28/2/2004 : Θ. Χατζηαγγέλου – Η αληθινή ζωή είναι ένα σύνολο κατειλημμένων στιγμών

Γυρίζοντας το χρόνο 18 χρόνια πίσω, ένα πλήθος συντροφισσών και συντρόφων γεμάτο όνειρα, σχέδια και περισσή αποφασιστικότητα για ζωή, άνοιξε μια πόρτα που πίσω της έκρυβε τα σκαλιά που βημάτιζαν προς την ουτοπία. 18 χρόνια χαράς και λύπης, θυμού και οργής, συντροφικότητας και αλληλεγγύης. 18 χρόνια φωτιάς.

Η κατάληψη Terra Incognita είναι κάτι πολύ περισσότερο από μία συλλογικότητα, από ένα απελευθερωμένο σπίτι. Είναι το ζωντανό κομμάτι της ιστορίας, των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, είναι το μελάνι στις σελίδες της ριζοσπαστικής μνήμης ενός ρεύματος που επιμένει να συγκρούεται. Ήταν, είναι και θα παραμείνει αδιάλλακτα ένα ανάχωμα της αναρχίας.

18 χρόνια μετά, η αιχμαλωσία μου αποτελεί μέρος ενός διακηρυγμένου πολέμου φθοράς απέναντι στην ομάδα μας. Η εκκένωση του σπιτιού μας, οι προσαγωγές και συλλήψεις μελών της συλλογικότητάς μας σε παρεμβάσεις, η εκ νέου εκκένωση και το γκρέμισμα του βιολογικού, οι συλλήψεις κατα τη διάρκεια της μάχης για την υπεράσπιση των επιλογών αγώνα στο στέκι του Χημικού και την πανελλαδική πορεία για τις καταλήψεις, η επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής προς το πρόσωπό μου, καθώς και των δύο άδικα προφυλακισμένων συντρόφων μου και τέλος και πιο βασικό η ενεργοποίηση της δικογραφίας για την εκκένωση της Terra, που αποτελούσε μέχρι τώρα “την ωραία κοιμωμένη” της καταστολής, δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από την καταδιωκτική απελπισία μπροστά στην αδιαλλαξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Ένα σύστημα καταδικασμένο σε διαρκή αδιέξοδα, μία κυβέρνηση που βηματίζει στην απολυτότητα της απελπισίας και ένας στρατός που κατέχει το μονοπώλιο της “νόμιμης” βίας, δεν αποτέλεσαν ποτέ κοινωνικά, πολιτικά, μα πάνω απ’όλα ηθικά την ικανή και αναγκαία συνθήκη για να επιβληθούν στο δίκιο του αγώνα για ισότητα, αυτοδιάθεση και ελευθερία. Ενάντια στην ηθική παρακμή, την πολιτισμική αλλοτρίωση και τα αξιακά τέλματα. Το δίκιο του αγώνα για να λέγεσαι άνθρωπος.

18 χρόνια μετά, το σημείο μηδέν βρίσκει το σώμα μου αιχμάλωτο πίσω από κάγκελα και τείχη. Εκεί όπου και ο ήλιος έχει πάνω του χαρακιές από έναν ουρανό ντυμένο με συρματοπλέγματα. Και όμως η καρδιά μου βρίσκεται κάθε στιγμή στο πλευρό αυτών των ανθρώπων, πλάι στους οποίους η αναρχία δεν αποτέλεσε πολιτική ορολογία αλλά συνθήκη ζωής. Εκεί όπου η συντροφικότητα, η αγάπη και η αλληλεγγύη είναι όροι συνοδοιπορίας στα μονοπάτια της ανατροπής.

Και θα’ρθουν χρόνια δύσκολα. Θα περιφέρετε τα σώματά μας στα δικαστήρια και τις φυκαλές, θα ακούμε καταδίκες, το μπετό θα ψηλώνει γύρω μας κλέβοντας κάθε ανάσα ελευθερίας. Κι όμως κάθε φορά που θα συναντιούνται τα βλέματά μας σε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης και αίθουσες επιβολής της αστικής νομιμότητας, θα σας κυριεύει ο ίδιος τρόμος. Κρατώντας σφιχτά τα σιδηροδέσμια χέρια μας, πιο αποφασισμένοι από ποτέ, θα στεκόμαστε γεμάτοι περηφάνια για το παρελθόν και το παρόν μας, υποσχόμενοι ένα αλύγιστο μέλλον.

Φτιαγμένοι από το κράμα του κατειλημμένου χώρου και χρόνου, με ένα συλλογικό χαμόγελο γεμάτο θυμό και οργή για όσα μας στερούν, θα βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή για να θυμίζουμε πώς ηχεί η καταιγίδα. Κάτω τα ξερά απ’όσους στοχοποιούνται για την εκκένωση της κατάληψης Terra Incognita. Δύναμη στα μέτωπα αντίστασης εντός και εκτός των τειχών. Τα σημάδια προμηνύουν θύελλα.

18 χρόνια μετά αμετανόητος καταληψίας

Θάνος Χατζηαγγέλου

Δ πτέρυγα Κορυδαλλού, 28/2/2022

Πέμπτη 24/2, 18:00:Μικροφωνική-συγκέντρωση αλληλεγγύης στα 3 συντρόφια Γ.Βούλγαρη, Θ.Χατζηαγγέλου και Π.Καλαϊτζή

“Οι δρόμοι εκκενώνονται από τα σώματα,όχι από τα όνειρα. Μπροστά σε έναν ανήθικο κόσμο που όλοι λιγοψυχούν, οι δικές μας ολόφωτες καρδιές προμηνύουν τους πιο εκκωφαντικούς κρότους” (Θ.Χατζηαγγέλου-Γ.Βούλγαρη).

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε το μένος της δεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη προς τον κόσμο που συνεχίζει να αγωνίζεται. Κάτι τέτοιο δεν είναι πρωτόγνωρο, δεν περιμένουμε από καμία κυβέρνηση και καμία εξουσία να λειτουργήσει διαφορετικά. Το θεωρούμε δεδομένο πώς κάθε λογής εξουσιαστές είναι αδύνατο να αντιληφθούν τον κόσμο που κουβαλάμε στις καρδιές μας. Η πολιτική στρατηγική της παρούσας κυβέρνησης όμως έχει ακολουθήσει μία επιθετική γραμμή προς τον πολύμορφο αγώνα, από την αρχή της μέχρι και σήμερα. Εκκενώσεις καταλήψεων, ξύλο στις πορείες, προπαγάνδα με σκοπό την τρομοκρατία του κόσμου του αγώνα ενώ, παράλληλα, μετανάστριες και φυλακισμένες παραμένουν απομονωμένες από όλο αυτο που λέμε ζωή. Πρωτοφανής ήταν και η διαχείρηση της εκκένωσης της κατάληψης «Στέκι στο Βιολογικό», με ακραίες κατασταλτικές κινήσεις και την εκκένωση του δεύτερου στεκιού στο Χημικό, μόλις 2 μέρες μετά το άνοιγμα του. Οι συλλήψεις που ακολούθησαν και οι μπάτσοι στην πόλη είναι ένα απλό δείγμα της ουσίας αυτής της πολιτικής κυβέρνησης.
Ο κόσμος του αγώνα δέχτηκε αλλεπάλληλα χτυπήματα βασισμένα μόνο στην πολιτική του ταυτότητα. Η διαχείρηση της απεργίας πείνας του επαναστάτη αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα, με την συνεχόμενη κορύφωση από το κίνημα αλληλεγγύης και η εκδικητική στάση της κυβέρνησης απέναντί του, οι βαρύγδουπες δηλώσεις σχετικά με εκείνη την περίοδο και τα δημόσια σχόλια της κυβέρνησης σχετικά με την συγκυρία αντικατοπτρίζουν μονάχα ένα κομμάτι της σάπιας τους λογικής. Αγωνιστές και αγωνίστριες διώκονται με κούφια στοιχεία όπως έγινε στην περίπτωση του συντρόφου Κ. Καλαρέμα και την υπόθεση των 16 φοιτητών με βάση ορφανά DNA- ένα καινούριο παιχνίδι της κυβέρνησης ικανό να βοηθήσει στην στοχοποίηση και τον εγκλεισμό του ριζοσπαστικού κινήματος. Η παραβίαση της καθημερινότητας με τις παρακολουθήσεις συντροφισσών/ων της ΤΑ και όχι μόνο, με αποκορύφωμα την επίθεση στον σύντροφο μας Χ. Ματζουρίδη που δέχτηκε μία από τις μεγαλύτερες και μεθοδευμένες επιθέσεις, χτυπώντας την ψυχική και σωματική του υγεία, κλονίζοντας την πολιτική και όχι μόνο αξιοπρέπεια του. Και ερχόμαστε στο τώρα. Στις συλλήψεις των 3 συντρόφων μας στις 8/2 έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής. Ο σύντροφος και μέλος της συλλογικότητάς μας, Θ. Χατζηαγγέλου και η συντρόφισσα Γ. Βούλγαρη συλλαμβάνονται έπειτα από εισβολή σε σπίτι στην οδό Αλκινόου 12 στην Άνω Πόλη, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο “Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού”, ενέργεια την ευθύνη της οποίας δεν αποποιήθηκαν από την πρώτη στιγμή στο μέτρο που αναλογεί στον καθένα τους. Το ίδιο απόγευμα συλλαμβάνεται ο σύντροφος Π. Καλαϊτζής, με μόνη σύνδεση του με την υπόθεση να είναι η σχέση του με το σπίτι και οι συντροφικές, φιλικές και συναδελφικές σχέσεις με τον έναν εκ των 2 συλληφθέντων, χωρίς να υπάρχει άλλο στοιχείο σε βάρος του. Στις 12/2 περάσαν από την διαδικασία ανακριτή και εισαγγελέα και κρίθηκαν προφυλακιστέοι με τις κατηγορίες της συμμετοχής τους στην Οργάνωση “Αναρχική Δράση”(187Α), τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού και των ευρημάτων του σπιτιού, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας και ο σύντροφος Πάνος Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.
Για μία ακόμη φορά η κρατική εκδικητικότητα είναι φανερή. Η αντιτρομοκρατική για να “στήσει” ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ψάχνει μανιωδώς ένα τρίτο άτομο χωρίς κανένα βέβαια στοιχείο αλλά για να παρουσιάσει μία ακόμη επιτυχία. Η δίωξη και η προφυλάκιση του σύντροφου Π. Καλαϊτζή είναι ακόμη μία σκευωρία του κράτους ποινικοποιώντας ακόμη μία φορά τις προσωπικές σχέσεις. “Προσπαθώ να σηκώσω το ανάστημά μου απέναντι σε αυτήν την αυθαιρεσία που νομίζει ότι η ζωή μου είναι ένα πιόνι σε μια αόρατη σκακιέρα. Απέναντι σε αυτούς που παίρνουν τις ανθρώπινες σχέσεις και τις χρησιμοποιούν όπως θέλουν και όπως τους ταιριάζει για να συνθέσουν το παζλ που σχεδιάζουν” (Π. Καλαϊτζής).
Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της «νόμιμης» βίας, επεμβαίνει στις κοινωνικές σχέσεις, χρησιμοποιώντας την ωμή κρατική βία και τα μέσα αφομοίωσης, καταστέλλει κάθε εστία αντίστασης, ανατρεπτικού λόγου και πράξης. Υποδουλώνει συνειδήσεις, επιδιώκει να αποσπάσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση απέναντι σε όποιες “μεταρρυθμίσεις”, χειραγωγόντας έτσι την κοινωνία ώστε να λειτουργεί για χάρη αυτού. Προωθούνται έτσι νόμοι που βασίζονται πάνω σε μία ολόκληρη βιομηχανία επιτήρησης, ελέγχου, πειθαρχίας και εγκλεισμού που όχι μόνο χλευάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εκμεταλλεύονται και λεηλατούν όλο το φυσικό κόσμο. Η εξουσία μπορεί να αλλάζει όνομα, χρώμα, στρατηγική και ρητορεία όμως ποτέ δεν αλλάζει ρόλο. Επιδεικνύουν ακόμα μία επιτυχία για την πάταξη της εγχώριας τρομοκρατίας αλλά στην πραγματικότητα ποιος είναι ο πραγματικός τρομοκράτης; Η κρατική διαχείριση της πανδημίας είναι μία τρανή απόδειξη της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους, όπως επίσης, η μηδενική κρατική ευθύνη στην μεγάλη πυρκαγιά στην Εύβοια το καλοκαίρι του ’21 αλλά και σε άλλες περιοχές με ολοκληρωτικές καταστροφικές συνέπειες, η πλήρης αδιαφορία στην αντιμετώπιση των συνεπειών από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Απότοκο όλων αυτών είναι οι αυξήσεις που έρχονται σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης, στο ρεύμα και στα καύσιμα, οι χαμηλότεροι μισθοί, η αύξηση της ανεργίας, που φυσικά θα τα επωμιστούν τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Πρέπει να αναδείξουμε τις πραγματικές ευθύνες και τους πραγματικούς ενόχους. Δεν ξεχνάμε τους νεκρούς που αφήνει πίσω του η κρατική αδιαφορία και πολιτική.
Αυτή είναι άλλη μία κυβέρνηση βασισμένη στους κανίβαλους αυτού του κόσμου. Θεωρούμε πως η στάση μας απέναντι τους είναι ξεκάθαρη και η στήριξη μας προς τον πολύμορφο αγώνα αδιαμφισβήτητη. Άλλωστε όπως έχουμε δηλώσει μετά την εκκένωση και συνεχίζουμε να δηλώνουμε δημόσια «Η κατάληψη για 16 χρόνια αποτελεί σάρκα από την σάρκα του πολύμορφου αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία και καταπίεση χωρίς να ιεραρχεί και να διαχωρίζει τα μέσα που συμβάλλουν στη διασπορά των ελευθεριακών προταγμάτων και την οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης. Γιατί για μας αυτό είναι απελευθέρωση». Θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε σε έναν άλλο κόσμο μέχρι όλα να είμαστε ελεύθερα.

Λευτεριά στα συλληφθέντα συντρόφια της 08/02 Γ.Βούλγαρη και Θ.Χατζηαγγέλου
Άμεση απελευθέρωση του συντρόφου Π. Καλαϊτζή που βρίσκεται έγκλειστος χωρίς κανένα στοιχείο, λόγω των προσωπικών του σχέσεων

Πόλεμο στην κρατική τρομοκρατία

Θα μαχόμαστε στο πλευρό των κρατουμένων γιατί εκεί είναι η θέση μας

Άλλωστε ό,τι αγαπήσαμε σε αυτόν τον κόσμο ήταν πάντα εναντίον του

Μικροφωνική-συγκέντρωση αλληλεγγύης Πέμπτη 24/2 στις 18:00, Τσιμισκή με Ναυαρίνου

Χαιρετισμός του αναρχικού αιχμαλώτου Θ. Χατζηαγγέλου στα πλαίσια των βιβλιοπαρουσιάσεων της έκδοσης του συντρόφου Μιχάλη Μαυρόπουλου “Εκκενώστε τους δρόμους απ’τα όνειρα”

Η πόρτα της φυλακής κλείνει, μα το μόνο που καταφέρνει κάθε μέρα είναι να κρατάει αιχμάλωτο το σώμα μου. Η σκέψη μου επιμένει κάθε στιγμή σε επαναλαμβανόμενες αποδράσεις από το παράθυρο του κελιού. Δεν θα περάσει στιγμή που να χαρίσω το μυαλό μου στους δεσμώτες μου. Παραμένω αμετανόητος στην ίδια ακολουθία ανεκπλήρωτων όνειρων. Σε όσα σχεδίασα και δεν πρόλαβα να κάνω. Σε όσα δεν πρόλαβα να σκεφτώ.
Γνώρισα τον σύντροφο Μιχάλη πριν κάποια χρόνια. Για την ακρίβεια οι κοινές μας διαδρομές συναντήθηκαν σε μία εκδήλωση. Σε μία ιστορική αφήγηση. Μπορεί κανείς να πει σε μία κατάθεση ψυχής. Ο σύντροφος να καταθέτει όσα έζησε και εγώ να ακούω όσα για δεκαετίες με ενέπνευσαν να στρατευθώ στα αναχώματα της ριζοσπαστικής πάλης. Και λίγους μήνες πριν την αιχμαλωσία μου, είχα την τύχη και την τιμή να πάρω σαν δώρο το πρώτο αντίτυπο απ’το βιβλίο του.
Ο ίδιος μιλάει για ματαιοδοξία. Εγώ θα μιλήσω για ιστορικό χρέος. Η ένοπλη πάλη είναι μία υπαρκτή συνθήκη σε διαρκή κίνηση. Και η κίνησή της οφείλεται στην αλλαγή της σκυτάλης. Η ευθύνη παραμένει αδιάλλακτα παρούσα. Στέκει μπροστά μας υπενθυμίζοντας τα ιστορικά διλήμματα των καιρών. Το μόνο που αλλάζει είναι το χέρι που οπλίζεται.
Δεν θα μιλήσω για νίκες και ήττες. Η επαναστατική ιστορία δεν απολογίζεται με στρατιωτικούς συσχετισμούς. Ούτε θα πείσω κάποιον και κάποια από εσάς ότι όσα έκανα άλλαξαν τον κόσμο. Θα πω όμως και το λέω με περηφάνια και ψηλά το κεφάλι, πως μπροστά στο βασίλειο της παρακμής δεν έκλεισα τα μάτια. Δεν αδιαφόρησα, μα έπραξα τα αυτονόητα.
Ποτέ μου δεν μου άρεσαν οι υποδείξεις. Ο καθένας μας κάνει αυτό που πιστεύει σωστό. Αυτό που πιστεύει ότι του αναλογεί. Και κρίνεται από την ιστορία. Όμως θα ήθελα να ακούσετε τον Μιχάλη και να βρει ο καθένας και η καθεμιά σας το δικό του ξεχωριστό μερίδιο ευθύνης στη διαρκή κίνηση.
Με σεμνότητα και ταπεινότητα στην ολόφωτη διαδρομή όσων με το αίμα τους πότισαν τον ανθό της επανάστασης. Με πίστη, προσήλωση και αγάπη παραμένω αδιάλλακτα ταγμένος στα ίδια ανιδιοτελή κίνητρα. Από τη μαγευτική νιότη της Ιταλικής αυτονομίας, μέχρι τα δικά μας χρόνια εναντίωσης στη δυστοπία, θα σας πω πως η ατσάλινη στοχοπροσήλωση στη δικαιοπραξία, τσακίζει τη ματαιοδοξία.
Οι δρόμοι εκκενώνονται από τα σώματα, όχι από τα όνειρα. Συνεχίζουμε…

Θάνος Χατζηαγγέλου
Δ’ πτέρυγα Κορυδαλλού – 18/2/22

Κείμενο ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στα συλληφθέντα συντρόφια της 8/2

 

Τα ξημερώματα της Τρίτης 8/2 συνελήφθησαν σε σπίτι, μία συντρόφισσα και ένας σύντροφος, έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής. Αφορμή ήταν η εμπρηστική επίθεση του  «Ιδρύματος Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης , λίγες ώρες πριν. Καθ’ όλη τη διάρκεια της υπόλοιπης μέρας, τα στενά της περιοχής γέμισαν μπατσικά, τζιπάκια της αντιτρομοκρατικής και ασφαλίτες, ενώ παράλληλα γίνονταν και έρευνες στα σπίτια των συλληφθέντων. Αργότερα το απόγευμα έγινε ακόμη μία προσαγωγή συντρόφου, η οποία μετατράπηκε σε σύλληψη για τις ίδιες κατηγορίες και παράλληλα έγινε έρευνα στον χώρο εργασίας των δύο συντρόφων. Η μόνη σύνδεση του τρίτου συλληφθέντα με την υπόθεση είναι η σχέση του με το σπίτι και οι συντροφικές, φιλικές και συναδελφικές σχέσεις με τον ένα εκ των 2 συλληφθέντων χωρίς να υπάρχει άλλο στοιχείο σε βάρος του. Η έρευνα συνεχίστηκε μέχρι το βράδυ, καθώς στο σπίτι όπου συνελήφθησαν βρέθηκαν αντικείμενα κακουργηματικού χαρακτήρα. Την επόμενη μέρα πήραν προθεσμία δύο ημερών για την απολογία τους, όπου την Παρασκευή 11/2 κρίθηκαν προφυλακιστέοι διωκόμενοι με τον τρομονόμο (187α) με την κατηγορία της συμμετοχής τους στην οργάνωση Αναρχική Δράση, τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού, που έγινε στις 8/2 και των ευρημάτων του σπιτιού, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας και ο σύντροφος Πάναγιώτης Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.
Σε μία συγκυρία όπου το κράτος εξαπολύει απειλές για την πάταξη όλων όσων αντιστέκονται ενάντια στην βαρβαρότητά του με εκκενώσεις καταλήψεων, βίαιη καταστολή και μαζικές συλλήψεις στο σωρό, επιλέγει για ακόμη μια φορά, να διώξει και να ποινικοποιήσει φιλικές και συντροφικές σχέσεις. Αυτή είναι μια πάγια τακτική του κράτους για να τρομοκρατήσει και να αποδυναμώσει τον κόσμο του αγώνα και να πνίξει κάθε φωνή αντίστασης.
Εμείς από την πλευρά μας συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στο κράτος και στις πρακτικές του και να στεκόμαστε δίπλα σε κάθε εξεγερμένο που μάχεται για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Οι καρδιές μας χτυπάνε περήφανα για τα 3 συντρόφια μέχρι να ξαναβρεθούμε πλάι στους δρόμους.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ Γ. ΒΟΥΛΓΑΡΗ ΚΑΙ Θ. ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΟΥ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Π. ΚΑΛΑΙΤΖΗ ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΤΗΜΕΝΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΛΟΓΩ ΦΙΛΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ 187Α. ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στα συλληφθέντα συντρόφια της 8/2

Επιστολή του Π.Κ.

Την Τρίτη 08/02 και ώρα 19.00 το απόγευμα με προσήγαγε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία κάτω από το σπίτι της συντρόφου μου στην Άνω Πόλη. Αφορμή για την προσαγωγή μου είναι η σύλληψη κατά τις πρωινές ώρες της ίδιας μέρας του Θάνου Χατζηαγγέλου και της Γεωργίας Βούλγαρη για την τοποθέτηση εμπρηστικού μηχανισμού στο ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού. Μεταφέρθηκα στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, όπου ώρες αργότερα μου ανακοινώθηκε η σύλληψή μου με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα και ένταξη στην οργάνωση Αναρχική Δράση. Παρέμεινα για δύο ημέρες κρατούμενος στα υπόγεια της ΓΑΔΘ, την Παρασκευή 11/02 πέρασα από ανακρίτρια και εισαγγελέα όπου μου ανακοινώθηκε η προφυλάκισή μου.

Βρισκόμενος πλέον στη δίνη μιας κωμικοτραγικής διαδικασίας που εξελίσσεται σε βάρος μου, δηλώνω απερίφραστα και δυνατά αθώος για όλες τις κατηγορίες τις οποίες μου προσάπτουν. Βρίσκομαι αυτή τη στιγμή προφυλακισμένος χωρίς να υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ στοιχείο που να με συνδέει με τη συμμετοχή μου σε αυτά που μου αποδίδονται, χωρίς να υπάρχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ αναφορά του ονόματός μου στις καταθέσεις της αντιτρομοκρατικής σε σχέση με τη δράση της οργάνωσης. Η μόνη σύνδεση που επιχειρείται να γίνει είναι μέσω του σπιτιού που ενοικίαζα δίπλα στο μαγαζί που διατηρούσα μαζί με τους συνεργάτες μου καθώς και δίπλα στο σπίτι της συντρόφου μου (όπου ουσιαστικά έμενα) και το οποίο είχα παραχωρήσει ως χώρο καραντίνας και ανάρρωσης από το covid-19.

Καταβάλλω προσπάθειες να κρατηθώ όρθιος απέναντι σε αυτή τη σκευωρία που έχει στηθεί και μου στερεί την ελευθερία μου. Προσπαθώ να κρατήσω το μυαλό μου σε εγρήγορση και καθαρό για να μπορέσω να σταθώ απέναντι σε αυτό το άδικο που θέλει να με πνίξει. Προσπαθώ να σηκώσω το ανάστημά μου απέναντι σε αυτήν την αυθαιρεσία που νομίζει ότι η ζωή μου είναι ένα πιόνι σε μια αόρατη σκακιέρα. Απέναντι σε αυτούς που παίρνουν τις ανθρώπινες σχέσεις και τις χρησιμοποιούν όπως θέλουν και όπως τους ταιριάζει για να συνθέσουν το παζλ που σχεδιάζουν.

Θα τα καταφέρω.

Αλληλεγγύη στον φίλο, συνάδελφο και σύντροφο Θάνο Χατζηαγγέλου και στην συντρόφισσα Γεωργία που γνώρισα πριν ελάχιστες ημέρες στα υπόγεια της ΓΑΔΘ.

Πάνος Καλαϊτζής

Φυλακές Κορυδαλλού

15/02/2022

Κείμενο των δύο αιχμάλωτων συντρόφων Γ.Βούλγαρη και Θ.Χατζηαγγέλου από τη ΓΑΔΘ

Όταν το καθεστώς εξαίρεσης νομιμοποιείται γύρω σου, τότε το ανάστημά σου ψηλώνει, παίρνεις βαθιές ανάσες γιατί σου χρονομετρούν ακόμη και τον αέρα, για να συνεχίσεις μέχρι το τέλος. Μέχρι τη νίκη.

Τα ξημερώματα της Τρίτης 8/2, πάνοπλες δυνάμεις της ΕΚΑΜ και της αντιτρομοκρατικής εισβάλλουν σε σπίτι στην οδό Αλκινόου 12 στην Άνω Πόλη και μας συλλαμβάνουν. Έχει προηγηθεί ο εμπρησμός του ΙΕΘΠ (Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού) ενέργεια την ευθύνη της οποίας δεν έχουμε αποποιηθεί από την πρώτη στιγμή στο μέτρο που αναλογεί στον καθένα μας. Με κουκούλες στο πρόσωπό μας και αλυσίδες στα χέρια μας κρατούμαστε για 28 ώρες απομονωμένοι στα γραφεία της αντιτρομοκρατικής και μετά στα δικαστήρια συναντάμε τα πρώτα συντροφικά βλέμματα. Αλυσοδεμένοι ανάμεσα σε ανθρώπους δίχως πρόσωπα, με το κεφάλι μας ψηλά και με τα χαμόγελα που ξεχειλίζουν από περηφάνια για ό,τι είμαστε, για ό,τι διώκουν πάνω μας. Το καθεστώς εξαίρεσης συνεχίστηκε και μέσα στα κρατητήρια της ΓΑΔΘ, όπου κάθε φορά που έχουμε επιχειρήσει να παρέμβουμε στη δημόσια κινηματική σφαίρα βρισκόμαστε κλειδωμένοι στα κελιά μας, μια συνθήκη που πήγε να ντύσει η αντιτρομοκρατική κάτω από αυθαίρετες εντολές για γενική κράτηση όλων. Μία συνθήκη που οφείλει να κοπεί από τη ρίζα, καθώς οι λογαριασμοί μας με τους κουκουλοφόρους της αντιτρομοκρατικής αφορούν εμάς τους ίδιους. Ο πόλεμος έχει κανόνες και μια πράξη επαναστατικής βίας είναι μέρος του δικού μας πολέμου. Όμως οφείλουμε να αναδείξουμε από εδώ και πέρα το σύνολο των κινήσεων της αντιτρομοκρατικής που όταν αποπειράται να τσακίσει ανθρώπους και ιδέες, αναζητά μανιωδώς τρεις ανθρώπους για να στηρίξει και να στήσει ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης. Εμείς κάνουμε τα δικά μας σταθερά βήματα την ίδια στιγμή που η αντιτρομοκρατική προτρέχει μέσα σε ένα παραλήρημα αισιοδοξίας. Το πρωί της Δευτέρας 14/2 ξεκίνησε η δρομολόγηση της υποχρεωτικής λήψης DNA, με πρώτο τον σύντροφο Θάνο να περνάει αυτή την εξευτελιστική συνθήκη. Κι όμως το σχέδιο εξόντωσης συνεχίζεται κατά την επιστροφή του στο κελί που καλείται εκ νέου από την κρατική ασφάλεια αυτή τη φορά. Ο σύντροφος καλείται σε νέα ανάκριση κατηγορούμενος για νέα εγκληματική οργάνωση. Η δικογραφία αφορά την εκκένωση της κατάληψης Terra Incognita τον Αύγουστο του 2020, με κατηγορίες για κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών υλών, συμμορία, πλαστογραφία, κλοπή ηλεκτρικής και κάθε άλλης μορφής ενέργειας, περί φωτοβολίδων και πυροτεχνημάτων και νομοθεσία περί όπλων – οπλοχρησία σε συνδυασμό με άλλο έγκλημα.

Θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε ακόμα μια φορά ξεκάθαρο, τόσο στους συντρόφους μας, όσο και στους εχθρούς μας, η ειλικρινής στράτευση στο αντιεξουσιαστικό πεδίο είναι μια επιλογή βαθιάς πολιτικής δέσμευσης. Το κράτος μας χτυπάει, μας φυλακίζει, βαφτίζει ανθρώπους ως μέλη οργανώσεων και τρίβει τα χέρια του τυλίγοντας τις ζωές μας σε κόλλες δικογραφιών. Εμείς θα περιοριστούμε στην ταπεινότητα της αδιαλλαξίας. Οι δρόμοι εκκενώνονται από τα σώματα,όχι από τα όνειρα. Μπροστά σε έναν ανήθικο κόσμο που όλοι λιγοψυχούν, οι δικές μας ολόφωτες καρδιές προμηνύουν τους πιο εκκωφαντικούς κρότους. Δύναμη και αλληλεγγύη στον σύντροφό μας Παναγιώτη Καλαϊτζή κι αν η αδιαλλαξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι σιδερόφρακτη, τότε το άλμα άξιζε δέκα φορές περισσότερο. Με την αναρχία στη σκέψη, στη δράση και στις ζωές μας στέλνουμε από καρδιάς το πιο δυνατό μήνυμα αλληλεγγύης στις μαχόμενες κοινότητες αντίστασης.

Θάνος Χατζηαγγέλου

Γεωργία Βούλγαρη

κρατητήρια ΓΑΔΘ, Δευτέρα 14/02/2022

Πολιτική τοποθέτηση του αναρχικού κρατούμενου Θ. Χατζηαγγέλου για την επίθεση στο ΙΕΘΠ

Η έμφυλη βία δεν είναι απλά γεγονός. Είναι η διαρκώς επιβαλλόμενη κανονικότητα της πατριαρχικής ασφυξίας. Καθημερινές γυναικοκτονίες, αμέτρητοι βιασμοί και κακοποιήσεις, προσβλητικά και ειρωνικά σχόλια, αμφισβήτηση και τραμπουκισμός. Κι όταν αυτά βάλουν το θείο χρίσμα του πολιτισμένου σκοταδισμού που εκπροποσωπεί η εκκλησία, η ασυμβίβαστη οργή παίρνει σάρκα και οστά, βγαίνει στους δρόμους και αποζητά τον λόγο. Η επαναστατική βία αποδίδει ευθύνες.

Στις 21/01 ακόμη ένα κομμάτι συμπληρώνει το παζλ της πολιτισμικής σήψης που κυριαρχεί στον κοινωνικό και πολιτικό βίο. 37χρονος ιερέας παιδοβιαστής κατηγορείται για συστηματική ασέλγεια σε βάρος 11χρονου κοριτσιού που παρακολουθούσε το κατηχητικό της θρησκευτικής αγέλης μαστροπών στα Πατήσια. Θλίψη, αηδία, οργή μα πάνω από όλα ευθύνη. Ευθύνη να μη θαφτεί ακόμα ένα περιστατικό από τόσα και τόσα αποκρουστικά γεγονότα που συνθέτουν την δυσωδία της ιερής μαφίας. Ευθύνη να μην μείνει τίποτα αναπάντητο. Και η ευθύνη αν δεν μετουσιώνεται σε πράξη χάνεται στη δίνη μεταξύ αποδοχής και παραίτησης.

Πραγματοποίησα την εμπρηστική επίθεση στο Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού γιατί η άρνηση της αποδοχής οπλίζει την κατάφαση της δικαιοπραξίας. Γιατί δεν περιμένω δικαιοσύνη που συγκαλύπτουν συστηματικά την κανονικοποίηση της έμφυλης βίας και του θανάτου ζητώντας εξηγήσεις και απολογίες από εμάς. Πραγματοποίησα μια πολιτική παρέμβαση υψηλού συμβολισμού σε έναν φορέα της ιερής μαφίας στέλνοντας ένα και μόνο ξεκάθαρο μήνυμα: Στους νόμους της υποταγής η επαναστατική δικαιοσύνη είναι μονόδρομος.

Η συγκροτημένη αιχμαλωσία μας δεν δείχνει τίποτα παραπάνω από την πόλωση που τροφοδοτεί δύο κόσμους σε διαρκή ρήξη και σύγκρουση. Αναλαμβάνω με περηφάνια την ευθύνη που μου αναλογεί, με ψηλά το κεφάλι και ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου ακόμα κι αν αυτό κοστίζει την απώλεια της ατομικής μου ελευθερίας, ακόμα κι αν σημαίνει την έναρξη ενός νέου κυνηγιού μαγισσών κι αυτό γιατί οι δικές μου ευθύνες βαραίνουν όσο τα βουνά.

Με τα σώματά μας αιχμάλωτα σε τοίχους, κάγκελα και αλυσίδες, μα τις καρδιές μας παντοτινά ελεύθερες, συνεχίζουμε τον αγώνα μας για ισότητα, δικαιοσύνη και αυτοδιάθεση.

Την απόλυτη στήριξη, αγάπη και αλληλεγγύη μου στους δύο διωκόμενους Γεωργία Βούλγαρη και Παναγιώτη Καλαϊτζή. Την αμέριστη εκτίμηση μου στις εκατοντάδες καρδιές που χτυπούν στο πλευρό μας και μια υπόσχεση πως δεν θα λυγίσουμε ούτε στιγμή. Έχουμε πόλεμο.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΑΦΙΑ

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

Θάνος Χατζηαγγέλου

Αναρχικός αιχμάλωτος, ΓΑΔΘ, 12/2/2022

Μήνυμα αντίστασης του αιχμαλώτου αναρχικού Θ. Χατζηαγγέλου από την ΓΑΔΘ

Όταν οι ώρες αρχίζουν να μετράνε αντίστροφα για την ολοκληρωτική απώλεια της ελευθερίας από τα δόντια του εγκλεισμού, η κάθε στιγμή αποκτάει το δικό της ξεχωριστό νόημα ύπαρξης. Ένα χαμόγελο, ένα άγγιγμα, η ζεστασιά μιας συντροφικής φωνής σ’ένα ψυχρό τηλεφώνημα, οι φωνές έξω απ’τον ανακριτή είναι οι φλόγες που σου καίνε την καρδιά, θυμίζοντάς σου πως τίποτα δεν τελειώνει. Οι μάχες έχουν απώλειες. Ο ίδιος ο πόλεμος έχει απώλειες. Όμως τίποτα δεν μας χαρίστηκε, τίποτα δεν μας δόθηκε αναίμακτα επειδή απλώσαμε το χέρι. Τίποτα δεν κερδήθηκε με προσευχές.

“Αυτό το απάνθρωπα ύπουλο λευκό των άδειων ματιών σου, μου θυμίζει την ανακωχή στη μάχη…” 

Σε αυτήν τη ζωή όλα κερδίζονται μέσα από την πίστη και την προσήλωση στο πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού. Με συνέπεια στις μάχες και μια αμείλικτη ένταση, μία επιμονή στον επιθετικό ορίζοντα. Μέσα από τη μικρή μου συμβολή στην εξέλιξη της ταξικής πάλης, πέραν των αντιφάσεων και των λαθών μου, αν είναι κάτι που με χαρακτηρίζει είναι η κοινωνική συνείδηση και η προσήλωση στο επαναστατικό καθήκον. Αυτά τα δύο είναι που κάποια βράδια γίνονται θηλιά στο λαιμό και δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς. Ξυπνάνε κραυγές, λυγμοί, ακόμα και σιωπές που σε θυμώνουν, σε εξοργίζουν, σε οπλίζουν. Ευθύνη συντρόφισσες και σύντροφοι. Έχουμε ευθύνη. Για όλες αυτές τις ανήσυχες νύχτες νιώθω περήφανος, γιατί όλες αυτές τις νύχτες επέλεξα τα μάτια μου να κοιτούν τα άστρα. Παραμένω αλύγιστος, αμετανόητος και πιο οργισμένος από ποτέ γιατί υπερασπίζομαι την περήφανη αιχμαλωσία μου απέναντι στις νεκρές ελευθερίες της παρακμής. 

“Αυτά λίγο πρόχειρα για την αποκατάσταση του μαύρου” 

Όλη μου η σκέψη, η αγάπη και η στήριξη παραμένει αδιάλλακτα στο πλευρό αυτών των δύο ανθρώπων που βρίσκονται δέσμιοι δίπλα μου, δίνοντας τον πιο σημαντικό αγώνα απ’όλους μας. Τον αγώνα ενάντια στη φαιδρότητα της καταστολής. Όσο για μένα θα θυμίσω πως η επανάσταση ενάντια στην τυραννία είναι ένας λογαριασμός που παραμένει ανοιχτός. Και η επαναστατική βία οφείλει να είναι αδιαπραγμάτευτος μονόδρομος. 

Συντρόφισσες και σύντροφοι μέχρι να συναντηθούμε ξανά στα πεδία των μαχών, να μην συμβιβαστούμε με τίποτα λιγότερο από τα πάντα. 

Κάτω ο κρατισμός, ζήτω η Αναρχία 

Θάνος Χατζηαγγέλου, κρατητήρια ΓΑΔΘ 

Πέμπτη 10/2/22

Παρασκευή 11/2, 09:00-Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες και την συλληφθείσα της 8/2

Τα ξημερώματα της Τρίτης 8/2 έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής, συλλαμβάνονται ένας σύντροφος (και μέλος της συλλογικότητάς μας) και μία συντρόφισσα με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, στην Άνω Πόλη, σύμφωνα με τα καθεστωτικά. Παράλληλα πραγματοποιούνται έρευνες στα σπίτια των συλληφθέντων καθώς και στο χώρο εργασίας του ενός. Το ίδιο απόγευμα πραγματοποιείται ακόμη μία προσαγωγή συντρόφου, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε σύλληψη. Την Τετάρτη 9/2 περάσαν από την διαδικασία του αυτοφώρου, παίρνοντας προθεσμία για την Παρασκευή 11/2. Τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες της ένταξης στην Οργάνωση Αναρχική Δράση και πολλές πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα.

Από την πρώτη στιγμή τα ΜΜΕ κάνουν λόγο για συλλήψεις με «άρωμα» τρομοκρατίας. Σπεύδουν να δημιουργήσουν ένα κλίμα τρομολαγνείας σε αγαστή πάντα συνεργασία με την εξουσία. Για μια ακόμη φορά το κράτος διώκει όσες και όσους αγωνίζονται για την συνολική απελευθέρωση. Εκδικείται όσες και όσους σηκώνουν το ανάστημά τους στην κρατική βαρβαρότητα, πολεμώντας καθημερινά για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Ως αναρχικές/οι έχουμε το χρέος απέναντι στους ίδιους μας τους αγώνες, απέναντι στην ίδια την πολιτική μας ύπαρξη να μην εγκαταλείπουμε ο ένας την άλλη ακόμη και όταν οι καιροί δυσκολεύουν. Οι ιδέες μας και οι δεσμοί μας θα είναι για πάντα ένα όπλο που δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν. Δεν αφήνουμε καμιά/κανέναν μόνη/ο στα χέρια της εξουσίας. Γιατί μόνο όταν θα περπατήσουμε όλοι και όλες μαζί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου αυτού κόσμου, πορευόμενοι/ες προς μια επαναστημένη κοινωνία με τις δικές μας αξίες και ιδανικά, θα είμαστε ελεύθεροι/ες.

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες και την συλληφθείσα της 8/2

Καμιά/κανένας μόνος/η στα χέρια του κράτους

Από την κατάργηση των τρομονόμων, μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Παρασκευή 11/2 στις 09:00, Δικαστήρια Θεσ/νίκης

Από τα Χανιά μέχρι το Λουγκάνο αλληλεγγύη στους/ις καταληψίες

Ξημερώματα Σαββάτου 5/9/20 το κράτος συνεχίζει το κατασταλτικό του έργο απέναντι σε όσους/ες αγωνίζονται για την καταστροφή του. Μπάτσοι όλων των ειδών εισβάλλουν και εκκενώνουν την κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά. Μία κατάληψη που επι 16 χρόνια στέγαζε συντρόφους/ισσες που επέλεξαν να εναντιωθούν στον εκβιασμό του ενοικίου, υπήρξε κέντρο ποικίλων δραστηριοτήτων συμμετέχοντας σε πολλούς τοπικούς και μη αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική επέλαση, με έντονη παρουσία απέναντι στην τουριστική εκμετάλλευση, στην ιδιώτευση και την τοπική εκβιομηχάνιση, ενώ αποτέλεσε σταθερό σημείο αναφοράς των αγώνων που ανέδειξαν την αλληλεγγύη προς τους μετανάστες. Κατά την εκκένωση συλλαμβάνονται 16 άτομα, εκ των οποίων οι πέντε είναι μετανάστες.

Σάββατο 5 Ιουνίου κόσμος ανακαταλαμβάνει τη Rosa Nera και καλεί ανοιχτή συγκέντρωση υπεράσπισής της. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, από την ανακατάληψη μέχρι και σήμερα, πλήθος κόσμου στηρίζει την κατάληψη διοργανώνοντας ανοιχτές κουζίνες, προβολές, εκδηλώσεις θυμίζοντας σε όλες/ους μας ότι οι καταλήψεις και οι δομές μας είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο του αγώνα για την ελευθερία όλων μας.

Τον Αύγουστο του 2020 εκκενώνουν την κατάληψή μας Terra Incognita, το Δεκέμβρη του 2022 εκκενώνεται η κατάληψη «Στέκι στο Βιολογικό» εντός του ΑΠΘ και αρκετοί ακόμη κατειλημμένοι χώροι δέχονται επιθέσεις και εισβολές από τα ένστολα σκουπίδια. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι/ες με μία ολομέτωπη κατασταλτική επίθεση του κράτους που προσπαθεί να πατάξει κάθε μορφή αντίστασης και να φιμώσει οποιαδήποτε κραυγή ελευθερίας ενάντια στο νέο ολοκληρωτισμό.

Κάτι που βλέπουμε να συμβαίνει και σε άλλες χώρες. Πριν από πολλούς μήνες είχε εκκενωθεί η κατάληψη Μολίνο στο Λουγκάνο στην Ελβετία. Τέλη Δεκέμβρη συντρόφισσες/οι προχώρησαν σε ανακατάληψη ενώ παράλληλα πραγματοποιούταν συγκέντρωση αλληλεγγύης απ’έξω. Το βράδυ της ίδιας μέρας η συγκέντρωση δέχτηκε άγρια επίθεση από τους μπάτσους, με αποτέλεσμα κάποια άτομα να τραυματιστούν. Τα ξημερώματα της επομένης, όλων των ειδών μπάτσοι μαζί με την πυροσβεστική, εισβάλλουν στην κατάληψη και συλλαμβάνουν όσα άτομα βρισκόντουσαν μέσα, εκτός από ένα άτομο το οποίο αντιστάθηκε και παρέμεινε στην οροφή του κτιρίου μέχρι να αφεθούν ελεύθερα όλα τα συλληφθέντα άτομα, όπως και έγινε μετά από 1-2 μέρες.

Πρέπει να αντιληφθούμε την κρισιμότητα της κατάστασης και της συγκυρίας που βρισκόμαστε και να περάσουμε σε μία ολομέτωπη επίθεση στο κράτος και τα τσιράκια του. Δεν πρέπει να αφήσουμε αμαχητί όλα αυτά που κερδίσαμε χρόνια τώρα με αγώνες και απώλειες. Γιατί για εμάς αυτό που έχει σημασία είναι η συνέχιση του αγώνα απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και κάθε εξουσία. Όπως ξαναείπαμε στον πόλεμο απαντάμε με πόλεμο. Στη βία του κρατικού και καπιταλιστικού αυταρχισμού απαντάμε με βία. Στη βαρβαρότητα της εξατομίκευσης απαντάμε συλλογικά οξύνοντας την μαχητική αντιπαράθεση.

Αλληλεγγύη στα συλληφθέντα άτομα της εκκένωσης της κατάληψης Rosa Nera και σε όσες/ους διώκονται γιατί συνεχίζουν να αντιστέκονται για την καταστροφή αυτού του σάπιου οικοδομήματος

Οι καταλήψεις είναι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του αγώνα για την ελευθερία

Μέχρι την συνολική απελευθέρωση και την αναρχία