Η προσυγκέντρωση ξεκίνησε λίγο πρίν της 7 στην κεντρική πλατεία της πόλης. Οι φασίστες καλούσαν ήδη απο τις 5 στα γραφεία τούς για περιφρούρηση, που βρίσκονται σε απόσταση 500 μέτρων περίπου απο την πλατεία. Το μέγιστο που μαζεύτηκαν ήταν 50 κακόμοιροι. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις τούς φύλαγαν (6 διμοιρίες και ΟΠΚΕ).
Απο νωρίς φάνηκε ότι η αντιφασιστική συγκέντρωση θα είναι μαζική και οργανωμένη (σύντροφοι έκαναν περιφρούρηση στα στενά πέριξ της πλατείας). Η πορεία κατέβηκε στο δρόμο στις 8 και ακολούθησε το δρομολόγιο αριστομένους – β. Κωνσταντινου – φαρων – κρήτης – γ.παπανικολάου- ηρώων – ναυαρίνου – λιμάνι, καλύπτοντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος της πόλης καθώς διήρκεσε 2 ώρες. Οι μπάτσοι ακολουθούσαν απο πίσω σε κοντινή σχετικά απόσταση (κάποιοι κρατούσαν και χάρτες στο χέρι) και προσπάθησαν να πλησιάσουν καθώς μπαίναμε στήν οδό κρήτης. Σε εκείνο το σημείο η τελευταία αλυσίδα τούς απέτρεψε και συνεχίσαμε αφήνοντάς τούς πάλι πίσω.
Η πορεία αριθμούσε γύρω στα 2000 άτομα, μέγεθος τεράστιο για επαρχιακή πόλη των 70000 κατοίκων. Στηρίχθηκε και απο κόσμο που κατέβηκε απο την Αθήνα (5 πούλμαν) αλλά ήταν κυρίως η παρουσία των ντόπιων που έδωσαν το αντιφασιστικό στίγμα. Οι αναρχικοί αντιφασίστες βρισκόμασταν στο τελευταίο μπλοκ και η πορεία συντονιζόταν ως επι το πλείστον στα αντιεξουσιαστικά συνθήματα. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ θετική.
Βέβαια, τις προηγούμενες μέρες επιχειρήθηκε να καλλιεργηθεί κλίμα φόβου στην πόλη, που έπεσε τελικά στο κενό. Ο τοπικός τύπος επίσης σχολίασε με επιτιμητικό τρόπο την πορεία αυτή. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει άλλωστε…;
Τελευταίο και κωμικό, το ΚΚΕ καλούσε συγκέντρωση την επομένη μέρα στο μνημείο του λιμενεργάτη!
Είμαστε εμείς κομμουνιστών εγγόνια τα κονσερβοκούτια δεν σκούριασαν ακόμα!
