Η παγκόσμια έκρηξη της πανδημικής κρίσης με αφορμή την διακρατική διαχείριση της νόσου covid-19, είναι η απαρχή μιας πρωτοφανούς επίθεσης των απανταχού εκμεταλλευτών στους από τα κάτω. Στον ελλαδικό χώροα ποκρυσταλλώνεται η συντεταγμένη ανασυγκρότηση του νεοφιλελευθερισμού με τη μορφή ληστρικής επιδρομής ακόμα και στα στοιχειώδη κοινωνικά και ταξικά δικαιώματα και ελευθερίες (βλ τα τελευταία νομοσχέδια που αφορούν τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, τη λεηλασία της φύσης, το εκπαιδευτικό, τον πτωχευτικό κώδικα, την ένταση του εγκλεισμού στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και επιμέρους διατάξεις σε άλλους τομείς).
Στην όψη μιας διαφαινόμενης κοινωνικής αποσταθεροποίησης μέσω των ολοένα και αυξανόμενων αντιδράσεων, το κράτος θεσμοθετεί την παρανομοποίηση των αντιστάσεων και της αλληλεγγύης: άρει τα απεργιακά δικαιώματα και τις χρόνια συνταγματικά κατοχυρωμένες συνδικαλιστικές ελευθερίες, καταστέλλει τις διαδηλώσεις και επιτίθεται ολομέτωπα στον κόσμο και τις δομές του αγώνα με συλλήψεις, βασανισμούς και φυλακίσεις αγωνιστ(ρι)ών καθώς και εκκενώσεις καταλήψεων και αυτοδιαχειριζόμενων δομών αντίστασης.
Το κράτος διεκδικεί το μονοπώλειο στη διαχείριση της πανδημικής κρίσης ως εγγυητής της ομαλότητας περιορίζοντας, απομονώνοντας και καταστέλλοντας κάθε μορφής αντίλογο. 10 μήνες τώρα τα μέτρα που αφορούν την κοινωνική βάση περιορίζονται στον εγκλεισμό, τις στερήσεις, την απομόνωση και τις απαγορεύσεις. Και η αμφισβήτηση των κρατικών οδηγιών οδηγεί στην παραδειγματική τιμωρία. Αυτό που καλέστηκαν να αντιμετωπίσουν μέχρι τώρα μεμονωμένοι σύντροφοι απο εμάς με βάση τις πολιτικές επιλογές αγώνα (όπως για παράδειγμα η ολική άρνηση στράτευσης) γενικεύεται στο σύνολο της κοινωνίας. Η εξατομίκευση της καταστολής και η οικονομική εξάντληση μέσω της επιβολής διοικητικών προστίμων σε ότι αφορά την άρνηση υποταγής στο μονοπώλειο του κρατισμού δίνει πλέον το βροντερό παρόν σε όλες και όλους.
Όλο αυτό το διάστημα ο αναρχικός-αντιεξουσιαστικός χώρος όπως και ευρύτερα κομμάτια του ανταγωνιστικού κινήματος, με τις μικρές και μεγάλες τους δυνάμεις απέναντι στις απαγορεύσεις, επέλεξαν να σταθούν στο πλάϊ όσων πλήττονται άμεσα από την κρατική διαχείριση, όσων εξαιρούνται από τα μέτρα πρόνοιας, όσων εξοντώνονται καθημερινά στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με το ίδιο σθένος και αποφασιστικότητα οφείλουμε να σταθούμε συλλογικά ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική μεθόδευση της οικονομικής εξόντωσης της κοινωνίας, μέσω των διοικητικών προστίμων που επιβλήθηκαν για παραβίαση των απαγορεύσεων κυκλοφορίας και τις παραβιάσεις που αφορούν τα μέτρα με πρόσχημα την προστασία της δημόσιας υγείας. Και αυτό γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως ο ιός covid-19 για το κράτος και τα αφεντικά αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί το μέσο και όχι την αιτία για την εντατικοποίηση της επίθεσης σε βάρος μας.
Μέχρι στιγμής έχουν επιδοθεί χιλιάδες διοικητικά πρόστιμα για παραβίαση των απαγορεύσεων, με την ενδεχόμενη αποπλήρωση αυτών να σημαίνει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στα κρατικά ταμεία. Αυτά τα λεφτά δοθούν μαζί με όλα τα υπόλοιπα κονδύλια του κρατικού προϋπολογισμού σε δαπάνες για το στρατό, την αστυνομία, τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές, τους πολιτικούς, τους καναλάρχες, τους κλινικάρχες και την εκκλησία, για να ενισχύσουν την κρατική και καπιταλιστική υπεροπλία και ευμάρεια.
Την κρίση του συστήματος δε θα την πληρώσουμε εμείς
Πιστεύουμε πως είναι η στιγμή να συλλογικοποιήσουμε τις επιλογές μεμονωμένων συντρόφων/ισσών που όλο αυτό το διάστημα, είτε από αδυναμία είτε συνειδητά, ακολούθησαν τη στάση πληρωμών με αφορμή διοικητικά πρόστιμα λόγω της ολικής άρνησης στράτευσης, δεκάδες δικαστικά πρόστιμα, κλήσεις και χρέη στο δημόσιο ή σε υπηρεσίες κοινής οφέλειας. Γι΄ αυτό και ως συλλογικότητα καταθέτουμε δημόσια την συλλογική άρνηση πληρωμών στα διοικητικά πρόστιμα που επιβλήθηκαν με τιμωρητικό χαρακτήρα λόγω της παραβίασης κυκλοφορίας, των παρεμβάσεων και των συλλήψεων που έχουμε δεχθεί όλο αυτό το διάστημα με σκοπό τον αγώνα για μαζικοποίηση των αρνήσεων και συλλογική διαγραφή τους.
Είμαστε εμείς που καθημερινά δίνουμε και τη ζωή μας για τα κέρδη των αφεντικών. Είμαστε εμείς που βρισκόμαστε διαρκώς στο στόχαστρο της καταστολής. Είμαστε εμείς που πεθαίνουμε στις φυλακές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, στα νοσοκομεία και τα ψυχιατρεία. Είμαστε εμείς που χάνουμε τα σπίτια μας, που καταδιωκόμαστε ακόμα και ως άστεγοι στις πλατείες γιατί ο καπιταλισμός χτίζεται πρώτα στην εικόνα και έπειτα στην ουσία. Δε θα πληρώσουμε εμείς τα κενά του συστήματος και τα χρέη των καπιταλιστών απο τη διαχείριση της πανδημίας. Ο covid-19 μπορεί να είναι ο ιός, ο καπιταλισμός όμως είναι η πανδημία.
Μαζικές αρνήσεις πληρωμών στα διοικητικά πρόστιμα
Άμεση διαγραφή των χρεών
που βεβαιώθηκαν από τις τιμωρητικές διατάξεις και απαγορεύσεις λόγω covid-19