Πολιτική τοποθέτηση του αιχμάλωτου μέλους της Αναρχικής Δράσης Θάνου Χατζηαγγέλου για τις δολοφονίες μεταναστών ανοιχτά της Πύλου.
“…το μεγαλείο του πατριωτισμού, φέρετρα σκεπασμένα με σημαίες”.
Μέσα σε μια χώρα, όπου οι μέρες εθνικού πένθους είναι σαν τα Σαββατοκύριακα, κάθε εθνικό δάκρυ για τους νεκρούς του κοινωνικού και ταξικού πολέμου είναι και ένας λυγμός υποκρισίας. Την ίδια στιγμή που η ντόπια ευθυγράμμιση με τη διεθνή αντιμεταναστευτική πολιτική του τρόμου και του θανάτου πνίγει στα υδάτινα ελληνικά σύνορα πάνω από 300 ανθρώπους, η Εθνική Ελλάδος κρατάει ενός λεπτού σιγή και το πολιτικό προσωπικό διεξάγει μνημόσυνα για τους αδικοχαμένους. Οποία υποκρισία! Το έθνος να θρηνεί όσους το ίδιο δολοφονεί για να μείνει αμόλυντο και σιδερόφραχτο το ελληνικό ιδεώδες.
Πάνω από 300 ακόμη ονόματα στο μακρύ κατάλογο των θανατοποινιτών, το έγκλημα των οποίων ήταν να αναζητήσουν μια ασφαλέστερη ζωή. 300 ακόμη ονόματα νεκρών από “πνιγμούς” στα υδάτινα σύνορα, εκτροπές οχημάτων από καταδιώξεις στους αυτοκινητόδρομους και εν ψυχρώ δολοφονίες στα σύνορα και τις μητροπόλεις από το επίσημο παρα-κράτος και τις φασιστικές γκρούπες του. Και για όλους αυτούς τους νεκρούς, το πολιτικό προσωπικό έχει να υποσχεθεί κι άλλη στρατικοποίηση: επέκταση του φράχτη στον Έβρο, ενίσχυση της συνοριοφυλακής, νέες συμφωνίες συνεργασίας με τη Frontex, ΝΑΤΟϊκή εισφορά και στρατοπέδευση. Γιατί τα κράτη στο θάνατο απαντάνε με θάνατο. Γιατί οι δολοφονίες μεταναστών δεν είναι το πρόβλημα αλλά το αριθμητικό αποτέλεσμα των ίδιων των πράξεων.
Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν μιάσματα που εμπορεύονται τον πόνο και την ελπίδα των ανθρώπων για μια ζωή με λιγότερη δυστυχία. Όμως είναι αφελές και ηλίθιο κάποιος να πιστεύει ότι τα ίδια τα κυκλώματα διακινητών συνυπάρχουν στην ίδια βάρκα με τους καταραμένους αυτού του κόσμου. -“Μα κάποιοι ομολογούν;” Όποιος έχει περάσει από τα βασανιστήρια της Ελληνικής Αστυνομίας γνωρίζει πολύ καλά πόσο εύκολα ομολογείς κάτι που δεν είναι για να λήξει η κακοποίησή σου. Έτσι λειτουργεί η βιτρίνα της Τυραννίας. Υφαρπάζει βίαια ότι χρειάζεται για να υποθάλψει τα δικά της εγκλήματα. Πως άλλωστε θα υπήρχαν οι νομιμοποιημένοι λαθρομετανάστες αν δεν υπήρχαν οι διεφθαρμένοι συνοριοφύλακες, λιμενικοί, μπάτσοι, στρατιωτικοί κτλ, που πλουτίζουν από την εμπορευματοποίηση των συνθηκών ασύλου. Κατά τα άλλα οι φυλακές είναι γεμάτες από διακινητές.
Ας ανοίξει ο καθένας τα μάτια του και θα δει ποιο είναι το πραγματικό έγκλημα, όταν οι “ανθρωπιστικές” επιχειρήσεις της Frontex φτιάχνουν κλοιούς γύρω από τους πλωτούς τάφους μεταναστών για να μην έχουν τη δυνατότητα να προσαράξουν σε χερσαία ευρωπαϊκά εδάφη. Όταν το ΝΑΤΟ κάνει “ειρηνευτικές” επεμβάσεις με βομβαρδισμούς και φταίνε οι άνθρωποι που εκτοπίζονται βίαια μήπως και σωθούν. Όταν τα μα-χέρια των φασιστών δολοφονούν και φταίνε οι μετανάστες που μιλούν τη λάθος γλώσσα και γεννήθηκαν σε λάθος μεριά της ίδιας θάλασσας.
Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει μια διαρκώς οφειλόμενη σύγκρουση ανάμεσα σε αυτούς που μολύνουν το έθνος και αυτούς που μολύνουν τη ζωή. Γιατί αυτός ο κόσμος αποδεικνύει καθημερινά πως δεν μας χωράει όλους και όσους δεν δολοφονεί, τους θάβει ζωντανούς στις φυλακές για να μείνει το καπιταλιστικό ιδεώδες αμόλυντο. Όποιος υπηρετεί τη ζωή οφείλει να πολεμάει τους φορείς του θανάτου μέχρι τελικής πτώσης. Το γκρέμισμα των συνόρων θα έρθει μέσα από τη ρήξη και τη σύγκρουση με τους μηχανισμούς καθυπόταξης και διαίρεσης των ανθρώπων. Επιτιθέμενοι στους στρατούς και το πολιτικό προσωπικό της Τυραννίας, αγωνιζόμαστε για να οικοδομήσουμε μια κοινωνία πολιτικής ανυπακοής στις εθνικές προσταγές και το φρόνημα της υποταγής. Μια κοινωνία χειραφετημένη, ισότιμη, ανοιχτή για τις ανάγκες και τα συμφέροντα όλων. Σε αυτήν την κοινωνία ο θάνατος δεν θα έχει πια εξουσία.
Τα σύνορα είναι χαρακιές στο σώμα του πλανήτη.
Η ανοχή στις δολοφονίες μεταναστών είναι συνενοχή.
Το μόνο δίκιο των λαών κρύβεται στην κοινωνική και ταξική αντεπίθεση.
Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισα
19/6/202