Θ. Χατζηαγγέλου|Ένα γράμμα που ψάχνει τρόπο να φτάσει στα χέρια σου

 

Λίγα λόγια για έναν σύντροφο που μας άφησε πολύ νωρίς.

Αν δεν ήσουν κι εσύ εδώ, θα ήσουν σίγουρα δίπλα μου. Δεν θα με άφηνες ποτέ να νιώσω μόνος. Εσύ ποτέ δεν μ’ άφηνες μόνο στα σκοτάδια. Η παρουσία σου, η φωνή σου, η ζεστή προσωπικότητά σου πάντα εκεί, πάντα συνεπής. Τα βήματά μου δίπλα σου ήταν πάντα πιο σίγουρα, πιο σταθερά. Και κουβαλούσες πάντα εκείνο το χαμόγελο. Χαμογελούσες για όλους μας.
 

Τώρα όλα έχουν αλλάξει. Όλα γύρω μοιάζουν με απέραντη θάλασσα. Άλλαξες κι εσύ. Εσύ που ποτέ δεν με άφηνες, τώρα φεύγεις όλο και πιο μακριά. Ακόμα ταξιδεύεις. Χάνεσαι στα πιο ταραγμένα νερά. Κι εγώ να στέκω αμίλητος από ακρογιάλι σ’ ακρογιάλι περιμένοντας να γυρίσεις, γιατί αρνούμαι πως δεν είσαι στο παρόν μου.

Εσύ που δεν είχες ίχνος εγωϊσμού, έφυγες και δεν ρώτησες κανέναν. Και ο δικός μου εγωϊσμός δεν σε συγχωρεί γι’ αυτό ποτέ του. Και κάθε χρόνο γίνεται πιο δύσκολο.

Μισώ τη θάλασσα γιατί κινείται διαρκώς, ενώ εγώ δεν μπορώ να κάνω ούτε ένα βήμα.

Καλή αντάμωση.

Τα δάκρυα στα μάτια μου – η θάλασσά σου.

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση

Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας

29/9/2023

Leave a Reply

Your email address will not be published.