Τις τελευταίες μέρες όλες και όλοι μας γινόμαστε μάρτυρες της απόπειρας επιβολής ενός καθεστώτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης. Η τρομοκρατία της Δεξιάς απέναντι στον κόσμο του αγώνα μέρα με τη μέρα οξύνεται μέσα από νέα χτυπήματα, ξυλοδαρμούς και συλλήψεις απέναντι στον κόσμο που σπάει στην πράξη το φόβο και αντιστέκεται στην κανονικοποίηση της δυστοπίας.
Η εκκένωση και κατεδάφιση της κατάληψης του Βιολογικού δε στάθηκε ικανή καθώς μια νέα κατάληψη άνθισε από τα συντρίμμια της. Το χτύπημα στο νέο μας χώρο, δε λύγισε ούτε το δίκιο μας, ούτε το πάθος μας καθώς υπερασπιστήκαμε τις επιλογές μας απέναντι στον στρατό κατοχής της Δημοκρατίας. Οι ξυλοδαρμοί κατά την επιχείρηση εκκένωσης και οι 15 συλλήψεις δεν ήταν τίποτε παραπάνω από την απόδειξη πως άξιζε να βρισκόμαστε ο ένας δίπλα στην άλλη εκείνες τις στιγμές. Και αφού τα χτυπήματα δεν μας λύγισαν, σειρά είχε η στοχοποίηση της πανελλαδικής πορείας αλληλεγγύης στις καταλήψεις.
Για μέρες κράτος, μίντια και πρυτανικές αρχές προωθούσαν ένα τρομοσόου που θα στεκόταν ικανή και αναγκαία συνθήκη για την εκ των προτέρων δικαιολόγηση της καταστολής. Μηνύματα προς τους μαγαζάτορες για κλείσιμο της αγοράς εν όψει επεισοδίων, δεκάδες διμοιρίες, ασφαλίτες κτλ, ελικόπτερα και αύρες στους δρόμους μέσα σε ένα κλίμα επιβαλλόμενου πανικού. Ή θα νικούσε ο φόβος ή το δίκιο. Και το δίκιο στάθηκε ψηλότερα ακόμη μια φορά.
Πάνω από 1000 διαδηλωτές/ριες έσπασαν στο δρόμο την τρομοκρατία, υπερασπιζόμενοι/ες στην πράξη τις καταλήψεις που βρίσκονται στην αιχμή του δόρατος της καταστολής. Μετά το τέλος της πορείας ακολούθησαν συγκρούσεις με τα ένστολα μιάσματα, τα οποία και εξαπέλυσαν ένα πρωτοφανές ανθρωποκυνηγητό σε όλη την πόλη για να πραγματοποιήσουν συλλήψεις στο σωρό.
Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας σε όλες τις συλληφθείσες και συλληφθέντες, που αποτελούν κομμάτι του κοινού μας αγώνα για την υπεράσπιση των επιλογών μας, απέναντι στις δυστοπικές βλέψεις της Δεξιάς. Θα το λέμε όσες φορές και αν χρειαστεί, μέχρι να επιβάλλουμε την πολιτική μας ύπαρξη στις ζωές σας: άλλοτε με ψίθυρους, άλλοτε με κραυγές, η οργή μας θα οπλίζει τη μνήμη, την υπομονή, την πίστη και την συνέπεια στο ίδιο όνειρο: ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε καταληψίες για μια ζωή. Πέφτουμε, μα πέφτουμε πάνω σας. Τίποτα δεν τελειώνει, τίποτα δεν πεθαίνει.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης Κυριακή 16 Γενάρη, 10:00 Δικαστήρια Θεσσαλονίκης