Οι μετανάστ(ρι)ες δεν είναι μόνες!
Να υψώσουμε γέφυρες αλληλεγγύης γκρεμίζοντας κέντρα κράτησης, σύνορα και φράχτες
Από τα τέλη Φλεβάρη, ένα νέο κεφάλαιο γράφεται στο μεταναστευτικό. Η απόφαση του Ερντογάν να ανοίξει τα κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης στην ενδοχώρα της Τουρκίας υπόσχοντας ασφαλές πέρασμα στην Ευρώπη οδήγησε χιλιάδες μετανάστες στα χερσαία σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας. Μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας το Μάρτιο του 2016 η «απειλή» του ανοίγματος των συνόρων αποτελούσε πάντοτε ένα διαπραγματευτικό χαρτί της Τουρκίας προς την ΕΕ για την στήριξη των πολεμικών επιχειρήσεων στη Συρία και των οικονομικών της διεκδικήσεων στη ΝΑ Μεσόγειο.
Στο φραχτη του Εβρου οι μετανάστες βρέθηκαν αντιμέτωποι με την «ελληνική φιλοξενία». Κλειστά σύνορα, συρματοπλέγματα, πάνοπλοι στρατιωτικοί και αστυνομικοί που παρατάχθηκαν απέναντι τους και επιχειρούν εως και σήμερα να τους ανακόψουν, με κάθε μέσο (χημικά, ξυλοδαρμοί, πυροβολισμούς, δολοφονίες). Σε αγαστή συνεργασία με τους «φιλήσυχους» πατριώτες και παρακρατικούς που αναλαμβάνουν να καλύψουν τα κρατικά «κενά» είτε περιπολώντας κατά μήκους των συνόρων, είτε πραγματοποιώντας πογκρόμ στους επαρχιακούς δρόμους σταματώντας όποιον δε τους μοιάζει για Έλληνα.
Όσοι καταφέρουν να περάσουν καταδιώκονται με μένος. Συλλαμβάνονται, αντιμετωπίζουν την απαγόρευση να καταθέσουν αίτηση ασύλου (αφού από τις 1/3/2020 αποφασίστηκε η προσωρινή αναστολή, για ένα μήνα της υποβολής αιτήσεων ασύλου όσων εισέρχονται στη χώρα παράνομα), με διαδικασίες fast track καταδικάζονται σε εξοντωτικές ποινές και πρόστιμα και φυλακίζονται σε προαναχωρησιακά κέντρα.
Την ίδια στιγμή το λιμενικό ετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενο εισόδου μεταναστών μέσω των θαλάσσιων συνόρων με εφαρμογή του δόγματος επιθετικής επιτήρησης. Εμποδίζει με κάθε μέσο την είσοδο πλωτών σκαφών στα ελληνικά χωρικά ύδατα επιχειρώντας ακόμα και σε διεθνή ύδατα, έως ότου αναγκαστούν οι Τούρκοι λιμενικοί να προχωρήσουν σε επιχειρήσεις «έρευνας και διάσωσης». Με απλά λόγια επιχειρεί να βουλιάζει τις βάρκες των μεταναστών όπως είδαμε στα βίντεο, ήδη από τις πρώτες μέρες, αδιαφορώντας πλήρως για την ασφάλεια των επιβατών. Το ίδιο που βλέπαμε και στην Εθνική όδο Καβάλας-Θεσσαλονίκης πριν μερικούς μήνες με τις δεκάδες καταδιώξεις, ακόμα και μέσα σε αστικά κέντρα, που οδηγούσαν σε καθημερινούς θανάτους μεταναστών.
Η όλη πολιτική διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών από το 2015 και μετά στράφηκε στην διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, μετατρέποντας τις χώρες της ΝΑ Μεσογείου σε τεράστια κέντρα κράτησης (με αντάλλαγμα οικονομικά οφέλη προς τις κυβερνήσεις των εκεί χωρών), δίνοντας έτσι στους πολίτες της ΕΕ την αίσθηση της ασφάλειας απέναντι στον «εχθρό». Αυτός ο «εχθρός» δε θα μπορούσε να δημιουργηθεί χωρίς τη βοήθεια των ΜΜΕ που προχώρησαν σε ένα ενορχηστρωμένο σχέδιο διασποράς του πανικού, αφού από
την πρώτη στιγμή μιλούσαν για οργανωμένη εισβολή και ασύμμετρη απειλή για τη δημόσια ασφάλεια.
Παράλληλα, όσες μετανάστριες/ες βρίσκονται στα κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια συγκυρία όπου πέραν του καθεστώτος εγκλεισμού που βιώνουν καιρό τώρα, πρέπει να ανταπεξέλθουν και στο νέο ξέσπασμα του ιού COVID-19. Την ίδια στιγμή που ανακοινώνονται έκτακτα μέτρα υγειονομικής πρόληψης (απαγόρευση συνάθροισης άνω των δέκα ατόμων) το κρατος για μια ακόμη φορά επιλέγει να εθελοτυφλεί και να αγνοεί επιδεκτικά πως χιλιάδες άνθρωποι στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες στα κέντρα κράτησης. Έτσι οι 1200, αόρατοι για τον κρατικό μηχανισμό, μετανάστ(ρι)ες του στρατόπεδου συγκέντρωσης στην Κόρινθο απο τις 19/3 επιλέγουν να προχωρήσουν σε απεργία πείνας με αίτημα την απελευθέρωσή τους. Την Κυριακή 22 Μάρτη πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με μπογιές στα γραφεία του Λιμενικού Σώματος στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως στην ανατολική Θεσσαλονίκη, στέλνοντας την αλληλεγγύη μας στους αγωνιζόμενους απεργούς μετανάστ(ρι)ες. Οι λιμενόμπατσοι ανήκουν στην ίδια συνομοταξία μιασμάτων, όπου μαζί με τους καραβανάδες και του μπάτσους δολοφονούν καθημερινά μετανάστ(ρι)ες στον φράχτη του Έβρου, στους δρόμους της Εγνατίας, στο υγρό νεκροταφείο του Αιγαίου, στα κλειστά κέντρα κράτησης για την ασφάλεια της ΕΕ.
Εδώ και μέρες χιλιάδες ζωές, αποτελούν ανοιχτό πεδίο διαπραγμάτευσης για τους Ευρωπαίους εταίρους και τη ΝΑΤΟϊκή συμμαχία. Ο ίδιος ο Ερντογάν για μήνες πριν την σύνοδο ασφαλείας του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, με αφορμή την εισβολή στα συριακά εδάφη, απειλούσε τους συμμάχους του πως «θα πνίξει την Ευρώπη στους μετανάστες», αν δε δεχθεί άμεση στήριξη στον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία, όπως ο ίδιος θέλει να αποκαλεί την εισβολή στα συριακά εδάφη. Έτσι και έγινε λοιπόν. Το πρωί της 19ης Μάρτη κατά τη διάρκεια επιχείρησης της αντιΤρομοκρατικής και της ΕΥΠ σε οίκημα στα Σεπόλια καθώς και στα γραφεία του Λαϊκού Μετώπου- Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν στα Εξάρχεια, προσαγάγονται πάνω από 25 αγωνιστές και αγωνίστριες καθώς και αλληλέγγυοι που συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία για να σταθούν δίπλα τους. Οι προσαγωγές από το οίκημα στα Σεπόλια μετατρέπονται σε συλλήψεις. Άλλες δύο συλλήψεις αγωνιστών προκύπτουν και από την επιχείρηση στα Εξάρχεια. Το ελληνικό κράτος καταθέτει τα πρώτα αντιτρομοκρατικά διαπιστευτήρια στην Τουρκία, περιμένοντας έτσι με τη σειρά του ανακωχή στον Έβρο.
Στο πρόσωπο των μεταναστών/τριών εμείς δε βλέπουμε εχθρούς. Βλέπουμε τη φρίκη και τη βιαιότητα του πολέμου και της οικονομικής εξαθλίωσης. Τη βαρβαρότητα της εξουσίας και τη δίψα των ισχυρών για το αίμα των εκμεταλλευόμενων. Στον αγώνα των μεταναστριών για ζωή και αξιοπρέπεια καμιά δεν είναι μόνη. Σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής (στο σχολείο, στη δουλειά, στην γειτονιά μας) οφείλουμε να αναδείξουμε τον
πραγματικό εχθρό που είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο και την καταπίεση των ζωών μας και να έρθουμε σε σύγκρουση μαζί του. Για εμάς εχθρός είναι το κράτος και ο καπιταλισμός που επιβάλλουν διαχωρισμούς στους ανθρώπους, διαιρώντας τους ανάλογα με την χώρα προέλευσής τους. Οι μπάτσοι, οι καραβανάδες και οι λιμενικοί που δολοφονούν ανθρώπους στα σύνορα, στους δρόμους και στις θάλασσες. Είναι το ΝΑΤΟ και η FRONTEX που περιπολούν και δολοφονούν στο Αιγαίο για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων. Είναι οι φράχτες και τα τεχνολογικά μέσα επιτήρησης, οι θερμικές κάμερες και τα drones. Τη στιγμή που η καταστολή απέναντι σε όσους αγωνίζονται αυξάνεται, ντόπιοι και ξένοι χτίζουμε από κοινού αυτοοργανωμένες κοινότητες αλληλεγγύης και αγωνιζόμαστε ενάντια στην εκμετάλλευση και την εξαθλίωση που επιβάλλουν οι κρατιστές.
Αλληλεγγύη στους μετανάστ(ρι)ες απεργούς πείνας στην Κόρινθο
Καμία κρατική δολοφονία δε θα μείνει αναπάντητη
Ελεύθερες μετακινήσεις για όλους/ες