Στις 17/3 ο συγκρατούμενός μας Βασίλης Δημάκης παραβιάζει τους περιοριστικούς όρους και επιλέγει το δύσβατο δρόμο της παράνομης ελευθερίας. Έχει προηγηθεί η νικηφόρα λευκή απεργία, ένας αγώνας που από την έναρξή του μας βρήκε αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό του. Γιατί σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς οι αόρατοι πληθυσμοί των κάτεργων της “δημοκρατίας” είναι υποχρεωμένοι να ρισκάρουν και τη ζωή τους για τα αυτονόητα.
Ο Βασίλης επέλεξε τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών να εκθέσει με το λόγο και τις πράξεις του το σύνολο της σωφρονιστικής υπηρεσίας. Γι’αυτό από την πρώτη στιγμή ξεκίνησε ένα κυνήγι κεφαλών προς τιμήν της υπόληψης και του γοήτρου της διοίκησης του Κορυδαλλού. Το μεσημέρι της Τετάρτης 23/3 κατά τη διάρκεια επιχείρησης πολλαπλών μονάδων της ΕΛΑΣ (ΕΚΑΜ, κρατική ασφάλεια, ΟΠΚΕ, αντιτρομοκτατική) ο Βασίλης πέφτει στα χέρια των διωκτών του. Λίγη ώρα αργότερα πραγματοποιούνται αιφνιδιαστικές έρευνες τόσο στο κελί μου όσο και στο κελί του συντρόφου Πάνου Καλαϊτζή, από υπαλλήλους και κουκουλοφόρους των φυλακών. Η συγκεκριμένη κίνηση μόνο ως εκδικητική μπορεί να λογιστεί στη συνείδησή μου. Ως μία σειρά γεγονότων, μου δείχνουν τη “ζεστή φιλοξενία” που θα με περιμένει σε όλα τα χρόνια της αιχμαλωσίας μου.
Γι’αυτό και από την πρώτη στιγμή στο μυαλό μου γυρίζει εφιαλτικά μία και μόνο σκέψη: Αν φτάσαμε σε εποχές που η κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των κρατουμένων αποτελεί έμπρακτη συνθήκη συνενοχής, τότε το πολιτικό καθήκον της αδιαλλαξίας κραυγάζει: Αμετανόητα παρών.
Η θέση μου θα βρίσκεται αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό των κρατουμένων γιατί τα κάγκελα είναι τα σύνορα δύο κόσμων σε διαρκή σύγκρουση.
Ξανά και ξανά φωτιά στα κάτεργα.
Θάνος Χατζηαγγέλου
Δ’ Πτέρυγα, φυλακές Κορυδαλλού
24/3/2022
Thanos Chatziaggelou – Solidarity is a flower full of thorns
On 17.3 our co-inmate Vasilis Dimakis violates the restrictive measures and chooses the hard way of illegal freedom. It has been preceded by the victorious white strike (without food and water), a struggle that found us non-negotiably by its side from the very first moment. Because during these hard times, the invisible ones living in the cells of democracy have to risk their lives for even their basic rights.
Vassilis chose to expose with his speech and actions the entire penitentiary service both inside and outside the prison walls. That is why from the first moment they began in honor of the reputation and prestige of the administration of Korydallos. At noon on Wednesday 23/3, during an operation by multiple cop units (SWAT, state security, special police teams for crime prevention and suppression, anti-terrorist unit), Vassilis falls into the hands of his pursuers. A few hours later officials and masked men working for the prison searched both mine and comrade’ s Panos Kalaitzis cells. The particular action could be only considered as revengeful in my thoughts. As a sequence of events, they present to me the “warm hospitality” that awaits me in my future years of imprisonment.
This is why from the very first moment there is only one thought that shouts nightmarishly in my mind: If we have reached this point when social solidarity between inmates is considered as a practical condition of being guilty, then the political duty of intransigence shouts: Unrepentantly present!
My position will always be next to the prisoners without any negotiation because these bars are the borders of two worlds in continuous conflict.
Again and again, burn the prisons.
Thanos Chatziaggelou,
D’ wing, Korydallos prison
24/3/2022