Οι επενδύσεις του τούρκικου κράτους είναι βαμμένες με το αίμα της ανθρωποκτόνου πολιτικής του
Οι βιαιότητες της ανθρωποκτόνου πολιτικής του τουρκικού δικτατορικού καθεστώτος συνεχίζουν με αμείωτη ένταση το τελευταίο διάστημα. Την Τρίτη 10 Μάρτη, ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας εισβάλλουν στο σπίτι της Αντίστασης του Grup Yorum και απαγάγουν τους απεργούς πείνας Ibrahim Gökçek και Helin Bölek (μέλη του συγκροτήματος Grup Yorum). Οι απεργοί μεταφέρονται στο νοσοκομείο όπου 2 μέρες μετά υποβάλλονται, έπειτα από την πίεση που δέχονται οι γιατροί, στο σύγχρονο ψυχοσωματικό βασανιστήριο της αναγκαστικής σίτισης. Παράλληλα βασανισμούς μέσα από την αναγκαστική σίτιση καταγγέλλει μέσω της δικηγόρου του και ο απεργός πείνας Mustafa Koçak.
Τα μέλη του Grup Yorum Ibrahim Gökçek και Helin Bölek βρίσκονται σε απεργία πείνας από τη 17η Μαΐου 2019 απαιτώντας την παύση των διώξεων και της κρατικής τρομοκρατίας που υφίστανται. Αυτή τη στιγμή ζυγίζουν λιγότερο από 40 κιλά παρότι συνεχίζουν τον δίκαιο αγώνα τους μέχρι θανάτου, ενάντια στην τρομοκρατία και τον συνεχή εκφοβισμό που υφίστανται μέσα από εφόδους και συλλήψεις ακόμα και κατά τη διάρκεια της απεργίας τους από τις μυστικές υπηρεσίες. Τα αιτήματά τους είναι τα εξής:
- να απελευθερωθούν όλα τα μέλη του Grup Yorum και να αποσυρθούν οι δικαστικές διώξεις.
- να σταματήσουν οι έφοδοι της αστυνομίας στο Πολιτιστικό τους Κέντρο Idil και στα γραφεία τους
- να καταργηθεί η επικήρυξη των μελών του συγκροτήματος, από τη λίστα της τουρκικής αστυνομίας και να ακυρωθούν τα εντάλματα σύλληψης τους.
- να αρθεί η απαγόρευση των συναυλιών του Grup Yorum.
Παράλληλα σε απεργία πείνας από τις 3 Ιούλη 2019, βρίσκεται και ο αγωνιστής Mustafa Koçak με αιτήματα:
- να καταργηθούν τα ειδικά δικαστήρια για τους πολιτικούς κρατούμενους.
- να καταργηθούν οι νόμοι που αναγνωρίζουν τις καταθέσεις των ρουφιάνων. Δεν θέλουμε κοινωνία με ρουφιάνους.
- να γίνει έρευνα και να τιμωρηθούν οι βασανιστές αστυνομικοί της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας στην Κωνσταντινούπολη
- να ακυρωθεί η παράνομη ποινή με την οποία με καταδίκασαν. Τα βασανιστήρια είναι αδίκημα σε βάρος των ανθρώπινων δικαιωμάτων
- να γίνει από την αρχή ένα νόμιμο δικαστήριο για την υπόθεσή μου
- να σταματήσουν οι άδικες, παράνομες αποφάσεις εις βάρος μου και όλου του λαού.
Μέσω της δικηγόρου του, ο ίδιος καταγγέλλει πλήθος βασανιστηρίων που υφίσταται με σκοπό τη βίαιη αναγκαστική σίτιση, στην οποία αντιστέκεται σθεναρά. Οι γιατροί με την παρουσία μπάτσων, ασφαλιτών και πρακτόρων των μυστικών υπηρεσιών έχουν αποπειραθεί να του χορηγήσουν πάνω από 73 ορούς, τους οποίους ο ίδιος αφαιρούσε μέχρι πρότινος, σκίζοντας τα σωληνάκια με το στόμα. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται καθηλωμένος με 8 χειροπέδες και σφραγισμένο το στόμα για να μη φωνάζει, ενώ έχει δεχθεί ακόμα και σεξουαλική κακοποίηση από τους φρουρούς με τα γκλομπ τους. Ο αγώνας των απεργών πείνας δεν είναι μια ατομική υπόθεση αλλά ο φωτεινός σηματοδότης μέσα στη δυστοπία της δικτατορικής εκμετάλλευσης και της τρομοκρατίας που βιώνει η αγωνιζόμενη κοινωνία της Τουρκίας.
Όμως η αιμοβόρα διάθεση του δικτάτορα δε σταματά εδώ. Για δεκάδες μέρες οι ζωές χιλιάδων μεταναστών αποτελούσαν ανοιχτό πεδίο διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους εταίρους και τη ΝΑΤΟϊκή συμμαχία. Ο ίδιος ο Ερντογάν για μήνες πριν την σύνοδο ασφαλείας του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, με αφορμή την εισβολή στα συριακά εδάφη, απειλούσε τους συμμάχους του πως «θα πνίξει την Ευρώπη στους μετανάστες», αν δε δεχθεί στήριξη στον πόλεμο ενάντια στους Κούρδους. Παράλληλα και με αφορμή τις εντάσεις στην Μεσόγειο για τον καθορισμό των ΑΟΖ και την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων, ο Ερντογάν είχε ξεκαθαρίσει προς το ελληνικό κράτος και την κυβέρνηση Μητσοτάκη πως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορούν να βελτιωθούν άμεσα αρκεί να στηριχθεί το μέτωπο της αντιτρομοκρατίας, εκδίδοντας όλους τους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές που βρίσκονται στην Ελλάδα, για να δικαστούν και να φυλακιστούν στην Τουρκία. Το δίλημμα του Ερντογάν προς τη διεθνή κοινότητα και οι κινήσεις θεάματος είναι ξεκάθαρες: διαλέξτε ποιόν θα στηρίξετε, τους συμμάχους σας στο ΝΑΤΟ ή τους τρομοκράτες;
Οι αντάρτες δεν είναι μέσο διαπραγμάτευσης και διπλωματίας
Έτσι και έγινε λοιπόν. Το πρωί της 19ης Μάρτη κατά τη διάρκεια επιχείρησης της αντιΤρομοκρατικής και της ΕΥΠ σε οίκημα στα Σεπόλια καθώς και στα γραφεία του Λαϊκού Μετώπου-Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν στα Εξάρχεια, προσήχθησαν πάνω από 25 αγωνιστές και αγωνίστριες καθώς και αλληλέγγυοι που συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία για να σταθούν δίπλα τους. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης στα Σεπόλια, βρέθηκε βαρύς οπλισμός και αντιαρματικά ενώ αξίζει να σημειωθεί πως στην έρευνα συμμετείχε και κλιμάκιο του Τάγματος Εκκαθάρισης Ναρκοπεδίων Ξηράς του ελληνικού στρατού. Μέσα από τα στόματα των έμμισθων κονδυλοφόρων της εξουσίας, η επιχείρηση που κατέληξε στη σύλληψη 11 αγωνιστ(ρι)ών αφορά την εξάρθρωση ένοπλου πυρήνα του DHKP-C. Το ελληνικό κράτος κάνει λοιπόν την επιζητούμενη πρώτη κίνηση για την εκτόνωση της ελληνοτουρκικής έντασης, καταστέλλοντας δεκάδες Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές και αγωνίστριες με αφορμή το πρόσχημα της καταπολέμησης της διεθνούς τρομοκρατίας. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που το ελληνικό κράτος επιλέγει στοχευμένες χρονικά συλλήψεις απέναντι σε Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές-χαρακτηριστικές είναι οι προηγούμενες συλλήψεις και φυλακίσεις αγωνιστών λίγες μέρες πριν την επίσκεψη Ερντογάν το 2017 που έπειτα από 2 χρόνια κράτησης αθωώθηκαν. Έτσι «και μέσα σε μια νύχτα» λοιπόν η Τουρκία ανέστειλε την πίεση στα σύνορα και τις διεκδικήσεις στη Μεσόγειο, οδηγώντας χιλιάδες μετανάστες σε κλειστά κέντρα κράτησης.
Η εκδικητικότητα απέναντι στους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές δεν έχει σταματημό, καθώς η ελληνική κυβέρνηση στην προσπάθεια της να σπάσει την κοινότητα αγώνα εντός των φυλακών, προφυλάκισε τον καθέναν από τους 11 συλληφθέντες σε διαφορετική φυλακή. Ο αγώνας τους όμως δεν σταματά ούτε μέσα από τα τείχη. Ο φυλακισμένος αγωνιστής Şadi Naci Özpolat, γνωστός για την μαχητική του δράση και την ιστορία του στις φυλακές, βρίσκεται στην απομόνωση των φυλακών Διαβατών καθώς αρνήθηκε τον εξευτελισμό μέσω του σωματικού ελέγχου κατά την είσοδό του στις φυλακές. Από τις 28 Μάρτη έχει ξεκινήσει απεργία πείνας ζητώντας την άρση του καθεστώτος απομόνωσης. Την Πέμπτη 2 Απρίλη, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με μπογιές και τρικάκια στο υποκατάστημα της αλυσίδας τούρκικων συμφερόντων MADO στην Λεωφόρο Νίκης στη Θεσσαλονίκη. Στέλνουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη μας σε όσους αγωνίζονται ενάντια στην τρομοκρατία του τούρκικου δικτατορικού κράτους. Στους απεργούς πείνας και τους φυλακισμένους αγωνιστές, σε όσους μάχονται στους δρόμους για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της τούρκικης αγωνιζόμενης κοινωνίας, σε όσους αντιστέκονται έξω από τα σύνορα, στην επικυριαρχία και τον επεκτατισμό του Ερντογάν. Τίποτα δε θα μείνει αναπάντητο.
Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας Mustafa Koçak, Ibrahim Gökçek και Helin Bölek
Άμεση άρση του καθεστώτος απομόνωσης του απεργού πείνας Şadi Naci Özpolat
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες-ίσσες της επιχείρησης σε Σεπόλια και Εξάρχεια τη 19η Μάρτη
Αγώνας ενάντια στη διεθνή κρατική τρομοκρατία