Μικροφωνική-Συγκέντρωση με αφορμή την υπογραφή της συμφωνίας για τον East-med
Τετάρτη 20 Μάρτη, 19:00 Καμάρα
Το ενεργειακό ζήτημα είναι αυτή τη στιγμή ένα μείζον διακρατικό διακύβευμα και οι προεκτάσεις που έχει στην πολιτικοστρατιωτική σκακιέρα ανυπέρβλητα σκοτεινές. Τα κράτη, παγκοσμιώς προσπαθούν να ενισχύσουν την κυριαρχία τους μέσω της εκμετάλευσης φυσικών πόρων. Τα παραδείγματα στα οποία συμμετέχει η Ελλάδα ως κεντρική δύναμη με βάση τη γεωγραφική της θέση πολλά, όπως οι εξορύξεις μετάλλων σε Χαλκιδική, Θράκη, Κιλκίς και υδρογονανθράκων σε Ήπειρο, Ιόνιο, Κρήτη, τα αιολικά παρκα σχεδόν σε όλη την χώρα (υπολογίζοντας και τα υποστηρικτικά έργα μέσα σε αυτά: υδροηλεκτρικοί σταθμοί, καλώδια υψηλής τάσης κτλ) και αγωγοί μεταφοράς καυσίμων όπως οι ΤΑΡ, IGI-Poseidon, East-Med και IGB.
Σχετικά με τους αγωγούς φυσικού αερίου
Είναι πολύ σημαντική η μελέτη της κίνησης των αγωγών, για να αναδειχθεί απο τη μία το ύψος των κερδών και των συμφερόντων των κρατών και απο την άλλη το μέγεθος της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος:
IGB: Ο διασυνδετήριος αγωγός Ελλάδας-Βουλγαρίας IGB, μήκους περίπου 182 χλμ, έχει ως σημείο εκκίνησης την Κομοτηνή και καταλήγει στη Stara Zagora, συνδέοντας τα δίκτυα φυσικού αερίου Ελλάδας-Βουλγαρίας. Το έργο κοστίζει 45 εκατομμύρια ευρώ και η κατασκευή του έχει ξεκινήσει απο το πρώτο τρίμηνο του 2018.
IGI: Ο διασυνδετήριος αγωγός Ελλάδας-Ιταλίας (IGI) αποτελείται από δύο τμήματα: το χερσαίο τμήμα (Κομοτηνή-Θεσπρωτικές ακτές), μήκους περίπου 600 χλμ και το υποθαλάσσιο τμήμα του έργου, με την ονομασία «Αγωγός ΠΟΣΕΙΔΩΝ» και μήκος περίπου 200 χλμ. (Θεσπρωτικές ακτές-Οτράντο Ιταλίας), το οποίο κατασκευάζεται από την ελληνική εταιρεία με την επωνυμία «Υποθαλάσσιος Αγωγός Φυσικού Αερίου Ελλάδος – Ιταλίας ΠΟΣΕΙΔΩΝ Α.Ε.». Το φυσικό αέριο θα προέρχεται απο κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Κασπίας Θάλασσας. Η λειτουργία προορίζεται για το τέλος του 2022.
TAP: Ο Διαδριατικός Αγωγός (Trans Adriatic Pipeline-TAP) είναι ο αγωγός ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την περιοχή τη Κασπίας Θάλασσας στην Ευρώπη. Ο TAP θα διασυνδεθεί με τον αγωγό φυσικού αερίου Ανατολίας (TANAP) στα ελληνοτουρκικά σύνορα, θα διέρχεται από τη Βόρεια Ελλάδα, την Αλβανία και την Αδριατική Θάλασσα, προτού καταλήξει στις ακτές της Νότιας Ιταλίας όπου θα συνδεθεί στο ιταλικό δίκτυο φυσικού αερίου. Το έργο βρίσκεται επί του παρόντος στη φάση της όδευσης του αγωγού.
EAST–MED: Ο διασυνδετήριος αγωγός Eastern Mediterranean Pipeline (East Med) έχει ως στόχο την απευθείας μεταφορά φυσικού αερίου απο την Ανατολική Μεσόγειο. Όσον αφορά την όδευση, θα κατευθύνεται υποθαλάσσια προς την Κύπρο, στη συνέχεια προς τις ακτές της Κρήτης, και ακολούθως, μέσω της Πελοποννήσου και της Δυτικής Ελλάδας, στην Ιταλία. Στην Ιταλία θα φθάνει μέσω του αγωγού IGI – Poseidon (ΠΟΣΕΙΔΩΝ).
Στις 20 Μαρτίου 2019, οι αρχηγοί των κρατών της Ελλάδας, του Ισραήλ και της Κύπρου θα βρεθούν στην Ιερουσαλήμ για να υπογραφεί η τελική συμφωνία για την έναρξη κατασκευής του αγωγού East-Med. H τοποθεσία δεν είναι τυχαία: αρχικά η συνάντηση είχε συμφωνηθεί να γίνει στην Κνωσσό της Κρήτης, όμως η Ιερουσαλήμ έχει ιδιαίτερη νοηματοδότηση, ειδικά για την παρουσία του αμερικάνου υπουργού εξωτερικών Πομπέο. Ας μην ξεχνάμε πως το Ισραήλ βρίσκεται σε περίοδο εκλογών και ο Νετανιάχου, μετά τις κατηγορίες για σκάνδαλα και διαφθορά, διάλεξε μια τέτοια κίνηση για να αποπροσανατολίσει τους ψηφοφόρους του.
Ο Αλέξης Τσίπρας είχε δηλώσει οτι η κατασκευή αυτού του έργου θα εδραιώσει την ασφάλεια και την ειρήνη στη Μεσόγειο. Με τον όρο ειρήνη προφνώς μιλάμε για στρατηγικές συμμαχίες και επιβολής συμφερόντων καθώς ήδη έχουν διατυπωθεί ενστάσεις και αντιρρήσεις από την Τουρκία, την Αίγυπτο, την Λιβύη και τη Ρωσία που χανούν μερίδιο απο την πίτα. Ειδικά η Ρωσια που χάνει μαζί και το μονοπώλιο μεταφοράς φυσικού αερίου. Αντιθέτως, οι Η.Π.Α έχουν υποστηρίξει απο την αρχή το έργο καθώς με αυτήν την κίνηση εδραιώνουν ακομά περισσότερο την ισχύ τους στην Ανατολική Μεσόγειο, βρίσκοντας το δικό τους αποτύπωμα μέσα από την στήριξη κρατών όπως το ελληνικό.
Η ενεργειακή ανάπτυξη και αυτονόμηση του ελληνικού κράτους που αποτελεί αιχμή του δόρατος για την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ενεργειακός κόμβος, είναι πρόδηλο πως κινείται παράλληλα με την πολεμική του προετοιμασία. Στα εδάφη που στοχοποιούνται από τα αναπτυξιακά σχέδια του κεφαλαίου ξεπηδούν νέες βάσεις του ΝΑΤΟ ενώ αναβαθμίζονται και οι ήδη υπάρχουσες. Ας μη παραβλέπουμε πως και έξω από το ΝΑΤΟ, ο ελληνικός στρατός είναι, αυτό που οφείλει να είναι: ένας εγκληματικός μηχανισμός της εξουσίας, που προασπίζεται τα κρατικά και καπιταλιστικά συμφέροντα απέναντι στις ανάγκες της κοινωνικής βάσης.
Στην σύγχρονη πολιτική ιστορία, οι κινήσεις και οι συμφωνίες και οι διακρατικές συνεργασίες που αφορούν την ενεργειακή ανάπτυξη, αποτελούν αιτίες πολέμων. Πολέμων που αφήσαν πίσω τους αίμα και καμμένη γή. Αν δεν θέλουμε λοιπόν να αποτελέσουμε βορά στα στόματα των κυρίαρχων, οφείλουμε να ενδυναμώσουμε όλες αυτες τις κοινωνικές και ταξικές πρωτοβουλίες που στοχοποιούν τα ίδια τα αίτια του πολέμου. Να συνδέσουμε και να συνδεθούμε με τους αγώνες ενάντια στην ενεργειακή ανάπτυξη που λεηλατεί και καταστρέφει τη φύση και τις ζωές μας. Ό,τι βρίσκεται μέσα στη γή, ανήκει σε αυτή και σε κανέναν από εμάς. Οι αγώνες κατοίκων ενάντια σε αναπτυξιακά σχέδια στην Ήπειρο, την Καβάλα, το Βόλο, την Εύβοια, την Κρήτη αλλά και κάθε γωνιά του ελλαδικού και μη χώρου, είναι αγώνες ενάντια στην καταστροφή του φυσικού κόσμου. Είναι αγώνες ενάντια στην διαρκή υποτίμηση των όρων ζωής όλων μας. Είναι αγώνες για να μη ζήσουμε μέσα στην απόλυτη δυστοπία. Είναι αγώνες δίκαιοι και αναγκαίοι.
να οικοδομήσουμε ένα μαζικό κοινωνικό ανάχωμα ενάντια στα πολεμικά σχέδια της κυριαρχίας, στηρίζοντας τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στην ενεργειακή ανάπτυξη του ελληνικού κράτους
ούτε εθνικός-ούτε ενεργειακός, πόλεμος κοινωνικός-αντικρατικός