Στην καταστροφή του φυσικού κόσμου απαντάμε συλλογικά και επιθετικά απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο.
Τα τελευταία χρόνια οι Σκουριές αποτελούν το πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και έμπρακτης σύγκρουσης δύο κόσμων. Ο κόσμος του κράτους και του κεφαλαίου, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της βίαιης κοινωνικής και ταξικής αναδιάρθρωσης με την τοπική κοινωνία και τα αλληλέγγυα κινήματα που αγωνίζονται ενάντια στις εξορύξεις.
Η δημιουργία μεταλλείων χρυσού στη Χαλκιδική (αλλά και οπουδήποτε αλλού) είναι ένα έργο που πριν ακόμα ξεκινήσει να λειτουργεί έχει αφήσει πίσω του καμένη γη. Η εγκατάσταση των μηχανημάτων και όλων των απαραίτητων εγκαταστάσεων για την εκκίνηση των εξορύξεων έχει ήδη καταστρέψει τον φυσικό κόσμο και έχει θανατώσει την άγρια ζωή. Πόσο μάλλον όταν θα ξεκινήσει και το έργο τον εξορύξεων όπου τα καταστροφικά αποτελέσματα θα είναι ορατά πλέον και εκτός της Χαλκιδικής.
Κράτος και κεφάλαιο διεξάγουν αυτή τη στιγμή ακόμα ένα μικροπολιτικό πόλεμο εντυπώσεων και οικονομικής διαπραγμάτευσης καθώς η el dorado gold απειλεί πως θα αποχωρήσει. Κάτι τέτοιο γνωρίζουμε πολύ καλά ότι είναι μια πλάνη καθώς όλο το επενδυτικό κεφάλαιο που έχει δοθεί για τις μέχρι τώρα ανάγκες του έργου αποτελεί απαγορευτικό παράγοντα για να κάνει κάποιος πίσω.
Όλο αυτό το διάστημα έχουν δοθεί πολυμέτωπες μάχες ενάντια στο κράτος και τον στρατό κατοχής της δημοκρατίας, ενάντια στο ντόπιο και υπερεθνικό κεφάλαιο και το μισθοφορικό στρατό που έχει δημιουργήσει ο Μπόμπολας από τους εργαζόμενους στα μεταλλεία. Μάχες που έχουν προκαλέσει ένα από τα μεγαλύτερα κύματα καταστολής της κοινωνικής βάσης. Αμέτρητες συλλήψεις και τραυματισμοί σε διαδηλώσεις, εισβολές κουκουλοφόρων των ΕΚΑΜ στα χωριά της Χαλκιδικής και απαγωγές κατοίκων, βίαιη λήψη DNA και δημιουργία τράπεζας γενετικού υλικού με αποτέλεσμα πάνω από 450 αγωνιστές σε δικαστική ομηρία (με κάποιους από αυτούς να έχουν προφυλακιστεί στο παρελθόν για κάποιο διάστημα). Τους επόμενους μήνες διεξάγονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα μαζικές δίκες για διάφορες υποθέσεις που αφορούν στιγμές αγώνα ενάντια στις εξορύξεις.
Το επόμενο χρονικό διάστημα ακόμα μια επένδυση ετοιμάζεται να λάβει χώρα, αυτή τη φορά στο όρος Σάος της Σαμοθράκης. Το επιχειρηματικό πρότζεκτ αφορά την κατασκευή αιολικού πάρκου με πρόσχημα την εναλλακτική τροφοδότηση στη βάση της πράσινης ανάπτυξης και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια ακόμη μπίζνα στην οποία πρωτοστατεί ο Μπόμπολας. Η όλη επένδυση με λίγα λόγια αφορά την αρπαγή επιχορηγήσεων και την τήρηση του ισοζυγίου που αφορά την παραγωγή ρύπων σε σχέση με την «πράσινη αναπτυξιακή λογική» που ακολουθούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι (κάθε επιχειρηματικός όμιλος οφείλει να τηρεί ένα ισοζύγιο σε σχέση με την παραγωγή ρύπων και την «οικολογική δραστηριότητα» πχ. αιολικά πάρκα, πράγμα που σημαίνει πως αυξάνοντας την κατασκευή αιολικών πάρκων επί της ουσίας αυξάνεται και η δυνατότητα παραγωγής ρύπων των εργοστασίων). Το μόνο σίγουρο προς στιγμήν είναι πως τόσο η ιστορία των αιολικών πάρκων που έχουν εγκατασταθεί σε άλλες περιοχές όσο και γενικότερα η καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνουν ληστρική λεηλασία της φύσης για τις υπηρεσίες του κεφαλαίου και όχι τις πραγματικές ανάγκες των κοινωνιών.
Οι θύλακες του ντόπιου και υπερεθνικού κεφαλαίου κινούνται με βάση μια ενιαία και κεντρική στρατηγική που στο όνομα του ακατάσχετου κέρδους θέτει σε ομηρία τις κοινωνίες. Οι αντιστάσεις δε μπορεί να είναι μεμονωμένες και περιορισμένες σε τοπικιστικές λογικές. Οφείλουν να σπάνε τις συντεχνιακές λογικές και τα ατομικιστικά κίνητρα. Να οξύνουμε τις κοινωνικές αντιστάσεις μέσα από τη συμμετοχή στις κοινωνικές διεργασίες και τη σύνδεση των επιμέρους αγώνων πάνω σε μια αντικρατική και αντιθεσμική στρατηγική που θα εναντιωθεί έμπρακτα στα εγκληματικά σχέδια της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Καμία δίωξη σε όσους αγωνίζονται ενάντια στις εξορύξεις.
Αλληλεγγύη στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας που εναντιώνονται έμπρακτα στην επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου.
Άμεση δράση ενάντια στα εγκληματικά σχέδια της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
