Πολιτική τοποθέτηση του αιχμάλωτου μέλους της Αναρχικής Δράσης Θάνου Χατζηαγγέλου για τα αποτελέσματα των εκλογών της 21ης Μάη.
Υπάρχει μια γενικευμένη ασάφεια σε σχέση με το αίσθημα που προκαλεί η εικόνα των αποτελεσμάτων των εκλογών της 21ης Μάη. Μια ασάφεια, τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Πολιτικοί αναλυτές και καναλάρχες, στρατευμένοι στα συμφέροντα των πολιτικών τους προϊσταμένων, αναπαράγουν ως μοναδικό συμπέρασμα τη συντριπτική νίκη της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρώντας να νομιμοποιήσουν όσα θα ακολουθήσουν την επόμενη 4ετία. Το διακύβευμα είναι να πιστεί η κοινή γνώμη, πως το καθεστώς διαρκούς έκτακτης ανάγκης, δεν είναι πολιτική ευθυγράμμιση με τα υπερεθνικά συμφέροντα αλλά δημοκρατική επιλογή των ίδιων των υπηκόων.
Η πρώτη αλήθεια είναι πως μπροστά μας δεν έχουμε τη συντριπτική νίκη της ΝΔ αλλά τη συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ ή πιο σωστά τη συντριβή της ρεφορμιστικής Αριστεράς, ως γενικευμένο αφήγημα κοινωνικής διακυβέρνησης. Αν εξαιρέσουμε το ΚΚΕ, που τα ποσοστά του είναι τόσο σταθερά όσο και ο αντιλαϊκός και αντεπαναστατικός του χαρακτήρας και ρόλος στην πολιτική σκηνή, το σύνολο της θεσμικής Αριστεράς υποχώρησε σημαντικά σε επίπεδο δυναμικής. Ο ΣΥΡΙΖΑ περιορίστηκε στη ψήφο μερικών χιλιάδων ελπιδολάγνων δίχως αιτία, των στελεχών του και μιας μερίδας του ανταγωνιστικού κινήματος που για λόγους πολιτικής δειλίας, τακτικής αναδίπλωσης και φιλοτομαρισμού ακολουθούν το δόγμα το “μη χείρον βέλτιστο” (που απέχει βέβαια και από την πραγματικότητα). Από την άλλη η συνολική εικόνα της Αριστεράς δείχνει μια πολιτική έκφραση που χάνει έδαφος και απήχηση, με τις παραφυάδες του Τσίπρα να μην πιάνουν καν τα ποσοστά κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης.
Η ιδεολογική αλλοτρίωση και οι τακτικισμοί της Αριστεράς, που όταν γλυκοκάθισε στα κέντρα εξουσίας, είτε ως κυβέρνηση είτε ως αξιωματική αντιπολίτευση, έκανε την κωλοτούμπα πρωταθλητισμό, καλλιέργησαν μεθοδικά την απογοήτευση και την ένδοια προς τον προοδευτισμό. Η σήψη της ρεφορμιστικής Αριστεράς αυτήν τη στιγμή οδηγεί σε δύο δρόμους: στο συντηρητισμό και την κοινωνική ακαμψία, καθώς πλέον ο κόσμος δεν οικειοποιείται κάποια εναλακτική διαχείριση. Όσον αφορά το συντηρητισμό, αυτή είναι και μια ρεαλιστική επεξήγηση της συγκροτημένης ανόδου των ποσοστών των ακροδεξιών μορφωμάτων.
Η δεύτερη αλήθεια στην οποία δεν δίνεται η αρμόζουσα σημασία, είναι πως το αντίπαλο δέος της δεξιάς αυτήν τη στιγμή είναι η συγκροτημένη απαξία του κοινοβουλευτισμού. Το 40% αποχής δείχνει πως μια απόλυτα σημαντική μερίδα της κοινωνίας αμφισβητεί στην πράξη τα εργαλεία συστημικής διαχείρισης, που μονοπωλούν την προπαγάνδα αναπαραγωγής του κρατισμού. Το ρήγμα των δύο κόσμων βαθαίνει όλο και πιο πολύ, με την Αριστερά και τους ακόλουθούς της να προασπαθούν μάλλον μάταια να παίξουν το ρόλο του πυροσβέστη και της θεσμικής βαλβίδας εκτόνωσης. Το διακύβευμα του κοινωνικού ανταγωνισμού βέβαια είναι να οικοδομηθούν εκείνοι οι πολιτικοί φορείς και συσχετισμοί που θα καταφέρουν να εκφράσουν και να στεγάσουν αυτήν την αμφισβήτηση, δίνοντάς της επιθετικό προσανατολισμό.
Μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν τις κάλπες είδαμε το νεοφιλελευθερισμό να ακολουθεί τη στρατηγική του καρότου και του μαστίγιου. Εικονικές παροχές, υποσχέσεις, προγραμματικές αυξήσεις σε εισοδήματα και κάτω από το τραπέζι φόβος, τρομοκρατία και εκβιασμοί. Από το επιθετικό marketing του CEO της Insurrance Αλέξη Λιάγκα, ο οποίος παρουσία του Άδωνη Γεωργιάδη “προέτρεπε” τους εργαζόμενους στο δεξιό μονόδρομο της 21ης Μάη, μέχρι τις ευθείες ειρωνίες της Σωφρονιστικής Υπηρεσίας στις Φυλακές Λάρισας να ξεχάσουν τις τακτικές άδειες και τις αναστολές ποινών όσοι δεν ψηφίσουν Μητσοτάκη. Η πολιτική ακράτεια στην αλαζονία εκφράζεται στις δηλώσεις του Άδωνη, που οραματίζεται από τώρα 180 βουλευτές για συνταγματική αναθεώρηση. Για να έχει η εκτροπή νομικό πρόσωπο και όχι προκάλυμμα.
Η ανάσχεση της τρομοκρατίας του νεοφιλελευθερισμού απαιτεί συνολική ρήξη με τον πυρήνα του κράτους και του κεφαλαίου. Σημαίνει πέρασμα από την αμφισβήτηση και την απαξία στη σύγκρουση με κάθε μορφή καθυπόταξης της κοινωνικής απελευθέρωσης. Δεν θα επιτρέψουμε την επιστροφή σε εποχές που η εξαπάτηση και ο τακτικισμός, μας μετατρέπαν σε πολιτικά μηδενικά και άβουλες μαριονέτες. Μπροστά μας ξετυλίγεται μια εποχή απέραντων ευθυνών και καθηκόντων. Το δίλημμα δεν είναι δεξιά ή αριστερή εκμετάλλευση.
“Τίποτα δεν είναι πιο θλιβερό από το θάνατο μιας ψευδαίσθησης”
Υποταγή η Επανάσταση
Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας
23/5/2023