Παρέμβαση στα γραφεία του ΕΟΔΥ με αφορμή την πανελλαδική ημέρα δράσης για τους εργαζόμενους στον κλάδο της Υγείας
Ο ΕΟΔΥ είναι υπεύθυνος για τους θανάτους των ημερών
Αν νομίζεται πως θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια να βλέπουμε την κοινωνική βάση να θυσιάζεται για τη διάσωση των κερδών και των συμφερόντων σας είστε γελασμένοι. Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, το παραϊατρικό προσωπικό και κάθε εργαζόμενος στον κλάδο της υγείας δεν είναι αναλώσιμος. Η προστασία της κοινωνικής βάσης απέναντι στην κρατική αδιαφορία είναι δική μας υπόθεση. Στηρίζουμε στην πράξη τους εργαζόμενους στον χώρο της υγείας, που δίνουμε μάχη όλο αυτό το διάστημα, την ίδια στιγμή που ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας νομοθετεί με βάση το κρατικό και καπιταλιστικό συμφέρον, αντιμετωπίζοντάς τους ως απλή στατιστική.
Με αφορμή τις κινητοποιήσεις για την πανελλαδική ημέρα δράσης για τους εργαζόμενους-ες στον κλάδο της Υγείας, το απόγευμα της Δευτέρας 27 Απρίλη πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με μπογιές και τρικάκια στα κεντρικά γραφεία του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας, στην οδό Εγνατίας 76, στη Θεσσαλονίκη. Στηρίζουμε τις πανελλαδικές συγκεντρώσεις του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού έξω από τα νοσοκομεία. Καλούμε την κοινωνική βάση να δώσει το παρόν στις απεργιακές συγκεντρώσεις την Πρωτομαγιάς, την Παρασκευή στις 11:00 στην Καμάρα ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση και τα μέτρα διαλογής της κυβερνητικής πολιτικής, για να σπάσουμε τον φόβο, τους αποκλεισμούς και τις απαγορεύσεις όλοι μαζί στο δρόμο.
Οι μέρες περνάνε και η κρατική διαχείριση της κατάστασης αφήνει πίσω της όλο και περισσότερα κενά. Η κρίση βαθαίνει και πλάι της μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα σε αυτούς που έχουν πραγματική πρόσβαση στις κρατικές υπηρεσίες κοινωνικής μέριμνας κα σε αυτούς για τους οποίους εντείνεται ο αποκλεισμός. Βασικός υπεύθυνος αυτή τη στιγμή είναι ο ίδιος ο ΕΟΔΥ, που θεσπίζει μέτρα και σχέδια αντιμετώπισης της κατάστασης που στοχεύουν στην προστασία των κρατικών και καπιταλιστικών συμφερόντων, θυσιάζοντας καθημερινά την κοινωνική βάση. Δεκάδες καταγγελίες δημοσιεύονται από γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, που στρέφουν τα πυρά τους ενάντια στον ΕΟΔΥ για τις κατάπτυστες οδηγίες που εκδίδει τόσο προς τους εργαζόμενους στον κλάδο της υγείας, όσο και προς την ίδια την κοινωνική βάση.
Οι εργαζόμενοι στον χώρο της υγείας μάχονται καθημερινά απέναντι στην διασπορά του ιού, χωρίς τα στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας, έλλειψη που αντί να καλυφθεί (ενώ υπάρχει η δυνατότητα) θεσμοθετείται ως ακίνδυνη. Εξαντλούνται καθημερινά με βάση τα ωράρια εργασίας και τις κενές θέσεις και το Υπουργείο αντί να προβεί στις απαραίτητες προσλήψεις νομοθετεί την άρση συμβάσεων, οδηγώντας εκατοντάδες εργαζόμενους σε απολύσεις. Τη στιγμή που δεκάδες άλλοι ακαδημαϊκοί και επιστήμονες προσφέρονται να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του ιού (με δωρεάν διαγνωστικά τεστ, εξετάσεις κτλ) για να στηρίξουν τις ανάγκες της κοινωνικής βάσης που αδυνατεί οικονομικά να ανταπεξέλθει στη νοσηλεία, ο ΕΟΔΥ συνάπτει συμφωνίες με ιδιωτικές κλινικές και μεγαλοεπιχειρηματίες για να αυξήσει τα κέρδη στην τσέπες του κράτους και τον αφεντικών. Νοικιάζει ιδιωτικές κλινικές με διπλάσιο κόστος από αυτό του προηγούμενου διαστήματος, στήνει μονοπώλια με φαρμακευτικές εταιρίες κτλ.
Ακόμα και η ίδια η διαχείριση των ασθενών καταδεικνύει αυτά τα σχέδια: οι πρόσφατοι θάνατοι του 35χρονου στον Άγιο Δημήτριο και της 42χρονης στην Καστοριά που συγκλόνισαν τα κρατικά επιτελεία έχουν την αιματοβαμμένη υπογραφή του ΕΟΔΥ για την αδιαφορία που επέδειξαν απέναντι στα κρούσματα, την εντολή να μείνουν σπίτι χωρίς καν να εξεταστεί και το οικογενειακό τους περιβάλλον. Σε δηλώσεις του γιατρός του Κέντρου Υγείας Κρήτης θέτοντας μια σειρά από αντίστοιχα ερωτήματα για την προτροπή του κατ’ οίκον περιορισμού (και της πρωτοβάθμιας περίθαλψης που απαιτείται), όπως ποιος θα φροντίσει αυτούς τους ασθενείς, ποιος θα φροντίσει τους ανθρώπους που είναι περιορισμένοι ή κατακλιμένοι στο σπίτι τους, ποιος θα φροντίσει όλους αυτούς που θα εξακολουθούν να πάσχουν από άλλα χρόνια νοσήματα και είναι στην κοινότητα, κατήγγειλε σε σχέση με τις κυβερνητικές οδηγίες πως …δυστυχώς εκεί πέρα δεν υπάρχει καμία απολύτως απάντηση.
Και ενώ η κατάσταση επιβαρύνει διαρκώς το ήδη διαλυμένο σύστημα υγείας, χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Γενικού Νοσοκομείου Σύρου, όπου το σωματείο εργαζομένων καταγγέλλει έγγραφο του ΕΟΔΥ που εν ολίγοις ορίζει ότι εάν δεν υπάρχει έγκριση του «παντογνώστη» ΕΟΔΥ για τη λήψη δείγματος από ύποπτο κρούσμα covid-19, τότε η εξέταση θα βαρύνει οικονομικά το νοσοκομείο, την κλινική ή ακόμα και τον ιδιώτη ασθενή. Ο εμπαιγμός και η υποκρισία της κρατικής διαχείρισης που υπογράφει συμβόλαια θανάτου για όλους εμάς που δεν έχουμε τη δυνατότητα όχι μόνο να νοσηλευτούμε σε ιδιωτικές κλινικές αλλά απλά να διαθέσουμε και τα χρήματα για διαγνωστικά τεστ, βιοψίες και μέτρα αυτοπροστασίας, δεν έχει τελειωμό.
Όμως η διαχείριση στον κλάδο της υγείας είναι μια μικροκλίμακα της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους. Έξω από εκεί υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που βιώνουν καθημερινά τον πραγματικό αποκλεισμό και τη συνθήκη διαλογής στην ασθένεια της κοινωνικής βάσης. Τα μέτρα προφύλαξης και αποσυμφόρησης αφήνουν έξω όλους τους εργαζόμενους που συνωστίζονται καθημερινά στα εργασιακά κάτεργα της ταξικής εκμετάλλευσης. Αφήνουν έξω όλους τους μετανάστες που στοιβάζονται στα κέντρα κράτησης πλήρους απουσίας υγειονομικής περίθαλψης και μέτρων αυτοπροστασίας όπως και τους κρατούμενους στις αποθήκες ψυχών. Εκατοντάδες κρούσματα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες με τους πρώτους νεκρούς να καταγράφονται σε φυλακές και κέντρα κράτησης. Όμως πρόκειται για ανθρώπους β διαλογής. Όπως και για τους αστέγους, τους τοξικοεξαρτημένους και κάθε άλλον που έχει αφεθεί στην τύχη του όλο αυτό το διάστημα.
Εμείς από την πλευρά μας, γνωρίζοντας πως όσο περνάνε οι μέρες δε βαδίζουμε προς το τέλος, μα προς την αρχή μια νέας περιόδου οικονομικής μα πάνω από όλα κοινωνικής κρίσης δεν αφήνουμε κανέναν και καμία μόνη της εκτεθειμένη και αβοήθητη μπροστά στην αδηφάγο κρατική και καπιταλιστική θανατοπολιτική. Και δεν θα ξεχάσουμε όσους σκότωσε η κρατική αδιαφορία και πολιτική: τους νεκρούς κρατούμενους στις φυλακές, τις νεκρές μετανάστριες στα κέντρα κράτησης και όλους όσους άφησαν τη ζωή τους επειδή δε μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν σε αυτή συνθήκη. Μια συνθήκη που δημιούργησε το ίδιο το κράτος και ο καπιταλισμός, έτσι ώστε κάποιοι από μας να μη χωράνε.
Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων στον κλάδο της Υγείας
Η συλλογική σωτηρία των ζωών μας είναι η μόνη ατομική ευθύνη που έχουμε