Από τις 2 Μάη, ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας ξεκίνησε απεργία πείνας, διεκδικώντας την 7η τακτική άδεια. Ακόμα ένα συμβούλιο της φυλακής με επικεφαλή τον εισαγγελέα Κωνσταντίνου απέρριψε το αίτημα του Δ. Κουφοντίνα, με αιτιολόγηση την αδιαλλαξία και την άρνηση δηλώσεων μετάνοιας και αποκύρηξης του επαναστατικού αγώνα.
Το νέο αυτό χτύπημα ενάντια στον αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα είναι απότοκο μιας συνεχούς προσπάθειας πολιτικής εξουδετέρωσής του, από την καταστολή. Ας μη ξεχνάμε πως η πρώτη άδεια «καθυστέρησε να δοθεί 7 χρόνια» (αρκεί να θυμηθούμε το περίφημο lock out της νομικής για την απαγόρευση της εκδήλωσης με θέμα τη χορήγηση άδειας καθώς και τις προειδοποιητικές κυρώσεις στη φυλακή σε περίπτωση που του επιτρεπόταν να μιλήσει). Η τρίτη κατά σειρά άδεια κερδήθηκε (και αυτή) έπειτα από την απεργία πείνας που πραγματοποίησε. Όσο για όλες τις υπόλοιπες, ας θυμηθούμε την τρομουστερία των δελτίων ειδήσεων, τη χολή των δεξιών, τις ανακοινώσεις τούρκων, άγγλων και αμερικάνων διπλωματικών κύκλων που δαιμονοποιούσαν κάθε του βήμα, κάθε του συνάντηση, φωτογραφίζοντας οποιονδήποτε στεκόταν δίπλα του ως «μελλοντικό τρομοκράτη».Η νέα τροπή στην υπόθεση βρίσκει τις ρίζες της στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε. Μέσα σε ένα κλίμα εντυπωσιασμού κόβονται άδειες (πέρα από τον Κουφοντίνα σε καθεστώς στέρησης της άδειας έχουν μπεί και οι πολιτικοί κρατούμενοι Γ. Μιχαηλίδης και Θ. Μαυρόπουλος), ανασκευάζεται ολόκληρος ο ποινικός κώδικας με την κυβέρνηση να εξαργυρώνει στην ουσία τις επιταγές πίστης και αφοσίωσης στην ευρωπαϊκή αντιτρομοκρατική στρατηγική. Και όλα αυτά γιατί η εμμονική κατασταλτική συνθήκη απέναντι στον επαναστάτη Δημήτρη Κουφοντίνα δεν αφορά ένα αφθαίρετο προσωποκεντρικό πείσμα αλλά την ίδια την ιστορία της πάλης απέναντι στην εξουσία.
Στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα, η εξουσία βλέπει τους αγώνες που δόθηκαν δεκαετίες τώρα απέναντι στην καταπίεση και εκμετάλλευση. Βλέπει την πίστη στο δίκαιο της κοινωνικής απελευθέρωσης. Βλέπει όλα όσα περήφανα έπραξε και υπερασπίστηκε απέναντι στην καταστολή, τον εγκλεισμό, τα εκατοντάδες χρόνια φυλάκισης στις ποινές των τρομοδικίων. Όλα όσα υπερασπίζεται ακόμα και σήμερα, δίχος ίχνος μεταμέλειας. Το επίδικο είναι ένα και μοναδικό για την εξουσία. Να αποσπάσει δηλώσεις μετάνοιας και αποκύρηξης της πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση.
Επαναστάτες σαν το Δημήτρη Κουφοντίνα ποτέ τους δε ζητήσαν τίποτα. Το κέρδησαν με αγώνες, πολλές φορές αιματηρούς. Γι αυτό και είναι χρέος μας πλάι του να διεκδικήσουμε όλοι μαζί, μαχητικά και αδιάλλακτα, ότι έχουμε κερδήσει τόσα χρόνια. Γιατί απέναντι στην εξουσία τίποτα δεν είναι αυτονόητο και τίποτα δεδομένο.
Το βράδυ της Τρίτης 7 Μάη κατά τη διάρκεια της 6ης μέρας απεργίας πείνας, πραγματοποιήσαμε παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης με σπρέϊ και τρικάκια στα εκλογικά γραφεία του Σύριζα και της Νέας Δημοκρατίας στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Αλληλεγγύη στον επαναστάτη απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα
Άμεση χορήγηση της τακτικής άδειας-Κατάργηση του εισαγγελικού βέτο
Εικόνες: