Ούτε αριστερά-ούτε δεξιά
η αντιμεταναστευτική πολιτική είναι μια σταθερά
Πολύς κόσμος εναπόθεσε τις ελπίδες του σε μια αριστερή κυβέρνηση που διατυμπάνιζε προεκλογικά το κλείσιμο των κέντρων κράτησης, τη μείωση της ταξικής ψαλίδας και γενικότερα τη καλυτέρευση των συνθηκών ζωής για όλες και όλους αυτούς που σε μια δεξιά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, περίσσευαν. Ήταν πολύ σύντομος ο δρόμος της ελπίδας όμως και οι από τα κάτω αυτού του κόσμου συνέχισαν να ζούν σε άθλιες συνθήκες, να απελαύνονται, να διώκονται, να φυλακίζονται, να δολοφονούνται, να περισσεύουν.
Κατά τη διάρκεια και της διακυβέρνησης του σύριζα εκκενώθηκαν καταλήψεις, παρέμειναν κλειστά τα σύνορα, πέθαναν άνθρωποι στο αιγαίο και στο φράκτη του Έβρου, καταστάλθηκαν αγώνες. Οι εικόνες που μας έρχονταν απο τα καμπ σε όλη την ελλάδα (και κυρίως απο της Μόριας) μας αποκάλυπταν για άλλη μια φορά ότι μπορούμε και χειρότερα, ότι δεν υπάρχει πάτος να μας σταματήσει. Σκηνές αποκλεισμένες από το χιόνι, έλλειψη βασικών δομών (πχ τουαλέτες), καμία εξασφάλιση προστασίας για παιδιά και γυναίκες αφού οι μπάτσοι, αναμενόμενα, έφευγαν όταν ξεκινούσαν οι νυχτερινές παραβιαστικές επιδρομές Ανδρών. Ο Αλέξης Τσίπρας και η κοινοβουλευτική ομάδα του σύριζα, ‘’τόλμησαν’’ ήδη να τεστάρουν τη μνήμη όλων μας και βγήκαν να διαμαρτυρηθούν για τις δολοφονικές φωτιές που ξέσπασαν στο καμπ της Μόριας κατηγορώντας έμμεσα την νέα κυβέρνηση το λιγότερο για αδιαφορία για τους ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής, χρώματος και θρησκείας . Παρέβλεψαν όμως να αναφέρουν ότι επί σύριζα ξέσπασαν τρείς φωτιές με δύο νεκρούς μετανάστες στο ίδιο καμπ καθώς και τρείς θάνατοι από το κρύο.
Παραμονή στη βαρβαρότητα της κανονικότητας λοιπόν και με Νέα Δημοκρατία. Στις 29/09 ξέσπασαν ξανά δύο φωτιές στη Μόρια, από βραχυκύκλωμα στα καλώδια της οροφής κοντέινερ. Όταν μετανάστ(ρι)ες προσπάθησαν να βοηθήσουν στην κατάσβεση της φωτιάς αλλά και να ψάξουν για τους νεκρούς τους, παρεμποδίστηκαν με δακρυγόνα απο τους μπάτσους με αποτέλεσμα να επιτεθούν στο πυροσβεστικό όχημα. Νεκρή έχει βρεθεί η Φεριντέ Ταγίκ απο το Αφγανιστάν.
Φιλήσυχοι πολίτες σε όλη την Ελλάδα κοιμούνται πλέον πιο ήσυχα, αφού το κράτος δουλεύει γι’ αυτούς. Αδειάζει τις γειτονιές απο τη σκόνη που κουβαλάνε μαζί τους οι μετανάστ(ρι)ες και τους στοιβάζει σε πολυάριθμα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μικραίνει τις ουρές αναμονής στα νοσοκομεία καθώς καταργεί την ελεύθερη πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας όλων των ανασφάλιστων. Παίζει τέννις εντυπώσεων με την Τουρκία αφού κάνει πιο εύκολη την επαναπροώθηση εκεί χαρακτηρίζοντας την, για άλλη μια φορά, ασφαλής χώρα την ίδια στιγμή που η Τουρκία απειλεί με άνοιγμα των συνόρων της και ευκολότερη πρόσβαση στην Ελλάδα. Στοχεύει στην κατασκεύη και άλλων κέντρων κράτησης. Σφραγίζει ακόμα περισσότερο τα σύνορα με περισσότερα παρατηρητήρια, εντατικότερη διαδικασία επιτήρησης, περισσότερα μέσα περιπολίας παντού και αυτά με την απόλυτη οικονομική, πολιτική και επιχειρησιακή στήριξη της κομισιόν. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει πως οι θάνατοι μεταναστών είναι απλή στατιστική: νέοι πνιγμοί στο Αιγαίο, νεοι θάνατοι στον Έβρο, συνεχείς καταδιώξεις με νεκρούς στην Εγνατία οδό κ.α.
Η (όχι και τόσο) νέα στρατηγική διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών αποκόβει τους μετανάστες από κάθε δυνατότητα νόμιμης ενσωμάτωσης στον υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Οι αλλαγές στις άδειες παραμονής, η αδυναμία έκδοσης ΑΜΚΑ σε συνδυασμό με την εντεινόμενη καταστολή (εκκενώσεις καταλήψεων στέγης, συλλήψεις και εγκλεισμός σε στρατόπεδα συγκέντρωσης) δημιουργούν μια νέα συνθήκη ώθησης των μεταναστών στην παραβατικότητα για να επιβιώσουν αυτοί και οι οικογένειές τους, καθώς δεν έχουν δικαίωμα στη νόμιμη εργασία, την εκπαίδευση, την περίθαλψη κτλ. Η στροφή προς την παραβατικότητα για το κράτος, σημαίνει αύξηση των δεικτών εγκληματικότητας, δαιμονοποίηση τους και δικαιολόγηση της εντεινόμενης καταστολής. Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται…
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, όσoν αφορά τις πολιτικο-στρατιωτικές εξελίξεις. Οι διακρατικές τριβές με την Τουρκία και ο πόλεμος που μαίνεται αυτή τη στιγμή στη Μέση Ανατολή, είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσουν νέα ρεύματα μεταναστών. Ανθρώπων που εκτοπίζονται βίαια από τους τόπους τους, κυνηγημένοι από τη βαναυσότητα του πολέμου και εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, που εξαργυρώνει τις επιταγές της προς την ΕΕ και την «πολιτισμένη» Δύση, μετατρέποντας τα εδάφη της σε μια τεράστια φυλακή.
Για όλους εμάς, που μετράμε μόνο νεκρούς στα πεδία των δικών τους πολέμων, ο αγώνας για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και αυτοδιάθεσης, όπου δε θα υπάρχουν ντόπιοι και ξένοι, όπου η λέξη πόλεμος θα είναι μια θλιβερή ανάμνηση του παρελθόντος , συνεχίζεται. Μέχρι τότε οφείλουμε να στηρίξουμε τους αγώνες των μεταναστ(ρι)ών. Μέχρι τα δικά μας αυτονόητα (ελεύθερες μετακινήσεις, εκπαίδευση, νοσηλεία …), να γίνουν δικά τους κεκτημένα.
Δεν υπάρχουν Έλληνες και Ξένοι-μόνο καταπιεστές και καταπιεσμένοι
*
Μικροφωνική αλληλεγγύης στους μετανάστες και τις μετανάστριες
Τρίτη 15 Οκτώβρη, 18:00 Καμάρα