Βρισκόμαστε σε καθημερινό πόλεμο, πόλεμο με το υπάρχον, με κάθε μορφή εξουσίας που μας τρώει τις ζωές και σε αυτόν τον πόλεμο κατάλαβα που ανήκω. Σε έναν κόσμο όπου η πατριαρχία μας βιάζει και μας σκοτώνει, που ο καπιταλισμός μας συνθλίβει, εξαθλιώνοντας αυτό που αποκαλούμε ζωή, σε αυτόν τον κόσμο που η ίδια η ανθρωπότητα εξουσιάζει τη φύση και τα ζώα διαιωνίζοντας την ανθρωποκεντρική αντίληψη και τον σπισιμό. Έτσι διάλεξα πλευρά. Γιατί το εξουσιαστικό σύμπλεγμα δεν θα καταστραφεί μόνο του, καμία κοινωνική αλλαγή δεν θα επέλθει εάν η δράση μας δεν ξεπεράσει τις ρεφορμιστικές λογικές, έχοντας θέληση πίστη και προσήλωση στις ιδέες μας, κάνοντας την θεωρία πράξη.
Δηλώνω υπερήφανα αναρχική, υπερήφανη που σε αυτήν τη σάπια κοινωνία, την κοινωνία της υποταγής και του θεάματος δεν έσκυψα το κεφάλι μπροστά στην εκμετάλλευση και την εξουσία και επέλεξα να βρίσκομαι δίπλα σε συντρόφια που υποστηρίζοντας τον πολύμορφο αγώνα έγραψαν και αυτά την δική τους σελίδα στην επαναστατική ιστορική μνήμη. Ζώντας την νέα ως τώρα ζωή μου δίπλα τους, μέσα σε καταλήψεις, μέσα απ’τους κοινούς αγώνες για ελευθερία, έμαθα τι είναι αλληλεγγύη και συντροφικότητα, τι σημαίνει να δίνεις τα πάντα για αυτό που πιστεύεις ακόμα και εάν πρόκειται να χάσεις την ελευθερία σου. Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη που μου αναλογεί για την συνέργεια μου στην εμπρηστική ενέργεια που πραγματοποιήθηκε στις 8/2 στο ίδρυμα εθνικού και θρησκευτικού προβληματισμού. Μια αποσπασματική ενέργεια, η οποία δεν πραγματοποιήθηκε από κάποια οργάνωση και συγκεκριμένα την οργάνωση Αναρχική Δράση για την οποία και κατηγορούμαι ως μέλος της, αλλά είχε ως κίνητρο τις επιθυμίες και την οργή δύο ανθρώπων ενάντια στο θρησκευτικό σκοταδισμό, την πατριαρχία και την κρατική εξουσία.
Εκεί που κοινωνική αποδοχή συναντά τον καλοστημένο συντηρητισμό στο πρόσωπο ενός ιερέα, ενός ανθρώπου που στη σημερινή εποχή ακόμα φέρει εξουσία πάνω μας, πάνω στο σώμα ενός ανήλικου κοριτσιού που δεν δίστασε να παραβιάσει με τον πιο αισχρό τρόπο, ξέροντας πως λόγω τόσο της αντρικής του υπεροχής αλλά και του προκαλύμματος του ως άγιο πρόσωπο, δεν θα έχει συνέπειες. Όπως και τόσοι άλλοι σαν αυτόν, ρασοφορεμένοι ή μη, γνωρίζοντας πως έχουν ένα ολόκληρο εξουσιαστικό σύστημα να τους προστατεύει και την συνενοχή του κράτους και της κοινωνίας, συνεχίζουν να αναπαράγουν την έμφυλη βία, την πατριαρχία και τον σεξισμό, με αποτέλεσμα καθημερινά να μετράμε και άλλες θηλυκότητες στην λίστα των θυμάτων. Η ενέργεια επιλέχθηκε να γίνει σε κτίριο ιδιοκτησίας της εκκλησίας για την κατάδειξη του γεγονότος και ως μήνυμα σε κάθε παππά που νομίζει ότι οι πράξεις του δεν θα έχουν και το αντίστοιχο τίμημα.
Βρίσκομαι πλέον κρατούμενη στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, με κατηγορίες βάσει τον 187Α για τρομοκρατία και ένταξη στη οργάνωση Αναρχική Δράση, για την οποία την πολιτική ευθύνη έχει αναλάβει ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου. Υπερήφανος επαναστάτης και αναρχικός δεν λύγισε στη σκέψη του εγκλεισμού στα κελιά της δημοκρατίας και δεν έκανε πίσω ούτε στιγμή.
Έτσι ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα κατηγορητήριο, γνωστό πλέον για όσους διώκονται για την πολιτική τους δράση και ταυτότητα, το οποίο θέλει 3 ανθρώπους για να στηθεί και αυτό φάνηκε και με την σύλληψη και προφυλάκιση του συντρόφου Πάνου Καλαϊτζή, ο οποίος διώκεται ξεκάθαρα για την φιλική-συνεργατική σχέση του με τον Θάνο. Γνωρίζουμε πολύ καλά τις σκοπεύσεις και τις τακτικές της αντιτρομοκρατικής, την προσπάθεια της για την πολιτική και ψυχολογική μας εξόντωση. Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. Στεκόμαστε και οι 3 δυνατοί και ενωμένοι απέναντί τους.
Όσο αναφορά την διαβίωση μου μέσα στην φυλακή: πλέον έχει γίνει συνήθεια τους η επιβολή τους στο πρόσωπο μου, με την στοχοποίηση της αλληλογραφίας μου αφού δεν γίνεται δεκτή λόγω του πολιτικού της περιεχομένου σε κάποιες περιπτώσεις. Νομίζουν πως θα μας τσακίσουν το ηθικό, αλλά μόνο το αντίθετο καταφέρνουν.
Δύναμη σε όλα τα έγκλειστα συντρόφια, ανθρώπινα και μη, που κρατούνται αιχμάλωτα στα κολαστήρια αυτού του κόσμου.
Για την ολική απελευθέρωση και την αναρχία.
Γεωργία Βούλγαρη,
γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού.