Τα ξημερώματα Παρασκευής 22/7 μπάτσοι όλων των ειδών προχώρησαν στην εκκένωση της κατάληψης 111 στο κέντρο της Θες/νίκης, η οποία λειτουργούσε από το 2015. Διάφορα τοπικά ρουφιανοσάιτ συνδράμουν φυσικά στο έργο της αστυνομίας, βγάζοντας ανακοινώσεις που με στόμφο τονίζουν ποια είναι τα ευρήματα που κατασχέθηκαν από την κατάληψη: κράνη, παλούκια, πυροσβεστήρες… Αντικείμενα τα οποία χρόνια τώρα αποτελούν κινηματικά μέσα και εργαλεία με τα οποία αμυνόμαστε και προστατευόμαστε από κάθε είδους κρατική και παρακρατική επίθεση και απαντάμε στη βίαιη καταστολή που δεχόμαστε.
Για ένα ακόμη καλοκαίρι διανύουμε μία δύσκολη περίοδο με τις πυρκαγιές να καίνε ολόκληρα οικοσυστήματα, χωριά και σπίτια ανθρώπων που απλά μένουν αβοήθητοι, μη ανθρώπινα ζώα αφανίζονται γιατί πολύ απλά το κράτος αποδείχθηκε πάλι ανίκανο και απροετοίμαστο να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους συνθήκες, παρόλες τις περσινές και προπέρσινες αντίστοιχες καταστροφικές πυρκαγιές. Γιατί δεν υπάρχουν πολλοί πυροσβέστες καθώς είναι σε αναστολή ακόμη λόγω των υποχρεωτικών εμβολιασμών, τα αντίστοιχα οχήματα δεν ήταν σε ετοιμότητα, ούτε είναι επαρκή αριθμητικά, κάτι που αποδείχθηκε και πέρσι. Αλλά οι μπάτσοι είναι τόσοι πολλοί καθώς οι προσλήψεις συνεχίζονται αμείωτα.
Δεν είμαστε γελασμένοι. Η εξουσία έχει δείξει χρόνια τώρα το πραγματικό της προσωπείο με τελευταία παραδείγματα τις προκλητικές αποφυλακίσεις παιδο-βιαστών, δολοφόνων διασφαλίζοντας έτσι τις κομματικές τους διασυνδέσεις, αφήνοντας από την άλλη τον αναρχικό απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη που βρίσκεται στην 61 ημέρα, να κινδυνεύει με άμεσες σοβαρές συνέπειες στα ζωτικά του όργανα, ενώ θα έπρεπε να έχει αποφυλακιστεί καθώς έχει εκτίσει την προβλεπόμενη ποινή του. Το κράτος επιζητεί την ευθεία αντιπαράθεση με τις μαχόμενες δυνάμεις της αγωνιζόμενης κοινωνίας. Στέλνει τελεσίγραφα, κακοποιεί και βασανίζει στους δρόμους και στα «σωφρονιστήρια», δολοφονεί και πνίγει μετανάστ(ρι)ες στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα, σημαδεύει τον καθένα και την καθεμιά μας ξεχωριστά με το χέρι στη σκανδάλη. Στόχος της κάθε εξουσίας είναι να τρομοκρατήσει όσους/ες δεν σκύβουν το κεφάλι στην κρατική βαρβαρότητα, να εκκενώσει καταλήψεις που αποτελούν κέντρα αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση γιατί απλά ενοχλούν μέσα στις εξευγενισμένες πόλεις, να διώκει και να φυλακίζει όσους/ες παλεύουν για την ελευθερία.
Γι’ αυτό λοιπόν και ως κίνημα δεν πρέπει να αφήσουμε αμαχητί όλα όσα κερδίσαμε χρόνια τώρα με αγώνες και απώλειες. Γιατί για εμάς αυτό που έχει σημασία είναι η συνέχιση του αγώνα απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και κάθε εξουσία. Να φωνάξουμε όλοι και όλες πως οι καταλήψεις δεν είναι νεκρά ντουβάρια. Είναι οι ζωντανές στιγμές αγώνα του χθες, του σήμερα, του πάντα.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ 111 ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ