Παρέμβαση-διακοπή της διάλεξης «Κρίσιμες Ορυκτές Πρώτες Ύλες της Ευρώπης με έμφαση στις Σπάνιες Γαίες»

Από τις 7 Οκτώβρη, το Αριστοτέλειο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας και τον Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) φιλοξενεί στην προβλήτα Α’ του λιμανιού την έκθεση «Ορυκτά και Άνθρωπος». Η έκθεση αυτή που κατά τους διοργανωτές αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός που συμβάλλει στην εικαστική, πολιτιστική και πολιτισμική εξέλιξη των κοινωνιών δεν είναι τίποτε άλλο παρά το ξέπλυμα της εγκληματικής δραστηριότητας τεράστιων βιομηχανιών που βάζουν τα κέρδη πάνω από τις ζωές μας και την προστασία της φύσης και των ζώων.

«Χρυσοί» χορηγοί της έκθεσης δε θα μπορούσαν να είναι άλλοι από τον Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων και την Ελληνικός Χρυσός, την εταιρεία που ευθύνεται για την επιτελούμενη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος στη Χαλκιδική από την εξορυκτική της δραστηριότητα. Πλάϊ τους, χορηγοί είναι επίσης και οι Βιομηχανικά Ορυκτά Ελλάδος Α.Ε., ΓΕΩΕΛΛΑΣ, Ελληνικοί Λευκόλιθοι Α.Μ.Β.Ν.Ε.Ε., ΟΜΥΑ ΕΛΛΑΣ Α.Β.Ε.Ε., Παυλίδης Α.Ε. Μάρμαρα-Γρανίτες καθώς και η έταιρη εγκληματική βιομηχανία που ακούει στο όνομα ΤΙΤΑΝ Α.Ε.

Την Πέμπτη 27 Φλεβάρη έλαβε χώρα ακόμα μια ακαδημαϊκή διάλεξη με θέμα τις «Κρίσιμες Ορυκτές Πρώτες Ύλες της Ευρώπης με έμφαση στις Σπάνιες Γαίες» και κεντρικό ομιλητή τον Νικόλαο Αρβανιτίδη, Οικονομικό Γεωλόγο και Υπεύθυνο Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων στο Ινστιτούτο Γεωλογικής Έρευνας Σουηδίας. Με πρωτοβουλία της Δικτύωσης Κινημάτων για Γη & Ελευθερία, από νωρίς το απόγευμα αρκετές αγωνίστριες και αγωνιστές από συλλογικότητες της πόλης αλλά και από τη Χαλκιδική έδωσαν το παρόν στη διάλεξη. Παρακολουθώντας το σύνολό της, συνειδητοποιήσαμε πως τόσο ο κεντρικός ομιλητής όσο και ο υπεύθυνος της έκθεσης μιλούσαν συνεχώς για κέρδη, βιώσιμη ανάπτυξη, ενεργειακή δραστηριότητα, οικονομικά οφέλη και επενδυτική αξιοπιστία χωρίς να ακούσουμε ούτε μια στιγμή κάποια αναφορά στις περιβαλοντικές επιπτώσεις των ερευνών και των εξορύξεων. Ταυτόχρονα παρατηρούσαμε πως με εξώφθαλμο τρόπο ο κ. Αρβανιτίδης, πιστός στη δυτική προπαγάνδα, υπενθύμιζε την επικυριαρχία της Κίνας στην κατοχή και επενδυτική δραστηριότητα σε αντίθεση με την αδυναμία της Ευρώπης, υποθάλπτωντας την εμπλοκή των ευρωπαϊκών χωρών και συγκεκριμένα της Ελλάδας, μέσα από τις νατοϊκές επιχείρήσεις, στη Μέση Ανατολή για την κατάληψη και υφαρπαγή των ενεργειακών πόρων και κοιτασμάτων.

Στο τέλος της διάλεξης ήταν η δική μας σειρά να πάρουμε τον λόγο ζητώντας εξηγήσεις για όσα αποκρύπτουν εσκεμμένα, εξαπολύοντας το δικό μας κατηγορώ. Έπειτα από την οργανωμένη παρέμβαση και την ένταση που προκλήθηκε με διάφορους ακαδημαϊκούς που υπεραμύνονται της πολύ καλά πληρωμένης θέσης τους, η διάλεξη τερματίστηκε άτακτα. Αυτή η παρέμβαση-διακοπή της διάλεξης, έρχεται να προστεθεί στην προηγούμενη συντονισμένη παρέμβαση συλλογικοτήτων της πόλης, η οποία κατάφερε να ακυρώσει τη διάλεξη για τις εξελίξεις στον κλάδο των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και τη Ν.Α. Μεσόγειο, την Πέμπτη 13 Φλεβάρη. Όσο για τους υπανιγμούς που ακούστηκαν για αδύναμες μειοψηφίες και δογματισμούς, θα θυμήσουμε πως είμαστε περήφανες μειοψηφίες που αγωνίζονται για το δίκαιο μπροστά στη μαζική αποχαύνωση και πως άλλοι είναι αυτοί που πληρώνονται για να υπηρετούν δογματικά τα κέρδη και τα συμφέροντα των εταιρειών.

Ο αγώνας για την υπεράσπιση της Γης και της Ελευθερίας όλων μας συνεχίζεται

 

Δικτύωση Κινημάτων για Γη & Ελευθερία

Παρέμβαση στο προξενείο της Ρωσίας

Στις 10 Φλεβάρη, το δικαστήριο της πόλης Πενζ στη Ρωσία καταδίκασε τους έξι αναρχικούς και αντιφασίστες και άλλο ένα άτομο που κατηγορούνταν για συμμετοχή στην πλαστή από τη ρώσικη αστυνομία οργάνωση «Δίκτυο» («Σιετ»), που αποτελεί τη βασική φάμπρικα κατασκευής διώξεων. Το βασικό κατηγορητήριο ήταν ότι σχεδίαζαν τρομοκρατικές ενέργειες με σκοπό την ανατροπή της ρώσικης κυβέρνησης, «στρατολογώντας άτομα που μοιράζονταν την αναρχική ιδεολογία». Επίσης κατηγορήθηκαν πως σχεδίαζαν να τοποθετήσουνε βόμβες με σκοπό «την αποσταθεροποίηση του πολιτικού κλίματος στη χώρα», να προκαλέσουν εκρήξεις κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών του 2018 και του Μουντιάλ που ακολούθησε, καθώς και ένοπλες ταραχές. Όλοι τους δήλωσαν ότι αρνούνται τις κατηγορίες, ότι βασανίστηκαν από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB) και πως η υπόθεση είναι στημένη από την κυβέρνηση ώστε να δημιουργηθεί ένα ψευδοαφήγημα εσωτερικού εχθρού. Το δικαστήριο καταδίκασε όλους τους αναρχικούς και αντιφασίστες από 6 έως και 18 χρόνια.

Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των συντροφισσών και συντρόφων, που διώκονται από το ρωσικό κράτος, για μια εβδομάδα διεθνών δράσεων αλληλεγγύης, πραγματοποιήσαμε το πρωί του Σαββάτου 29 Φλεβάρη παρέμβαση αντιπληροφόρησης με πανό και τρικάκια στο Προξενείο της Ρωσίας στη Θεσσαλονίκη. Όσο θα χτίζουν σύνορα για να διαιρέσουν τους καταπιεσμένους, θα υψώνουμε γέφυρες γα να ενώσουμε τις φωνές αντίστασης.

Το ρώσικο κράτος καταστέλλει, βασανίζει, εκτελεί αναρχικούς

Η αλληλεγγύη δε γνωρίζει σύνορα

Το ρώσικο κράτος έχει εντείνει το τελευταίο διάστημα την κατασταλτική του επίθεση στο αναρχικό κίνημα. Μπαράζ απαγωγών-συλλήψεων και βασανισμών αναρχικών συντροφισσών και συντρόφων, που κατηγορούνται πως ανήκουν σε ένοπλες οργανώσεις,   με ορισμένες από τις υποθέσεις των τελευταίων ετών να είναι οι

  • υπόθεση “Δίκτυο” (Network),
  • υπόθεση του αναρχικού Vyatcheslav Lukichev,
  • υπόθεση του αναρχικού Kirill Kuzminkin
  • υπόθεση του αναρχικού από την Κριμαία Evgeniy Karakashev
  • υπόθεση του αναρχικούAzat Miftahov που κατηγορείται για συμμετοχή στην  Narodnaya Samooborona

Οι συγκεκριμένες κινήσεις μόνο έκπληξη δε προκαλούν, καθώς είναι συνήθης τακτική  του ρωσικού κράτους απέναντι σε  πολιτικούς του αντιπάλους, μειονότητες και μέλη της LGBTQI κοινότητας. Πορείες καταστέλλονται, πολιτικοί αντίπαλοι φυλακίζονται, φασιστικές οργανώσεις προμοτάρονται, ενώ οι  απαγωγές και οι βασανισμοί από την FSB (συνέχεια της γνωστής KGB) είναι τακτικό φαινόμενο. 

Ορισμένες από τις πιο πρόσφατες διώξεις είναι οι συλλήψεις και βασανισμοί 10 ατόμων στις αρχές του περασμένου Φλεβάρη, που κατηγορούνται για «συνομωσία». Οι 9 αφήνονται ελεύθεροι, ενώ ο Azat Miftakhov κατηγορείται για κατασκευή εκρηκτικών και συμμετοχή στην οργάνωση Narodnaya Samooborona (Λαική Αυτοάμυνα). Σε μια άλλη υπόθεση  ο αναρχικός Daniil Galkin, εξαφανίστηκε από προσώπου γης (ο δικηγόρος του και οι σύντροφοί του δεν μπορούσαν να τον βρουν για ώρες), βασανίστηκε για ώρες μέχρι να αναγκαστεί να δηλώσει δημόσια, σε μια στημένη συνέντευξη στο ομοσπονδικό τηλεοπτικό δίκτυο Perviy Canal, οτι θα συνεργαστεί με την αστυνομία και θα δώσει πληροφορίες για το ρώσικο αναρχικό κίνημα. Ο ίδιος δήλωσε ότι κατά τη διάρκεια της κράτησής του, είδε τον Azat και ότι τα σημάδια από τους βασανισμούς που υπέστει ήταν εμφανή. Η συγκεκριμένη πρακτική των «ομολογιών ενοχής» δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά μια διαδεδομένη πρακτική από το παρελθόν, που ξεκίνησε να εφαρμόζεται από την δεκαετία του 30. Οι τωρινές καταδίκες χρόνων για τους 6 αναρχικούς και αντιφασίστες είναι η αμείωτη συνέχεια του κατασταλτικού ολοκληρωτισμού.

Το κράτος έχει συνέχεια

Από την εποχή του Τσάρου έως την εποχή της ΕΣΣΔ και της κυριαρχίας του κομμουνιστικού κόμματος των  μπολσεβίκων, το ρώσικο κράτος ήταν ιδιαίτερα σκληρό απέναντι σε όσους τολμούσαν να αμφισβητήσουν την ισχύ του.

Το κυριαρχικό μπλοκ που συσπειρώνεται γύρω από τον Β. Πούτιν από την δεκαετία του 2000  συνεχίζει την παράδοση των προκατόχων του. Ακολουθώντας μια πολιτική που βασίζεται στην διάχυση του εθνικιστικού και μιλιταριστικού λόγου, την εντατική πολεμική προετοιμασία, την υποστήριξη ναζιστικών ομάδων, την καταστολή αντιστεκόμενων, μεταναστριών και μεταναστών, ομοφυλόφιλων, φροντίζει να τρομοκρατεί όσους και όσες αντιστέκονται ή απλά δεν πειθαρχούνται με τις κυρίαρχες νόρμες.

Ο αγώνας συνεχίζεται

Παρά την ισχύ του αντιπάλου τους, όποιο καθεστώς και να βρισκόταν στην εξουσία, ο  αγώνας όπως δεν σίγασε ποτέ στο παρελθόν,  δε θα σιγάζει και στο τώρα. Από τις εξεγέρσεις των χωρικών  και την επανάσταση του 1905 έως την εκτέλεση του Τσάρου, από την επανάσταση του 1917 και την εξέγερση της Κρονστάνδης έως την απόπειρα εκτέλεσης του Λένιν και τις βόμβες στα αρχηγεία των μπολσεβίκων. Από τις εξεγέρσεις στα γκούλαγκ και την αντίσταση στο σταλινικό καθεστώς έως τις συγκρουσιακές πορείες στο σήμερα, τον σκληρό αντιφασιστικό αγώνα, τις επιθέσεις, την επιμονή των ρώσων αναρχικών που συνεχίζουν το νήμα του αγώνα ενάντια σε κάθε κράτος,  κάθε εκμετάλλευση και εξουσία. Από τις επαναστατικές στιγμές του χθές στα  μέτωπα του σήμερα, οι σύντροφοί μας συνεχίζουν με συνέπεια να αγωνίζονται.

Σε αυτόν τον αγώνα είμαστε και θα είμαστε δίπλα τους. Μέσω της δράσης, του διαλόγου και της ανταλλαγής εμπειριών και σκεπτικών, γεφυρώνουμε τις αποστάσεις .

Ενάντια στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις του ρώσικου κράτους

Πόλεμος στα κράτη σε ολάκερη την Γη

*

On February 10, a court in the city of Penz in Russia sentenced six anarchists and antifascists and another man accused of involvement in a fake, made by the Russian police, organization “Network” (“Siet”), which is the main prosecution factory. The main indictment was that they were planning terrorist actions to overthrow the Russian government, “recruiting people who shared anarchist ideology” . They were also accused of planning to plant bombs aimed at “destabilizing the political climate in the country”, to cause explosions during the 2018 presidential election and at the Mundial, as well as armed riots. They all denied the allegations, declaring that they had been tortured by the Federal Security Service (FSB) and that the case is set up by the government to create a false internal enemy. The court sentenced all anarchists and antifascists from 6 to 18 years

Responding to the call of our comrades, who are being persecuted by the Russian state, for a week of international solidarity actions, we held an intervention on Saturday morning, February 29, with banners and flyers at the Russian Consulate in Thessaloniki. As long as they build borders to divide the oppressed, we will build bridges to unite the voices of resistance.

The Russian state has escalated recently its repressive attack on the anarchist movement. A barrage of kidnappings-arrests and torturing of anarchist comrades, who are charged of belonging to armed organizations, with some of the cases in the last year being

  • The network case
  • The case of the anarchist Vyatcheslav Lukichev
  • The case of the anarchist Kirill Kuzminkin
  • The case of the anarchist from Crimea Evgeniy Karakashev
  • The case of the anarchist Azat Miftahov who is charged with participation in Narodnaya Samooborona

These specific moves don’t surprise anybody since it’s a tactic often uses by the Russian state against its political enemies, minorities and members of the LGBTQI community. Demonstrations are repressed, political opponents are imprisoned, fascist groups are promoted while the kidnappings and the tortures by the FSB (the continuation of the KGB) are a frequent phenomenon.

Some of the latest prosecutions are the charges and arrests of 10 persons at the beginning of past February, who are charged with conspiracy. The 9 of them are set free, while Azat Miftahov is charged with construction of explosives and participation in the organization (Peoples Self-Defense). In another case the anarchist Daniil Galkin disappeared (his lawyer and his comrades couldn’t find him for hours), was tortured for hours  till he was forced to publicly appear on a staged interview for the federal TV channel Perviy Canal that he will co-operate with the police and give information on the Russian anarchist movement. He stated that during his detention he saw Azat and that the signs of torture where visible on him. This practice of confessions is not something new but a practice used from the past, since it was used already in the 1930s. The current convictions of the 6 anarchists and antifascists are the undiminished continuation of repressive totalitarianism.

 

The state continues

From the era of the Tsars till the era of the USSR and the supremacy of the Communist Party of the Bolsheviks, the Russian state  was pretty harsh against all those who dared to question its power.

The dominant block which rallies around V. Putin from the beginning of 2000 continues the tradition of its predecessors. Following a policy based on the spreading of nationalist and militaristic speech, the intensive preparation for war, the support of neo-Nazi groups, the repression of all those who resist, migrants, homosexuals, he tends to terrorize all those who resist or don’t comply with the dominant norm

The struggle goes on

Even when the enemy is powerful, whichever regime is in power, the struggle which has never stopped in the past will not stop now. From the riots of the villagers and the revolution of 1905 till the execution of the Tsar, from the revolution of 1917 and the insurgency of Kronstadt till the attempt against Lenin and the bombs at the headquarters of the Bolsheviks. From the riots at the gulags and the resistance against the Stalinist regime till the confrontational demonstrations today, the hard antifascist struggle, the attacks, the persistence of the Russian anarchists who continue the thread of the race against any state, every exploitation and power. From the revolutionary moments of yesterday to the frontlines of today, our comrades continue with consistency to fight on.

In this struggle we are with them. Through action, dialogue and the exchange of experiences and ways of thinking, we bridge the distances

Comrades in Russia

You are not alone. Through solidarity, we march together on the road of the persistant conflict. Together in the struggle for the global revolution and anarchy

War against states in the whole world

Energy&Hubs Kavala 2020: Η ανάπτυξή σας βρωμάει θάνατο

Το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στην Καβάλα το 2ο Συνέδριο Energy & Hubs στο ξενοδοχείο Lucy. Στο συνέδριο αυτό συμμετείχαν διεθνολόγοι, δημοσιογράφοι, τοπικοί παράγοντες, κυβερνητικά στελέχη, επιμελητήρια, διευθύνοντες σύμβουλοι εταιριών που εμπλέκονται με τα ενεργειακά. Με άξονα την Ενεργειακή Διαφοροποίηση των Βαλκανίων αλλά και της Ευρώπης στο φόρουμ, αναπτύχθηκαν θεματικές συζητήσεις που αφορούσαν τη σημασία των νέων οδών για την Καβάλα και τον ρόλο των μεγάλων επενδύσεων για την Ενέργεια, από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι την Βόρεια Ελλάδα. Τις εξελίξεις που δημιουργεί η Ενέργεια στα Λιμάνια και τις θαλάσσιες οδούς, καθώς και τον ρόλο των μεταφορών από τις νέες εθνικές Οδούς, σε σχέση πάντα με την ενέργεια.

Στις 10:30, και ενώ το φόρουμ βρισκόταν σε εξέλιξη, μέλη συλλογικοτήτων που συμμετέχουν στη Δικτύωση κινημάτων για Γη & Ελευθερία (αυτόνομο στέκι Καβάλας, κατάληψη Terra Incognita, συνέλευση Tierra Y Libertad, Utopia AD) μπήκαμε μέσα στο ξενοδοχείο Lucy και πραγματοποιήσαμε παρέμβαση ενάντια στις ενεργειακές μπίζνες των πολυεθνικών που εντείνουν τη λεηλασία της φύσης και το φιλοπόλεμο κλίμα. Αυτά τα συνέδρια δεν είναι τίποτα άλλο από μια διαφήμιση των ενεργειακών επενδύσεων που διεκδικούνται μέσα από δάνεια και προγράμματα των ευρωπαϊκών τραπεζών. Διεκδικήσεις, που έπειτα ακολουθούν τα πάρτυ χειραγωγημένων διαγωνισμών, μιζών και εξοπλιστικών προγραμμάτων, ενώ την ίδια στιγμή πόλεμοι και διπλωματικά επεισόδια καταστρέφουν στο πέρασμα τους τα πάντα, γεμίζοντας τον κόσμο με διχόνοια, πόνο, θάνατο και προσφυγικές ροές. Είναι χρέος μας να παρέμβουμε και να εκφράσουμε την αντίθεση μας στα ενεργειακά συνέδρια και σε φόρουμ που στην ουσία νομιμοποιούν και εξυπηρετούν τις επεκτατικές πολιτικές του ενεργειακού καπιταλισμού.

ΕΜΠΟΡΙΟ ΟΠΛΩΝ, ΜΙΖΕΣ, ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ

Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Κατάληψη Terra Incognita

συνέλευση Tierra Y Libertad

αναρχικό Στέκι Utopia AD

βιβλιοπαρουσίαση: Η κριτική σκέψη απέναντι στην καπιταλιστική Λερναία Ύδρα Ι – Συμμετοχή της Επιτροπής Έκτη του EZLN”

εκδήλωση με τη συμμετοχή συντροφισσών-ων

από την αυτοοργανωμένη ελευθεριακή συνέλευση paliacate Zapatista

Το βιβλίο «Η κριτική σκέψη απέναντι στην καπιταλιστική Λερναία Ύδρα Ι-Συμμετοχή της Επιτροπής Έκτη του EZLN», περιλαμβάνει κείμενα που αντιστοιχούν σε αυτά που διαβάστηκαν ή παρουσιάστηκαν από την Επιτροπή Έκτη του EZLN, κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου/σπορείου «Η κριτική σκέψη απέναντι στην καπιταλιστική Λερναία Ύδρα» που πραγματοποιήθηκε από τις 2 έως τις 9 Μαΐου 2015, στο καρακόλ του Oventic και στο πρώην Πανεπιστήμιο της Γης CIDECI, και νυν Καρακόλ 11, Jacinto Canek, στο San Cristóbal de las Casas, Chiapas. Πρόκειται για μια συνολική κατάθεση του ζαπατιστικού τρόπου έρευνας, αμφισβήτησης, σκέψης και δημιουργίας. Η έκδοση είναι προϊόν συλλογικής δουλειάς της Αυτοοργανωμένης Ελευθεριακής Συνέλευσης Paliacate Zapatista.

 «Δεν αρκεί να τους προειδοποιήσουμε γι΄αυτό που βλέπουμε. Πρέπει να πούμε ποιοί είμαστε εμείς που βλέπουμε. Γιατί οι αλλαγές που αντιλαμβανόμαστε δεν συμβαίνουν μόνο εκεί έξω. Αν στραφεί το βλέμμα προς τα μέσα,  επίσης θα ανακαλύψει αλλαγές, θα συνειδητοποιήσει ενδεχομένως ότι ακόμα και η ματιά μας δεν είναι ίδια. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι, για να ερμηνεύσουμε αυτό που βλέπουμε, πρέπει να εξηγήσουμε τη ματιά μας.

Πρίν απαντήσουμε στο ερώτημα: τι βλέπουμε, προηγείται ένα άλλο: «Ποιός είναι αυτός που κοιτά;»

Σάββατο 7 Μάρτη, 18:00 στην κατάληψη Terra Incognita

Δικτύωση Κινημάτων για Γη & Ελευθερία

24-2: Διαμαρτυρία ενάντια στην εμπορευματοποίηση της Πλατείας Αριστοτέλους

Η Πρωτοβουλία ενάντια στην εμπορευματοποίηση της πλατείας Αριστοτέλους καλεί σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το Δημαρχείο Θεσσαλονίκης τη Δευτέρα 24/02/2020 στις 6μμ, οπότε και θα συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο η παραχώρηση του άνω τμήματος της πλατείας (γνωστή ως πλατεία Δικαστηρίων – πίσω από το άγαλμα Βενιζέλου) στον εμπορικό σύλλογο για εορταστικές εκδηλώσεις εν όψει καρναβαλιού.

Ο δήμαρχος Ζέρβας δίνει «το πράσινο φως» στους επιχειρηματίες να καταπατούν το δημόσιο χώρο και να επιβάλουν την αισθητική τους. Κι επειδή το υπάρχον κανονιστικό πλαίσιο δεν του το επιτρέπει, ζήτησε από τον Άδωνη Γεωργιάδη, υπουργό ανάπτυξης, να διαμορφώσει ένα νέο πλαίσιο.

Μετά το πείραμα των Χριστουγέννων με τα δέντρα-διαφημίσεις εταιρειών και τα κιόσκια μεγάλων ονομάτων της εστίασης, κι αφού μυρίστηκαν κι άλλη κερδοφορία θέλουνε να μετατρέψουν την πλατεία της γειτονιάς μας (αναφερόμαστε στην πλατεία που εκτείνεται πίσω από το Αγ. Βενιζέλου, γνωστή ως πλατεία Δικαστηρίων) σε ένα άθλιο εμπορικό κέντρο που θα πουλάει μαλλί της γριάς, κουλοχέρηδες, σκοποβολή, lazer, λουκάνικα, πίτσες κ.α.Το καρουζέλ έχει μείνει, πολλά σπιτάκια που θα στεγάσουν εμπορική δραστηριότητα έχουν μείνει, αλλά αυτά δεν τους είναι αρκετά. Ήδη άρχισαν να μεταφέρονται και να τοποθετούνται παιχνιδο-κοντέινερ, συζητούν για συγκρουόμενα, συναυλίες και (εκ νέου) παγοδρόμιο. Κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων ακούγονταν όλη μέρα σκυλάδικα! Να μη μπορούμε να βγούμε ούτε στο μπαλκόνι; Στην πλατεία είναι σαφές ότι δεν μας θέλουν, θα μας διώξουν κι από τα σπίτια μας;

Προσπερνώντας το “όχι” της πολεοδομίας, ο δήμος και ο εμπορικός σύλλογος Θεσσαλονίκης, αποφασίζουν ετσιθελικά χωρίς να μας ρωτήσουν, να λειτουργήσουν εκ νέου στην πλατεία ένα μικρό εμπορικό κέντρο, από τις 28 Φεβρουαρίου ως τις 8 Μαρτίου. Κάτι που ήδη δήλωσαν πως θα κάνουν και το Πάσχα. Μετά θα βρουν κάτι άλλο. Η γειτονιά μας είναι καταδικασμένη να ασχημήνει κι άλλο για τα κέρδη του δήμου και των εμπόρων. Δε θα το επιτρέψουμε όμως!

Η πλατεία δικαστηρίων είναι ο μόνος πνεύμονας πρασίνου, έστω και ελάχιστου, στη γειτονιά μας, είναι ένας από τους τελευταίους χώρους που κάποιος μπορεί να υπάρξει, να παίξει, να κοινωνικοποιηθεί χωρίς να πληρώσει. Εκεί παίζουν τα παιδιά μας, πηγαίνουν εκδρομές σχολεία, μαζεύονται παρέες, κάνουν συντροφιές οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, βγάζουμε τα σκυλιά μας βόλτα, οι έφηβοι κλείνουν τα πρώτα τους ραντεβού, εκεί βρίσκουν καταφύγιο άστεγοι.

Χρησιμοποιούν σαν πρόφαση την – ανύπαρκτη σχεδόν – «παραβατικότητα» προκειμένου να ικανοποιήσουν τα σχέδια τους. Αδιαφορώντας για τα πραγματικά αίτια της εγκληματικότητας αλλά και για τη δημιουργία δομών απεξάρτησης και ξέροντας πως ο συνωστισμός είναι αυτός τελικά που μπορεί να λειτουργήσει ως παράγοντας πολλαπλασιασμού της, κατάφεραν μαζί με την εμπορική χρήση και την πολυκοσμία να μας φορτώσουν και τα νέα σώματα της αστυνομίας για να παίζουν τα παιδιά μας στην παιδική χαρά δίπλα σε πολεμικά τυφέκια και μαυροφορεμένους αστυνομικούς.

Ναι η πλατεία χρειάζεται αναβάθμιση αλλά με σεβασμό στο περιβάλλον, στους ανθρώπους, τα ζώα. Η πλατεία χρειάζεται αναβάθμιση, αλλά αυτό συνεπάγεται τη στοιχειώδη συντήρηση της παιδικής χαράς, το να γίνει πιο πράσινη όπως ήταν παλιά, να γεμίσει παγκάκια και κοινωνικές δραστηριότητες. Το κέντρο δεν έχει ανάγκη άλλη εμπορική δραστηριότητα σε έναν από τους τελευταίους δημόσιους χώρους του. Εμάς δεν μας λείπουν τα μαγαζιά για να ψωνίσουμε, αλλά τα λεφτά για να το κάνουμε, μην μας κοροιδεύετε μέσα στη μούρη μας. Εμάς μας λείπει ελεύθερος χρόνος και δημόσιος χώρος για να ξεκουραζόμαστε, να ψυχαγωγούμαστε, να συναντιόμαστε χωρίς να υποχρεούμαστε να πληρώνουμε για αυτό!

  • ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
  • ΔΕ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΨΩΝΙΣΟΥΜΕ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ, Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ
  • ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΠΡΑΣΙΝΟΥ, ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΧΑΡΩΝ, ΤΩΝ ΠΑΡΚΩΝ ΣΤΟ ΕΠΙΒΑΡΥΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
  • ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΑ ΚΟΝΤΕΙΝΕΡ, ΤΟ ΚΑΡΟΥΖΕΛ, ΤΑ ΣΠΙΤΑΚΙΑ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ & ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΔΗΜΟΥ- ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΡΗΜΑΞΕΙ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ

Πρωτοβουλία ενάντια στην εμπορευματοποίηση της πλατείας Αριστοτέλους

Παρέμβαση στο ενεργειακό φόρουμ Energy&Hubs Kavala 2020

Το πρωί του Σαββάτου 22 Φλεβάρη, στο Ξενοδοχείου Lucy της Καβάλας, πραγματοποιήθηκε το ενεργείακό φόρουμ Energy&Hubs Kavala 2020 με τη συμμετοχή τοπικών παραγόντων, δημοσιογράφων και συμβούλων  εταιρειών που επενδύουν στην ενεργειακή δραστηριότητα. Με άξονα την Ενεργειακή Διαφοροποίηση των Βαλκανίων αλλά και της Ευρώπης στο φόρουμ αναπτύχθηκαν θεματικές συζητήσεις που αφορούσαν την σημασία των νέων οδών για την Καβάλα και τον ρόλο των μεγάλων επενδύσεων, την Ενέργεια από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι την Βόρεια Ελλάδα, τις εξελίξεις που δημιουργεί η Ενέργεια στα Λιμάνια και τις θαλάσσιες οδούς και την Ανάπτυξη μέσα από την Ενέργεια και ο ρόλος των μεταφορών από τις νέες Οδούς.

Στις 10:30 και ενώ το φόρουμ βρισκόταν σε εξέλιξη, μέλη συλλογικοτήτων που συμμετέχουν στη Δικτύωση κινημάτων για Γη & Ελευθερία (αυτόνομο στέκι Καβάλας, κατάληψη Terra Incognita, συνέλευση Tierra Y Libertad, Utopia AD) μπήκαμε μέσα στο ξενοδοχείο Lucy και πραγματοποιήσαμε παρέμβαση ενάντια στις ενεργειακές μπίζνες των πολυεθνικών που εντείνουν τη λεηλασία της φύσης και το φιλοπόλεμο κλίμα. 

ΕΜΠΟΡΙΟ ΟΠΛΩΝ, ΜΙΖΕΣ, ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ

Αντί. Πληροφόρηση #5

Περιεχόμενα:

  • Αλληλεγγύη στους συντρόφους Γ. Μιχαηλίδη, Κ. Αθανασοπούλου & Δ. Βαλαβάνη
  • Εισαγγελική πρόταση στη δίκη της Χρυσής Αυγής-Η αστική δικαιοσύνη ξεπλένει τις φασιστικές συμμορίες
  • Αλληλεγγύη στις καταλήψεις
  • Ενέργεια για τι και για ποιόν;
  • 16 δολοφονίες σε εργασιακά κάτεργα σε 3 μήνες-Κράτος και κεφάλαιο εκτελούν εργάτες!
  • Η πλατεία μας μετατρέπεται σε εμπορικό κέντρο! Θα τους αφήσουμε;;;

 

Παρεμβάσεις σε 4 ιδιωτικές φοιτητικές εστίες της Oikotrust

Την Πέμπτη 20-2, πραγματοποιήσαμε παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης με σπρέϊ και τρικάκια,σε 4 κτίρια της επενδυτικής εταιρείας Oikotrust στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η Oikotrust επενδύει πάνω στην στεγαστική αναγκαιότητα των φοιτητών, κατασκευάζοντας ιδιωτικές φοιτητικές εστίες. Απέναντι σε όσους έχουν μετατρέψει τις βασικές μας ανάγκες σε επενδύσεις, προειδοποιούμε πως δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Μεσίτες, επενδυτές, τραπεζίτες, συμβολαιογράφοι, εκμισθωτές,  η στέγαση είναι ανάγκη όχι πολυτέλεια-τίποτα δε θα μείνει αναπάντητο.

Η Στέγαση είναι κοινωνική ανάγκη όχι επένδυση

Μία από τις συντριπτικές νίκες του καπιταλισμού απέναντι στη κοινωνική βάση είναι αυτή της ηθικής διάστασης που λαμβάνει στις ζωές όλων μας ως σύστημα σχέσεων και αξιών, πέραν της οικονομικής διαχείρισης. Τη θέση του ανθρώπου υποκαθιστά ο καταναλωτής που αξιολογείται βάση της παραγωγικής του ικανότητας. Ο καπιταλισμός μετατρέπει την κοινωνική αναγκαιότητα σε καταναλωτική δυνατότητα, προσβάσιμη σε όποιον συμβάλλει εντατικότερα στον παραγωγικό κύκλο του κεφαλαίου. Έτσι η σίτιση, η στέγαση, η ιατρική περίθαλψη από βασικές ανάγκες τείνουν να μετατραπούν ολοένα και περισσότερο σε είδη πολυτελείας.

Τα τελευταία 2 χρόνια το ζήτημα της στέγασης αποτελεί ίσως μια από τις πιο διαδεδομένες επενδυτικές οδούς. Τεράστιοι σύμβουλοι επιχειρήσεων και επενδυτικοί φορείς διαμηνύουν την αποδοτικότητα της επενδυτικής δραστηριότητας στην ακίνητη περιουσία με σκοπό την αξιοποίησή της, μέσω νέων καινοτόμων δυνατοτήτων. Αυτό σημαίνει πως ο στόχος κάποιων να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο δημιουργεί ασφυξία σε μεγάλο μέρος της κοινωνικής βάσης καθώς οι τιμές των ενοικίων αυξάνονται κατακόρυφα. Παράλληλα ο εξευγενισμός και η τουριστικοποίηση ολόκληρων περιοχών οδηγεί χιλιάδες ενοικιαστές σε άτακτες εξώσεις, καθώς οι εκμισθωτές στρέφονται όλο και περισσότερο στη νέα επενδυτική τάση που αφορά την μετατροπή των ακινήτων τους σε all inclusive διαμερίσματα βραχυχρόνιας μίσθωσης. Στο στόχαστρο μπαίνουν οι γραφικές και λούμπεν φτωχογειτονιές με αποτέλεσμα τον βίαιο εκτοπισμό εκατοντάδων κατοίκων που ανήκουν στα χαμηλότερα ταξικά στρώματα. Με βάση τα πρότυπα των δυτικών μεγαλουπόλεων ολόκληρες συνοικίες παραδίδονται στα χέρια των μεσιτικών ομίλων και ιδιωτών για να μετατραπούν σε επενδυτικά block-καθαρές γειτονιές που προσελκύουν τους τουρίστες (άρα και το χρήμα τους) και δε χωρούν κάθε παρείσακτο στοιχείο έξω από τα πρότυπα του καπιταλισμού (αδέσποτα, τοξικοεξαρτημένους, άστεγους κτλ)

Μεγάλο ζήτημα όμως αντιμετωπίζει η κοινωνική βάση και πάνω στο ζήτημα της φοιτητικής στέγασης. Πέραν της εντεινόμενης εκτόξευσης στα ύψη του κόστους φοίτησης μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις, τα δίδακτρα, την κοστολόγηση ακόμα και των συγγραμμάτων πλέον  και την διαρκή υποβάθμιση της δημόσιας «παιδείας», για μια χαμηλόμισθη οικογένεια το ζήτημα της κάλυψης της στέγασης τείνει να αποτελέσει απαγορευτική συνθήκη. Τη στιγμή που περιορίζεται αισθητά η παροχή δωρεάν στέγης μέσα από φοιτητικές εστίες, ξεπηδούν νέες επενδυτικές μορφές φοιτητικής στέγασης. Το κρατικό έλλειμμα στις προνοιακές παροχές έρχονται να καλύψουν ιδιώτες και επιχειρηματικοί όμιλοι. Κατασκευάζονται ιδιωτικές εστίες που υποκαθιστούν τις δημόσιες, ενώ για μια τρύπα 15 m2 μπορεί κανείς να δίνει 300-400€ πολλές φορές χωρίς συμβόλαια (άρα και δεσμεύσεις του εκμισθωτή) διατηρώντας μια επισφαλή συνθήκη χωρίς δικαιώματα για κάθε ενοικιαστή που μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθεί στο δρόμο. Η όλη εκβιαστική λογική βασίζεται στην αναγκαιότητα του κάθε φοιτητή να βρει σε λίγο χρόνο σπίτι αλλιώς δε θα σπουδάσει άρα δεν έχει επιλογή ούτε όρους για διαπραγμάτευση.

Αλλά και για τους ιδιοκτήτες ακινήτων που πίστευαν σε μια μελλοντική οικονομική απόσβεση μέσα από μια επένδυση σε ακίνητη περιουσία έναντι του ενοικίου, τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα. Μέσα από τα πακέτα μέτρων έναντι των μνημονιακών δεσμεύσεων, η υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας ξεκίνησε από το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Χώρων (χαράτσι) και κατέληξε στον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ). Ταυτόχρονα η αδυναμία εξόφλησης των κόκκινων δανείων από τα χρόνια της ευφορίας όπου το χρηματοπιστωτικό σύστημα εφεύρε δάνειο για καθετί που μπορεί να βάλει κανείς στο μυαλό του (στεγαστικά, καταναλωτικά, φοιτητικά, διακοποδάνεια…) και η παράλληλη προώθηση της υπερακατανάλωσης μέσω πιστωτικών καρτών και εικονικού χρήματος, οδήγησαν σε αύξηση των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών ακόμα και σε ακίνητα που αποτελούν την πρώτη κατοικία.

Όλη αυτή η συνθήκη αποτελεί μια παράλληλη κανονικότητα με την ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης, τις μαζικές μειώσεις μισθών και απολύσεις, την περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών και την κατάργηση των προνοιακών επιδομάτων. Οι εκμεταλλευόμενοι καλούνται να ανταπεξέλθουν σε ένα αρνητικό ισοζύγιο όπου τη στιγμή που μειώνονται τα έσοδά τους αυξάνεται διαρκώς το κόστος ζωής. Δεν είναι λίγες μέχρι στιγμής οι αυτοκτονίες ανθρώπων που πνίγονται από την απελπισία. Που ασφυκτιούν κάτω από τη σκέψη του …πως θα τα βγάλω πέρα. Σε ποιόν όμως αντιστοιχεί η ευθύνη αυτής της κατάστασης; Σίγουρα όχι μόνο στο κράτος και τις πολιτικές κοινωνικής γενοκτονίας που εφαρμόζει ούτε μόνο στο κεφάλαιο που πιστώνεται τον κύκλο της αναπαραγωγής του. Ευθύνη έχει και ο καθένας από εμάς που κυριεύεται από την οικονομική απληστία, που θέλει από το τίποτα να βγάλει όλο και περισσότερο χρήμα. Αυτός που μπορεί να έχει ένα σπίτι και να μη διστάσει να πετάξει στο δρόμο μια οικογένεια για να το χωρίσει σε 10 στούντιο και να κερδίζει τα 10πλάσια λεφτά.

Η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο έκρυθμη όσον αφορά το ζήτημα της στέγασης και η λύση δε μπορεί παρά να είναι συλλογική και ριζοσπαστική. Η στέγαση είναι ζήτημα κοινωνικής και ταξικής αναγκαιότητας και οι όροι με τους οποίους θα υπάρξει λύση πρέπει να αντιτίθενται στην κυρίαρχη ιδεοληψία. Έχουμε ανάγκη να στεγάσουμε τις ανάγκες μας (πόσο μάλλον τις επιθυμίες μας) και παντού γύρω μας ρημάζουν άδεια σπίτια. Αμφισβητούμε έμπρακτα το κύρος και τη νομιμότητα της ιδιοκτησίας και καταλαμβάνουμε τους άδειους  χώρους. Δίνουμε ζωή στα άδεια σπίτια και ουσία στη ζωή μας. Δε μας αφήνει καθόλου αδιάφορους το γεγονός πως την ίδια στιγμή που έχουμε τα μεγαλύτερα ποσοστά αστέγων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάποιοι μπορεί να κατέχουν 2 και 3 υπερπολυτελείς βίλες και άλλα πόσα εξοχικά. Οι ζωές και οι ανάγκες μας, να μπούνε  πάνω από τα κέρδη τους. Μπροστά σε έναν κόσμο καταναλωτικής αλλοτρίωσης, εμείς παίρνουμε θέση. Καταλαμβάνουμε τον χώρο και τον χρόνο που μας κλέβουν καθημερινά.

Έτσι λοιπόν για μας 10 και 100 δεν είναι αρκετές, θα γεμίσουμε καταλήψεις σε όλες τις γειτονιές

Νέο τεύχος “τα Κουρέλια”

Από την Πέμπτη 20/2 στο αυτοδιαχειριζόμενο bar της κατάληψης, θα διατίθενται τα πρώτα αντίτυπα του 10ου τεύχους «τα Κουρέλια». Τυπώθηκε στην τυπογραφική κολεκτίβα druck και διανέμεται μέσα από στέκια και καταλήψεις.

 

Η πλατεία μας μετατρέπεται σε εμπορικό κέντρο! Θα τους αφήσουμε;;;

Τους τελευταίους μήνες η πλατεία περιμετρικά του αγάλματος Βενιζέλου (κατ ευφημισμόν πλατεία Δικαστηρίων), έχει κυριολεκτικά καταληφθεί από ένα πλήθος προκάτ εγκαταστάσεων και κοντέινερ που μέχρι πρότινος στεγάζαν επιχειρηματικές δραστηριότητες του χριστουγεννιάτικου χωριού. Το παράδοξο όμως, πέραν της γελοιότητας που φιλοξένησε το χριστουγεννιάτικο χωριό όλο το προηγούμενο διάστημα, είναι πως οι γιορτές πέρασαν όμως τα κοντέινερ μείναν.

Που άραγε οφείλετε αυτό;

Όλο το χριστουγεννιάτικο χωριό αποτέλεσε δωρεά του επαγγελματικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου προς τον Δήμο. Στόχος ήταν όλη η έκταση στο άγαλμα Βενιζέλου να μετατραπεί σε ένα προκάτ Mall μέσα στο οποίο εγκαταστάθηκαν περίπτερα και κοντέινερ μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων της πόλης. Στόχος είναι ακόμα και από μια ανύπαρκτη υποδομή να αντληθεί το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. Όποιος πέρασε έστω και μια βόλτα μέσα από τα κοντέινερ θα είδε από μικρά και χαριτωμένα περίπτερα με ζαχαρωτά, φαγητά, παιχνίδια κτλ μέχρι και το διαφημιστικό περίπτερο της Ζενίθ. Το Χωριό αποτέλεσε τόσο σε επίπεδο κερδών όσο και σε επίπεδο ασφάλειας στην περιοχή (με βάση την «αυξανόμενη» εγκληματικότητα), το μεγάλο στοίχημα του δήμου. Γι αυτό και καθόλη τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, τα μέτρα φύλαξης του χωριού ήταν λίγο λιγότερα από αυτά της αμερικάνικης πρεσβείας (διμοιρίες, ζητάδες και ασφαλίτες, πάνοπλοι μαύρη πάνθηρες κτλ).

Τι  γίνεται από εδώ και πέρα;

Η επιχειρηματική επιτυχία που γνώρισε μέσα στις γιορτές το Χωριό, προφανώς και έβαλε σε σκέψεις τόσο τον δήμο όσο και την επιχειρηματική κοινότητα της πόλης. Τόσες σκέψεις που πάρα την νομικά παράτυπη αξιοποίηση της πλατείας, ο Ζέρβας ζήτησε από τον Άδωνη Γεωργιάδη να αλλάξει τις διατάξεις αξιοποίησης των δημόσιων χώρων έτσι ώστε η υλοποίηση ενός αναπτυξιακού σχεδίου να είναι καθόλα νόμιμη. Μέρα με τη μέρα λοιπόν, νέα κοντέινερ φθάνουν στην πλατεία όπου καταλαμβάνουν και το τελευταίο εκατοστό ελεύθερης έκτασης.

Τι σημαίνει αυτό για μάς (ή αλλιώς τα κέρδη τους πάνω απ’ τις ζωές μας);

Το πάρκο γύρω από το άγαλμα Βενιζέλου αποτελεί έναν από τους λιγοστούς πράσινους ορίζοντες μέσα στο αστικό τοπίο. Πρόκειται για ένα πάρκο όπου μπορεί κανείς να βρει μια αρκετά πολυσυνεκτική κοινότητα ανθρώπων και ζώων. Μέσα στα μπετά της πόλης είναι ένα από τα λίγα μέρη όπου κανείς μπορεί ακόμα να περάσει το χρόνο του χωρίς απαραίτητα να κάτσει σε κάποιο μαγαζί. Είναι χώρος κοινωνικής συνεύρεσης και δικτύωσης, χώρος όπου παίζουμε με τα παιδιά μας, χώρος όπου περνάμε χρόνο με τους τετράποδους φίλους μας. Με απλά λόγια, είναι ο χώρος που αράζουμε χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουμε κάτι και κάποιον. Και αυτό είναι που ενοχλεί.

Τέλος όλη η περιοχή φιλοξενεί μια λούμπεν και ταξικά χαμηλή κοινωνική βάση. Το πάρκο έχει αποτελέσει και αποτελεί ακόμη το καταφύγιο των «περιττών». Άστεγοι, φτωχοί, τοξικοεξαρτημένοι, αδέσποτοι βρίσκουν κάθε μέρα λίγο χώρο όχι για να εκφραστούν απλά και κ μόνο για να επιβιώσουν από την ασφυξία της κανονικότητας. Αυτοί είναι που περισσεύουν, αυτοί είναι που ενοχλούν και χαλούν την ωραία βιτρίνα του καπιταλισμού. Αυτοί είναι λοιπόν που πρώτοι θα εκτοπιστούν βίαια (και μετά όλοι εμείς) για να εξευγενιστεί η  πλατεία. Γιατί ο δήμος και οι επιχειρηματίες θέλουν μια πόλη-επιχειρηματικό λόμπι που να καλύπτει τις ανάγκες για τις τσέπες τους και όχι για μάς.

Τι κάνουμε από εδώ και πέρα;

Η εμπορευματοποίηση της πλατείας είναι ένα μικρό δείγμα της κατάστασης που επικρατεί γύρω μας. Κάποιοι από εμάς δεν έχουμε εργασία, δεν έχουμε σπίτια για να μείνουμε, δεν βρίσκουμε αέρα να αναπνεύσουμε. Όλα γύρω μας αξιολογούνται με βάση το κέρδος και την αποδοτικότητα. Δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια. Υπεύθυνοι για τις ζωές μας είμαστε εμείς οι ίδιοι, ούτε ο δήμος ούτε κανένας άλλος. Και αν δεν αλλάξουμε εμείς όσα γίνονται γύρω μας, δε θα το κάνει κανένας για μάς. Η κατάσταση στην πλατεία είναι μια πρώτη αρχή. Ντόπιοι και ξένοι, μικροί και μεγάλοι μαζευόμαστε και μιλάμε, ανταλλάσουμε απόψεις, σχέδια και οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας από τη βάση. Κάθετι γύρω μας αλλάζει, αρκεί να πιστέψουμε στις δικές μας δυνάμεις και μόνο.

Η πλατεία ανήκει σε όλους εμάς που ζούμε καθημερινά εκεί

Ούτε στο δήμο-ούτε στους επιχειρηματίες

Συμμετέχουμε στη συνάντηση των κατοίκων το Σάββατο 15 Φλεβάρη στις 12 στην πλατεία