“Δεν θέλω να υπηρετήσω ένα σύστημα που βασίζεται στην ανισότητα, στο φόβο και στην αδυναμία του να δει τις ανάγκες του άλλου… Αυτό είναι το ίδιο τρομακτικό για έναν νέο Ισραηλινό όσο και για έναν νέο Παλαιστίνιο. Δεν υπάρχει στον κόσμο καλοπροαίρετη καταπίεση, ούτε δικαιολογημένος ρατσισμός.”
Με αυτά τα λόγια και το κεφάλι ψηλά, η 19χρονη ισραηλινή αντιρρησίας συνείδησης Χαλέλ Ράμπιν βρίσκεται αντιμέτωπη για 3 φορά με τη φυλακή. Η Χαλέλ αρνείται πεισματικά να καταταχθεί στον ισραηλινό στρατό, έναν από τους μιλιταριστικούς μηχανισμούς που είναι υπεύθυνοι αυτή τη στιγμή για μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες θηριωδίες απέναντι στην ανθρωπότητα και αφορά τον αποκλεισμό και την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών και όσων κατοικούν σε αυτά. Αγωνίζεται με συνέπεια, σταθερότητα και επιμονή ενάντια στην καταπίεση, τη βία και την εξουσία, για να διατηρήσει την επιλογή ζωής που έχει θέση. Η Χαλέλ είναι μια μαχήτρια της ειρήνης των καταπιεσμένων και πληρώνει το τίμημα στερούμενη επανειλημμένα την ελευθερία της.
Οι ισραηλινές στρατιωτικές αρχές έχουν την εξουσία να μετατοπίζουν πληθυσμούς σε ελεγχόμενα εδάφη εντός της ισραηλινής επικράτειας ενώ εκατομμύρια είναι οι παλαιστίνιοι που έχουν εκτοπιστεί βίαια ή έχουν βρει φριχτό θάνατο μέσα από τις συνεχείς πολεμικές επιχειρήσεις. Καταλαμβάνουν όλο και περισσότερα παλαιστινιακά εδάφη, ελέγχουν πλήρως την οικονομική ανάπτυξη των παλαιστινίων, την κυκλοφορία τους καθημερινά, τις συναθροίσεις και τον δημόσιο λόγο τους, καταστέλλοντας με διάφορα μέσα την παλαιστινιακή αντίσταση στον ισραηλινό εποικισμό και την κατοχή ενώ είναι υπεύθυνοι για τη διασπορά του εθνικισμού μεταξύ των καταπιεσμένων σε περιοχές όπως η Δυτική Όχθη και η Λωρίδα της Γάζας.
Όπως μας μεταφέρουν οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι της αναρχοκομμουνιστικής οργάνωσης Unity-Ahdut-Al-Wihdeh, που δραστηριοποιείται τόσο στο Ισραήλ αλλά και στην κατεχόμενη Παλαιστίνη …η πολυδιάστατη αντίσταση της παλαιστινιακής εργατικής τάξης όλα αυτά τα χρόνια έχει πετύχει κυρίως την μερική ανάσχεση της γενικευμένης καθυπόταξής της από το ισραηλινό κράτος, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να γυρίσει το χρόνο πίσω. Πράξεις όμως όπως αυτή της Χαλέλ που οπλίζει τις αρνήσεις της ενάντια στον ισραηλινό μιλιταρισμό, οξύνουν την ένταση του πολέμου που διεξάγει ο εσωτερικός εχθρός απέναντι στα εγκλήματα του ισραηλινού κράτους.
Από την ολική άρνηση στράτευσης, στην συνολική στράτευση των αρνήσεών μας
Η Χαλέλ είναι μια διεθνίστρια αγωνιζόμενη που μάχεται για την υπεράσπιση της ισότητας και της αλληλεγγύης και γι’ αυτό αξίζει την αμέριστη υποστήριξή μας. Την Πέμπτη 29 Οκτώβρη πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με μπογιές και τρικάκια στο κτίριο Βιέννη, που ανήκει πλέον σε ξενοδοχειακό όμιλο επενδυτών ισραηλινών συμφερόντων, ενάντια στην επίσκεψη του υπουργού εξωτερικών του Ισραήλ στην Αθήνα Gabi Ashkenazi για την τριμερή συνάντηση Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου. Η Ελλάδα είναι πιστός σύμμαχος και συνεργάτης του Ισραήλ με βαθιά συνενοχή στο αιματοκύλισμα της κατεχόμενης Παλαιστίνης. Αποτελεί άλλωστε εξέχουσα συνιστώσα στην τριμερή συμμαχία με το Ισραήλ και την Κύπρο για την ενεργειακή τροφοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τα κοιτάσματα της Μέσης Ανατολής, Αποτέλεσμα της σταθερότητας που διέπει την ελληνο-ισραηλινή φιλία είναι το τεράστιο επενδυτικό ενδιαφέρον που επιδεικνύουν τα επιχειρηματικά fund Ισραηλινών στον ελλαδικό χώρο στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας (προοπτική της εξαγοράς της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων από τον ισραηλινό κολοσσό αμυντικού υλικού Elbit Systems καθώς και της συνεργασίας με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα) αλλά και του real estate. Από την Ευρώπη μέχρι τη Μέση Ανατολή η ειρήνη των καταπιεσμένων θα έρθει μέσα από τον πόλεμο των τάξεων. Και σε αυτόν τον πόλεμο οι επενδύσεις των εχθρών μας βρίσκονται σε διαρκές στόχαστρο. Για την οικοδόμηση ενός μαχόμενου αντιμιλιταριστικού αναχώματος. Για να μη γίνει ο πόλεμος η τελευταία εικόνα πριν το χαμό μας.
Διεθνιστική αλληλεγγύη στην Ισραηλινή αντιρρησία συνείδησης Χαλέλ Ράμπιν
Καμία ειρήνη με τους εχθρούς της ελευθερίας