Γράμμα του αιχμάλωτου μέλους της Αναρχικής Δράσης Θ. Χατζηαγγέλου στους χιλιανούς φυλακισμένους συντρόφους Monica Caballero και Francisco Solar εν όψει της δίκης τους στις 19 Μάη.
…δίχως ίχνος μεταμέλειας
Η αναρχία δεν λυγίζει. Στέκει περήφανη και αλώβητη. Ταξιδεύει σαν τα κύματα στις πιο ταραγμένες θάλασσες κρύβοντας τη θέληση και την οργή. Δεν λοξοδρομεί, δεν υπεκφεύγει. Βαδίζει ολόισια στη φωτιά και φλέγεται για να εξαγνίσει τον κατακερματισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Βρίσκει προσωρινό καταφύγιο σε κάθε μάχη για την απόλυτη ελευθερία. Ματώνει, τσακίζεται, πεθαίνει και αναγεννάται ξανά και ξανά χαρίζοντας έναν ατέρμονο εφιάλτη στους τυράννους της.
Η αναρχία δεν προσκυνάει. Στέκει ανυπότακτη μπροστά στους δήμιους της ελευθερίας. Υπερασπίζεται την οντότητά της κάτω από τη λεπίδα της πολιτικοϊδεολογικής λαιμητόμου ακόμα και στο πιο ασφυκτικό περιβάλλον. Αφοσιωμένη στο ιστορικό της φορτίο αφήνει το στίγμα της ανεξίτηλα στο χρόνο για να οπλίσει νέες ανεξέλεγκτες στρατιές ανυπότακτων μειοψηφιών. Δεν παραιτείται, δεν μετανοεί. Δεν λιγοψυχεί και δεν σιωπά μπροστά στην υποταγή και την εκμετάλλευση. Εξεγείρεται.
Η αναρχία δεν σκύβει το κεφάλι μπροστά στους ιεροεξεταστές του κοινωνικού πολέμου. Κοιτάει κατάματα τους διώκτες της μέχρι τέλους με το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα της δεν έχει πια λευκό. Δικάζει, δεν δικάζεται, για να διασώσει την αλήθεια απ’ τον θάνατό της, να τσακίσει την έγκλειστη αβεβαιότητα. Δεν συγχωρεί παρά αναμένει. Σιγοκαίει και με την ίδια αταλάντευτη θέληση και στέκει ορκισμένη στην ίδια αφοσίωση.
Αυτή είναι η αναρχία κι αυτοί είμαστε εμείς μέσα της. Σάρκα από τη σάρκα της. Σταγόνες από το αίμα των μαύρων φρουρών. Φλόγες αδιαλλαξίας σε έναν κόσμο που του είναι γραμμένο να καεί ολάκερος. Ιαχές πολέμου ακανόνιστα διασκορπισμένες στο έγκλειστο σύμπαν. Σιωπές, λυγμοί, δάκρυα, εκκωφαντικά αναφιλητά. Περιφερόμενα λάφυρα πολέμου σε κολαστήρια, τρομοπάνελ και ιερατεία του δημοκρατικού δικαίου της υποταγής.
Όσα πράττουμε είναι όσα είμαστε. Μπροστά στους διώκτες μας σηκώνουμε τα δεσμά μας συντονίζοντας το πιο γνώριμο κροτάλισμα -αυτό των αλυσίδων της περήφανης αιχμαλωσίας. Σύντροφοι Monica και Francisco, με τα χέρια μας δεμένα μα τις καρδιές παντοτινά ελεύθερες παραμένουμε αλύγιστοι, αδιάλλακτοι, αμετανόητοι μέχρι τέλους.
Από την Ελλάδα ως την Χιλή, στο εδώλιο της ιεράς εξέτασης βασιλεύει μία και μόνο αλήθεια που τσακίζει τον αφοπλισμό, την παρακμή και την πολιτική απαξία: χίλιες και μία έγκλειστες ανάσες προσμονής χωρίς δεύτερη σκέψη, μέχρι την απόλυτη ελευθερία.
Δύναμη στον αδερφό μας Alfredo Cospito που υπερασπίζεται ακλόνητος την αναρχία στη πράξη.
Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Ειδική Πτέρυγα, Νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού
18/4/2023