Φέτος τον Απρίλιο το ΝΑΤΟ κλείνει τα 70 χρόνια από την ίδρυσή του. Την ίδρυση μιας Βορειοατλαντικής συμμαχίας με στρατιωτικά κυρίως χαρακτηριστικά, που σκοπό έχει την ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των χωρών-μελών στο στρατιωτικό, πολιτικό και οικονομικό πεδίο, την προώθηση των γεωπολιτικών συμφερόντων και την αποτροπή της ένοπλης επίθεσης εναντίον κάποιας χώρας-μέλους από άλλες. Στην πραγματικότητα όμως μιλάμε για έναν μηχανισμό υπεράσπισης του κεφαλαίο, εντός και εκτός των συνόρων, για έναν μηχανισμό καταστολής, για μία συμμαχία που εκμεταλλεύεται και λεηλατεί τη φύση σε συνεργασία φυσικά με το εκάστοτε κράτος για την εγκαθίδρυση βάσεων και τη δημιουργία ενεργειακών έργων. Είναι ένας μηχανισμός καταστολής, που βασίζεται ξεκάθαρα στους εθνικούς στρατούς των χωρών-μελών του, όπου υπάρχει μία σχέση αλληλοεξάρτησης που ξεφεύγει από τα στενά εθνικά πλαίσια περί άμυνας και ασφάλειας και εδραιώνεται στην εθνική κυριαρχία με κοινό συνδετικό κρίκο το κέρδος.
Επενδύσεις μέσα στη νατοϊκή συμμαχία
Από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα το ΝΑΤΟ ήταν συνεπές στη στήριξη, την ενίσχυση και την ασφάλεια των συμφερόντων του ντόπιου και υπερεθνικού κεφαλαίου. Στο σήμερα αυτό ερμηνεύεται με μια απλή ματιά στη γεωπολιτική σκακιέρα, από τη στρατηγική τοποθέτηση των βάσεων και παράλληλα την ανάπτυξη των νέων ενεργειακών σχεδιασμών.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν ο αγωγός TAP (θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την περιοχή τη Κασπίας θάλασσας στην Ευρώπη) ο οποίος θα διασυνδεθεί με τον αγωγό φυσικού αερίου Ανατολίας (TANAP) στα ελληνοτουρκικά σύνορα, θα διέρχεται από τη Βόρεια Ελλάδα, την Αλβανία και την Αδριατική Θάλασσα, προτού καταλήξει στις ακτές της Νότιας Ιταλίας (όπου θα συνδεθεί στο ιταλικό δίκτυο φυσικού αερίου), ο αγωγός EAST-MED (έχει ως στόχο την απευθείας μεταφορά φυσικού αερίου απο την Ανατολική Μεσόγειο προς ολόκληρη την Ευρώπη μέσω της Ιταλίας). Όσον αφορά την όδευση, θα κατευθύνεται υποθαλάσσια από το Ισραήλ προς την Κύπρο, στη συνέχεια προς τις ακτές της Κρήτης, και ακολούθως, μέσω της Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδας, στην Ιταλία.Τεράστιας εμβέλειας επένδυση θα αποτελέσουν και οι εξορύξεις υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου που επρόκειτο να ξεκινήσουν στο Ιόνιο αλλά και νότια της Κρήτης. Όλες βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε μικρή απόσταση από στρατιωτικές εγκαταστάσεις που διαχειρίζεται άμεσα τόσο το ίδιο το ΝΑΤΟ όσο και ο ελληνικός στρατός (Πρέβεζα, Άραξος, Ανδραβίδα, Καλαμάτα, Σούδα). Εγκαταστάσεις που βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα και προφανώς αποτελούν εγγυήτρια δύναμη για την ασφάλεια της οικονομικής επένδυσης.
ΝΑΤΟ και εθνικοί στρατοί
Η στρατιωτική δύναμη του ΝΑΤΟ πηγάζει και βασίζεται απαραίτητα στη δύναμη του στρατού κάθε κράτους-μέλους, όσο μικρού και αν είναι, με μια πάγια απαίτηση για συγκεκριμένες επενδύσεις στον αμυντικό προϋπολογισμό της κάθε χώρας. Παρότι υπάρχει μία έμπρακτη συμμαχία, το κάθε κράτος φροντίζει παράλληλα να ενισχύσει και τα δικά του εθνικά συμφέροντα. Η συμμετοχή του ελληνικού στρατού μέσω της KFOR στο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, η παραχώρηση ελληνικών λιμανιών για να δένουν τα καράβια της FRONTEX, η συμμετοχή στους βομβαρδισμούς της Λιβύης το 2011 από τη Σούδα είναι μόνο μερικά παραδείγματα, στα οποία ο ελληνικός στρατός προώθησε τη δικιά του ατζέντα για να εδραιώσει τη θέση του, ως καίριος πυλώνας της ασφάλειας στη ΝΑ Ευρώπη. Μία ασφάλεια που δε στοχεύει μόνο τον εξωτερικό εχθρό αλλά και τον εσωτερικό, καθώς η ίδια η απειλή ενός πολέμου αποτελεί μία απόπειρα τρομοκράτησης των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Δεν είναι άγνωστες οι εικόνες όπου κράτη σε εξεγερτικές ή επαναστατικές στιγμές κατεβάζουν το στρατό στο δρόμο για να καταπνίξουν κάθε εστία αντίστασης. Ταυτόχρονα οι εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, δύο θεωρητικά συμμάχων στο ΝΑΤΟ, από τη μία δικαιολογούν την αύξηση των αμυντικών δαπανών ακόμα και πάνω από τους στόχους του ΝΑΤΟ και παράλληλα χρησιμοποιούνται ως τροφή για τη προώθηση της εθνικής ενότητας και της ομοψυχίας μέσα στη κοινωνία.
Βιομηχανίες όπλων και αμυντικών συστημάτων
Αδιαμφισβήτητα, τόσο από την υπογραφή διακρατικών συμφωνιών όσο και από τις πολεμικές συρράξεις και εντάσεις, κερδισμένες βγαίνουν οι πολυεθνικές βιομηχανίες όπλων. Ταυτόχρονα με την αύξηση των κερδών τους, μέσω της πώλησης αμυντικού εξοπλισμού, προωθούν και τη δικιά τους στρατηγική μέσω των lobby που έχουν σε κάθε χώρα. Η κούρσα των εξοπλισμών αναπόφευκτα οδηγεί και στην ανάπτυξη νέων πολεμικών τεχνολογιών για όλο και πιο εύκολους και μαζικούς αφανισμούς πληθυσμών. Τεχνολογίες στηρίζονται και ερευνούνται σε πανεπιστήμια και ιδιωτικά ερευνητικά κέντρα ως επιστημονικές εργασίες, ενώ χρηματοδοτούνται από ιδιωτικές επιχειρήσεις (βλέπε INTRAKOM). Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι πως κάτω τον ακαδημαϊκό μανδύα, προωθείτε η καταστολή και ο έλεγχος των συνόρων, η στοχοποίηση και εξόντωση του κάθε πιθανού «εχθρού».
Τα κράτη παρά τις επιμέρους εντάσεις και ανταγωνισμούς τους ξέρουν πολύ καλά το συμφέρον τους .Ξέρουν να επιλέγουν τις κατάλληλες συμμαχίες ώστε να είναι σε θέση υπεροχής τόσο απέναντι στον εξωτερικό και τον εσωτερικό τους εχθρό .Δημοκρατίες μαζί με δικτατορίες (προαιώνιοι εχθροί), κράτη που βρίσκονται σε πόλεμο, όλοι τους θα περιορίσουν τις διαφορές εάν θεωρήσουν πως αυτό θα τους ενισχύσει οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά .
Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να αντιστρέψουμε τον πόλεμο που διεξάγει το ΝΑΤΟ και το ελληνικό κράτος και να αγωνιστούμε ενάντια σε κάθε κράτος και υπερεθνική συμμαχία. Ενάντια στα ιδεολογήματα του πατριωτισμού και του εθνικισμού που προωθούν τις σφαγές μεταξύ των εκμεταλλευόμενων. Ενάντια στα ντόπια και ξένα αφεντικά που λεηλατούν την φύση και καταστρέφουν τις ζωές μας.
Την Πέμπτη 11 Απρίλη, εν όψει των συντονισμένων πορειών ενάντια στις νατοϊκές εγκαταστάσεις στην Αλεξανδρούπολη, τη Λάρισα, τον Άραξο και τη Σούδα πραγματοποιήθηκαν προπαγανδιστικές παρεμβάσεις με σπρέι, στράτσα και αφίσες στον Σύνδεσμο Έφεδρων Καταδρομέων και Ιερολοχιτών και στα γραφεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ειδικών Δυνάμεων, στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Με όπλα μας του αντιιεραρχικούς αγώνες και την αλληλεγγύη, την άρνηση στράτευσης και την επίθεση στους κρατικούς μηχανισμούς, διεξάγουμε τον δικό μας πόλεμο.Τον μόνο πόλεμο για τον οποίο αξίζει να στρατευτούμε, δίνοντας και τη ζωή μας. Τον πόλεμο για την Επανάσταση και την Αναρχία.
Επίθεση στο ελληνικό κράτος και το ΝΑΤΟ
Πόλεμος κοινωνικός, ταξικός αντικρατικός
*
Πορεία ενάντια στη βάση του ΝΑΤΟ στην Αλεξανδρούπολη
Σάββατο 13 Απρίλη 13:00, πάρκο Ανεξαρτησίας Αλεξ/πολη
Αναχώρηση με λεωφορεία από Θεσσαλονίκη: 7:00 άγαλμα Βενιζέλου