Στις 2 Μάρτη συλλαμβάνεται από τους κουκουλοφόρους της αντιτρομοκρατικής η καταζητούμενη Αγγελική Σπυροπούλου. Στα πλαίσια της ίδιας τρομοκρατικής επιχείρησης συλλαμβάνονται φιλικά και συγγενικά πρόσωπα των μελών της Συνομωσίας πυρήνων της Φωτιάς μεταξύ των οποίων και η Αθηνά Τσάκαλου, μητέρα των Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου και η Εύη Στατήρη, σύζυγος του δεύτερου. Με συνοπτικές διαδικασίες κατηγορούνται για υπόθαλψη εγκληματία και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση (νόμος 187α) και προφυλακίζονται.
Μετά από πολυήμερη απεργία πείνας των μελών της ΣΠΦ και της Α. Σπυροπούλου ορίζεται η αποφυλάκιση της Α. Τσάκαλου με ακραίους περιοριστικούς όρους που στην ουσία την εξορίζουν στη Σαλαμίνα από όπου της απαγορεύουν να μετακινηθεί. Για την Ε. Στατήρη η κυβέρνηση σύριζα, σε μία προσπάθεια να εκτονώσει φαινομενικά την κατάσταση, καταθέτει μια τροπολογία που προέβλεπε την άμεση αποφυλάκισή της. Τις φαινομενικά ευεργετικές διατάξεις του Παρασκευόπουλου έρχεται να διαψεύσει ο αρμόδιος ανακριτής για «υποθέσεις τρομοκρατίας» Ευτύχιος Νικόπουλος που απορρίπτει συνολικά 5 αιτήσεις αποφυλάκισης.
Μέσα από αυτές τις κινήσεις της εξουσίας φαίνεται ο ξεκάθαρα εκδικητικός χαρακτήρας της προς την οργάνωση. Αλλά ανέκαθεν η κυριαρχία είχε ως μοναδικό σκοπό να εξοντώνει όσους δεν συμβαδίζουν με τα προστάγματά της. Έτσι, για ακόμη μία φορά το μήνυμα είναι σαφές, όπου δε βασιλεύει ο φόβος, όπου η αξιοπρέπεια και η ανάγκη για αγώνα νικούν την εκκωφαντική σιωπή της υποταγής, καραδοκεί η τιμωρία. Από το 2001 και την έναρξη της αντιτρομοκρατικής στρατηγικής από το στρατηγείο των Η.Π.Α. είναι ξεκάθαρο πως εδραιώθηκε από τη μεριά των διωκτικών μηχανισμών η συνθήκη στοχοποίησης και ποινικοποίησης των φιλικών και συντροφικών σχέσεων κάτω από την ομπρέλα της ένταξης σε τρομοκρατική οργάνωση.
Παραθέτουμε λίγα μόνο παραδείγματα από αυτή τη συνθήκη:
Καλοκαίρι 2001: Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης εξάρθρωσης της ε. ο. 17 Νοέμβρη, η σύλληψη του Σάββα Ξηρού αποτελεί την αρχή για τη στοχοποίηση όλου του συγγενικού του περιβάλλοντος. Το ίδιο συμβαίνει και με τη σύντροφο του Δημήτρη Κουφοντίνα, Αγγελική Σωτηροπούλου, η οποία και προφυλακίζεται ενώ στο δικαστήριο αθωώνεται. Τέλος και στην πρόσφατη υπόθεση της φυγής, έπειτα από άδεια, του Χριστόδουλου Ξηρού, υπόλογη βρέθηκε ξανά η οικογένειά του με συνεχείς προσαγωγές και ανακρίσεις.
Ιανουάριος 2006: Κατά τη διάρκεια ληστείας της Ε.Τ.Ε. στη Σόλωνος συλλαμβάνεται ο αναρχικός Γιάννης Δημητράκης. Στοχοποιείται αμέσως ο συντροφικός του περίγυρος με τρεις εξ αυτών, τους Σίμο και Μάριο Σεισίδη και τον Γρηγόρη Τσιρώνη να φέρονται πως μαζί με τον Γιάννη, δημιούργησαν την ευφάνταστη ομάδα “ληστές με τα μαύρα”. Οι σύντροφοι που επέλεξαν την παράνομη ελευθερία, επικηρύχθηκαν και κατηγορήθηκαν για 6 ληστείες και απόπειρες ανθρωποκτονίας (με το Σ. Σεισίδη να εμπλέκεται συνεχώς και σε άλλες υποθέσεις) ενώ αθωώνονται στα επερχόμενα δικαστήρια καθώς δεν προκύπτει κανένα στοιχείο ενοχής. Το κλίμα όμως έχει ήδη δημιουργηθεί.
Μάρτιος 2010: Νεκρός από τα πυρά των έμμισθων δολοφόνων του κράτους και των αφεντικών, πέφτει ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας-μέλος της ε.ο. Επαναστατικός Αγώνας. Οι συλλήψεις που ακολουθούν ένα μήνα μετά, με την επιχείρηση προσπάθειας εξάρθρωσης της οργάνωσης έχουν πολλές φορές ως μόνο στοιχείο τις σχέσεις συντρόφων με τον Λάμπρο. Εντάλματα εκδίδονται και στο οικογενειακό περιβάλλον του Κώστα Γουρνά, με τη σύζυγό του Μαρί Μπεραχά να φτάνει μέχρι τη δίκη της υπόθεσης, όπου και αθωώνεται. Κατά την περίοδο όπου τα μέλη της οργάνωσης, Νίκος Μαζιώτης και Πόλα Ρούπα, διάλεξαν την παράνομη ελευθερία, στοχοποιείται συνεχώς ο στενός συντροφικός τους περίγυρος με κύριο ζητούμενο τον ψυχολογικό εκβιασμό που θα τους οδηγήσει σε λάθη και θα φέρει τη σύλληψη. Το τελευταίο κυνήγι μαγισσών φέρει το όνομα “επιχείρηση γαλατάς”. Από το πρωί της 7ης Μάρτη 2015 “ανώνυμες καταγγελίες για όπλα και εκρηκτικά” φέρνουν εφόδους σε σπίτια συντρόφων με πραγματικό στόχο την σύλληψη της συντρόφισσας Πόλας. Και η επίδειξη ισχύος κλείνει κάθε φορά την έρευνα με τη φράση “ουδέν ανευρέθη”.
Σεπτέμβριος 2009: Από την έναρξη της υπόθεσης Χαλανδρίου και την αρχή των συλλήψεων μελών της Σ.Π.Φ. ξεκινάει ένα πρωτόγνωρο σχέδιο ποινικοποίησης του φιλικού τους περίγυρου. Εκδίδονται συνεχώς εντάλματα εναντίον ατόμων που δεν έχουν καμία εμπλοκή στην υπόθεση (Μ. Παντέλογλου, Α. Χελιώτη, Μπακοβασίλης) και προφυλακίζονται άτομα με μόνο στοιχείο τις διαπροσωπικές σχέσεις (υποθέσεις Μασούρα, Καρακατσάνη και ενός 21χρονου, για διάστημα ενάμιση μήνα περίπου).
Όπου η καταστολή και ο εγκλεισμός δεν αρκούν για να κάμψουν το υποκείμενο, επιστρατεύεται η τακτική της επίθεσης στον περίγυρό του, στοχεύοντας στην έμμεση αδρανοποίηση μέσω της ψυχολογικής πίεσης.
Από τη μεριά μας αντιλαμβανόμαστε ότι είναι χρέος απέναντι στους αγώνες μας, απέναντι στην ίδια την πολιτική μας ύπαρξη να στήνουμε κάθε φορά τα απαραίτητα αναχώματα που θα αναστέλλουν την ανεξέλεγκτη κατασταλτική επέλαση του κράτους και του κεφαλαίου.
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΗΣ Ε. ΣΤΑΤΗΡΗ
Κατάληψη Terra Incognita