Terra κατάληψη για πάντα
Μήνας διεθνούς αλληλεγγύης
Το ημερολόγιο της ανυπακοής είναι γεμάτο από χιλιάδες κατειλημμένες στιγμές. Ελεύθερες ανάσες μέσα σε τσιμεντένια κλουβιά που άλλοτε ρημάζαν. Όμως είμαστε εδώ εκατοντάδες οργισμένες μειοψηφίες, για να δώσουμε πνοή σε ότι στέκει γερασμένο μέσα στη μητρόπολη. Οι πόρτες ανοίγουν και ξαφνικά φωνές σπάνε τη σιωπή. Ο χρόνος και ο χώρος μας ανήκει. Και ξεκινάνε τα όνειρα και τα σχέδια για το μέλλον. Εδώ παίρνουν σάρκα και οστά οι στρατηγικές μας. Εδώ τα λόγια συναντάν τις πράξεις.
Και ξαφνικά στρατός. Εκατοντάδες κράνη παρελαύνουν πάνω στα σώματά μας. Χημικά, βία, συλλήψεις. Οι πόρτες κλείνουν και στη θέση τους πάλι μπετά. Πόσο γελασμένοι! Ποιός μπορεί να σφραγίσει τόσα όνειρα μέσα στο μπετό.
Τα πρώτα βήματα του Οκτώβρη μας βρίσκουν να βαδίζουμε σε γνώριμα εδάφη. Μέσα από την κατάληψη Δέλτα κλέβουμε λίγες ακόμα κατειλημμένες στιγμές από τους ένστολους δολοφόνους στέλνοντας την αλληλεγγύη μας στις συντρόφισσες και τους συντρόφους που υπερασπίζονται τις δομές και τις επιλογές αγώνα, στην κατάληψη Gare, τη Βανκούβερ, την Κουβέλου, σε όλη την κατειλημμένη κοινότητα Κουκακίου, τη Δερβενίων, τη Rosa, τη Φιλολάου μέχρι τη Rigaer94 και τη Liebig34 στις γερμανικές μητροπόλεις. Όσα χρόνια και άν περάσουν, τα άδεια κτίρια θα ζωντανεύουν μόνο στα δικά μας χέρια.
Τίποτα δεν τελείωσε-Τίποτα δε μας σταματά
Ούτε βήμα πίσω