Πρωτομαγιά 2015

Χιλιάδες αγωνιστές από την Ευρώπη ανταποκρίνονται στο κάλεσμα των Ιταλών συντρόφων ενάντια στα εγκαίνια της παγκόσμιας έκθεσης Expo στο Μιλάνο. Μιας “γιορτής” του διεθνούς κεφαλαίου και των επιστημονικών ιερατείων, με τη σύναψη βιομηχανικών συμφωνιών, την χάραξη νέων καπιταλιστικών στρατηγικών, την επίδειξη και τη διαφήμιση των νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων που θα συμβάλλουν στην πρόοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της κεφαλαιακής κίνησης.

Οι διαδηλώσεις της εργατικής πρωτομαγιάς στοχοποιούν τις εγκαταστάσεις της Expo. Ξεσπούν συγκρούσεις με τους ένστολους δολοφόνους, ενώ δεκάδες κρατικοί και καπιταλιστικοί στόχοι πυρπολούνται. Οι συγκρούσεις και η μαζικότητα της διαδήλωσης NO EXPO στέλνουν ένα και μόνο μήνυμα. Η μόνη απάντηση μπροστά στη διεθνή οικονομική-πολιτική στρατηγική που επιβάλλουν τα κράτη και το κεφάλαιο, είναι ο αδιαμεσολάβητος, αντικρατικός, αντικαπιταλιστικός αγώνας και η διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των εξουσιαζόμενων.

Μία μέρα μετά, οι μπάτσοι πραγματοποιούν δεκάδες προσαγωγές ατόμων σε μια καφετέρια με μοναδικό στοιχείο την έξοδό τους από έναν κατειλημμένο κοινωνικό χώρο. Όλοι οι προσαχθέντες (ανάμεσά τους και 5 αγωνιστές από την Αθήνα) αφήνονται ελεύθεροι έπειτα από τη βίαιη απόσπαση φωτογραφιών, αποτυπωμάτων και γενετικού υλικού.

12 Νοέμβρη 2015

Οι ιταλικές αρχές εκκινούν μια νέα κατασταλτική επιχείρηση με ευρωπαϊκή εμβέλεια, για τη σύλληψη των υπόπτων για τη συμμετοχή στις συγκρούσεις της NO EXPO. Εκδίδονται ευρωπαϊκά εντάλματα και συλλαμβάνονται αγωνιστές σε Αθήνα και Μιλάνο ενώ αρκετοί ακόμη από Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία και Ελλάδα διαφεύγουν της σύλληψης. Σε αγαστή συνεργασία με το κράτος, τα ΜΜΕ στήνουν πρόωρες τηλεδίκες, προβάλλοντας τις φωτογραφίες των συλληφθέντων ως το νούμερο ένα στόχο με υψηλό δείκτη επικινδυνότητας για την ασφάλεια της χώρας και τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης. Στην Ιταλία οι συλληφθέντες προφυλακίζονται με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ στην Ελλάδα το ιταλικό κράτος ζητά την έκδοση των 5 συλληφθέντων για την προφυλάκισή τους μέχρι τη δίκη της υπόθεσης. Οι 5 παραμένουν “ελεύθεροι” με περιοριστικούς όρους (εμφάνιση 3 φορές τη βδομάδα στο Α.Τ. Αγ. Παρασκευής και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα) μέχρι την εκδίκαση της έκδοσης τους.

Η συνεργασία των διωκτικών μηχανισμών δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Τα τελευταία 5 χρόνια έχουν καταστεί μόνιμες οι συναντήσεις και η ανταλλαγή πληροφοριών των μεσογειακών διωκτικών στρατηγείων, για την κοινή χάραξη κατασταλτικών μεθοδεύσεων εξάρθρωσης του αναρχικού τριγώνου (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία) και οι παρεμβάσεις ξένων μυστικών και μη υπηρεσιών (Αμερική, Αγγλία, Γερμανία) για την εξάρθρωση των ένοπλων οργανώσεων.

Η διεθνής συνεργασία και η χάραξη κοινής κατασταλτικής πολιτικής στο όνομα του αντιτρομοκρατικού πολέμου είναι αυτή που οδήγησε στην (κατά πιστή αντιγραφή της υπόθεσης Μαρίνι στην Ιταλία) υπόθεση Βομβες στη Χιλή με τις συλλήψεις δεκάδων συντρόφων. Η συντονισμένη ένταση της ευρωπαϊκής κατασταλτικής πολιτικής οδήγησε στις υποθέσεις Πανδώρα και Πινάτα στην Ισπανία και τις δεκάδες διώξεις αναρχικών. Η σταθερή ελληνοϊταλική συνεργασία των αντιτρομοκρατικών κέντρων επιχειρήσεων τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε από τις κλήσεις ιταλικών εισαγγελικών αρχών σε κατηγορούμενους για υποθέσεις ένοπλου αγώνα και καταλήγει σήμερα στην απόπειρα έκδοσης των 5 αγωνιστών.

Αυτή τη στιγμή τα κράτη και το κεφάλαιο υψώνουν τείχη μεταξύ των εξουσιαζόμενων, σπέρνουν τον φόβο και την τρομοκρατία για να επιβάλλουν άνευ αντιστάσεων τις εγκληματικές πολιτικές τους και βυθίζουν τις κοινωνίες στο βούρκο της ματαιότητας. Αυτή τη στιγμή μοιάζει πιο σίγουρο από ποτέ πως τίποτα δε μπορεί να αλλάξει και όμως τίποτα δεν θα παραμείνει ίδιο.

Η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει σύνορα.

Μπροστά στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό που ολοένα επιβάλλει η οικονομική ελίτ, προττάσουμε την οικοδόμηση σχέσεων αλληλεγγύης και συντροφικότητας προς την κατεύθυνση της διεθνιστικής πάλης ενάντια στα κράτη και το κεφάλαιο. Για τη δημιουργία ενός δυναμικού κινήματος με επαναστατική προοπτική. Για την ενίσχυση του αδιαμεσολάβητου, αντικρατικού αγώνα προς τη οικοδόμηση της επαναστατημένης αναρχικής κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους των συγκρούσεων της NO EXPO στο Μιλάνο.

Άμεση απελευθέρωση των προφυλακισμένων Ιταλών συντρόφων.

Να μπλοκάρουμε το καθεστώς έκδοσης των 5 αγωνιστών.

*

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο ιταλικό προξενείο: Τρίτη 24-11, 12:00

Μηχανοκίνητη πορεία: Πέμπτη 26-11,18:00 Καμάρα

Πορεία: Σάββατο 28-11, 12:00 Καμάρα

στα πλαίσια της Πανευρωπαϊκής ημέρας αλληλεγγύης στους συλληφθέντες του No Expo

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Έπαυλη Κουβέλου & Ελαία

Τη νύχτα της 25/10 (μετά το αντιφασιστικό διήμερο που πραγματοποιήθηκε στην ευρύτερη περιοχή της Γαρίτσας) θρασύδειλοι παραβίασαν την πόρτα της Κατάληψης Ελαία και εισέβαλαν μέσα, ανακατεύοντας κουτιά και συρτάρια και παίρνοντας μαζί τους έναν υπολογιστή, ηχεία καθώς και μέρος των τροφίμων που είχαν μαζευτεί την προηγούμενη μέρα για τους πρόσφυγες.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 9/11 η κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου δέχτηκε βομβιστική επίθεση, με αποτέλεσμα υλικές  ζημιές στα γύρω σπίτια και καταστήματα και κάποιες φθορές στην κεντρική είσοδο της ίδιας της κατάληψης. Η φασιστική αυτή επίθεση έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά εκφοβισμού και τρομοκράτησης του κόσμου που αγωνίζεται (εμπρησμός 2011, επίθεση απο τη χρυσή αυγή 01/08/2014).

Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους για το ποιοί βρίσκονται πίσω από τέτοιες ενέργειες. Η τακτική συνεργασίας κράτους, παρακράτους δεν είναι άγνωστη στους αγωνιστές. Οι φασίστες βρίσκονταν πάντα σε ώσμωση και ανοικτή συνεργασία με την εξουσία, συγκροτώντας ένα λόγο μισαλλοδοξίας για να συσπειρώσουν τα πιο συντηρητικά στοιχεία και να αντισταθμιστεί η κοινωνική οργή. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι αυτοοργανωμένοι χώροι και ο κόσμος του αγώνα μπαίνουν στο στόχαστρο του παρα-κράτους. Επιθέσεις σε στέκια, καταλήψεις και μεμονωμένα άτομα του ευρύτερου ριζοσπαστικού χώρου μας δείχνουν ότι το κράτος που κόπτεται για δικαιοσύνη και δημοκρατία ουσιαστικά επιδιώκει να εκφοβίσει και να τρομοκρατήσει όσους αντιστέκονται.

Και η απάντηση του αριστερού κράτους στην άνοδο των φασιστικών επιθέσεων είναι το δημοκρατικό θέατρο που δικάζει 68 μέλη της Χρυσής Αυγής. Μια δίκη που επισφραγίζει ακόμη μια φορά την συνεργασία του κράτους με τους φασίστες.

Για μας κανένα αστικό δικαστήριο δε θα δικάσει το φασισμό. Κανένας δημοκρατικός θεσμός που προασπίζεται τα συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου δε θα αποτελέσει ανάχωμα του επίσημου παρακράτους. Οι δίκες των φασιστών δίνονται καθημερινά από όλο τον κόσμο του αγώνα. Είναι οι ίδιες οι εκδηλώσεις, οι πορείες, οι αντισυγκεντρώσεις, οι καταδρομικές επιθέσεις σε μεμονωμένα άτομα ή γραφεία, οι ένοπλες επιθέσεις σε βάρος του φασιστικού συρφετού.

Όσο θα εντείνεται η κρατική τρομοκρατία τόσο περισσότερο οι κοινωνικές εκρήξεις θα οξύνονται σε όλα τα πεδία με όλα τα μέσα, τόσο περισσότερος κόσμος θα ριζοσπαστικοποιείται, θα αυτοοργανώνεται και θα επιτίθεται στην εξουσία και τον καπιταλισμό για να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν. Αν νομίζουν ότι θα σταματήσουν την οργή μας και θα κάμψουν την αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζόμενων ανθρώπων τρομοκρατώντας τους με τέτοιου είδους ενέργειες είναι βαθιά γελασμένοι.

Να συντρίψουμε τον φασισμό, πολεμώντας τη δημοκρατία.

Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αντιθεσμικός και αντικρατικός.

Κατάληψη Terra Incognita

Νοέμβριος 2015

εισηγηση errol andrea

Με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης παρατηρήθηκε, η άνοδος της -από τα πάνω- προώθησης ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων με σκοπό τη διάθλαση της κοινωνικής οργής από το πολιτικοοικονομικό σύστημα προς το ίδιο το σώμα των καταπιεσμένων. Ως αποτέλεσμα υπήρξε η κοινοβουλευτική άνοδος και εδραίωση κομματικών μηχανισμών με αμιγώς ακροδεξιά ιδεολογία, ενώ και άλλα κόμματα υιοθέτησαν φασιστική και πατριωτική ρητορική, όποτε θεωρείτο απαραίτητο για την απενοχοποίηση και προώθηση της αντίστοιχης πολιτικής ατζέντας.

Τη στιγμή που ολόκληρα κοινωνικά κομμάτια (οροθετικές, μετανάστες κ.α.) χαρακτηρίζονταν ως υγειονομική βόμβα, που δημιουργούνταν η εικόνα του απειλητικού και εγκληματία ξένου αποδίδοντάς του την ευθύνη της οικονομικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος και προωθούνταν η ισλαμοφοβία, τα Μ.Μ.Ε. συμβάλλοντας στην παραπάνω στρατηγική, ανήγαγαν σε celebrities τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής και παρείχαν ειδησιογραφική κάλυψη στα συσσίτια μόνο για Έλληνες, στις ρατσιστικές επιτροπές κατοίκων και στα πογκρόμ σε μικροπωλητές μετανάστες.

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013 δολοφονείται στο Κερατσίνι ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας από το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής της Νίκαιας. Το συγκεκριμένο περιστατικό σίγουρα δεν μπορεί να ιδωθεί αποκομμένο από τη γενικότερη δράση της Χρυσής Αυγής ως το οπλισμένο χέρι του κράτους και των αφεντικών απέναντι σε μετανάστες, εργαζόμενους, αγωνιστές και σε κάθε τι διαφορετικό ή συνειδητά μη προσαρμόσιμο στην κοινωνική πραγματικότητα. Οι επιθέσεις στα γραφεία τους, οι πορείες και οι γενικευμένες συγκρούσεις που ακολούθησαν μετά τη δολοφονία, αποτέλεσαν τα κινηματικά αναχώματα απέναντι στην επέλαση του φασισμού. Αυτός ήταν και ο λόγος που το κράτος και συνεπώς η αστική δημοκρατία, επαναφέροντας στο τραπέζι τη θεωρία των δύο άκρων, “κατέστειλε” την Χρυσή Αυγή, σαν μια απόπειρα εμφάνισης του ως εγγυητή της πολιτικής σταθερότητας και της κοινωνικής ειρήνης αλλά και σαν μια κίνηση επανοικειοποίησης κομματιού των ψηφοφόρων που είχαν χάσει οι πατριωτικές δυνάμεις του “συνταγματικού τόξου”.

Η εκάστοτε κοινωνικοπολιτική συνθήκη οδηγεί την κυριαρχία, είτε στη διάχυση φασιστικών ιδεολογημάτων (στα όρια, πάντα, που προβλέπει η δημοκρατία), προκειμένου να εξασφαλιστούν τα συμφέροντα των αφεντιών και η συντήρηση τους, είτε στην προώθηση ενός αντιφασιστικού πνεύματος (μέσα στα θεσμικά πλαίσια) καταστέλλοντας φασιστικούς σχηματισμούς, όταν τα συμφέροντα τους είτε δεν ικανοποιούνται, είτε απειλούνται. Ο θεσμικός “αντιφασισμός” περιορίζεται στα έδρανα της Βουλής, στις κινήσεις εντυπωσιασμού των φυλακίσεων, στα δίπολα νομιμοποίησης – απονομιμοποίησης φασιστικών κομμάτων, στην έκδοση καταγγελιών. Έρχεται να παρουσιαστεί ως εγγυητής της κοινωνικής ειρήνης, νομιμοποιώντας τη θεωρία των δύο άκρων, έρχεται να προωθήσει τις αναθετικές λογικές ως τη μόνη λύση που θα αντιμετωπίσει το φασισμό μέσα από δημοκρατικές διόδους και έρχεται να απονοηματοδοτήσει τον έμπρακτο, αντιφασιστικό αγώνα που διεξάγεται στους δρόμους, στις πλατείες, τα σχολεία και τις σχολές, τους χώρους εργασίας και κάθε σημείο που συναντάται με τον φασισμό, ο οποίος όμως προτάσσει παράλληλα την εθνική ενότητα.

Άλλωστε η εθνική ενότητα, αποτελεί βασικό ιδεολόγημα για την αναπαραγωγή του κράτους και του καπιταλισμού. Μέσω της διάχυσης αυτού του ιδεολογήματος προωθείται η αντίληψη που θέλει τα αφεντικά και τους εργάτες, τους καταπιεστές και τους καταπιεσμένους, που ανήκουν στην ίδια εθνικότητα να έχουν κοινά συμφέροντα, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί αποτρεπτικά στην δόμηση κοινοτήτων καταπιεσμένων, αποδυναμώνοντας τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Έτσι έχουμε τα φαινόμενα του κοινωνικού κανιβαλισμού, εκμεταλλευόμενοι να συγκρούονται μεταξύ τους για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους, της ακραίας εκμετάλλευσης, των φθηνών εργατικών χεριών, της μαύρης εργασίας, κτλ.

Ο αντιφασιστικός αγώνας ως αδιαμεσολάβητος και αντιθεσμικός, οφείλει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου αναρχικού αγώνα, ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Ενός αγώνα συλλογικού, που δεν βλέπει διαχωρισμούς ανάμεσα σε έθνη, φυλές και φύλα και προϋποθέτει διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζομένων ενάντια στο εξουσιαστικό σύμπλεγμα κράτους, αφεντικών, φασιστών.

Οι διαδηλώσεις της 18ης Σεπτέμβρη στη μνήμη του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα αποτελούν το πρακτικό αντίκρισμα της συνεχούς αντιφασιστικής δράσης και υπενθυμίζουν, πως ο αγώνας ενάντια σε κράτος, αφεντικά και φασίστες παραμένει ανοιχτός.

Σε καιρούς που η ανάγκη αντεπίθεσης των από τα κάτω γίνεται πια προφανής με την αποκαθήλωση των σωτήρων, καθαρίζουμε τους δρόμους από τα τσιράκια των αφεντικών και οργανωνόμαστε “ντόπιοι” και “ξένοι”, ώστε να τολμήσουμε την έφοδο στον ούρανο.

Αποχή από τις κάλπες, μέσα στους αγώνες

Τσακίζουμε τον φασισμό στον δρόμο

ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ-ΚΑΜΑΡΑ 18:00

συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο», συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά, κατάληψη Terra Incognita, συνέλευση αναρχικών για τη σύνδεση των αγώνων μέσα στην κοινωνία-φυλακή, αναρχική συλλογικότητα Μαύρο/Πράσινο, αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης Πυρανθός, αναρχική συλλογικότητα Άνω Θρώσκω, Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, σύντροφοι-ισσες

Προσυγκέντρωση 11.00 στην κεντρική πλατεία Πολυγύρου (πλατεία ηρώων)

Για τη μετάβαση στον Πολύγυρο θα αναχωρήσει από Θεσσαλονίκη λεωφορείο, στις 9.00 από την Καμάρα.

Για κρατήσεις θέσεων καλέστε στο 6983389259 ως την Παρασκευή 25/9