανδημίας του Covid-19, οι άνθρωποι εκεί χτίζουν την δική τους διαφορετική καθημερινότητα αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Μια ζωή μακριά από την κρατική καταπίεση και την καπιταλιστική εκμετάλλευση με βάση την αυτο-οργάνωση και την ελευθερία γίνεται πραγματικότητα μέρα με τη μέρα. Επομένως, η επανάσταση στη Ροζάβα στην βόρεια Συρία πραγματώνει την ελπίδα μιας αξιοπρεπής, δίκαιης και ελεύθερης ζωής στον 21ο αιώνα.

Κουρδιστάν – Πόλεμος και Αντίσταση

Η κοινωνική αυτοδιαχείρηση είναι ένα αγκάθι στην πλευρά αυτών που κυβερνούν την περιοχή και τις πολεμικές δυνάμεις που προσπαθούν να αναδιαμορφώσουν την Μέση Ανατολή σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα. Με ένα εμπάργκο από όλες τις πλευρές, πολιτικούς και διπλωματικούς αποκλεισμούς και ένα μεγάλο φάσμα ψυχολογικού πολέμου γίνετε μια εσκεμμένη προσπάθεια ώστε να βυθίσουν τα απελευθερωμένα μας εδάφη και το κίνημα στην κρίση και να του στερήσουν την αυτονομία του. Το φασιστικό τουρκικό κράτος, κάτω από την διεύθυνση του δικτάτορα Ερντογάν, επιτίθεται στην επανάσταση στο Κουρδιστάν, είτε στην Τουρκία, την Συρία ή το Ιράκ με ορμή και βαρβαρότητα. Από το 2016, ο τουρκικός στρατός κατοχής μαζί με τους Ισλαμιστές συμμάχους του, έχει εισβάλει επανειλημμένα στα απελευθερωμένα μας εδάφη και έχει κατακτήσει μεγάλες εκτάσεις της βόρειας Συρίας από το Αφρίν ως το Σερεκάνιγιε. Όμως οι επιθέσεις του τούρκικου φασισμού δεν περιορίζονται στην βόρεια Συρία. Το καθεστώς της Άγκυρας χτύπα οπουδήποτε κάποιος/α προσπαθεί να ζήσει ελεύθερος/η.

Επίσης, στο βόρειο Ιράκ (νότιο Κουρδιστάν), οι Τούρκοι κατακτητές προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος εδώ και χρόνια και έτσι ξεκίνησαν φέτος τον Ιούνιο μια μεγάλου εύρους επίθεση ενάντια στην περιοχή του Χαφτανίν. Οι αντάρτικες μονάδες του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, PKK, έχουν αντισταθεί ενάντια στους εισβολείς για να υπερασπιστούν τις περιοχές του νότιου Κουρδιστάν. Ο αυτο-οργανωμένος προσφυγικός καταυλισμός του Μαχμούρ στο νότιο Ιράκ και τα βουνά του Σένγκαλ, όπου οι Γιεζίντι έχουν πάρει τις ζωές τους στα χέρια τους από την στιγμή της απελευθέρωσης τους από το Ισλαμικό κράτος και έχουν καθιερώσει την αυτο-διαχείριση βασισμένη στο σχέδιο βορειοανατολικής Συρίας, αποτελούν στόχο εναέριων επιθέσεων σχεδόν κάθε εβδομάδα. Ο στόχος του φασιστικού Τούρκικου κράτους δεν είναι η διεκδίκηση μιας περιοχής αλλά η διάλυση της επανάστασης και η καταστροφή οποιασδήποτε ελπίδας για ελευθερία.

Ο τούρκικος φασισμός είναι παγκόσμια απειλή – πρέπει να αντιμετωπισθεί παγκόσμια

Ο πόλεμος κατοχής που έχουν εξαπολύσει ενάντια στους ανθρώπους της περιοχής κάτω από την υποκριτική ταμπέλα του “πολέμου ενάντια στη τρομοκρατία” θα ήταν αδιανόητος χωρίς της πολιτική, οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη των συνεργατών τους , του ΝΑΤΟ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Χωρίς την εξωτερική τους υποστήριξη, τα δισεκατομμύρια οικονομικής υποστήριξης που λαμβάνουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς τα συστήματα όπλων της Γερμανίας. Ιταλίας, Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων χωρών και χωρίς την πολιτική νομιμοποίηση που ο τουρκικός φασισμός λαμβάνει από τους συμμάχους του , αυτό το καθεστώς θα είχε πέσει εδώ και καιρό. Στην Τουρκία, το Κουρδιστάν, την Συρία, το Ιράκ, την Λιβύη, την ανατολική Μεσόγειο και παντού όλα φτιάχνουν την ίδια εικόνα: Το φασιστικό σύστημα, το οποίο όχι μόνο κρατάει αιχμάλωτους τους Κούρδους και τους ανθρώπους της Τουρκίας και που έχει καταφέρει σταδιακά να αποτελέσει απειλή για όλη την περιοχή, κρατιέται ζωντανό από την παγκόσμια υποστήριξη και για αυτό τον λόγο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί διεθνιστικά.

Οι υποστηρικτές του πολέμου ενάντια στην επανάσταση, αυτοί που πλουτίζουν με τα μακελειά και τις φρικαλεότητες και αυτοί που νομιμοποιούν τις εφόδους κάθονται στην ασφάλεια των μετόπισθεν και πλουτίζουν από τις δολοφονίες. Ήρθε η ώρα να υποδείξουμε τους υπεύθυνους και να τους φέρουμε μπροστά στις ευθύνες τους.

Σε όλο τον κόσμο, για ένα καλύτερο μέλλον: Εξέγερση ενάντια στον φασισμό

Πλέον δεν θα παρατηρούμε παθητικά καθώς αυτοί θα καταστέλλουν την ελπίδα μας και καλούμε σε μια βδομάδα διεθνής αντίστασης από 1-8 Νοεμβρίου. Γνωρίζουμε ότι ο αγώνας ενάντια στον φασισμό για έναν άλλο κόσμο μπορεί να κερδηθεί μονάχα μέσα από κοινούς αγώνες .

Ας εκφράσουμε όλοι μαζί την αλληλεγγύη μας με τους/ις μαχόμενους/ες στη Ροζάβα και ας κατεβούμε στους δρόμους την 1η Νοεμβρίου για την παγκόσμια ήμερα για το Κομπάνι.

Από τις 2 έως τις 5 Νοεμβρίου ας αναδείξουμε τους κοινούς μας αγώνες και στόχους που μας ενώνουν, μας κινητοποιούν παγκόσμια και που μας ενδυναμώνουν παρά τις διαφορές μας.

Από τις 6 – 8, ας ενοχλήσουμε – μπλοκάρουμε – καταλάβουμε με έναν αποκεντρωμένο τρόπο τα σημεία της διεθνούς συνεργασίας και υποστήριξης του Τούρκικου κράτους.

Καλούμε, λοιπόν, σε μια βδομάδα αλληλεγγύης, μια εβδομάδα ενδυνάμωσης του αντιφασιστικού αγώνα παγκοσμίως, μια εβδομάδα αντίστασης κατά του φασιστικού καθεστώτος, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και του πολεμικού ολέθρου των ζωών μας.

Ξεσηκωθείτε για τη Ροζάβα! – Ξεσηκωθείτε ενάντια στον Φασισμό!

Rise Up 4 Rojava! – Rise Up against Fascism!

Το βράδυ της Τρίτης 8 Σεπτέμβρη μια μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε στο κέντρο κράτησης μεταναστών της Μόρια και ένα μεγάλο μέρος του κάηκε ολοσχερώς. 13.000 χιλιάδες εγκλωβισμένοι είναι από σήμερα και άστεγοι, ενώ οι ζωές τους μπήκαν σε μεγάλο κίνδυνο (ευτυχώς δεν έχει βρεθεί ακόμα νεκρός). Με το ξέσπασμα της φωτιάς, οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται στους γύρω δρόμους, με την αστυνομία να τους εμποδίζει να πλησιάσουν τη Μυτιλήνη. Το έργο της αστυνομίας σπεύδει να βοηθήσει και μερίδα πολιτών, που “παίρνει το νόμο στο χέρια της”. Το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας κήρυξε το νησί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που σημαίνει στρατιωτική διαχείριση και καταστολή ενάντια στους/ις μετανάστες/ριες. Η μόνη έκτακτη ανάγκη για εμάς, πριν και μετά τη φωτιά, είναι οι ανάγκες των ανθρώπων που μένουν στα κολαστήρια-κέντρα κράτησης και η επιθυμία τους να ζήσουν ελεύθεροι, μέσα στον αστικό ιστό.

Η αλληλεγγύη όλων είναι το μοναδικό όπλο των αποκλεισμένων

Συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης για τους αποκλεισμένους μετανάστες και μετανάστριες της Μόριας

Παρασκευή 11-9 18:00-20:00 πάρκο Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης

Δευτέρα 14-9 18:00-20:00 γρασίδια πάνω από το άγαλμα Βενιζέλου