Και όσο η σιωπή απέναντι στα εγκλήματα της δημοκρατίας είναι συναίνεση,τότε η αδράνεια απέναντι στη φασιστική προπαγάνδα και δράση είναι συνενοχή
Μέσα απο τις κάλπες ανακηρύχθηκαν νικητές σε Ιταλία και Βραζιλία,δύο φασίστες,ο Ματέο Σαλβίνι και ο Ζάιχ Μπολσονάρο αντίστοιχα. Οι φασιστικές πολιτικές θέσεις και αντιλήψεις του Μπολσονάρο δε μπορούν να αποδοθούν καλύτερα απο κανέναν άλλον,παρά μόνο απο τον ίδιο :
«Είναι ντροπή να είσαι εργοδότης σε αυτήν τη χώρα με τόσα πολλά δικαιώματα για τους εργαζόμενους»-δικαιώματα σύμφωνα με τον Μπολσονάρο μπόρουν να έχουν μόνο τα αφεντικά.
«Τα αποβράσματα της γής εμφάνιζονται σε όλη τη Βραζιλία σαν να μην έχουμε αρκετά δικά μας προβλήματα», ήταν η απαντησή σε σχέση με τις μεταναστευτικές ροές στη Βραζιλία.
«Δε θα το πολεμήσω ή θα κάνω διακρίσεις,άμα δω δύο άντρες να φιλιούνται στο δρομο θα τους επιτέθω»-ο Μπολσοναρο είναι γνωστός για τις ακραίες σεξιστικές και ομοφοβικές του απόψεις.
Στα ίδια πλαίσια ειχε δηλώσει δύο φορές οτι δε θα βιάζε μία βουλευτή αντίπαλου κόμματος επειδή δεν το «άξιζε» ή ότι τα παιδιά του αποκλειέται να τα φτιάξουν με μαύρες γυναίκες καθώς τα έχει μεγαλώσει «πολύ καλά».
«Είμαι υπέρ μια δικτατορίας.Ποτέ δε θα επιλύσουμε σοβαρά εθνικά προβλήματα με αυτήν την ανεύθυνη δημοκρατία».
«Έίμαι υπέρ των βασανιστηριών και το ξέρετε»-έχει δηλώσει ανοιχτά νοσταλγός της στρατιωτικής δικτατορίας του 1964-1985.
Ο φίλος του Μπολσονάρο και πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Σαλβίνι έχει κηρύξει πόλεμο κατά των μεταναστών απο την πρώτη μέρα διακυβέρνησης της χώρας,απαγορεύοντας πλοία που μεταφέρουν μετανάστες να αποβιβαστούν στα λιμάνια της Ιταλίας,απειλόντας με κλείσιμο λιμανιών και αεροδρομίων σε περίπτωση επιστροφής μεταναστών απο τη Γερμανία και δηλώνοντας οτι η Ιταλία ανήκει μόνο στους Ιταλούς.Ο Σαλβίνι χαιρέτησε τη νίκη του Μπολσονάρο απο τη πρώτη στιγμή με μία υπόσχεση, οτι η φιλία μεταξύ των κυβερνήσεων τους θα γίνει ακόμα πιο ισχυρή,γεγονός που αποδείχθηκε πολύ σύντομα με την εκδόση απο το Βραζιλιάνικο κράτος του ιταλού κομμουνιστή Τσεζάρε Μπατίστι.
Τα κράτη είναι οι μόνοι τρομοκράτες
Ο Τσέζαρε Μπατίστι, υπήρξε μαχητής των Ένοπλων Προλετάριων για τον Κομμουνισμό (Ιταλία) κατά την περίοδο των «μολυβένιων χρόνων». Συνελήφθη το 1979, έπειτα από κατάδοση πρώην συντρόφων το,υ με αντάλλαγμα να τύχουν ευνοϊκής ποινικής μεταχείρισης. Δύο χρόνια μετά, με τη συνδρομή της οργάνωσης απέδρασε και διέφυγε αρχικά στη Γαλλία (όπου και αποφασίστηκε η έκδοσή του στην Ιταλία) και έπειτα στο Μεξικό και τη Βραζιλία(όπου και του χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο).
Ο Μπατίστι έχει καταδικαστεί ερήμην, σε ισόβια κάθειρξη για συμμετοχή ή οργάνωση 4 εκτελέσεων της οργάνωσης (ενός αρχιβασανιστή σωφρονιστικού, μιας υπαλλήλου της αντιτρομοκρατικής, ενός ευυπόληπτου κοσμηματοπώλη και ενός νεοναζί χασάπη). Ο ίδιος αρνείται τις κατηγορίες με τον τρόπο που αποδίδονται. Ασχολήθηκε χρόνια με την έκδοση βιβλίων και την οργάνωση φεστιβάλ, όμως η έκδοσή του παρέμεινε σταθερό διακύβευμα για τις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Βραζιλίας και Ιταλίας. Χαρακτηριστικό είναι πως το 2005 ήρθε στην επιφάνεια μια υπόθεση που αφορά την απόπειρα απαγωγής του Μπατίστι από το «Τμήμα Αντιτρομοκρατικών Στρατηγικών Σπουδών (DSSA)» μια παραστρατιωτική οργάνωση της ιταλικής αστυνομίας, μέλη της οποίας ήταν ο Gaetano Saya, ηγέτης του νεοφασιστικού κόμματος Destra Nazionale, και ο Riccardo Sindoca, δύο ηγέτες της Εθνικής Ένωσης των Αστυνομικών Δυνάμεων (Unpf) και πρώην μέλη του Gladio-παραστρατιωτικού οργανισμού του ΝΑΤΟ.
Γνήσιο τέκνο της έντασης του ολοκληρωτισμού τόσο στην Ιταλία όσο και στη Βραζιλία με βάση τις πολιτικές εξελίξεις, αποτελεί και η εξέλιξη της υπόθεσης του Τσέζαρε Μπατίστι. Στις 13 Ιανουαρίου ο Μπατίστι συλλαμβάνεται στη Βολιβία και εκδίδεται από την κυβέρνηση Μπολσονάρο στην Ιταλία. Ο ίδιος ο γιός του Μπολσονάρο σχολιάζει την έκδοση ως « …ένα μικρό δώρο προς τον Σαλβίνι» επιβεβαιώνοντας τις σχέσεις του πατέρα του με τη Λέγκα, ενώ ο υπουργός δικαιοσύνης Αλφόνσο Μποναφέντε αναφέρει πως «…η Ιταλία μπορεί να προχωράει με το κεφάλι ψηλά σε όλον τον κόσμο».
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ιταλικό κράτος έχει κατασταλτικές εμμονές, καθώς ιστορικά πιέζει συνεχώς προς την έκδοση των πολιτικών του αντιπάλων που έχουν διαφύγει της σύλληψης (με τελευταία πραδείγματα στον ελλαδικό χώρο τα αίτηματα έκδοσης των κατηγορούμενων της οργάνωσης ΣΠΦ για αποστολή εκρηκτικών δεμάτων στον Μπερλουσκόνι και των 5 φοιτητών που συμμετείχαν στην διαδήλωση NoExpo στο Μιλάνο). Όπως επίσης δεν είναι η πρώτη φορά που ξετυλίγεται η διακρατική συνεργασία πάνω στις αντιτρομοκρατικές στρατηγικές και νομοθεσίες.
Την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου πραγματοποιήσαμε παρέμβαση αντιπληροφόρησης στο ιταλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, ενάντια στην έκδοση του αγωνιστή Τσέζαρε Μπατίστι από το βραζιλιάνικο στο ιταλικό κράτος. Απέναντι στην ένταση της καταστολής και τις διακρατικές συνεργασίες, στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες, γκρεμίζοντας τα σύνορα και τα τείχη των φυλακών.
Αλληλεγγύη στον Τσέζαρε Μπατίστι
***
Siccome il silenzio di fronte ai crimini della democrazia è un consenso, così la mancanza di azione nei confronti della propaganda fascista e delle loro azioni è complicità
Alle ultime elezioni sono stati proclamati vincitori, in Italia e in Brasile, due fascisti: Matteo Salvini e Jair Bolsonaro, rispettivamente.
Le posizioni politiche e visioni fasciste di Bolsonaro non potrebbero essere descritte meglio che dalle sue stesse parole:
“E’ una vergogna essere un datore di lavoro in questo paese con tutti questi diritti per i lavoratori”
“Il lerciume del pianeta arriva in Brasile come se non avessimo già abbastanza problemi da risolvere”
“Non combatterò o farò discriminazioni, ma se dovessi vedere due uomini che si baciano per strada li attaccherò”
“Sono a favore di una dittatura. Non risolveremo mai i veri problemi della nazione con questa democrazia irresponsabile”
“Sono a favore della tortura, e lo sapete”
“Non ti stuprerei perché non ne vale la pena”
“Non mi azzardo a pensare che i miei figli possano avere relazioni con donne di colore o possano diventare gay. I miei figli li ho cresciuti molto bene”
L’amico di Bolsonaro, nonché primo ministro italiano, Matteo Salvini ha annunciato guerra nei confronti degli immigrati già dal primo giorno di mandato del suo governo. Ha impedito l’accesso nei porti italiani alle navi che trasportano immigrati, ha minacciato la chiusura di porti e aeroporti in caso di ritorno di immigrati dalla Germania, ha dichiarato infine che l’Italia appartiene solamente agli italiani. Già da tempo è significativa e accettata la presenza di fascisti in diverse città italiane ed ultimamente si è verificato un aumento degli episodi di violenza nei confronti degli immigrati.
Salvini si è complimentato fin dall’inizio con Bolsonaro per la sua vittoria, con la promessa che l’amicizia tra i loro rispettivi governi si consoliderà nel tempo: di fatti ciò è stato dimostrato dalla vicenda che ha visto protagonista il comunista italiano Cesare Battisti, consegnato quasi immediatamente allo Stato Italiano dopo anni di protezione dal parte dell’ex-presidente brasiliano.
Gli stati sono gli unici terroristi
Cesare Battisti fu membro dei PAC (Proletari Armati per il Comunismo) durante in periodo cosiddetto degli “anni di piombo”. Arrestato nel 1979, in seguito tradito da alcuni suoi ex-compagni in cambio di uno sconto di pena. Due anni dopo, con l’aiuto della sua organizzazione, riuscì ad evadere e rifugiarsi inizialmente il Francia (dove fu inoltrato un mandato di cattura) ed in seguito in Messico e in Brasile (dove gli fu concesso asilo politico).
Battisti è stato condannato in contumacia all’ergastolo, perché giudicato responsabile di quattro omicidi avvenuti per mano dell’organizzazione (un maresciallo stupratore, un gioielliere, un macellaio neonazista e un agente della DIGOS). Egli nega le accuse nelle modalità a lui presentate.
Per anni Battisti si è dedicato alla pubblicazione di libri di letteratura e all’organizzazione di festival, nonostante tutto il mandato di cattura nei suoi confronti rimane un caposaldo delle relazioni diplomatiche tra Brasile e Italia.
Nel 2005 venne a galla il caso del tentato sequestro di Battisti da parte del Dipartimento di Studi Strategici Anti-Terrorismo (DSSA), un’organizzazione paramilitare della polizia italiana creata da Gaetano Saya, leader del gruppo neofascista Nuovo MSI, e da Riccardo Sindoca, entrambi membri dell’Unione Nazionale Forze di Polizia e membri dell’associazione Gladio, organismo paramilitare della NATO.
Il contorto sviluppo della condanna di Cesare Battisti si pone come risultato della tensione del totalitarismo sia in Italia che in Brasile: il 14 gennaio viene arrestato in Bolivia e consegnato dal governo Bolsonaro all’Italia. Il figlio stesso di Bolsonaro commenta l’evento come “…un piccolo regalo a Salvini” riconfermando le relazioni del padre con la Lega, mentre il ministro della giustizia Alfonso Bonafede riferisce che “…l’Italia potrà camminare a testa alta in mezzo agli altri paesi del mondo”.
Non è la prima volta che lo Stato Italiano soffre di manie e fissazioni repressive, dato che nel corso della storia preme continuamente affinchè gli vengano riconsegnati gli avversari politici sfuggiti agli arresti (come ultimi esempi per quanto riguarda la Grecia ricordiamo gli accusati dell’organizzazione SPF che spedirono pacchi-bomba a Berlusconi e i cinque studenti arrestati durante la manifestazione NoExpo a Milano).
D’altronde non è la prima volta che gli Stati collaborano per legislature e strategie antiterroristiche. Dunque, di fronte alla repressione e alle collaborazioni degli Stati, mandiamo la nostra solidarietà ai rivoluzionari carcerati e ai perseguitati politici demolendo i confini e le mura delle prigioni.
Solidarietà a Cesare Battιsti
• Την Κυριακή 10/2 πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στον πεζόδρομο του Κορδελιού, όπου υπήρξε ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας σχετικά με το ζήτημα της δυσοσμίας και την οργάνωση δράσεων με μοίρασμα κειμένων και συζητήσεις. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης δημιουργήθηκαν επίσης πανό, τα οποία στη συνέχεια κρεμάστηκαν σε κεντρικά σημεία της περιοχής, καλώντας για την επόμενη συνέλευση της πρωτοβουλίας κατοίκων την Κυριακή 17/2 στις 11:00 στο πάρκο Σμύρνης.
