Τους τελευταίους μήνες η πλατεία περιμετρικά του αγάλματος Βενιζέλου (κατ ευφημισμόν πλατεία Δικαστηρίων), έχει κυριολεκτικά καταληφθεί από ένα πλήθος προκάτ εγκαταστάσεων και κοντέινερ που μέχρι πρότινος στεγάζαν επιχειρηματικές δραστηριότητες του χριστουγεννιάτικου χωριού. Το παράδοξο όμως, πέραν της γελοιότητας που φιλοξένησε το χριστουγεννιάτικο χωριό όλο το προηγούμενο διάστημα, είναι πως οι γιορτές πέρασαν όμως τα κοντέινερ μείναν.
Που άραγε οφείλετε αυτό;
Όλο το χριστουγεννιάτικο χωριό αποτέλεσε δωρεά του επαγγελματικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου προς τον Δήμο. Στόχος ήταν όλη η έκταση στο άγαλμα Βενιζέλου να μετατραπεί σε ένα προκάτ Mall μέσα στο οποίο εγκαταστάθηκαν περίπτερα και κοντέινερ μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων της πόλης. Στόχος είναι ακόμα και από μια ανύπαρκτη υποδομή να αντληθεί το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. Όποιος πέρασε έστω και μια βόλτα μέσα από τα κοντέινερ θα είδε από μικρά και χαριτωμένα περίπτερα με ζαχαρωτά, φαγητά, παιχνίδια κτλ μέχρι και το διαφημιστικό περίπτερο της Ζενίθ. Το Χωριό αποτέλεσε τόσο σε επίπεδο κερδών όσο και σε επίπεδο ασφάλειας στην περιοχή (με βάση την «αυξανόμενη» εγκληματικότητα), το μεγάλο στοίχημα του δήμου. Γι αυτό και καθόλη τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, τα μέτρα φύλαξης του χωριού ήταν λίγο λιγότερα από αυτά της αμερικάνικης πρεσβείας (διμοιρίες, ζητάδες και ασφαλίτες, πάνοπλοι μαύρη πάνθηρες κτλ).
Τι γίνεται από εδώ και πέρα;
Η επιχειρηματική επιτυχία που γνώρισε μέσα στις γιορτές το Χωριό, προφανώς και έβαλε σε σκέψεις τόσο τον δήμο όσο και την επιχειρηματική κοινότητα της πόλης. Τόσες σκέψεις που πάρα την νομικά παράτυπη αξιοποίηση της πλατείας, ο Ζέρβας ζήτησε από τον Άδωνη Γεωργιάδη να αλλάξει τις διατάξεις αξιοποίησης των δημόσιων χώρων έτσι ώστε η υλοποίηση ενός αναπτυξιακού σχεδίου να είναι καθόλα νόμιμη. Μέρα με τη μέρα λοιπόν, νέα κοντέινερ φθάνουν στην πλατεία όπου καταλαμβάνουν και το τελευταίο εκατοστό ελεύθερης έκτασης.
Τι σημαίνει αυτό για μάς (ή αλλιώς τα κέρδη τους πάνω απ’ τις ζωές μας);
Το πάρκο γύρω από το άγαλμα Βενιζέλου αποτελεί έναν από τους λιγοστούς πράσινους ορίζοντες μέσα στο αστικό τοπίο. Πρόκειται για ένα πάρκο όπου μπορεί κανείς να βρει μια αρκετά πολυσυνεκτική κοινότητα ανθρώπων και ζώων. Μέσα στα μπετά της πόλης είναι ένα από τα λίγα μέρη όπου κανείς μπορεί ακόμα να περάσει το χρόνο του χωρίς απαραίτητα να κάτσει σε κάποιο μαγαζί. Είναι χώρος κοινωνικής συνεύρεσης και δικτύωσης, χώρος όπου παίζουμε με τα παιδιά μας, χώρος όπου περνάμε χρόνο με τους τετράποδους φίλους μας. Με απλά λόγια, είναι ο χώρος που αράζουμε χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουμε κάτι και κάποιον. Και αυτό είναι που ενοχλεί.
Τέλος όλη η περιοχή φιλοξενεί μια λούμπεν και ταξικά χαμηλή κοινωνική βάση. Το πάρκο έχει αποτελέσει και αποτελεί ακόμη το καταφύγιο των «περιττών». Άστεγοι, φτωχοί, τοξικοεξαρτημένοι, αδέσποτοι βρίσκουν κάθε μέρα λίγο χώρο όχι για να εκφραστούν απλά και κ μόνο για να επιβιώσουν από την ασφυξία της κανονικότητας. Αυτοί είναι που περισσεύουν, αυτοί είναι που ενοχλούν και χαλούν την ωραία βιτρίνα του καπιταλισμού. Αυτοί είναι λοιπόν που πρώτοι θα εκτοπιστούν βίαια (και μετά όλοι εμείς) για να εξευγενιστεί η πλατεία. Γιατί ο δήμος και οι επιχειρηματίες θέλουν μια πόλη-επιχειρηματικό λόμπι που να καλύπτει τις ανάγκες για τις τσέπες τους και όχι για μάς.
Τι κάνουμε από εδώ και πέρα;
Η εμπορευματοποίηση της πλατείας είναι ένα μικρό δείγμα της κατάστασης που επικρατεί γύρω μας. Κάποιοι από εμάς δεν έχουμε εργασία, δεν έχουμε σπίτια για να μείνουμε, δεν βρίσκουμε αέρα να αναπνεύσουμε. Όλα γύρω μας αξιολογούνται με βάση το κέρδος και την αποδοτικότητα. Δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια. Υπεύθυνοι για τις ζωές μας είμαστε εμείς οι ίδιοι, ούτε ο δήμος ούτε κανένας άλλος. Και αν δεν αλλάξουμε εμείς όσα γίνονται γύρω μας, δε θα το κάνει κανένας για μάς. Η κατάσταση στην πλατεία είναι μια πρώτη αρχή. Ντόπιοι και ξένοι, μικροί και μεγάλοι μαζευόμαστε και μιλάμε, ανταλλάσουμε απόψεις, σχέδια και οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας από τη βάση. Κάθετι γύρω μας αλλάζει, αρκεί να πιστέψουμε στις δικές μας δυνάμεις και μόνο.
Η πλατεία ανήκει σε όλους εμάς που ζούμε καθημερινά εκεί
Ούτε στο δήμο-ούτε στους επιχειρηματίες
Συμμετέχουμε στη συνάντηση των κατοίκων το Σάββατο 15 Φλεβάρη στις 12 στην πλατεία