Πολιτική ανταπόκριση του αιχμάλωτου μέλους της Οργάνωσης Αναρχική Δράση Θάνου Χατζηαγγέλου στο κάλεσμα των συντρόφων του Λαϊκού Μετώπου, για τη στήριξη των σεισμοπαθών στις περιοχές της Τουρκίας και της Βόρειας Συρίας.
Το φως της 6ης Φλεβάρη βρίσκει τους γείτονες λαούς της Τουρκίας και της Βόρειας Συρίας, βυθισμένους στο πιο βαθύ σκοτάδι των τελευταίων χρόνων. Οι σεισμικές δονήσεις θάβουν στο μπετό χιλιάδες συνανθρώπους μας με τις εκτιμήσεις, καθώς περνούν τα 24ωρα, να μιλούν για την πιθανότητα οι νεκροί, που τώρα αγγίζουν τους 17.000, να ξεπεράσουν τους 185.000.Την ίδια στιγμή που τα μάτια της πανανθρώπινης κοινότητας στρέφονται προς τον πόνο και την απόγνωση των πληγέντων, ο καπιταλισμός απογυμνώνεται δείχνοντας το βλοσυρό του πρόσωπο. Είναι η ίδια η αλήθεια που μας κοιτάει κατάματα και ως θεατές στο χαμό μας ψυχορραγούμε μπροστά στα απότοκα της βίας του ανθρωποκεντρισμού.
Ας κάνουμε ένα βήμα πιο βαθιά από την προφανή επιφάνεια, προσεγγίζοντας την ουσία του προβλήματος. Ο άνθρωπος, ολοένα απομακρυνόμενος από το φυσικό κόσμο, σταμάτησε να αντιλαμβάνεται τη γη ως πηγή ζωής και ισορροπημένης ελευθερίας αλλά ως έναν κουμπαρά γεμάτο πρόσφορα κέρδη. Έκτοτε “βιάζει” ακατάληπτα το σώμα του πλανήτη με γεωτρήσεις, εξορύξεις και αναπτυξιακά έργα, σπέρνει τον θάνατο με βομβαρδισμούς, πυρηνικά και «ειρηνευτικές» στρατιωτικές επιχειρήσεις και αφανίζει κάθε σπιθαμή πρασίνου, αστικοποιώντας τις εκτάσεις του φυσικού ορίζοντα, μετατρέποντας τες σε πυκνοκατοικημένα τσιμεντένια μπλοκ. Όσο κι αν υπομένει τις πληγές της ανθρώπινης παρεμβατικότητας, έρχονται στιγμές που η φύση εκδικείται. Και στη θέα του θυμού της ο μικροπρεπής άνθρωπος στέκει πλέον αμίλητος και ανήμπορος να αντιδράσει.
Όσοι μέχρι σήμερα καλλιεργούσαν αμφίδρομα την προπαγάνδα της έντασης εκτοξεύοντας εθνικιστικές κορώνες κι απειλές προς τους λαούς της Μεσογείου, σήμερα εκμεταλλεύονται τον πόνο και τα αδιέξοδα των πληγέντων για να χτίσουν νέες πολιτικές γέφυρες σύζευξης και συνεργασίας πίσω απ’ το αφήγημα του ανθρωπισμού. Στην έκτακτη σύνοδο του Ευρωπαϊκού συμβουλίου στις Βρυξέλλες μονοπωλούν οι τακτικισμοί για την επανεκκίνηση των συνομιλιών της ευρωπαϊκής κοινότητας με την Τουρκία, η πολιτική ηγεσία της οποίας προσπαθεί μέσω αγαθοεργιών να σώσει την προεκλογική της εικόνα, που βάλλεται από διαρκείς καταγγελίες για ολιγωρία στη διαχείριση της σεισμικής κρίσης. Οι μεγαλύτερες εργολαβικές εταιρείες που πρόσκεινται στα κυβερνητικά συμφέροντα και όλα αυτά τα χρόνια έφτιαχναν τσιμεντένια παραπήγματα για να πλουτίσουν από τις στεγαστικές ανάγκες χιλιάδων ανθρώπων, σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο του φασίστα Ερντογάν που τις αδειάζει μπροστά στον κίνδυνο της πολιτικής του κατάρρευσης.
Τα εξόφθαλμα κίνητρα της πολιτικής ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτυπώνονται στην αποστολή πολυπληθούς ανθρωπιστικής βοήθειας στις περιοχές της Αντιόχειας, του Γκαζιαντέπ και του Χατάι, την ίδια στιγμή που γυρνούν την πλάτη τους στους πληγέντες της Βόρειας Συρίας ,στα εδάφη του Ιντλίμπ και του Ιτζεντιρές επικαλούμενοι τις κυρώσεις από τον πόλεμο ενάντια στην Κουρδική αντίσταση.
Κι όμως μπροστά στην πολιτική χυδαιότητα των κρατιστών, οι λαοί υψώνουν το ανάστημα τους δείχνοντας πως τους ενώνουν τα ίδια ζητήματα ,τα ίδια συμφέροντα και οι ίδιες αγωνίες. Οι αδιέξοδες κραυγές απόγνωσης συνθλίβουν κάθε εθνικιστική ρητορική που χτίζουν οι πολιτικοί εκφραστές της εκμετάλλευσης και της τυραννίας στις πλάτες των καταπιεσμένων. Πού είναι λοιπόν το ελληνοτουρκικό ή τουρκοκυπριακό μίσος που τόσα χρόνια πυροδοτούν αμφίδρομα οι κυβερνήσεις για να περατώσουν τις στρατιωτικές και επενδυτικές τους στοχεύσεις; Εμείς βλέπουμε διασώστες και εθελοντές να τιμούν την ιδιότητα τους και να ρίχνονται στη μάχη για να αναζητήσουν ακόμα έναν συνάνθρωπό τους. Χέρι-χέρι, αλληλέγγυα ενωμένοι, για να πράξουν όλοι μαζί το αυτονόητο χωρίς κανένα αντάλλαγμα, με επιμονή και αποφασιστικότητα, μα πάνω απ’ όλα ταπεινότητα. Με κοινά δάκρυα συγκίνησης ή θλίψης γιατί κάτω από τα συντρίμμια βρίσκονται δικοί τους άνθρωποι που έτυχε να γεννηθούν άλλου και να μην γνωριστούν ποτέ. Αν είναι κάτι που μας διακρίνει ποιοτικά και ηθικά απ’ τους εχθρούς μας, είναι το αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης και τα ταξικά διεθνιστικά κριτήρια που διέπουν τις σχέσεις μας. Και η μήτρα της κοινωνικής αλληλεγγύης είναι η πρόληψη και η προετοιμασία ενάντια στην ανάθεση.
Γνωρίζοντας πως η σωτηρία της κοινωνικής βάσης είναι καθήκον και ευθύνη των ίδιων των πληττόμενων, είναι μονόδρομος η οικοδόμηση των απαραίτητων συσχετισμών συμβολής και διαχείρισης των κρίσεων που απειλούν τη βιωσιμότητα των εκμεταλλευόμενων. Από την όξυνση των απαραίτητων αυτοματισμών για την άμεση συνδρομή στα πεδία της καταστροφής μέχρι την σταθερή οικοδόμηση οργανωμένων μονάδων επιχειρησιακής επέμβασης (με χαρακτηριστική την πρωτοβουλία των συντρόφων της ομάδας Συμβολής και Αντιμετώπισης Καταστροφών ), η θέση μας είναι στο πλευρό όσων χρειάζονται την βοήθειά μας, ενάντια στην ανάθεση και την αδιαφορία που μετατρέπουν τον άνθρωπο σε θεατή του χαμού του. Από τη θεωρία στην πράξη να σταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στο πλευρό των σεισμοπαθών στα εδάφη της Τουρκίας και της Βόρειας Συρίας.
Ολόψυχη δύναμη στις διασωστικές μονάδες επέμβασης που επιχειρούν στην πρώτη γραμμή των μαχών.
Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Ειδική Πτέρυγα, Νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού
11/2/2023