Θ. Χατζηαγγέλου|Εκδίκηση για τη σφαγή των τεσσάρων συντρόφων του Λαϊκού Μετώπου

Πολιτική τοποθέτηση του αιχμάλωτου μέλους της Οργάνωσης Αναρχική Δράση Θάνου Χατζηαγγέλου για τη δολοφονία των τεσσάρων συντρόφων του Λαϊκού Μετώπου από τον φασιστικό στρατό του ΑΚΡ στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας.

Έβλεπα το φως να σιγοσβήνει και συ να απομακρύνεσαι. Θύμωνα που μεγάλωνε η απόσταση. Νόμιζα πως με εγκαταλείπεις. Κι όμως εσύ χαμογελούσες. Πάντα χαμογελούσες. Μετά κατάλαβα πως είμαι εγώ αυτός που μένει πίσω. Και εσύ χαμογελούσες. Τα μάτια σου γεμάτα χρώματα και στα απλωμένα σου χέρια άνθιζαν λουλούδια. Τώρα δεν υπάρχει πια φώς. “Άφησέ τους να πιστέψουν πως νίκησε το σκοτάδι” μου ψιθύρισες. Όσο κι αν φοβάμαι, σε ζηλεύω που τώρα πια είσαι ελεύθερη. Νικήσαμε…

Είναι τώρα που τα σύρματα της φυλακής γίνονται θηλιά στο λαιμό και σε πνίγουν. Είναι που κάθε δάκρυ που κυλά, δάκρυ οργής και περηφάνιας, προμηνύει τις καταιγίδες που έπονται. Είναι η βαρβαρότητα των κολαστηρίων, που σου στερεί ακόμα και το δικαίωμα να θρηνείς τον χαμό των συντρόφων σου. Είναι που και οι λέξεις ηχούν με δυσκολία, γιατί τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν το μεγαλείο της αντίστασης.

Στις 30 Οκτώβρη, οι επαναστάτες Harika Kizilkaya, Burak Agarmis, Erdogan Cakir και Ozkan Guzel δολοφονούνται στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας από τους ένστολους φασίστες του AKP. Οι 4 σύντροφοι, που τίμησαν την ιδιότητα του επαναστάτη-κομμουνιστή μέχρι το τέλος, έπεσαν μαχόμενοι για το δίκαιο των λαών και την πάλη ενάντια στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό.

Έχοντας την τιμή να μοιραστώ κοινές στιγμές αντίστασης με τους συντρόφους Harika και Burak, αν είναι κάτι που θυμάμαι, είναι πως κάθε μας συνάντηση, κάθε κοινό βήμα στον αγώνα, κάθε χειρονομία γεμάτη ήθος, συνέπεια και αποφασιστικότητα ήταν γεμάτη χαμόγελα που, δίχως οίκτο, γκρέμιζαν συθέμελα τη φυλακή. Σήμερα που ο θάνατος θεριεύει σαν σύνορο προσπαθώντας να μας χωρίσει, όποιος κουβαλάει μέσα του το επαναστατικό δίκαιο της ανάγκης για αντίσταση, κουβαλάει μέσα του και τον καθένα από αυτούς. Στην κοινωνία των νεκρών θεατών ο φυσικός θάνατος των συντρόφων μας είναι το πέρασμα προς την αθανασία.

Τιμάμε τον χαμό όσων αφιέρωσαν τη ζωή τους στην πάλη ενάντια στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό, οικοδομώντας στα δυτικά κέντρα τον αντιιμπεριαλιστικό εμφύλιο πόλεμο.

Με ένα χαμόγελο και υψωμένη γροθιά φωνάζουμε Harika Kizilkaya, Burak Agarmis, Erdogan Cakir, Ozkan Guzel, ΑΘΑΝΑΤΟΙ.

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας
3/11/2023

Leave a Reply

Your email address will not be published.