Το τελευταίο διάστημα και μετά τη λήξη της εκλογικής φιέστας, ζούμε μέσα σ’ έναν επιταχυντή πολιτικών εξελίξεων. Η εποχή στιγματίζεται από την οικονομική εξαθλίωση του πληθυσμού, την απελπισία, την έλλειψη οράματος και την απογοήτευση ενώ παράλληλα εντείνεται η κρατική τρομοκρατία. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η απόλυτη κυριαρχία του μίσους προς τους ανθρώπους της μειονεκτικότερης θέσης.

Τώρα που οι υποσχέσεις για ευημερία τελείωσαν, πρέπει το κράτος και οι μηχανισμοί του να επιδείξουν έργο, πουλώντας ασφάλεια και προστασία απέναντι στους παρίες και τους απόκληρους της κοινωνίας.

Επιπλέον, οι νεοναζί νοσταλγοί του Χίτλερ βρήκαν θέση και στρογγυλοκάθισαν ως επίσημοι συνομιλητές του καθεστώτος ενδεδυμένοι με τον «ακίνδυνο» μανδύα του πατριωτισμού και της αντιμνημονιακής αντίστασης. Τα ΜΜΕ σε καθημερινό παροξυσμό, στηρίζουν τη ρητορική του μίσους και την ενδυνάμωση του φόβου. Πάνω σ’ αυτόν το χάρτη, βάφονται με τα πιο μελανά χρώματα σελίδες ιστορίας ντροπής για το ανθρώπινο είδος. Καθημερινά εξαπολύονται ρατσιστικά πογκρόμ απέναντι σε μετανάστες, μικροπωλητές, θύματα trafficking. H πρόσφατη επιχείρηση «ξένιος δίας» εκτός από το ομολουγουμένως αμήχανο μούδιασμα που μας προκαλεί η κάπως διαστρεβλωμένη αίσθηση φιλοξενίας του καθεστώτος, επικυρώνει και επίσημα την συνολική επίθεση ενάντια στους μετανάστες και την εγκαθίδρυση καθεστώτος αστυνομοκρατίας στις πόλεις. Οι νοικοκυραίοι που χειροκροτούν τις επιχειρήσεις σκούπα -που όπως είπαμε δίνει τη θεσμική κάλυψη- συντάσσονται και ευθυγραμμίζονται πλήρως  με τη δράση των παρακρατικών πολιτοφυλακών που στο δυναμικό τους έχουν ξυλοδαρμούς, βασανισμούς, εμπρησμούς, δολοφονίες.

Παράλληλα με αυτό, το κράτος προσπαθεί να καταλύσει και τα εγχειρήματα αντίστασης με «νόμιμο» η «λιγότερο νόμιμο» τρόπο. Τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, όργιο καταστολής ενάντια σε αγωνιστές, αλλά και «άλλου τύπου» επιθέσεις. Σημειώνουμε: στις 11 Ιουλίου πραγματοποιείται εμπρησμός εναντίον της κατάληψης Αpertus στο Αγρίνιο και λίγες μέρες μετά στις 13 Ιουλίου πραγματοποιείται εμπρησμός της κατάληψης Δράκα στην Κέρκυρα. Η κατειλημμένη δημοτική αγορά της Κυψέλης εκκενώνεται, ενώ η κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη απειλείται με διακοπή ηλεκτροδότησης από τον ιδιοκτήτη του κτιρίου το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.

Αναρωτιόμαστε βέβαια ποιος ανόητος θα μπορούσε να προφασιστεί ότι οι καταλήψεις καταχράζονται τις περιουσίες δημοσίου και ιδιωτών και ότι για αυτό το λόγο πρέπει να αξιοποιηθούν… Τη στιγμή που το κτιριακό δυναμικό του δημοσίου είναι αχρησιμοποίητο, σχολεία και νοσοκομεία λειτουργούν στοιχειωδώς και είναι πολλές φορές επικίνδυνα για τους χρήστες τους, πάρκα και δημόσιοι χώροι είναι πέρα για πέρα υποβαθμισμένα, κτίρια και σύνολα πολιτιστικής κληρονομιάς σαπίζουν κλειδωμένα και αφήνονται να καταρρεύσουν, τίθενται αναγκαστικά το ερώτημα- Αλήθεια ποιος κόπτεται για όλα αυτά; Eίναι ξεκάθαρο ότι με πρόσχημα την εμπορική εκμετάλλευση προσπαθούν να χτυπήσουν τις εστίες της αντίστασης. Αυτό τους ενδιαφέρει κι όλα τα άλλα είναι φούμαρα. Και γιατί; Διότι οι καταλήψεις αποτελούν ένα διαφορετικό μοντέλο ζωής και συνύπαρξης των ανθρώπων, αντι-ιερχικά, αυτοοργανωμένα, αλληλέγγυα.

Και είναι αυτό ακριβώς που τους τρομάζει πέρα και έξω από τα οικονομικά ψευδοδιλλήματα.

Η απάντηση μας πρέπει να δοθεί στους δρόμους, γιατί οι δρόμοι ανήκουν σε εμάς και όχι στην ένστολη μαφία που τους λυμαίνεται. Ανήκει στους χιλιάδες φοιτητές των κινητοποιήσεων το 2007, στους εξεγερμένους νεολαίους του 2008, στις απολυμένες καθαρίστριες της Οικομετ του 2011, στους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές του συντάγματος του Ιούνη του 2011, στους κατοίκους της Κερατέας, στους απεργούς της Χαλυβουργίας και της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής. Ανήκει σε όλους και όλες που αμφισβήτησαν, διεκδίκησαν και συγκρούστηκαν τόσο με τους πραιτωριανούς του καθεστώτος, όσο και με την ίδια τη φύση της εξουσίας. Ανήκει σ’ αυτούς, που δημιουργούν την ιστορία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Τους εξεγερμένους.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!

 Κατάληψη Terra_Incognita

afisa1

χθες πραγματοποιήθηκε μαζική αφισοκόλληση από περίπου 100 αλληλέγγυους σε κεντρικούς δρόμους της πόλης

Δευτέρα 2 Ιουλίου, 6π.μ.

Ξεκινά η επιχείρηση πογκρόμ της γ.α.δ.θ.. Με συνδρομή πλήθους μπάτσων απ’ όλα σχεδόν τα κλιμάκια της αστυνομίας και υπό την καθοδήγηση του τμήματος κρατικής ασφάλειας.
Η καινούρια υπερπαραγωγή της ελ.ας, περιλαμβάνει εφόδους σε σπίτια και χώρους εργασίας συντρόφων, καθώς επίσης και την θεαματική εισβολή στην κατάληψη Ορφανοτροφείου, και τις συλλήψεις αλληλέγγυων που καταφθάνουν από τους γύρω δρόμους. Με το αόριστο πρόσχημα της έρευνας, προσαχθέντες και συλληφθέντες μεταφερόμαστε στη γ.α.δ.θ., όπου και αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη μιας «λίστας» ονομάτων, βάσει της οποίας κάποιες και κάποιοι κρατούμαστε, ενώ περιλαμβάνονται αρκετά ακόμη ονόματα συντρόφων και συντροφισσών που καταζητούνται.
Όπως και σε κάθε ανάλογη περίπτωση τη θεαματική αυτή επιχείρηση πλαισιώνει και ο μιντιακός οχετός. Τα παπαγαλάκια της ασφάλειας, μέσα από τα πάνελ, τα μπλογκ και τις φυλλάδες, «πληροφορούν» για την εξάρθρωση συμμοριών του αντιεξουσιαστικού χώρου και για τις μεταξύ τους συμπλοκές για τον έλεγχο της πόλης.
Τα ενοχοποιητικά ευρήματα που προκύπτουν από τις έρευνες στην κατάληψη Ορφανοτροφείου και τα σπίτια μας, είναι ανύπαρκτα. Οι δικογραφίες ωστόσο ήταν ήδη έτοιμες και έτσι οδηγηθήκαμε συνοπτικά στην ανακρίτρια με μια αρκετά μεγάλη γκάμα κατηγοριών που αφορούν στην εγκληματική οργάνωση με το ευφάνταστο όνομα «στέκια της Θεσσαλονίκης»
Πάγια τακτική της εξουσίας σε περιόδους πολιτικής αστάθειας και κοινωνικής αναταραχής, είναι η καταστολή των ενεργών και ασυμβίβαστων συνιστωσών του ανατρεπτικού κινήματος. Ως μέλη του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου, καθημερινά «οργανωνόμαστε, διευθύνουμε και συμμετέχουμε» στο διαχρονικό και διαρκές έγκλημα του αγώνα για την ελευθερία.
Το σύνολο των συντρόφων/συντροφισσών που βρισκόμαστε στα κελιά της ασφάλειας αυτή τη στιγμή, καθώς και όσοι και όσες ακόμα καταζητούνται για τις ίδιες κατηγορίες δεν αποτελούμε μια συγκεκριμένη πολιτική ομάδα, αλλά δραστηριοποιούμαστε σε διάφορες ομάδες, συλλογικότητες, κοινωνικούς χώρους, πρωτοβουλίες, και δομές του ευρύτερου ριζοσπαστικού χώρου. Βρισκόμαστε ωστόσο όλοι μαζί εδώ για τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που δίνονται καθημερινά, για τις σχέσεις αλληλεγγύης και συντροφικότητας που έχουμε αναπτύξει και διατηρούμε ως αξίες και στάση ζωής.
Ποινικοποιώντας έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο διωκόμαστε για τη συμμετοχή μας στη μεγαλύτερη «εγκληματική οργάνωση», αυτή του αναρχικού χώρου και για τη στάση μας να υπερασπιστούμε τις συνειδητές μας επιλογές και την πολιτική μας παρουσία.

Τέλος ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε δίπλα στους καταζητούμενους/ες συντρόφους/ισσές μας.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ,
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

04/07/2012
Οι κατηγορούμενοι/ες ως μέλη της «ε.ο. στέκια Θεσσαλονίκης»