Από τις 14-1 ο κοινωνικός κρατούμενος Σπύρος Χριστοδούλου, βρίσκεται σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα συγχώνευσης των ποινών του-δικαίωμα που αντιστοιχεί σε κάθε κρατούμενο, εκτός από όσους τίθενται σε πολιτικό καθεστώς εξαίρεσης. Η εφαρμογή του νόμου οδηγεί στην αποφυλάκισή του, γεγονός που αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την αστική δικαιοσύνη. Γιατί για όλους αυτούς, κρατούμενοι όπως ο Σπύρος Χριστοδούλου, πρέπει να μείνουν αιχμάλωτοι στα κάτεργα της δημοκρατίας 10ετίες ολόκληρες για να τιμωρηθούν οι ίδιοι και να παραδειγματιστούν όλοι οι υπόλοιποι.
Η υπόθεση αποφυλάκισης του Σπ. Χριστοδούλου έχει ανασταλλεί προσωρινά καθώς οι δικαστικοί μηχανισμοί αρνούνται να του συγχωνευσουν ποινές για υποθέσεις που στο χρόνο που τελέστηκαν έχουν «τελεσιδικήσει». Ο Σπύρος κατηγορείται πως, ενώ βρισκόταν έγκλειστος με τακτική άδεια, συμμετείχε σε μια ληστεία τράπεζας. Μόνο που βάσει του τότε νόμου όλα τα αδικήματα κατα τη διάρκεια τακτικής άδειας συγχωνεύονται με την ήδη υπάρχουσα ποινή. Στην περίπτωση του Χριστοδούλου όμως, οι δικαστικοί μηχανισμοί έρχονται να εφαρμόσουν αναδρομικά νόμους που ψηφίστηκαν πόλύ αργότερα από τα αδικήματα που του προσάπτουν.
Ο Σπύρος είναι ένας άνθρωπος που ξέρει πολύ καλά τί πάει να πεί εγκλεισμός και ελευθερία. Από πολύ μικρός γεύτηκε την αηδία του σωφρονισμού, καθώς βρέθηκε φυλακισμένος στα κολαστήρια για συμμετοχή σε απαλλοτριώσεις τραπεζών. Γιατί αρνήθηκε το καθεστώς νόμιμης ληστείας που επιβάλει καθημερινά στις ζωές όλων μας, η μισθωτή σκλαβιά και επέλεξε να απαλλοτριώνει τα ίδια τα αφεντικά. Πέρασε τη μισή του ζωή έγκλειστος σε δεκάδες φυλακές της χώρας και την άλλη μισή κυνηγημένος σε καθεστώς παρανομίας.
Υπεύθυνος για την δικαστική ομηρία του Χριστοδούλου αυτή τη στιγμή είναι ένα πολύ γνώριμο πρόσωπο: ο εισαγγελέας Δράκος, γνωστός για την εκδικητική του συμπεριφορά (εξοντωτικές ποινές και εφαρμογή συνθηκών εξαίρεσης) απέναντι σε πολιτικούς και κοινωνικούς κρατούμενους που δε συμβιβάζονται με λιγότερο ουρανό.
Ο Σπύρος σήμερα βρίσκεται στην 30η μέρα απεργίας πείνας υποθηκεύοντας το σώμα και τη ζωή του για να διεκδικήσει τα αυτονόητα: την ισότιμη ποινική του μεταχείριση. Επειδή όμως σε αυτό τον κόσμο τίποτα δε χαρίστηκε, πόσο μάλλον όταν ο εγκλεισμός γίνεται συνθήκη ζωής, ο αγώνας του Σπύρου Χριστοδούλου είναι ένας αγώνας δίκαιος και αναγκαίος. Δίκαιος γιατί αξίζει να δώσεις και τη ζωή σου για τον αγώνα. Και αναγκαίος γιατι χωρίς να αγωνίζεται κανείς, είναι ήδη νεκρός χωρίς να το γνωρίζει. Νεκρός από συναισθήματα, από ένστικτα ελευθερίας, από κίνητρα για κάτι καλύτερο, κάτι διαφορετικό.
Στις 14-2, κατά την 30η μέρα απεργίας πείνας του αγωνιζόμενου κρατούμενου Σπύρου Χριστοδούλου και εν όψει της πανελλαδικής μέρας δράσης, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση αλληλεγγύης με πανό, σπρέι και τρικάκια στην εθνική σχολή δικαστικών λειτουργών στον Φοίνικα Θεσσαλονίκης. Να αγωνιστούμε μέχρι τέλους απέναντι στο καθεστώς εξαίρεσης που εφαρμόζει η αστική δικαιοσύνη στους πολιτικούς και κοινωνικούς κρατούμενους που δε σκύβουν το κεφάλι, την ίδια στιγμή που χαϊδεύει ποινικά εφοπλιστές και επιχειρηματίες, βιαστές και γυναικοκτόνους, φασίστες, μπάτσους και στρατιωτικούς.
Νίκη στον αγώνα του απεργού πείνας Σπύρου Χριστοδούλου
Άμεση συγχώνευση των ποινών του