Πολιτική τοποθέτηση του αιχμάλωτου, μέλους της Οργάνωσης Αναρχική Δράση, Θ.Χατζηαγγέλου για την απεργία πείνας μέχρι θανάτου των Τούρκων συντρόφων-ισσών
“Ο θάνατος αντέχεται με την τρελή ακλόνητη ελπίδα. Γιατί ζήτημα χρόνου είναι η πτώση του”.
Με αυτά τα λόγια ο Αισχύλος υμνεί την ωδή της ανυποταγής ενάντια στην τιμωρητική λύσσα της τυραννίας. Η εικόνα του Προμηθέα Δεσμώτη που στέκει αμετανόητος μπροστά στην εκδικητικότητα των θεών, είναι ο διαχρονικός φόβος των βαρβάρων που βλέπουν την αιχμαλωσία να στέκει αδύναμη μπροστά στο δίκιο της αυτοδιάθεσης και της αυταπάρνησης. Ο Προμηθέας στέκει μετέωρος και ασάλευτος ανάμεσα στο θάνατο και τη ζωή, αλυσοδεμένος και καρφωμένος με μία σιδερένια σφήνα στο στέρνο ενώ ένα όρνιο κατατρώει κάθε μέρα τα σπλάχνα του. Στέκει αλύγιστος βιώνοντας το ίδιο ανεκπλήρωτο μαρτύριο προξενώντας το φόβο στον δεσμοφύλακά του, που μαρτυρά πως ο ίδιος είναι ικανός να δραπετεύσει ακόμα και από το ίδιο του το σώμα.
Αν ο Αισχύλος σήμερα αναζητούσε σύγχρονες απεικονίσεις του έργου του, θα έγραφε για τους Τούρκους συντρόφους και συντρόφισσές μας. Για εκείνα τα αλύγιστα αστέρια του λαϊκού επαναστατικού κινήματος της γειτονικής χώρας, που δεκαετίες τώρα έχουν κάνει τέχνη τη ζωή υπερνικώντας το θάνατο του φασισμού και του ιμπεριαλισμού της δικτατορικής κατοχής. Προσωπικότητες ανυπότακτες που υφαίνουν, με το κόκκινο νήμα, το πέπλο της αντίστασης που θα καλύψει μια για πάντα τη δυστυχία και την εκμετάλλευση του λαού τους.
Μέσα στα κάτεργα του φασισμού το νήμα της αντίστασης κρατούν αυτή τη στιγμή οι επαναστάτες κρατούμενοι Sibel Balac, Gokhan Yildirim και Ileri Kizilaltun που πραγματοποιούν απεργία πείνας μέχρι θανάτου ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης και τις πειθαρχικές διώξεις των πολιτικών κρατουμένων, τις απαγορεύσεις και τον περιορισμό της επικοινωνίας, τις στημένες δίκες με τη χρήση μυστικών μαρτύρων και πρακτόρων, καθώς και την αποφυλάκιση αρρώστων κρατουμένων, όπως ο καρκινοπαθής αγωνιστής Ali Osman Kose που παραμένει αιχμάλωτος εδώ και 34 χρόνια.
Η επαναστάτρια Sibel Balac είναι δασκάλα που απολύθηκε από το φασιστικό καθεστώς του Ερντογάν με τη χρήση των διαταγμάτων έκτακτης ανάγκης. Συνελήφθη στις 10 Δεκέμβρη του 2018 και καταδικάστηκε σε 8 χρόνια και 1,5 μήνα για συμμετοχή σε διαδηλώσεις ενώ η φυλάκισή της στηρίχθηκε σε πλαστά έγγραφα και μυστικούς μάρτυρες λόγω της αδιάλλακτης στάσης της μπροστά στο 28ο Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο Άγκυρας.
Ο επαναστάτης Gokhan Yildirim βρισκόταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την προστασία και την περιφρούρηση των κόκκινων συνοικιών της Κωνσταντινούπολης από τις ναρκομαφίες και τη διαφθορά. Οι Τούρκοι σύντροφοι και συντρόφισσες δίνουν για δεκαετίες έναν αιματηρό ριζοσπαστικό αγώνα ενάντια στους ναρκοδιακινητές που συνεργάζονται επίσημα με τους φασίστες του ΑΚΡ για να σπείρουν την παρακμή και τη διαφθορά μέσα στις αγωνιζόμενες κοινότητες των τουρκικών μητροπόλεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η υπόθεση του συντρόφου Gokhan, που ο ίδιος καταδικάστηκε σε 46 χρόνια φυλάκιση με βάση τους νόμους περί “τρομοκρατίας”, την ίδια στιγμή που οι ναρκομαφιόζοι που εμπλέκονται στην υπόθεση αφέθηκαν ελεύθεροι δύο μήνες μετά. Η σύμφυση της νόμιμης καπιταλιστικής διάρθρωσης με τη συγκροτημένη μαύρη παραοικονομία είναι δεδομένη και αναπόσπαστη και εξυπηρετεί όχι μόνο οικονομικές τρύπες αλλά κυρίως πολιτικές. Οι φυλακισμένοι επαναστάτες συνεχίζουν τον επιτακτικό αγώνα ενάντια στα ναρκωτικά με ένα από τα κεντρικά αιτήματα των απεργών να είναι η παύση των διώξεων όσων αγωνίζονται ενάντια στις ναρκομαφίες και η διακοπή της συνεργασίας του κράτους με τους βαρόνους των ναρκωτικών. Οι επαναστάτες αγωνίζονται ενάντια στη μεθοδευμένη διακίνηση του θανάτου για να υπερασπιστου΄ν στην πράξη τους νεκρούς αυτού του πολέμου, όπως ο 25χρονος αγωνιστής του Λαϊκού Μετώπου Hasan Ferit Gedik που εκτελέστηκε το 2013 από ναρκομαφιόζους στο μέτωπο αντίστασης ενάντια στη διαφθορά και την παρακμή.
Στη μάχη για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία μπαίνει πλέον και ο επαναστάτης Ileri Kizilaltun που βρίσκεται φυλακισμένος εδώ και 10 μήνες με βάση τις καταθέσεις ενός ψευδομάρτυρα.
Το μόνο που έχει να επιδείξει αυτή τη στιγμή ο φασισμός του Ερντογάν είναι η συστηματική τρομοκρατία μέσω της μηδενικής ανοχής και η κλιμακούμενη γεωπολιτική ένταση. Η ενίσχυση της εξοπλιστικής δραστηριότητας, ο διάλογος για τα πυρηνικά με τη Ρωσία, η από κοινού με το ελληνικό κράτος προσυμφωνημένη αντιμεταναστευτική πολιτική, οι προκλήσεις στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο έχουν διττό χαρακτήρα: η Τουρκία αποζητά ισορροπίες με τη ΝΑΤΟϊκή συμμαχία και τις δυνάμεις του αντίπαλου δέους, εμφανιζόμενη ωε ρυθμιστής συσχετισμών ισχύος στη σφαίρα του ενεργειακού ιμπεριαλισμού, την ίδια στιγμή που σπέρνει το φόβο και την τρομοκρατία στον εσωτερικό εχθρό.
Αν είναι κάτι που χαρακτηρίζει το λαϊκό επαναστασικό κίνημα στη γειτονική χώρα, είναι η πολιτική και τακτική συνέπεια στον ταξικό πόλεμο. Και οι φυλακισμένοι επαναστάτες δεν θυμίζουν σε τίποτα αφοπλισμένες δυνάμεις. Παρά τα δεσμά της αιχμαλωσίας βρίσκονται αλύγιστοι, στην πρώτη γραμμή της πάλης ενάντια στην αυταρχικότητα του φασισμού και του ιμπεριαλισμού. Το απολυταρχικό καθεστώς του Ερντογάν υπογράφει τη θανατική ποινή των απεργών πείνας Sibel Balac και Gokhan Yildirim, αρνούμενο να δικαιώσει τον αγώνα τους. Όμως στο δικό μας δρόμο, ο θάνατος δεν έχει πλέον εξουσία. Με λέξεις όπως ο σεβασμός και η εκτίμηση να στέκουν φτωχές για να περιγράψουν το μεγαλείο της αντίστασης των συντρόφων και των συντροφισσών μας, κρατάμε σαν αντίποινα τα τελευταία λόγια πριν την πτώση της τυραννίας.
“Εδώ τελειώνει ο Λόγος
κι αρχίζει η βία.
Τρέμει η γη
πονούν τα σπλάχνα της.
Βογκάει βαθιά και σκοτεινά.
Πύρινη λαίλαπα ξεχύνεται στη γη
μάστιγα η σκόνη,
λύσσα εμφύλια τρελαίνει τους ανέμους
κι η θάλασσα ζητάει ν’ αφανίσει τον ουρανό”.
Μαζί μέχρι το τέλος.
Νίκη στην απεργία πείνας των επαναστατών συντρόφων Sibel Balac, Gokhan Yildirim, Ileri Kizilaltan. Άμεση απελευθέρωση του Ali Osman Kose.
Δεν ξεχνάμε τους μάρτυρες της κόκκινης αντίστασης που πότισαν με το αίμα τους τον ανθό της ελευθερίας.
Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Δ’ Πτέρυγα, Φυλακές Κορυδαλλού
24/8/2022