Η ανάπτυξη μέσα απο το στόμα των κρατιστών σημαίνει λεηλασία. Σημαίνει εντεινόμενη εκβιομηχάνηση και λεηλασία του φυσικού κόσμου και εγκληματική εκμετάλλευση κάθε μορφής ζωής του οικοσυστήματος. Ανάπτυξη με λίγα λόγια σημαίνει θάνατος. Άμεσος θάνατος για το περιβάλλον και τα μη ανθρώπινα ζώα και μακροπρόθεσμος για τον ίδιο τον άνθρωπο.
Πρόσθετο ενδιαφέρον όμως φέρει και η παραγωγική ανασυγκρότηση του κράτους και του κεφαλαίου απέναντι στην κοινωνική βάση. Ανασυγκρότηση ενός σώματος που όχι μόνο δρά εγκληματικά ενάντια στους καταπιεσμένους. Παραγωγική ανασυγκρότηση σημαίνει νέα μέτρα, εντεινόμενη καταστολή, νέες επιβαρύνσεις σε συνδιασμό με την υφαρπαγή όσων μέχρι τώρα θεωρήθηκαν αυτονόητα.
Απέναντι σε αυτή τη συνθήκη που δημιουργεί μέρα με τη μέρα μια ασφυκτική πραγματικότητα για όλους μας η μόνη λύση είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Η δημιουργία ολοένα και περισσότερων αυτοοργανωμένων δομών που να ανταποκρίνονται στην κάλυψη των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας και όχι των επίπλαστων θέλω του καπιταλισμού. Μέσα απο τα εργαλεία της αναρχικής δράσης να συντρίψουμε τα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Μέσα απο τις καταλήψεις, τις συγκρούσεις, τις απαλλοτριώσεις του κρατικού και καπιταλιστικού πλούτου να οικοδομήσουμε έναν νέο κόσμο ελευθερίας, αυτοδιάθεσης και αλληλεγγύης στα συντρίμια της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης.
Κανένας άλλος κόσμος δεν είναι εφικτός, όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός