Το πρωί της 12ης Φλεβάρη ένστολοι κουκουλοφόροι απαγάγουν, έξω από το σπίτι του, σύντροφο που δραστηριοποιείται στην αναρχική συλλογικότητα ΜΑΣΟΒΚΑ, ενώ λίγη ώρα αργότερα ακολουθεί η απαγωγή και δεύτερου συντρόφου της ίδιας συλλογικότητας. Ακολουθεί έρευνα στο σπίτι του ενός όπου και κατάσχεται ο υπολογιστής του. Η εντολή αρπαγής των συντρόφων δόθηκε απευθείας από τον αναπληρωτή υφυπουργού Εξωτερικών Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, έπειτα από την παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε στο γραφείο του από μέλη της συλλογικότητας, σε ένδειξη αλληλεγγύης και ανάδειξης της απεργίας πείνας που πραγματοποιεί από 8-1 ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας, διεκδικώντας άμεσα τη μεταφορά του στις φυλακές Κορυδαλλού.
Όμως το αξιοσημείωτο της υπόθεσης δεν είναι η σύλληψη αυτή καθαυτή, ούτε οι διαδικασίες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε. Δεκάδες αγωνιστές βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής καθημερινά. Οι συλλήψεις (ιδιαίτερα μέσα στα κατασταλτικά μέτρα της πανδημίας) αποτελούν καθημερινότητα, οι παρακολουθήσεις κανονικοποιούνται τείνοντας να θεσμοθετηθούν πλέον και νόμιμα μέσα από τις επεκτάσεις των τρομονόμων-για ακόμη μά φορά μέλη της Ταξικής Αντεπίθεσης βρίσκουν συσκευές γεωεντοπισμού και καταγραφής ήχου στα οχήματα τους-ενώ δεκάδες καταγγελίες για βασανιστήρια και ξυλοδαρμούς στις πορείες, στους δρόμους κτλ έρχονται στο φως της δημοσιότητας μέρα με τη μέρα.
Η καταστολή δείχνει τα δόντια της
Ενώ οι σύντροφοι παραπέμπονται με πλημμεληματικές κατηγορίες στον εισαγγελέα για την παρέμβαση στο γραφείο του Βαρβιτσιώτη, η δικογραφία αναβαθμίζεται έκτακτα με την προσθήκη της κατηγορίας της εγκληματικής οργάνωσης. Το κύριο αποδεικτικό στοιχείο της ποινικής αναβάθμισης αφορά την διαδικτυακή δραστηριότητα των συντρόφων όπως για παράδειγμα την ύπαρξη του λογότυπου της ομάδας τους στα προσωπικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Για πρώτη φορά βλέπουμε στην πράξη την λογοκρισία της διαδικτυακής ελευθερίας και τη χρήση της ως μέσω καταστολής.
Η δεξιά που διψάει για το αίμα των αγωνιστ(ρι)ών επιχειρεί να εγκληματοποιήσει όχι απλά τη ριζοσπαστική δράση αλλά και την ίδια την ύπαρξη των οργανωμένων ομάδων, συλλογικοτήτων, σχημάτων κτλ. Δεκάδες είναι άλλωστε οι φωτογραφικές διατάξεις όλο το προηγούμενο διάστημα που επιχειρούν να στοχοποιήσουν τους συντρόφους και τις συντρόφισσες του Ρουβίκωνα, στρώνοντας μια αντίστοιχη ποινική εξέλιξη, ενώ στην παράλληλη διάσταση του αγώνα είχε προηγηθεί η απόπειρα παρανομοποίησης μέσω της εγκληματικής οργάνωσης για τη δράση σωματείων βάσης (ΣΣΜ Αθήνας για τον αγώνα στο κάτεργο Saladin). Και ποιος ξέρει άραγε τι μέλει γενέσθαι από εδώ και πέρα για τον κόσμο του αγώνα.
Το κράτος είναι η μόνη εγκληματική οργάνωση
Την ίδια στιγμή που η Δεξιά υπογράφει συμβόλαιο θανάτου για τον επαναστάτη απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, επιχειρεί να ανοίξει τις φυλακές για το κίνημα αλληλεγγύης που στέκεται στο πλευρό του για να αναδείξει τον δίκαιο αγώνα του. Έναν αγώνα που θάβεται από το κράτος και τα τρομοπάνελ, για να συγκαλυφθεί η αιμοβόρα εγκληματική τους δράση. Η φίμωση του λόγου και των δράσεων αλληλεγγύης αλλά και της ίδιας της απεργίας πείνας που βρίσκεται σε αιχμιακό σημείο, υπαγορεύεται απευθείας μέσα από τα ανώτερα κλιμάκια της τρομοκρατίας που εδρεύουν μέσα στη μεγαλύτερη γιάφκα, την αμερικάνικη πρεσβεία. Η κρατική τρομοκρατία δε μας λυγίζει. Ο αγώνας για την υπεράσπισης της ζωής και της αξιοπρέπειας μέσα από την απεργία πείνας του συντρόφου Δ. Κουφοντίνα, θα νικήσει.
Αλληλεγγύη στους 2 συντρόφους της συλλογικότητας ΜΑΣΟΒΚΑ