Γράμμα του αναρχικού αιχμαλώτου, μέλους της Οργάνωσης Αναρχική Δράση, Θάνου Χατζηαγγέλου προς τους αναρχικούς αιχμαλώτους Monica Caballero και Francisco Solar, με αφορμή τη διεθνή εβδομάδα αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αναρχικούς.
Σύντροφοι Monica και Francisco,
Αυτές οι λέξεις ταξιδεύουν στο πλευρό σας από ένα κελί πολύ μακριά από τα δικά σας. Κουβαλούν μαζί τους τις ίδιες συνένοχες σκέψεις που συνθλίβουν σύνορα και τείχη. Την ίδια επιμονή και ανυπομονησία για την επιστροφή στα μονοπάτια της φωτιάς. Οι σκέψεις αυτές δεν πεθαίνουν καθημερινά στα κάγκελα και τις ένστολες φιγούρες που μας χωρίζουν. Παραμένουν ζωντανές συντροφεύοντας την ίδια αναγκαιότητα για ακόμη ένα συνεκτικό σχέδιο που θα παραδώσει στη φωτιά και το μπαρούτι την τάξη και την ασφάλεια αυτού του γερασμένου κόσμου.
Μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερα κομμάτια του ουρανού χαρίζονται στο ατσάλινο πλέγμα. Και ένα ερώτημα βασανίζει το κεφάλι μου όλο και πιο πολύ: είναι το μπετό που ψηλώνει ή μήπως σκύβει το κεφάλι ολοένα και πιο χαμηλά; Έρχεται όμως η ίδια η ζωή να απαντήσει. Η φυλακή δεν θα μας νικήσει σύντροφοι. Γιατί παραμένουμε με την ίδια περηφάνια ταγμένοι ολόψυχα στον ορίζοντα της ανατροπής.
Νέοι σχηματισμοί άμεσης δράσης συγκροτούνται στα εδάφη που μέχρι πρότινος δηλώναμε αμετάκλητα παρόντες. Νέα σχέδια επίθεσης παίρνουν σάρκα και οστά, ταξιδεύοντας σε όλα τα μητροπολιτικά κέντρα την εκκωφαντική αναγκαιότητα της επίθεσης στους εκφραστές της βίας και της εκμετάλλευσης των καταπιεσμένων.
Ταξιδεύοντας στο σήμερα, τα λόγια των Ιταλών ανταρτών της ένοπλης αυτονομίας είναι αναγκαίο να θυμίσουμε στους τυράννους μας πως η αβεβαιότητα είναι το πιο δυσβάσταχτο πράγμα. Όσα χρόνια αιχμαλωσίας και αν περάσουν θα παραμείνουμε αμετάκλητα ταγμένοι στη φλέβα της αποτύπωσης της θεωρίας μέσα από την πράξη, περήφανα υπερασπιζόμενοι τον αναρχικό ανταρτοπόλεμο. Είμαστε οι κρίκοι στη συνοχή του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος της ανυποταξίας, της ρήξης και της ανατροπής. Δεν θα μας λυγίσει ο εγκλεισμός ούτε στιγμή. Γιατί η θέληση και η αναγκαιότητα μπροστά στην αιχμαλωσία είναι σαν τους δείκτες του ρολογιού: όσο ο χρόνος προσπαθεί μάταια να τις διαιρέσει, αυτές διανύουν τις ατομικές επαναστατικές διαδρομές αρχίζοντας και τελειώνοντας πάντα στο ίδιο σημείο.
Σας στέλνω την ολόφωτη συνενοχή μου κρατώντας την ανάσα μου για τις εχθροπραξίες που έπονται. Όλη μας η δύναμη στην έγκλειστη διεθνή κοινότητα του αναρχικού ανταρτοπόλεμου και μια υψωμένη γροθιά σε κάθε μαχόμενη πρωτοβουλία που επιμένει να συγκρούεται ολομέτωπα με την τάξη αυτού του κόσμου.
Άμεση απελευθέρωση του συντρόφου Marcelo Vilarroel Sepulveda
Δεν ξεχνάμε τους απανταχού επαναστάτες που τίμησαν με τη ζωή τους τα αναχώματα της προλεταριακής βίας
Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Δ’ Πτέρυγα, φυλακές Κορυδαλλού
18/8/2022
T.Chatziaggelou|A message of resistance to comrades Monica Caballero and Francisco Solar
Letter of the anarchist prisoner Thanos Chatziaggelou to the anarchist prisoner Monica Caballero and Francisco Solar, regarding the international week of solidarity to anarchist prisoners.
These words travelled by your side from a cell very far from yours. They carry with them, the identically guilty thoughts that crush borders and walls. They carry the same persistence and impatience for the return to the paths of fire. Those thoughts don’t die daily on the iron bars and uninformed figures that separate us. They remain alive accompanying the same necessity for one more consensual plan that will surrender to the fire and gunpower the order and safety of this old world.
Day by day more and more parts of the sky are given away to the iron bars. And there is one question torturing my head more and more: is it the concrete that grows higher or is it maybe the head lowering? However, life itself answers this question. Prisons will not crush us comrades. Because we remain with the same pride wholeheartedly fighting to overcome power.
New formulations of direct action are coming together in territories where until recently we were stating irrevocably present. New plans of attack are being realised, travelling to all metropolitan centres and spreading the necessity to attack the carriers of violence and the exploration of the oppression (ones).
Travelling into the present, the words of the Italian autonomous guerillas offer it is of great importance to remind our tyrants that uncertainty is the most unbearable state. No matter how many years of captivity go by we will wholeheartedly remain faithful to the nucleus of turning theory into action proudly defending the anarchist guerilla warfare. We are the parts currently connecting the past, the present and the future of insubordination, rupture and subversion. Inprisonment will not bend us even for a moment. Because willingness and the necessity against captivity are like the pointers of clock: while time is pointlessly trying to divide them, they cross their revolutionary paths by starting and ending at the exact same point.
I am sending you my bright guilt holding my breath for the next acts against the people of power. All of our strength to the international imprisoned community of anarchist guerilla warfare and a raised fist to every struggling initiative that insists on against the order of this world.
Direct liberation of the comrade Marcelo Villarroel Sepulveda
We don’t forget the omnipresent revolutionaries that honoured with their lives the barracks of proletarian violence
Thanos Chatziaggelou, captive member of the Organization Anarchist Action
D’ Wing, Korydallos Prison
18/8/22